Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.
T.C. ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ
T.C.
ANKARA
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
20. HUKUK DAİRESİ
ESAS NO : 2020/1545
KARAR NO : 2022/1284
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
K A R A R
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : ANKARA 3. FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 08/10/2020
NUMARASI : 2020/24 E. – 2020/285 K.
DAVACI :
VEKİLİ :
DAVALI :
VEKİLLERİ :
DAVANIN KONUSU : Tasarım Hükümsüzlüğü
Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 08/10/2020 tarih ve 2020/24 E. – 2020/285 K. sayılı kararın Dairemizce incelenmesi davalı tarafından istenmiş ve istinaf dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
TARAFLARIN İDDİA VE SAVUNMALARININ ÖZETİ: Davacı vekili, davalı adına tescilli giysi tasarımının yenilik ve ayırt edicilik özelliklerini taşımadığını, davalının tasarımına ilişkin görsel ile …’in 02.12.2013 tarihli paylaşımlarına ilişkin görsel ve ….com internet adresinde 28.01.2014 tarihli paylaşımına ilişkin görseller karşılaştırıldığında bilinçli tüketici nezdinde birbirine ayırt edilemeyecek derecede benzer olduklarını, bu tasarımların kamuya arzından çok sonra davalının tescil başvurusunu yaptığını, dolayısıyla tasarımların tescil şartlarını taşımadığını, davalının farklılıklara odaklanarak benzerlik incelemesi yapılmasını talep etmesinin mümkün olmadığını, tasarımların SMK 56 ve SMK 77. maddeler uyarınca hükümsüz sayılması gerektiğini ileri sürerek, davalı adına tescilli 2018/02539-15 sayılı tasarımın hükümsüzlüğü ile sicilden terkinine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, yeniliğin var olan bilinen bir şeye bazı özellikler ve unsurlar eklenerek bilinenden farklı hale getirilmesini de içerdiğini, kıyaslanan tasarımların bilinen ve genel olarak ortak olan özellikler değil, farklı özellikler dikkate alınarak karşılaştırılacağını, bilgilenmiş tüketici nezdinde yapılacak incelemede tasarımları farklılaştırmaya yarayacak belirgin özelliklerin olduğunun kabulü gerektiğini savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İLK DERECE MAHKEMESİ KARARININ ÖZETİ: Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, … adlı kullanıcının görsel paylaşımının 2 Aralık 2013 tarihinde yapılmış olduğu, yine dosyaya sunulan görselden ….com adresinde paylaşımın 28 Ocak 2014 tarihinde yapıldığı, davacı tarafından itiraza mesnet tasarım için verilen web adresine ve sosyal medya hesabına ulaşmak üzere yapılan internet görsel araştırmasında, ….com adresinde yer alan görsel incelendiğinde 2016 elbise modeli olarak sunulduğu, davacı tarafından itiraza mesnet gösterilen tasarım ve arama motorları marifetiyle internet ortamında yapılan inceleme sonucunda elde edilen görseller ile davalı yan adına tescilli 2018/02539-15 nolu tasarımlar incelendiğinde, elbiselerde genel görünüm bakımından hiçbir farklılık tespit edilemediği, karşılaştırmaya esas her iki tasarımın da birbirinin aynı olarak değerlendirildiği, davacı tarafından itiraza mesnet gösterilen tasarım ve arama motorları marifetiyle internet ortamında yapılan inceleme sonucunda elde edilen görseller ile davalı yan adına tescilli 2018/02539-15 nolu tasarımların yeni olmadığı, davalı yan tescilli tasarımına ilişkin 2016 yılı elbise modellerinin etiketi ile paylaşıldığı ve itiraza konu tasarım için tasarım tescil başvuru tarihinin ise 10.04.2018 olduğu, her ne kadar 2016 yılı elbise modelleri etiketi ile paylaşılan tasarımın davalıya ait bir tasarım olduğu değerlendirilmiş olsa da, yeniliği etkilemeyecek açıklamaların başvuru tarihinden 12 ay önce yapılması gerektiğinin SMK md.57’de düzenlendiği, hal böyleyken bu sürenin de davalı bakımından geçtiği ve başvurunun 12 ay geçerek yapıldığı anlaşıldığından davalı yan adına tescilli 2018/02539-15 sıra nolu tasarımın yeni olmadığı, 2018/02539-15 no’lu endüstriyel tasarımın yenilik ve ayırt edicilik kriterlerini haiz bulunmadığı gerekçesi ile davanın kabulüne, 2018/02539-15 nolu endüstriyel tasarımın hükümsüzlüğü ile sicilden terkinine karar verilmiştir.
verilmiştir.
İLERİ SÜRÜLEN İSTİNAF SEBEPLERİ: Davalı şirket vekili istinaf başvuru dilekçesinde, müvekkiline ait endüstriyel tasarımın, davacı tarafından kullanılan tasarımdan, omuz dikişlerinin, omuzdan el bileklerine doğru uzanan dikiş ve yapının, kol manşetlerinin, kemerin ve belden sonra eteğin pileli şekilde açılması gibi bir çok noktada farklılık gösterdiğini, müvekkiline ait özgün tasarımı farklılaştırmaya yarayacağı belirgin özellikleri olduğunu, mahkemece aldırılan bilirkişi raporunda tasarımlar arasında yalnızca ortak unsurlar gözetilerek ve müvekkili şirkete ait tasarımın hangi tarihte kamuya sunulduğuna dair gerekli araştırma yapılmaksızın karar verildiğini ileri sürerek, ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasını, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
GEREKÇE : Dava, tasarım hükümsüzlüğü istemine ilişkindir.
İnceleme, 6100 sayılı HMK’nın 355. madde hükmü uyarınca istinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak ve kamu düzenine aykırı hususların olup olmadığı gözetilerek yapılmıştır.
Dosya kapsamı, mevcut delil durumu ve ileri sürülen istinaf sebepleri dikkate alındığında mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı, dosya kapsamında görüşüne başvurulan ve hükme esas alınabilecek bilirkişi raporunda, davacı tarafından itiraza mesnet gösterilen tasarım ve arama motorları marifetiyle internet ortamında yapılan inceleme sonucunda elde edilen görseller ile davalı yan adına tescilli 2018/02539-15 nolu tasarımlar incelendiğinde elbiselerin karşılaştırılmalarında genel görünüm bakımından hiçbir farklılık tespit edilemediği, karşılaştırmaya esas her iki tasarımın da birbirinin aynı olarak değerlendirildiği, davalı yan adına tescilli tasarımların yeni olmadığı, dosya kapsamında karşılaştırmaya esas alınan 2016 yılı elbise modelleri etiketi ile paylaşılan tasarım davalıya ait bir tasarım ise de, yeniliği etkilemeyecek açıklamanın başvuru tarihinden 12 ay önce yapılması gerektiği, bu sürenin de davalı bakımından geçtiği anlaşılmakla, davalı şirket vekilinin istinaf başvurusunun esas yönünden reddine dair hüküm kurmak gerekmiştir.
HÜKÜM : Gerekçesi yukarıda belirtildiği üzere;
1-Davalı şirket vekilinin istinaf başvurusunun HMK’nın 353/1-b.1 maddesi gereğince ESASTAN REDDİNE,
2-Alınması gereken 80,70 TL maktu istinaf karar ve ilam harcından, davalı şirket tarafından istinaf başvurusunda yatırılan 54,40 TL istinaf karar ve ilam harcının mahsubu ile bakiye 26,30 TL’nin davalı şirketten tahsili ile hazineye irat kaydına,
3-İstinaf aşamasında davalı tarafından yapılan yargılama giderlerinin uhdesinde bırakılmasına,
4-İstinaf aşamasında duruşma açılmadığından taraflar lehine vekalet ücreti takdirine yer olmadığına,
Dair, dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda oybirliği ile 06/10/2022 tarihinde HMK 361. maddesi uyarınca kararın tebliğinden itibaren iki hafta içerisinde Yargıtay temyiz yolu açık olmak üzere karar verildi.
GEREKÇELİ KARARIN YAZILDIĞI TARİH : 10/10/2022
Başkan
…
Üye
…
Üye
…
Katip
…