Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C. ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

T.C.
ANKARA
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
20.HUKUK DAİRESİ

ESAS NO : 2020/1423
KARAR NO : 2022/1153
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
K A R A R

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : ANKARA 1. FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK
MAHKEMESİ
TARİHİ : 03/03/2020
NUMARASI : 2018/460 E. – 2020/98 K.

DAVACI :
VEKİLLERİ :
DAVALI :
VEKİLİ :

DAVANIN KONUSU : YİDK Kararının İptali

Taraflar arasında görülen davada Ankara 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 03/03/2020 tarih ve 2018/460 E. – 2020/98 K. sayılı kararın Dairemizce incelenmesi davalı … tarafından istenmiş ve istinaf dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:

TARAFLARIN İDDİA VE SAVUNMALARININ ÖZETİ :Davacı vekili, müvekkilinin 2017/82954 sayılı “…” ibareli marka başvurusunun, davalı Kurum tarafından 2000/05041, 2011/24745, 2011/24747, 2015/53094 sayılı markalara dayalı olarak 6769 sayılı SMK’nın 5/1-ç maddesi uyarınca kısmen reddedildiğini, bahsi geçen markalardan 2011/24745 ve 2011/24747 sayılı markaların 43. sınıfta tescilli dahi olmadığını, diğer iki markanın ise müvekkili markalarından farklı olduğunu, müvekkilinin turizm sektöründe çok sayıda “…” markasının bulunduğunu, gerek yurt içinde gerekse de yurt dışında geniş kesimlere hitap edecek reklam ve tanıtımlar yapıldığını, müvekkilinin daha evvelki “…” ibareli marka başvurusunun da aynı markalar gerekçe gösterildiği halde 43. Sınıf yönünden tescil edildiğini, anılan marka ile ilgili verilen Kurum kararının emsal olduğunu, diğer bir emsal niteliği bulunan kararın da Ankara 2. FSHHM’nin 2011/175E – 2012/97K sayılı ilamı bulunduğunu, anılan kararda da müvekkilinin markasının asli unsurunun “…” ibaresi olduğunun, 43. Sınıf hizmetleri içeren bu markaların öteden bu yana fiilen kullandığının tespit edildiğini, anılan kararın Yargıtay denetiminden de geçtiğini, itiraza dayanak markaların görsellerinin birbirinden apayrı olduğunu, bahsi geçen markaların mobilya sektöründe kullanıldığını ileri sürerek, YİDK’in 2018-M-8845 sayılı kararının iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı … vekili, Kurum kararlarının usul ve yasaya uygun olduğunu, dava konusu başvuru ile redde mesnet markalar arasında ayırt edilemeyecek derecede benzerlik bulunduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.

İLK DERECE MAHKEMESİ KARARININ ÖZETİ: Mahkemece, dava konusu 2017/82954 sayılı marka başvurusu kapsamında kısmen reddine karar verilen hizmetlerden yalnızca 35.sınıf “Reklamcılık, pazarlama ve halkla ilişkiler ile ilgili hizmetler, ticari ve reklam amaçlı sergi ve fuarların organizasyonu hizmetleri, reklam amaçlı tasarım hizmetleri;Açık artırmaların düzenlenmesi ve gerçekleştirilmesi hizmetleri.” ile 43.sınıf “Yiyecek ve içecek sağlanması hizmetleri.Geçici konaklama hizmetleri, geçici konaklama ile ilgili rezervasyon hizmetleri, düğün salonu kiralama hizmetleri, konferans ve çeşitli toplantılar için yer sağlama hizmetleri.Gündüz bakımı (kreş) hizmetleri.Hayvanlar için geçici barınma sağlanması hizmetleri.” bakımından taraf markalarının aynı/aynı tür hizmetleri kapsadıkları, bununla birlikte “alıcı ve satıcılar için online pazaryeri (internet sitesi) sağlama hizmetleri.Büro hizmetleri; sekreterlik hizmetleri, gazete aboneliği düzenleme hizmetleri, istatistiklerin derlenmesi, büro makinelerinin kiralanması hizmetleri, telefon cevaplama hizmetleri.” bakımından hizmetlerin aynı ya da aynı tür olmadığı, ayrıca taraf markalarını oluşturan işaretler arasındaki özellikle görsel unsurlar yönünden meydana gelen farklılıkların taraf markalarını aynı veya ayırt edilemeyecek düzeyde benzer olma kriterinden uzaklaştırdığı, kanun yolu incelemesi yapan yüksek mahkemelerce verilen kararlar uyarınca istikrarlı bir şekilde aranılan kriterlerin somut olayda oluşmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne, YİDK’nın 17/10/2018 tarih 2018-M-8845 sayılı kararının iptaline karar verilmiştir.
İLERİ SÜRÜLEN İSTİNAF SEBEPLERİ: Davalı vekili, başvuru markası ile redde mesnet markalar olan “…” esas unsurlu markaların ayırt edilemeyecek derecede benzer olduklarını, mahkemenin redde gerekçe markaların görsel olarak farklı olduğu yönündeki tespitinin hatalı bulunduğunu, hem başvuru markasında hem de diğer markalarda özellikle … ibaresinin asıl göze çarpan unsur/esas unsur olarak tanzim edildiğini, bu nedenle taraf markaları arasında işaret anlamında ayırt edilemeyecek derecede benzerlik bulunduğunu, ayrıca taraf markaları arasında aynı veya ayırt edilemeyecek derecede benzer hizmetlerin de olduğunu, bu nedenle somut olayda SMK’nın 5-1-ç maddesi koşullarının oluştuğunu ileri sürerek, ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasını ve davanın reddine karar verilmesini istemiştir.

GEREKÇE : Dava, YİDK kararının iptali istemine ilişkindir.
İnceleme, 6100 sayılı HMK’nın 355. madde hükmü uyarınca istinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak ve kamu düzenine aykırı hususların olup olmadığı gözetilerek yapılmıştır.
Dosya kapsamı, mevcut delil durumu ve ileri sürülen istinaf sebepleri dikkate alındığında mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı, 6769 sayılı SMK’nın 5/1-ç maddesi hükmünün uygulanabilmesi için markalar arasındaki benzerliğin iltibasa yol açacağının ayrıca inceleme yapılmasını gereksiz kılacak derecede güçlü ve açık olmasının gerektiği, buna göre “…” ibareli dava konusu başvuru ile redde mesnet markalar arasında bu anlamda bir benzerliğin bulunmadığı, anılan madde anlamında dava konusu başvuruya yeterli ayırt ediciliğin sağlandığı anlaşılmakla, davalı … vekilinin istinaf başvurusunun esas yönünden reddine dair hüküm kurmak gerekmiştir.

HÜKÜM : Gerekçesi yukarıda belirtildiği üzere;
1-Davalı … vekilinin istinaf başvurusunun HMK’nın 353/1-b.1 maddesi gereğince ESASTAN REDDİNE,
2-Davalı …ndan alınması gereken 80,70.TL maktu istinaf karar ve ilam harcından, davalı tarafından istinaf başvurusunda yatırılan 54,40.TL istinaf karar ve ilam harcının mahsubu ile bakiye 26,30.TL’nin davalıdan tahsili ile hazineye irat kaydına,
3- İstinaf aşamasında davalı … vekili tarafından yapılan yargılama giderlerinin davalı … üzerinde bırakılmasına,
4-İstinaf aşamasında duruşma açılmadığından taraflar lehine vekalet ücreti takdirine yer olmadığına,
Dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda oybirliği ile 22/09/2022 tarihinde HMK 361. maddesi uyarınca kararın tebliğinden itibaren iki hafta içerisinde temyiz yolu açık olmak üzere karar verildi.

GEREKÇELİ KARARIN YAZILDIĞI TARİH : 19/10/2022

Başkan
…

Üye
…

Üye
…

Katip
…