Emsal Mahkeme Kararı Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi 2020/130 E. 2021/1128 K. 23.09.2021 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C. ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

T.C.
ANKARA
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
20.HUKUK DAİRESİ


T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
K A R A R

BAŞKAN : … …
ÜYE : … …
ÜYE : … …
KATİP : … …

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : ANKARA 1. FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK
MAHKEMESİ
TARİHİ : 24/10/2019
NUMARASI :….

DAVANIN KONUSU : YİDK Kararının İptali ve Marka Başvurusunun Tescili

Taraflar arasında görülen davada Ankara 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 24/10/2019 tarih ve…. sayılı kararın Dairemizce incelenmesi davalı tarafından istenmiş ve istinaf dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:

TARAFLARIN İDDİA VE SAVUNMALARININ ÖZETİ: Davacı vekili, müvekkilinin ” …” ibaresini 18 ve 25 sınıfta tescili için yaptığı marka başvurusunun Markalar Dairesi tarafından….” ibareli marka nedeniyle 6769 Sayılı SMK’nın 5/1-ç gereğince reddine karar verildiğini, bu karar karşı yaptıkları itirazın da nihai olarak YİDK tarafından reddedildiğini oysa müvekkilinin başvurusu ile redde mesnet marka arasında 6769 sayılı SMK’nın 5/1-ç maddesi uyarınca benzerlik bulunmadığını ileri sürerek …. sayılı YİDK kararının iptalini, ve marka başvurularının kabulüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı … Kurumu vekili; dava konusu marka başvurusu ile redde mesnet marka arasında 6769 sayılı SMK’Nın 5/1-ç maddesi anlamında benzerlik bulunduğunu, Kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu davacının marka başvurusunun kabulüne karar verilmesi talebinin tescil işlemi mahkemenin yetkisinde olmadığından reddi gerektiğini savunarak davanın reddini istemiştir.

İLK DERECE MAHKEMESİ KARARININ ÖZETİ: Mahkemece, dava konusu marka başvurusu ile redde menset marka arasında 6769 sayılı SMK 5/1-(ç) maddesi anlamında aynı/ayırt edilmeyecek kadar benzerlik olmadığı gerekçesiyle davanın kabulü ile… sayılı YİDK kararının iptaline karar verilmiştir.

İLERİ SÜRÜLEN İSTİNAF SEBEPLERİ: Davalı vekili, dava konusu marka başvurusu ile redde mesnet markanın 6769 sayılı SMK’nın 5/1-ç maddesi anlamında ayırt edilemeyecek derecede benzer bulundukları, davacının marka başvurusunun kabulü talebinin reddi gerektiğini, mahkemece davacının bu talebi hakkında karar verilmeden davanın kabulüne karar verilmesinin yerinde olmadığını ileri sürerek ilk derece mahkemesi kararının kaldırılarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.

GEREKÇE: Dava, marka başvurusunun reddine dair YİDK kararının iptali ve başvurunun kabulü istemine ilişkindir.
İnceleme, 6100 sayılı HMK’nın 355. madde hükmü uyarınca istinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak ve kamu düzenine aykırı hususların olup olmadığı gözetilerek yapılmıştır.
Dosya kapsamı, mevcut delil durumu ve ileri sürülen istinaf sebepleri dikkate alındığında mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı, 6769 sayılı SMK’nın 5/1-ç maddesine göre, aynı veya aynı türdeki mal veya hizmetlerle ilgili olarak tescil edilmiş ya da daha önceki tarihte tescil başvurusu yapılmış marka ile aynı veya ayırt edilemeyecek kadar benzer işaretlerin, marka olarak tescil edilemeyeceği, buna göre; anılan madde hükmü uyarınca,…. tarafından re’sen uygulanacak mutlak ret nedeni kapsamında bir marka başvurusunun reddedilebilmesi için, başvuru konusu işaretle önceki tarihte tescil edilen veya tescil başvurusu yapılan markaların hem emtia listelerinin aynı veya aynı tür mal ve hizmetleri kapsaması hem de marka işaretlerinin aynı veya ayırt edilemeyecek kadar benzer olması gerektiği, somut olayda başvuru konusu ve redde mesnet marka işaretleri arasında bu anlamda bir benzerliğin bulunmadığı, diğer taraftan YHGK’nun 22.03.2017 tarih,….. Sayılı ilamında da açıklandığı üzere mahkemelere marka başvurusunun tescil isteminin kabulü ya da reddi yönünde tanınmış bir yetkinin bulunmadığı, tescil işleminin idari nitelikte bir işlem olup Kurul kararının kabulüne bağlı doğal bir sonuç olduğu, ayrı bir dava olarak nitelendirilemeyeceğinden bu talebin reddinin davalı yararına vekalet ücreti hükmedilmesini gerektirmediği, tescil istemi ile ilgili karar verilmemesi konusunda davacı yanca yapılmış bir istinaf başvurusunun da bulunmadığı ve davalı …’in bu yönden kararı istinaf etmesinde hukuki yararının olmadığı anlaşılmakla, davalı … Kurumu vekilinin istinaf başvurusunun esas yönünden reddine dair hüküm kurmak gerekmiştir.

HÜKÜM : Gerekçesi yukarıda belirtildiği üzere;
1-Davalı vekilinin istinaf başvurusunun HMK’nın 353/1-b.1 maddesi gereğince ESASTAN REDDİNE,
2-Davalıdan alınması gereken 59,30 TL maktu istinaf karar ve ilam harcından, istinaf başvurusunda yatırılan 54,40 TL istinaf karar ve ilam harcının mahsubu ile bakiye 4,90 TL’nin davalıdan tahsili ile hazineye irat kaydına,
3-İstinaf aşamasında davalı tarafından yapılan yargılama giderlerinin uhdesinde bırakılmasına,
4-İstinaf aşamasında duruşma açılmadığından taraflar lehine vekalet ücreti takdirine yer olmadığına,
Dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda oybirliği ile 23/09/2021 tarihinde HMK 361. maddesi uyarınca kararın tebliğinden itibaren iki hafta içerisinde Yargıtay temyiz yolu açık olmak üzere karar verildi.

GEREKÇELİ KARARIN YAZILDIĞI TARİH : 26/09/2021

Başkan

Üye

Üye

Katip