Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C. ANKARA 6. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ Esas-Karar No: 2020/549 Esas – 2021/204
T.C.
ANKARA TÜRK MİLLETİ ADINA
6.ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ KARAR
ESAS NO : 2020/549 Esas
KARAR NO : 2021/204

DAVA : Tazminat
DAVA TARİHİ : 29/01/2016
KARAR TARİHİ : 01/03/2021
KARAR YAZIM TARİHİ : 22/03/2021

Mahkememizde görülmekte olan Tazminat davasının yapılan açık yargılaması sonunda,
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; 13/11/2015 tarihinde destek …’in sevk ve idaresinde bulunan davalının sigortacısı olduğu aracın karıştığı tek taraflı trafik kazası sonucu desteğin vefat ettiğini, müvekkilinin oğlunun desteğinden yoksun kaldığını beyanla şimdilik 5.000,00 TL maddi tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiş, yargılama aşamasında dava değerini, 122.729,84 TL’ye artırmıştır.
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; Desteğin sigortalı araç sürücüsü olduğunu ve desteğin kendi kusurundan dolayı tazminat talep edilemeyeceğini, müvekkilinin poliçeden doğan sorumluluğu bulunmadığından temerrüdünün de bulunmadığını bildirerek davanın reddini istemiştir.
Dava, meydana gelen trafik kazası sonucu desteğin ölümü nedeniyle uğranıldığı iddia edilen destekten yoksun kalma tazminatının davalıdan tahsili istemine ilişkindir.
Taraflar arasındaki uyuşmazlık; meydana gelen trafik kazası sonucu davacının oğlu …’in ölümü nedeniyle davacının destekten yoksun kalma maddi zararı bulunup bulunmadığı, varsa miktarı ve davalı sigorta şirketinin bu zarardan poliçe limiti kapsamında sorumlu olup olmadığı noktalarındadır.
Mahkememizce yapılan yargılama sonucunda 15/12/2017 tarihli karar ile davanın kabulüne, 122.729,84 TL nin faizi ile birlikte davalıdan tahsil edilerek davacıya verilmesine karar verilmiş, söz konusu karar davalı tarafın istinafı nedeniyle Ankara BAM 26. Hukuk Dairesi tarafından incelenmiş, istinaf talebinin esastan reddine karar verilmiş, kararın davalı tarafça temyizi üzerine bu sefer dosya Yargıtay 17. Hukuk Dairesine gönderilmiş, 15/12/2017 tarihli karar ile; 10/09/2015 tarihinde desteğin kendi kusuru ile sebebiyet verdiği kazada öldüğü, poliçenin 14/07/2015 tarihinde düzenlendiği, bu durumda kazadan önce yürürlüğe giren 01/06/2015 tarihli genel şartlara göre sorumluluğun belirlenmesi gerektiği ve genel şartların A.6. Maddesine göre destek şahsın kusuruna denk gelen tazminat taleplerinin poliçe teminatı dışında bırakıldığı gözetilerek davanın reddine karar verilmesi gerektiğinden bahisle karar bozulmuştur.
Bozma sonrası dosya yeni esasına kaydedilerek duruşma günü tayin edilmiş ve 01/03/2021 tarihli celsede bozma ilamına uyulmuştur.
Davacının desteği …’in 10/09/2015 tarihinde yaptığı kaza neticesinde öldüğü, desteğin tam kusurlu olduğu, poliçenin 14/07/2015 tarihinde düzenlendiği tartışmasızdır. Yani kaza trafik sigortası genel şartlarının yürürlüğe girdiği 01/06/2015 tarihinden sonra meydana geldiği gibi poliçe bu tarihten sonra düzenlenmiştir. Yeni genel şartlar 01/06/2015 tarihinden sonra akdedilmiş sözleşmelerden uygulanacaktır. Karayolları trafik kanunu 93. Maddesi gereği genel şartların Hazine Müsteşarlığı’nın bağlı bulunduğu bakanlıkça tespit edilip yayımlanması gerekmektedir. Hazine Müsteşarlığı kanundan aldığı yetki ile genel şartları belirlemiş olup genel şartlar poliçenin eki niteliğindedir. Bu durumda somut olayda poliçenin 01/06/2015 tarihinden sonra düzenlenmesi kazanın da bu tarihten sonra meydana gelmesi yanında esasen desteğin kusurunun yansıma yoluyla mirasçılarına intikal etmesi gerektiği hususları bir arada değerlendirildiğinde bozma ilamına uyulduğu da gözetilerek davanın reddine dair aşağıdaki hüküm oluşturulmuştur.
HÜKÜM: Gerekçesi Yukarıda Açıklandığı Üzere:
Davanın REDDİNE,
Harçlar Kanunu gereğince alınması gereken 59,30 TL maktu karar ve ilam harcının dava dosyasında peşin alınan harçtan mahsubu ile artan 374,90 TL nin karar kesinleştiğinde talep halinde davacı tarafa iadesine,
Davacı tarafça yapılan yargılama giderlerinin üzerinde bırakılmasına,
Dava sırasında kendisini vekille temsil ettiren davalı yararına AAÜT 13/3-4 Madde gereği gözetilerek takdir edilen 4.080,00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınıp davalıya ödenmesine,
HMK 333. Maddesi gereğince mahkemece yatırılan avansın kullanılmayan kısmının kararın kesinleşmesine müteakip iadesine, iadesi yönünde başvurunun olmaması halinde arta kalan giderin iade edileceğinin davacıya meşruhatlı davetiye ile bildirilmesine,
Dair, davacı vekili ile davalı vekilinin yüzüne karşı, kararın tebliğden itibaren 15 gün içerisinde Yargıtay Temyiz yolu açık olmak üzere verilen karar açıkça okunup usulen anlatıldı.01/03/2021

Bu belge 5070 sayılı yasa hükümlerine göre Elektronik olarak imzalanmıştır.