Emsal Mahkeme Kararı Ankara 5. Asliye Ticaret Mahkemesi 2021/429 E. 2022/335 K. 11.05.2022 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C. ANKARA 5. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
Türk Milleti Adına Yargılama Yapmaya ve Hüküm Vermeye Yetkili
ANKARA 5. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
GEREKÇELİ KARAR
ESAS NO : 2021/429 Esas
KARAR NO : 2022/335
DAVA : Zayi Belgesi Verilmesi
DAVA TARİHİ : 06/07/2021
KARAR TARİHİ : 11/05/2022
GEREKÇELİ KARARIN
YAZILDIĞI TARİH : 10/06/2022

Mahkememizde görülmekte olan Zayi Belgesi Verilmesi davasının yapılan açık yargılaması sonunda,
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; Şirkete ait ortaklar pay defterinin taraflarına atfı mümkün bir kusur olmadan zayii olduğunu, yeni defter tasdik ettirebilmeleri için zayii belgesinin verilmesi hasıl olduğunu belirterek ortaklar pay defterinin zayi olduğu hakkında taraflarına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
DELİLLER
-Ankara Cumhuriyet Başsavcılığı soruşturma dosyası, emniyet tahkikat evrakları,
-SGK’ya yazılan müzekker cevabı,
-Ankara Yahya Galip Vergi Dairesi’nin müzekker cevabı; iş bu cevapta davacının 25/06/2021 tarihinde ortaklar pay defterini kaybettiğini asliye ticaret mahkemesine başvurup zayi belgesi alacağını bildirdiği görüldü.
DELİLLERİN DEĞERLENDİRİLMESİ VE GEREKÇE

Davanın konusu; ortaklar pay defterinin için zayi belgesi verilmesi koşullarının oluşup oluşmadığı hususlarındadır.
Davacı şirket yetkilisi defterlerin hırsızlandığı iddiasıyla dava açmıştır.
TTK 82/7. maddede bir tacirin saklamakla yükümlü olduğu defter ve belgelerin yangın, su baskını veya yer sarsıntısı gibi bir afet veya hırsızlık sebebi ile kaybolması halinde kendisine zayi belgesi verilebileceği düzenlenmiştir. Maddenin metninden de anlaşıldığı üzere her tür nedene dayalı olarak defterlerin kaybolması halinde zayi belgesi verilememektedir. Defterlerin tacirin kusurlu olmadığı bir sebebe dayalı zayi halinde belge verilebilmektedir. Somut olaya bakıldığında davacı taraf vergi dairesine defterleri kaybettiğini bu nedenle dava açacağını bildirdikten, bir hafta sonra hırsızlık nedeniyle şikayetçi olmuş ve yaklaşık on gün sonra bu davayı açmıştır. Defterlerin ekonomik bir değerinin bulunmaması, davacının defterleri arabasında taşımak suretiyle şirketin saklamakla yükümlü olduğu ticari defter ve kayıtları özenle korumadığı, basiretli bir tacir gibi davranmadığı (Yargıtay 11. Hukuk Dairesi’nin 15/10/2007 tarih 2006/9938 esas 2007/12819 karar, Yargıtay 11. Hukuk Dairesi’nin 03/12/2014 tarih 2014/13593 esas 2014/18941 karar sayılı emsal içtihatları) anlaşıldığından defterlerin TTK. 82/7. maddede ifade edilen sebeplerle veya benzeri sebeplerle kaybolduğu ispatlanamadığından davanın reddine dair aşağıdaki hüküm oluşturulmuştur.
HÜKÜM: Ayrıntısı yukarıda açıklandığı üzere;
1-Davanın reddine,
2-Harçlar Kanunu gereğince alınması gereken 80,70 TL harçtan peşin alınan 59,30 TL peşin mahsubu ile bakiye 21,40 TL harcın davacıdan alınarak hazineye irat kaydına,
3-Yargılama giderlerinin davacı üzerinde bırakılmasına,
4-Davacı tarafından yatırılan gider avansından artan kısmının HMK’nun 333.maddesi uyarınca karar kesinleştiğinde ve talep halinde davacıya iadesine,
Dair, davacı şirket yetkilisinin yüzüne karşı, kararın tebliğinden itibaren iki hafta içerisinde Ankara Bölge Adliye Mahkemesinde İstinaf yolu açık olmak üzere verilen karar açıkça okunup usulen anlatıldı. 11/05/2022