Emsal Mahkeme Kararı Ankara 4. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi 2021/171 E. 2022/95 K. 04.04.2022 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C. … 4. FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ Esas-Karar No: 2021/171 Esas – 2022/95

T.C. “TÜRK MİLLETİ ADINA”

4. FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR
HUKUK MAHKEMESİ K A R A R

ESAS NO : 2021/171
KARAR NO : 2022/95

DAVA : Tasarım …Sayılı YİDK Kararı İptali
DAVA TARİHİ : 08/06/2021
KARAR TARİHİ: 04/04/2022 Yazım Tarihi: 27/04/2022

İDDİA:
Davacı vekili dava dilekçesinde ÖZETLE: Davacılar tarafından tasarlanan ve tescili için davalı kuruma başvurulan ve davalı kurum tarafından 26.10.2020 tarih ve 351 sayılı bültende yayınlanan … no’lu çoklu tescil başvurusunda yer alan (2) numaralı (tepsi) tasarımına, davalı Porland tarafından 26.01.2021 tarih ve … sayı ile itiraz edildiği, davalı Porland itirazında, “yapmış olduğu itirazın tescile dayalı olduğunu ileri sürerek kendisine ait … ve …tescil no’lu tasarımlarını itirazına dayanak yaptığı, davalı tarafından yapılan itirazda “… ” kataloğuna ve “…” kataloğuna” dayandığı, davalı Porland itirazında özetle “söz konusu tasarım tescil belgeleri ve katalogları gerekçe göstererek, davacılara ait tasarımların form, kulp ve genel görüntüleri itibari ile ayniyet derecesinde benzer olduğunu ve davacılara ait tasarımın yenilik ve ayırt edicilik özelliklerinden yoksun olduğunu” ileri sürerek itirazda bulunduğu, söz konusu itiraz üzerine Yeniden İnceleme Ve Değerlendirme Dairesi Başkanlığı tarafından “27.04.2021 tarih ve …sayılı kararı ile “davacılara ait … sıra numaralı tasarımın, davalı Porland’ın itirazına gerekçe gösterdiği …sıra numaralı tasarım ile genel görünümün izlenim itibari ile benzer olduğunu bu sebeple ayırt edici nitelikten yoksun olduğunu karar vererek itirazın kabulü ile ve davacılara ait … sıra numaralı tasarımın tescilinin hükümsüzlüğüne” karar verildiği, davalı Türk Patent Ve Marka Kurumu tarafından verilen bu kararın dosya kapsamına ve hukuka aykırı bir karar olduğu, iptalinin gerektiği, davalı Porland ın itirazına gerekçe gösterdiği … sıra numaralı tasarım “…” tasarımı olduğu, davacılara ait olan 2020/06830- 2 sıra no’lu tasarım ise “Tepsi” tasarımı olduğu, söz konusu tasarımların kullanım yeri, amacı, şekli tamamen farklı olduğu tüketiciler/kullanıcılar tarafından he iki tasarımın birbirine karıştırılması veya benzer olarak algılanmasının kesinlikle mümkün olmadığı, davalı Porland’a ait olan tasarımın amacının bir çorbalığın kapağı niteliğinde olduğu, davacılara ait tasarımın amacının yiyecek servis etmeye yönelik tepsi niteliğinde olduğu, bu sebeple tüketicilerin bu iki tasarımı birbirine bilgilenmiş kullanıcı nezdinde karıştırmasının mümkün olmadığı, davalı Porland’a ait tasarımın iki parçadan oluştuğu davalıya ait kapak tasarımın tek başına kullanılmasının mümkün olmadığı gibi tek başına bir işlevinin de bulunmadığı, davalı Kurum’un inceleme sırasında diğer davalı tarafa ait kapağı ayrı ve tek başına bir ürün gibi algılayarak hukuka aykırı bir karar verdiği, davalı Porland’a ait tasarım “…” tasarımı olup bir kapak ve bir gövdeden ibaret 2 parçadan oluşan bir ürün olduğu, tüketicinin satın alma tercihinde iki ürün arasında bir tercih yapması veya yanılgıya düşmesi gibi bir durumun asla söz konusu olmadığı, her iki tasarım karşılaştırıldığında tasarımlar arasında görünüm açısından belirgin farklılıklar olduğu, davacılara ait tasarımda “tepsi kulbu” geniş ve uçları her iki yana açılan U formunda olduğu, davalıya ait tasarımın “kulbu” ise yarım dikdörtgen ve köşeli kulp formunda olduğu, davacılara ait tepsinin genel form kenarlarının yuvarlak, dikdörtgen formunda olup kenar kısmının düz olduğu, davalıya ait çorba kapağının genel formunun ise köşelerinin kıvrımlı, düz kare formunda, kapağın kenarlarının yukarıya doğru çıkıntılı formda olduğu, davacılara ait tepsinin kenarlarının düz ve sığ bir tasarım olduğu, davalıya ait tasarımın ise kenarlarının çıkıntılı ve daha derin bir formda olduğu, ayrıca çorbalığın alt kısmının da yine üst kısmındaki gibi kare formunda olduğu, söz konusu tasarımların karşılaştırıldığında davacıların tasarımının geniş ve özgün bir tasarım olduğu, her iki tasarımın tüketiciler nezdinde karıştırmaya yol açmayacak şekilde farklı olduğu” belirtilerek, “davacıların … no’lu tescil başvurusunda yer alan (2) numaralı (tepsi) tasarımına, davalı Porland firmasının …sıra numaralı tasarımına genel görünüm itibarı benzer olduğu gerekçesi ile davacıların …. – 2 no’lu tasarımının hükümsüzlüğüne karar veren Türk Patent ve Marka Kurumunun Yeniden Değerlendirme ve İnceleme Kurulunun 27.04.2021 tarih ve …sayılı hükümsüzlük kararının iptali ile davacıların 2020/06830 no’lu başvurusunda yer alan (2) numaralı tasarımın tesciline karar verilmesini talep ve dava etmiş, duruşmada da dilekçesini aynen tekrar etmiştir.

SAVUNMA:
Davalı kurum vekili dilekçe ve beyanında ÖZETLE: Alınan kararlar ve yapılan işlemlerin usule ve yasaya uygun olduğunu belirterek davanın reddini talep etmiştir.
Davalı firma vekili dilekçe ve beyanında ÖZETLE: Davacıya ait …sayılı başvurunun YİDK tarafından reddine ilişkin verilen kararın yerinde ve doğru olduğu, davacıya ait tasarımlar bakımından yenilik ve ayırt edicilik kriteri sağlanmadığı, davacının dava dilekçesinde kendisine ait tasarımlar ile davalı Porland’a ait yayına itiraz dilekçesinde yer verilen tasarımlarının bilgilenmiş kullanıcı nezdinde benzer olmadığını savunduğu, davacının bu iddiasının aksine, YİDK’da aksi kanaat oluştuğu ve davacı tasarımlarının iptal edildiği, bu yönde verilen iptal kararının hukuka uygun ve yerinde olduğu, davalı tarafından söz konusu tasarımların bilgilenmiş kullanıcı tarafından ayırt edilemeyeceğini iddia etmişse de bilgilenmiş kullanıcının kim olduğu hususunda herhangi bir açıklama yapmadığı, davacının dava dilekçesinde söz konusu yükümlülüğü yerine getirmediği, davanın yalnızca esastan değil, öncelikle usulden de reddinin gerekmediği, davacıya ait 2020/06830 başvuru numaralı 2 numaralı tepsi tasarımı ile Kuruma itiraz dilekçesinde detayları bulunan, dilekçe ekine eklenen tasarımlar arasında genel görünüm ve intiba, form ve şekil itibariyle aynılık/ayniyet derecesinde benzerlik bulunduğu, bilgilenmiş kullanıcıların bu kapsamda, sofra takımlarını çokça kullanan “kadın tüketiciler” bakımından tasarımların karıştırılması hususunun kuvvetle muhtemel olduğu, davacı tasarımları ile gerek davalı şirkete gerekse dava dışı 3. kişilere ait tescilli/tescilsiz tasarımlar arasında, form, genel görünüm ve intiba bakımından Kurum aşamalarında davalı itirazını zorunlu kılacak aynılık/ayniyet derecesinde benzerlik bulunmakta olduğu, yenilik ve ayırt edicilik özelliklerinden yoksun davalı itirazına konu tasarımların tescil koşullarını taşımadığı, davacı iddiasının aksine, YİDK tarafından verilen iptal kararının hukuka uygun ve yerinde olduğu, davacının neredeyse aynı kalıplardan çıkan tasarımını farklılaştırmasının oldukça güç olduğu, davacı tarafın porselen sofra takımları pazarında benzerlik, ayniyet ve taklit vb. iddialarla karşılaşmaması için özgünlük noktasında yeni ve ayırt edici özelliklere haiz farklı bir model, yaklaşım ve dokunuş sergilemesinin gerektiği, davacı tarafından her ne kadar tasarımların kullanım yerlerinin ve amaçlarının farklı olması ve itiraza gerekçe gösterilen tasarımın birleşik ürün parçası olması sebebiyle bilgilenmiş kullanıcı nezdinde karıştırılmaya sebep olmayacağının iddia edildiği, işbu iddianın tamamen mesnetsiz nitelikte olduğu, tasarımın uygulanacağı ürün adlarının değiştirilmesinin tasarıma yenilik özelliği katmayacağı, tencere kapağı olarak tasarlanan parçanın çok fonksiyonlu olduğu ve pekala tepsi olarak da kullanılmasının da mümkün olduğu, itiraza gerekçe gösterilen davalı şirkete ait tasarımın yenilik ve ayırt edicilik niteliklerine haiz olduğu, birleşik ürünün parçası olması sebebiyle tüketicilerin söz konusu tasarımları karıştırmasının mümkün olmadığı iddiaları tamamen mesnetsiz nitelikte olduğu, söz konusu tasarımların kullanıcıları, nihai tüketiciler olup, ürünlerin alıcılarla buluştuğu pazarların ise marketler olduğu, Süpermarketlerde alışveriş yapan tüketicilerin, söz konusu ürünlerin fiyatlarının makul olması da gözetilerek, ürünler üzerinde düşünme süresinin oldukça az olduğu, bu nedenle kısa sürede almaya karar veren “son kullanıcı” olan tüketicilerin belirtilen tasarımlar ile itiraz edilen tasarımlar arasındaki küçük farkları hiçbir şekilde ayırt edebilecek durumda olmadığı, başvuruya konu tasarım ile davalı şirkete ait tasarım incelendiğinde, davacı iddiasının aksine davaya konu 2020 06830/2 sıra numaralı tasarımın genel izlenim itibariyle benzerinin, itiraza gerekçe gösterilen davalı şirkete ait 2020 03430/1 sıra numaralı tasarımda kullanıldığının açıkça görüldüğü, bu itibarla yenilik ve ayırt edicilik vasfı taşımayan davacı tasarımları yönünden açılmış işbu davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
MUHAKEME:HMK kapsamında “Yazılı Yargılama Usulü ” uygulanmıştır.
6769 sayılı SINAİ MÜLKİYET KANUNU”;( 10/01/2017 yürürlük )
Madde 55’te ( Tasarım ve ürün ) ; konusu düzenlenmiştir. Buna göre;
Tasarım, ürünün tümü veya bir parçasının ya da üzerindeki süslemenin çizgi, şekil, biçim, renk, malzeme veya yüzey dokusu gibi özelliklerinden kaynaklanan görünümüdür.
Tasarım konusu ürün, (bilgisayar programları hariç) endüstriyel (makineler ) yoluyla veya elle üretilen herhangi bir nesne , birleşik bir ürün veya bu ürünü oluşturan parçaları, ambalaj gibi nesneler , birden çok nesnenin bir arada algılanan sunumlarını, grafik sembolleri ve tipografik karakterlerini ifade eder.
Birleşik ürün denildiğinde ise , sökülüp takılma yoluyla değiştirilebilen veya yenilenebilen parçalardan oluşan üründür.
Tasarım, bir ürün ya da ürün parçasının görünümüdür. Dolayısıyla görünmeyen bir ürünün tasarımının tescili olanaklı değildir.
Bir tasarımın elde edilmesinde harcanan dikkat, çaba, tecrübe aktarımı gibi hususların tek başına bir önemi bulunmamaktadır. Tasarımın korunması için, kaliteli, estetik, faydalı ya da işlevsel olması gerekmemektedir. Ancak, tasarım koruması talep edilen görünümün, fikri veya zihni bir emek ve çabanın ürünü olması gerekmektedir.
Tasarım düşüncesi, bir üründen bağımsız olarak hukukî korumadan yararlanamaz. Tasarımın koruma görmesi için mutlaka bir üründe tecessüm etmesi gerekir.
Madde 56 ‘da( Yenilik ve ayırt edicilik ); konusu düzenlenmiştir. Buna göre;
Tasarım, yeni ve ayırtedici ise kanun korumasından yararlanır.
Şayet birleşik parçalardan oluşan bir üründe, bir veya birkaç parça tasarım sözkonusu ise o parça ürüne takıldığında görünür halde ise , yenilikle beraber ayırtediciliği de varsa tasarım olarak korunması mümkün olur.
Bu maddede belirtilen normal kullanım; bakım, servis veya onarım işleri hariç olmak üzere, son kullanıcı tarafından kullanımı ifade eder.
Bir tasarım, diğer tasarımla mukayesesinde; Eğer mesnet alınan tesçilli tasarım ise onun başvuru veya rüçhan tarihinden daha önceki bir tarihte; Mesnet alınan tesçilsiz tasarım ise onun kamuya sunulduğu tarihten daha önceki bir tarihte kamuya sunulmamış ise YENİ kabul edilir.(Yenilik kriteri)
Tasarımlar bilgilenmiş kullanıcı açısından sadece küçük ayrıntılarda farklılık gösteriyorsa aynı kabul edilir.
Bilgilenmiş kullanıcı tasarımı mukayese ederken ; tesçilli tasarım için başvuru veya rüçhan tarihinden daha önceki bir tarihte; tesçilsiz tasarım için kamuya ilk sunulduğu tarihten daha önceki bir tarihte kamuya sunulmuş herhangi bir tasarımın aynı kullanıcı üzerinde yarattığı genel izlenimden farklı ise bu tasarım AYIRTEDİCİ kabul edilir. ( Ayırtedicilik kriteri)
Yenilik kavramı daha çok fiili bir duruma ilişkin olup her bir somut olayda ve somut ürün yönünden ayrı ayrı değerlendirilmesi gerekir. Bununla birlikte yenilik unsurunun varlığı için önceden hiç bilinmeyen bir görünümün elde edilmesi veya bilinen bir görünümün değişik yorumlarla ve yaklaşımla yeniden tasarlanması olgusunun varlığı gerekir. Fikri mülkiyet hukukunda taklidin yasak, esinlenmenin ise serbest olduğu gözden uzak tutulmamalıdır. Bu olgu öğretide “yararlanma ve benzetme serbestisi ilkesi” olarak ifade edilir (Tekinalp, Fikri Mülkiyet, s.32).
Yenilik unsurunun tespitinde önemli olan tasarımın dış görünümdür. Görünmeyen unsurların tasarımın yeniliğine etkisi bulunmamaktadır.
Buradaki Bilgilenmiş kullanıcı; tasarımı kullanarak bilgi sahibi olmuş, tasarımı tanıyan, deneyim sahibi kullanıcı olarak tanımlanmaktadır. Öğretide ise bilgilenmiş kullanıcı bir uzman olmayıp, tasarım konusu ürünleri daha önce görmüş ve bu ürünlerin ne olduğunu bilebilecek bir ara veya nihai tüketici olarak anlaşılması gerektiği ifade edilir.
Bir tasarımın ayırt edici nitelikte olması, bu tasarımın bilgilenmiş kullanıcı üzerinde yarattığı genel izlenime göre belirlenir. Ayırt edicilik tespit edilirken ayrıntıya girilir ve detaylı inceleme yapılır. Bilgilenmiş kullanıcının nazarında, farklılığın belirgin olması aranır. Bu unsurun tespitinde dış görünüm esas alınır. Tasarım başvurusundaki tarifnamelerin bu anlamda önemi bulunmamaktadır. Zira tasarımda korunan işlevsellik değil görsel unsurdur.

Madde 57 ‘de (1) Kamuya sunma) konusu düzenlenmiştir. Buna göre;
Ürünü sergileme, satış gibi yollarla piyasaya sürme, kullanma, tarif, yayım, tanıtım veya benzer amaçlı faaliyetleri kapsar. (kamunun bilgi erişimine sunulması )
Tasarımın gizlilik şartıyla üçüncü bir kişiye açıklanması kamuya sunma sayılmaz.
Şayet tasarım, başvuru veya rüçhan tarihinden önceki 12 ay içinde tasarımcı veya halefi ya da bu kişilerin izni ile 3.ncü bir kişi tarafından veya tasarımcı ya da halefleri ile olan ilişkinin kötüye kullanımı sonucu kamuya sunulması hâlinde bu açıklama tasarımın yeniliğini ve ayırt edici niteliğini etkilemez. ” hükümleri yer almaktadır.
DELİLLER ve DEĞERLENDİRME:
Taraflar arasındaki uyuşmazlığın; davacı tarafın … sıra sayılı tasarımı ile davalı tarafın …sıra sayılı tasarımının bilgilenmiş kullanıcı açısından benzer görülüp görülmediği, davacı tasarımının yenilik ve ayırt edicilik vasfı bulunup bulunmadığı, Türk Patent’in …sayılı YİDK kararının yerinde ve doğru olup olmadığı noktasında olduğu anlaşılmıştır.
YİDK kararının 28/04/2021 tarihinde davacı tarafa tebliğ edildiği, davacının da 5000 sayılı TürkPatent Kanununun 15/C maddesinde öngörülen iki aylık süre içerisinde 08/06/2021 tarihinde ve 6769 sayılı SMK 156.ncı maddesinde görevli ve yetkili mahkemeye dava açtığı anlaşılmıştır.
TÜRKPATENT YİDK’nun …sayılı kararında; “Yapılan inceleme ve değerlendirmede; … sıra numaralı tasarımın genel izlenim itibariyle benzerinin itiraza gerekçe gösterilen … sıra numaralı tasarımda kullanıldığı görülmüş olup itiraz konusu tasarım ayırt edici nitelikten yoksun bulunmuştur.
İtiraz konusu … sıra numaralı tasarım ile itiraza gerekçe gösterilen … sıra numaralı tasarım genel izlenim itibariyle farklı göründüğü gibi, itiraz ekinde sunulan Porland 2020, Apilon 1998 katalogunda yer alan ve itiraza gerekçe gösterilen ürünler de genel izlenim itibariyle farklı görülmüştür.
İtirazın kabulüne ve … sıra numaralı tasarımın tescilinin hükümsüzlüğüne oybirliği ile karar verilmiştir.” şeklinde ifade edilmiştir.
Yukarıda anlatılan madde metinleri kapsamında; Türk Hukukunda koruma görecek olan bir tasarımda bulunması gereken olumlu şartlar ; a) Yenilik, b) Ayırt edici nitelik, c) Tasarlanan ya da Tasarımın uygulandığı Ürün ve/veya Ürün Parçası ve d) İnsan duyuları ile algılanabilen görünüm şeklinde sıralanabilir.
Teknik bir boyutu da olduğundan mahkememizce konunun uzmanı ve bilgilenmiş kullanıcı olanlardan seçilen bilirkişi heyetinden rapor alınmıştır.
24/01/2022 tarihli raporda ÖZETLE: “
Ortak Özellikler
-her iki tasarım da kare şeklindedir
-her iki tasarımda da sağ ve sol yanda kulp yer almaktadır
-her iki tasarım ana gövde kısmı kare ve içe oyuntulu şekildedir.
Farklılıklar
-dava konusu tasarım kulbunun hatları daha yumuşak iken mesnet tasarımlar da daha keskin kulb şekli vardır
-mesnet ikinci görsel olan “…” konulu tasarım 2 parçadan oluşmakta, derin alt gövdeye sahip olan tasarım ve kulbu benzerlik teşkil etmemekte, üst parçası yani kapak kısmını oluşturur tasarım ise kulp şekillerininin keskinliği dışında aynıdır.
YENİLİK VE AYIRTEDİCİLİK BAKIMINDAN DEĞERLENDİRME:
Davacı şirkete ait dava konusu tasarım “tepsi” konulu tasarımıdır. Davalının mesnet gösterdiği ürün ise “… (2 parçadan oluşmakta)” konulu tasarım olup, tasarım korumasında fonksiyonel özelliğin bir önemi olmadığını yani hangi amaç için kullanıldığının benzerlik açısından değerlendirilmediğini belirtmek isteriz.
a. Davaya konu tasarımların uygulandıkları ürünler açısından seçenek özgürlüğü çok geniştir ve herhangi bir “porselen ürün ve/veya kahvaltılık/yemeklik ürün ve/veya sofra malzemeleri” üreticisinin, davaya konu ürün tasarımıyla üretim yapma zorunluluğu da bulunmamaktadır.
b. Sektör üreticilerinin tasarımlarında farklı desen ve şekil kullanmaları oldukça mümkündür. Bu nedenle, davaya konu tasarımı oluşturan tepsi deseni, doğası gereği başka biçimde tasarlanması mümkün olabilen ve teknik fonksiyonun gerçekleştirilmesinde tasarımcıya tasarıma ilişkin özellik ve unsurlarda çok fazla seçenek özgürlüğü/hareket serbestisi tanıyan bir görsel de olabilmektedir.
c. Tasarımın ayırt edici niteliğe sahip olması, ürünlerin görünümündeki gelişme/farklılık olup, bir tasarımın bilgilenmiş kullanıcı üzerinde yarattığı genel izlenim ile önceki aynı tip tasarımların yarattığı genel izlenim arasında farklılık olması anlamına gelmekte ve birbirleri ile kıyaslanan tasarımların farklılıklarından çok ortak özelliklerinin değerlendirilmesine ağırlık verilmesi gerekmektedir. Somut olayda, bilgilenmiş kullanıcıyı, sofra malzemeleri/ürünleri ve benzeri ürünlerin genel mutat özellikleri ve görselleri hakkında bilgi sahibi olan kişi daha çoğunlukla kadın tüketiciler ve kullanıcılar olarak varsaymak gerekmektedir. Burada bilgilenmiş kullanıcı, tasarıma konu ürünleri bilen, bu piyasayı ve benzer ürünleri tanıyan, bu tür ürünlerden sıklıkla satın alan bir kimse, bu tür ürünlerin satışını yapan bir çalışan, bu tür ürünlerden sıklıkla tüketen bir kimse de olabilecektir.
Bu çerçevede, tasarım mukayesesinde esas alınması gereken unsurlar itibariyle, davaya konu … sıra nolu tasarımın; bilgilenmiş kullanıcı gözünde ve genel izlenimde davalının …sıra nolu tescilli tasarımlarından uzaklaşmayı sağlayacak esaslı ve belirgin farklılık içermediği; aksine, davaya konu ürün tasarımı bakımından seçenek özgürlüğü bulunmasına ve ortada herhangi bir teknik zorunluluk olmamasına rağmen, tarafların tasarım planlarının/kompozisyonlarının ortak özelliklerinin esinlenmekten daha öte benzerlik taşıdığı ve bilgilenmiş olsun olmasın davaya konu tasarımın yenilik ve ayırt edici nitelik koşullarını sağlamadığı kanaatine varılmıştır.
SONUÇ: – dava konusu … sıra nolu görsele sahip tasarımın, davalı taraf …sıra nolu tasarımları karşısında benzerlik taşıdığı ve benzerliğin teknik zorunluluktan kaynaklanmadığı,
– dava konusu … sıra nolu görsele sahip tasarımın, davalı taraf …sıra nolu tasarımları karşısında yenilik ve ayırt edicilik vasfı taşımadığı,
-YİDK kararının yerinde olduğu, “şeklinde ifade edilmiştir.
Bilirkişi heyet raporu ilgili uzmanlardan seçilip her iki tarafın iddia ve savunmasına, taraf delillerine, tasarım kapsamlarına , YİDK kararına uygun şekilde denetlenebilir, içeriği de değerlendirilebilir nitelikte olduğundan davacı vekilinin yeni bir heyetten rapor veya aynı heyetten ek rapor alınması istemi HMK 30.ncu madde kapsamında değerlendirilerek yargılama gereksiz uzamaması için bu talepler reddedilmiştir.
GEREKÇE:
Tarafların iddia ve savunmaları, sunulan delil ve belgeler, YİDK kararı , dava konusu tasarım ve mesnet olan görsel tasarım , bilirkişi heyet raporu ve dosya bütün olarak birlikte değerlendirildiğinde;
Davacı tarafın … sıra sayılı tasarımının davalı firmanın kurum nezdinde ileri sürdüğü mesnet tasarımı (…sıra sayılı ) karşısında bilgilenmiş kullanıcı nezdinde yenilik ve ayırt edicilik vasfı bulunduğu ve taraf tasarımları arasında benzerlik oluşmadığı , aksi yöndeki Türk Patentin …sayılı YİDK Kararının iptali gerektiği davacı tarafca ileri sürülmüş ise de ;
Teknik boyutu karşısında içeriği ve sonucu aynen benimsenen bilirkişi heyet raporunda bilgilenmiş kullanıcı nazarında; ” dava konusu … sıra nolu görsele sahip tasarımın, davalı taraf …sıra nolu tasarımları karşısında benzerlik taşıdığı ve benzerliğin teknik zorunluluktan kaynaklanmadığı,
– dava konusu … sıra nolu görsele sahip tasarımın, davalı taraf …sıra nolu tasarımları karşısında yenilik ve ayırt edicilik vasfı taşımadığı, ” şeklindeki özetlenen görüşe aynı gerekçelerle iştirak edilerek davacının başvuru tasarımı ile önceki tarihli davalının tescilli mesnet (…sıra sayılı ) tasarımı arasında benzerlik oluştuğu, davacı tasarımının yenilik ve ayırtedicilik vasfı bulunmadığı sonucuna varılarak dava konusu YİDK kararı yerinde ve doğru olduğundan davanın reddi gerekmiştir.
H Ü K Ü M : Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere ;
1-Davanın REDDİNE,
2-Harçlar Kanunu uyarınca alınması gereken 80,70 TL maktu karar harcından peşin alınan 59,30 TL’nin düşümü ile bakiye 21,40 TL’nin davacıdan tahsiliyle Hazine’ye gelir kaydına,
3-AAÜT uyarınca 7.375,00 TL vekalet ücretinin davacılardan tahsiliyle davalılara verilmesine,
4-Karar kesinleştiğinde arta kalan gider avansının taraflara iadesine,
Dair verilen karar taraf vekillerinin yüzüne karşı, 6100 sayılı HMK 341 ila 345 inci maddesine göre tebliğden itibaren 2 haftalık süre içinde mahkememiz aracılığı ile … Bölge Adliye Mahkemesine istinaf kanun yoluna dilekçe ile başvurulabileceğine yönelik karar okunup açıklandı. 04/04/2022

E İmzalıdır. E İmzalıdır.