Emsal Mahkeme Kararı Ankara 4. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi 2020/240 E. 2021/94 K. 24.03.2021 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C. ANKARA 4. FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ Esas-Karar No: 2020/271 Esas – 2021/75

T.C. “Türk Milleti Adına”
ANKARA
4. FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR
HUKUK MAHKEMESİ K A R A R

ESAS NO : 2020/271
KARAR NO : 2021/75

HAKİM :….
KATİP :…

DAVACILAR …
VEKİLİ : …
DAVALI : …
DAVA : Marka …Sayılı YİDK Kararı İptali
DAVA TARİHİ : 02/09/2020
KARAR TARİHİ : 10/03/2021 Yazım Tarihi: 10/04/2021

İDDİA:
Davacı vekili dava dilekçesinde ÖZETLE: Türk Patent ve Marka Kurumu nezdinde 26/06/2019 tarihinde Avrupa Otoyolu Yatırım ve İşletmesi Şirketi ve … … Otoyol İşletmesi Anonim Şirketi adına … sayılı “…” marka için marka müracaatlarına ait mal ve hizmetlerin sınıflandırılmasına ilişkin tebliğin 07. Sınıfı açısından marka başvurusu gerçekleştirildiğini, ancak müvekkil şirketler adına davalı kurum nezdinde … sayı ile müracatın gerçekleştirilen “…” markasına yönelik YİDK tarafından 6769 sayılı Sınai Mülkiyet Kanunu’nun (“SMK) 5/1-ç hükmü gereğince 2017/84960 sayılı markası gerekçe gösterilerek kısmi ret kararı verildiğini, ret kararına dayanak gösterilen marka bütünsel değerlendirildiğinde müvekkil şirketlere ait … “…” markasıyla SMK M. 5/1-ç kapsamında aynı/ayırt edilemeyecek kadar benzer olmadığını, markalar arasında değerlendirilme yapılırken tüketici kesiminin de dikkate alınması gerektiğini ileri sürerek dava konusu …sayılı YİDK kararının iptalini talep ve dava etmiş, duruşmada da dilekçesini aynen tekrar etmiştir.

SAVUNMA:
Davalı kurum vekili dilekçe ve beyanında ÖZETLE: Alınan kararlar ve yapılan işlemlerin usule ve yasaya uygun olduğunu belirterek davanın reddini talep etmiştir.

MUHAKEME:HMK kapsamında “Yazılı Yargılama Usulü ” uygulanmıştır.
DELİLLER ve DEĞERLENDİRME:
Taraflar arasındaki uyuşmazlığın; davacı tarafın … başvuru sayılı markası ile mesnet 2017/84960 sayılı marka arasında SMK 5/1-ç maddesine göre ”aynı veya ayırt edilemeyecek derecede benzerlik ” olduğu gerekçesiyle mutlak red sebebine bağlı başvurunun kısmen reddi konusunda verilen Türk Patentin …sayılı YİDK Kararının İptalinin gerekip gerekmediği noktasında olduğu anlaşılmıştır.
TÜRKPATENT YİDK’nun …sayılı kararında; “… başvuru numaralı “…” ibareli başvurunun … saylı “…” ibareli marka ile aynılık veya ayırt edilemeyecek kadar benzerlik gerekçesiyle 6769 s. SMK’nın 5/l-(ç) bendi uyannca kısmen reddine yönelik Markalar Dairesi Başkanlığı karanna karşı yapılan itiraz incelenmiştir.
Buna göre, bir işaretin 5/l-(ç) bendi kapsamında değerlendirilebilmesi için iki koşulun birlikte gerçekleşmesi gerekmektedir. Bunlardan birincisi, başvuruya konu marka ile önceden tescilli/başvurusu yapılmış markanın aynr veya ayırt edilemeyecek kadar benzer olması; ikincisi ise başvuruya konu marka ile önceden tescilli/başvurusu yapılmış markanın kapsamında aynı veya aynt tür mal / hizmetlerin bulunmasıdır.
Bu hususlar çerçevesinde yapılan incelemede, işbu başvuru ile kısmen reddine gerekçe olarak gösterilen … sayılr “…” ibareli markanın aynı veya ayırt edilemeyecek kadar benzer olduğu kanaatine varılmıştır. Ayrıca, kısmi ret kararına konu mallarla aynı veya aynı türdeki malların kısmi ret gerekçesi markanın kapsamında bulunduğu tespit edilmiştir. Dolaysıyla, başvuru hakkında 6769 s. SMK’nın 5-1-(ç) bendi uyarınca verilen kısmi ret kararı yerinde görülmüş ve başıuru sahibinin itirazının reddi gerekmiştir.
Ayrıca, başvurusu yapılan markanın kullanılıyor olması veya tanınmışlığı, daha önceki tarihte aynı l aynı tür mallar veya hizmetler için tescil edilmiş / tescil başvurusu yapılmış ayırt edilemeyecek derecede benzer markaların varlığını, dolayısıyla 5/l -(ç) bendinin uygulanabilirliğini ortadan kaldırmayacağından kullanım ve tanınmışlık gerekçeli itiraz da haklı bulunmamıştır.
Sayılan nedenlerle itirazın reddedilmesi gerekmiştir.
KARAR: İtirazın reddine oybirliği ile karar verilmiştir.” şeklinde ifade edilmiştir.
6769 sayılı SINAİ MÜLKİYET KANUNU (10/01/2017 yürürlük tarihli)
Madde 5/1-ç “Aynı veya aynı türdeki mal veya hizmetlerle ilgili olarak tescil edilmiş ya da önceki tarihte tescil başvurusu yapılmış marka ile aynı veya ayırt edilemeyecek kadar benzer işaretler” marka olarak tescil edilmez. hükmü yer almaktadır.
Buradaki “ayniyet” olgusuyla, “bir markanın tamamen taklit edilmesi” kast edilmektedir. “Ayırt edilemeyecek derecede benzerlik” olgusuyla ise başvuru konusu markanın tescilli markanın birebir aynısı olmamakla birlikte, “ilk bakışta fark edilemeyecek derecede aynı” olan ve bu hususun ispatına dahi gerek duyulmayan, ancak çok dikkatli bir inceleme sonucu farkın anlaşılabileceği ibare ve şekilleri taşıyan işaretler kast edilmektedir (Pril/Pırıl örneği, Sabih Arkan, Marka Hukuku).
Markalar arasında ayırt edilemeyecek derecede benzerlikte dikkate alınması gereken ölçü; tescil kapsamındaki mal ve hizmetlerin yönelik olduğu tüketici kitlesinin başvuru konusu marka ile ret gerekçesi markanın “görsel”, “işitsel” ve “kavramsal” özelliklerini dikkate alarak yaptığı genel ve bütüncül bakış açısıdır (bkz. ABM’nin C-251/95 sayılı Sabel BV v. Puma AG, C-39/97 sayılı Canon Kabushiki Kaisha v. MGM Inc. kararları).
Görüşüne başvurulacak kişi markalı ürünün yöneldiği hedef kitleye mensup makul derecede bilgilendirilmiş, makul derecede dikkatli ve makul derecede ihtiyatla değerlendirme yeteneğine sahip kişidir (ABM’nin LIDL Belgium/ Colruyt kararı, bkz. EuGH GRUR 2007, 69 par.78 ). Bu kavram uygulama ve öğretide de “ortalama tüketici ” olarak adlandırılmaktadır. Kural olarak markaların benzerliklerinin değerlendirilmesinde, tüketicilerin markaları yan yana koyarak karşılaştırmaları beklenmemeli, bu markaların hedef kitle üzerinde bıraktıkları kaba görüntü ve genel izlenimi esas alınmalıdır. Görüşü dikkate alınacak hedef kitleye mensup kişi bir uzman olmayıp, makul düzeydeki tüketiciler olduğu için markaya esas unsurları detayları ile gözlemlemesi ve ayrıntıları fark etmesi kendisinden beklenmemelidir.
Yukarıdaki kriterler, taraf markaları tescil kapsamları ve işaretsel yönden karşılaştırıldığında;
Davacı başvuru Markası Mesnet Marka
…+şekil (…) … (2017/84960)
07. Sınıf 07,12. Sınıf

Davaya konu başvuru ve mesnet marka arasında SMK 5/1-ç maddesi kapsamında işaretsel karşılaştırma yapmak ihtisas mahkemesi hakimliğinin genel bilgi tecrübesi ile yapılabileceğinden bilirkişi incelemesi yapılmadan dosya ele alınıp değerlendirilmiştir.

GEREKÇE:
Tarafların iddia ve savunması, marka başvuru dosyası, mesnet marka görseli , YİDK kararı ve dosya bütünüyle birlikte ele alındığında; davacının başvuru markasının “…+şekil” şeklinde, mesnet markanın da ” … ” ibare ve görselini içermesi karşısında esasen yüksek derecede benzerlik oluşmakla beraber bu benzerliğin aynı veya ayırt edilemeyecek kadar benzer olarak değerlendirilmemesi gerektiği, zira SMK 4.ncü maddede markanın tanımını ” Marka, bir teşebbüsün mallarının veya hizmetlerinin diğer teşebbüslerin mallarından veya hizmetlerinden ayırt edilmesini sağlaması ve marka sahibine sağlanan korumanın konusunun açık ve kesin olarak anlaşılmasını sağlayabilecek şekilde sicilde gösterilebilir olması şartıyla kişi adları dâhil sözcükler, şekiller, renkler, harfler, sayılar, sesler ve malların veya ambalajlarının biçimi olmak üzere her tür işaretten oluşabilir. ” belirttiğinden başvuru markasında belirgin olarak yer alan şekil unsurunun mesnet markada aynen yer almadığından her iki markanın AYNİYET şeklinde kabul edilemeyeceği sonucuna varılarak SMK 5-1-ç maddesine göre mutlak ret sebebi oluşmayacağı, var olabilecek nisbi red sebebinin ise yayıma itiraz üzerine ele alınması gerektiği, aksi yönde verilen YİDK kararı hatalı olduğundan davanın kabulü gerekmiştir.

H Ü K Ü M : Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere ;
1-Davanın KABULÜNE,
2-Dava konusu Türk Patentin …sayılı YİDK Kararının İPTALİNE,
3-Harçlar Kanunu uyarınca alınması gereken 59,30 TL maktu karar harcından peşin alınan 54,40 TL’nin düşümü ile bakiye 14,90 TL’nin davalıdan tahsiliyle Hazine’ye gelir kaydına,
4-AAÜT uyarınca 5.900,00 TL vekalet ücretinin davalıdan tahsiliyle davacılara verilmesine,
5-Davacının yaptığı; 16,50 TL tebligat ücreti, 54,40 TL ilk harç masrafı olmak üzere toplam 70,90 TL yargılama giderinin davalıdan tahsiliyle davacılara verilmesine,
6-Karar kesinleştiğinde arta kalan gider avansının taraflara iadesine,
Dair verilen karar davacı vekili ile davalı kurum vekilinin yüzüne karşı, 6100 sayılı HMK 341 ila 345 inci maddesine göre tebliğden itibaren 2 haftalık süre içinde mahkememiz aracılığı ile Ankara Bölge Adliye Mahkemesine istinaf kanun yoluna dilekçe ile başvurulabileceğine yönelik karar okunup açıklandı. 10/03/2021

Katip … Hakim …
E-İmzalıdır E-İmzalıdır