Emsal Mahkeme Kararı Ankara 4. Asliye Ticaret Mahkemesi 2020/381 E. 2021/128 K. 25.02.2021 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C. ANKARA 4. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ Esas-Karar No: 2020/381 Esas – 2021/128
T.C.
ANKARA TÜRK MİLLETİ ADINA
4. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ GEREKÇELİ KARAR

ESAS NO : 2020/381 Esas
KARAR NO : 2021/128

DAVA : İtirazın İptali (Hizmet Sözleşmesinden Kaynaklanan)
DAVA TARİHİ : 19/08/2020
KARAR TARİHİ : 25/02/2021
GEREKÇELİ KARARIN
YAZILDIĞI TARİH : 09/03/2021

Mahkememizde görülmekte olan itirazın iptali davasının yapılan açık yargılaması sonucunda;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ :
İDDİA VE İSTEK :
Davacı vekili Av. ….sunduğu dava dilekçesinde özetle; müvekkili Şirket tarafından işletilen köprü ve otoyoldan davalı Şirkete ait …plakalı aracın ihlalli ve kaçak geçiş yapması nedeni ile yasal süresinde ödenmeyen kaçak geçiş cezasının tahsiline yönelik olarak başlattıkları takibe davalının haksız yere itiraz ettiğini beyanla davalının ….Müdürlüğü’nün … sayılı takip dosyasına vâki haksız itirazının iptali ile takibin devamına, %20 oranında icra-inkar tazminatının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
CEVAP VE SAVUNMA :

Dava dilekçesi davalıya açıklamalı davetiye ile tebliğ edilmiş ise de; davalı yan cevap dilekçesi sunmadığı gibi kendisini vekil ile de ettirmemiştir.
DELİLLER :
…. Müdürlüğü’nün ….E. sayılı takip dosyası
DELİLLERİN DEĞERLENDİRİLMESİ VE GEREKÇE:
Dava, davalının işlettiği otoyoldan kaçak geçiş cezasına ilişkin takibe vâki itirazın iptali istemine ilişkindir.
Dava konusu kaçak geçişe ilişkin geçiş ücretleri tablosu ve ihtarnamesi ile ihtar tebliğ belgesi ve konuya ilişkin diğer tüm bilgi ve belgeler dava dilekçesi ekinde sunulmakla incelenmiştir.
Davanın dayanağını oluşturan 6001 sayılı Karayolları Genel Müdürlüğünün Hizmetleri Hakkında Kanun’un 30/5. maddesinde “…(5) 4046, 3465 ve 3996 sayılı kanunlar çerçevesinde işletme hakkı verilen veya devredilen otoyollar veya erişme kontrolünün uygulandığı karayollarından geçiş ücretlerini ödemeden geçiş yapan araç sahiplerinden, işletici şirket tarafından geçiş ücreti ödemeden giriş çıkış yaptığı mesafeye ait geçiş ücreti ile birlikte, bu ücretin on katı tutarında ceza, genel hükümlere göre tahsil edilir. …” hükmü düzenlenmişken 25/05/2018 tarih ve 30431 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 16/5/2018 tarih ve 7144 sayılı Kanunun 18. maddesi ile birinci ve beşinci fıkralarında yer alan “on” ibareleri “dört” şeklinde değiştirilmiştir. Aynı Kanunun 19. maddesi ile 6001 sayılı Kanuna geçici 3. madde ilave edilmiştir.
6001 sayılı Kanuna eklenen Geçici 3. madde de ise “Bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten önce otoyollar ile erişme kontrolünün uygulandığı karayolları için belirlenen geçiş ücretlerini ödemeden yapılmış olan geçişlerde araç sahiplerine bu Kanunun 30 uncu maddesinin beşinci fıkrası uyarınca tahakkuk ettirilen ancak bu maddenin yürürlük tarihi itibarıyla tahsilatı yapılmamış olan para cezaları hakkında bu Kanunun 30 uncu maddesinde yer alan oranlar uygulanır.” düzenlemesi yapılmıştır.
Davacı şirketin dava konusu ücret ve cezanın ilişkin olduğu Orhangazi-Bursa otoyolunun işletme hakkına sahip olduğu, davalıya ait ticari aracın bu otoyoldan 11/10/2019 tarihinde ihlalli geçiş yaptığının dosyaya sunulan deliller ile sabit olduğu, davalının kendisine bu konuda tebliğ edilen davalı tarafından düzenlenen ihtarın tebliğine rağmen takibe konu miktarı 15 gün içerisinde davalının ihtarda bildirdiği bankalara ödediğine veya cezayı iptal ettirdiğine ilişkin olarak dosyamıza bir delil sunmadığı anlaşılmaktadır.
Bu nedenle, dava konusu ihlalli geçiş ücreti olan 733,25-TL alacağın davalıdan talep edilmesi hukuken mümkün olup davalının dava konusu takibe vaki itirazı açıklanan nedenlerle haksızdır. Diğer taraftan, davacının alacağının varlığı ve miktarının tespiti yargılamayı gerektirdiğinden alacak tutarının likit olmadığı gözetilerek İİK’nın 67/2. maddesi uyarınca davalının icra inkar tazminatından sorumlu tutulmasına yasal olanak bulunmadığından (Ankara BAM 24.H.D. Başkanlığı’nın 13/11/2019 tarih,, 2018/2741 Esas, 2019/2215 K. sayılı kararı) davacının icra-inkar tazminatı talebinin ise; reddine dair aşağıdaki şekilde hüküm kurulması gerekmiştir.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ: Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere;
1-)Davanın KABULÜ İLE; davalının dava konusu ….Müdürlüğü’nün ….. sayılı takip dosyasına vâki haksız itirazının İPTALİNE, takibin takibe konu 733,25-TL asıl alacak yönünden ve asıl alacağa takip tarihinden itibaren takip talebindeki koşullarda işleyecek yasal faizi ile birlikte DEVAMINA,
2-)Davacının yasal koşulları oluşmayan icra-inkâr tazminatı isteminin reddine,
3-) Alınması gerekli karar ve ilam harcı maktu 59,30-TLolup davacı tarafından peşin yatırılan 54,40-TL harcın mahsubu ile bakiye 4,90-TL harcın davalıdan tahsili ile Maliye Hazinesine gelir kaydına,
4-)Davacı tarafından yatırılan 54,40-TL peşin harcın harcın davalıdan alınarak davacıya verilmesine,
5-) Bu dava kapsamında davacı tarafından yatırılan gider avansından karşılanan davetiye gideri karşılığı 103,50-TL yargılama giderinin HMK326/2.m. gereğince davalıdan alınarak davacıya verilmesine,
6-) Davacı kendisini vekil ile temsil ettirdiğinden karar tarihinde yürürlükteki AAÜT 13/2.m.gereğince 733,25-TL vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine,
7-) HMK 333.m. gereğince artan gider avansının karar kesinleştiğinde davacıya İADESİNE,
Dair; davacı vekilinin yüzüne karşı, davalının yokluğunda 6100 sayılı HMK’nın 6763 sayılı Kanun ile değişik 341/3.m. gereğince miktar itibariyle kesin olarak verilen karar açıkça okunup usulen anlatıldı. 25/02/2021