Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C. ANKARA 3. FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA KARAR VERMEYE YETKİLİ
T.C.
ANKARA
3. FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
GEREKÇELİ KARAR
ESAS NO : 2020/291
KARAR NO : 2021/209

DAVA : Fikir Ve Sanat Eseri (Maddi Tazminat İstemli)
DAVA TARİHİ : 22/09/2020
KARAR TARİHİ : 03/06/2021
GEREKÇELİ KARARIN
YAZILDIĞI TARİH : 10/06/2021
İDDİA:
Davacı vekili 22.09.2020 harç tarihli dava dilekçesi ve duruşmadaki beyanlarında özetle; müvekkilinin Konya Büyükşehir Belediye Başkanlığın’da görev yapan, fotoğraf ve fotoğrafçılık konusunda eğitim-seminer veren; yurtiçi ve yurtdışında birçok yarışmada ödül alan; … unvanlı, tanınmış bir fotoğraf sanatçısı olduğunu, davalı şirketin kişilere özel tatil planları sunan, yurtiçinde ve yurtdışında birçok tur düzenleyen ve bu turların tanıtımını internet sitesinde görsellerle süsleyerek pazarlayan bir tur şirketi olduğunu, davalı tarafından Konya ilinde Şeb-i Arus törenleri için düzenlenen turun tanıtımında müvekkilinin çektiği, “…” adını verdiği çalışmasından bir fotoğraf karesinin davalı tarafından ele geçirildiğini, şirketin resmi sitesinde https://www.diyetur.com/konya-sebi-arus-turu linkinde Günübirlik Turlar-Konya Şeb-i Arus Turu başlı altında, müvekkilinin izni ve bilgisi dışında kullanıldığını, fotoğrafın FSEK m.4/5 kapsamında güzel sanat eseri niteliğinde olduğunu ve davalı tarafından izinsiz olarak kullanıldığını, böylece müvekkilinin FSEK’ten kaynaklanan mali ve manevi haklarının ihlal edildiğini; eser üzerinde FSEK’ten kaynaklanan mali ve manevi hakları kullanma yetkisinin münhasıran müvekkiline ait olduğunu, bunun devir ve temlikinin hiçbir şekilde söz konusu olmadığını, tecavüzün sona erdirilmesi ve tazminat talebi için 12.12.2019 tarihinde … yevmiye nolu ihtarnamesi ile olumsuz cevap verdiğini; ihtarnamede ayrıca, yapılan araştırmada fotoğrafın sahibinin bulunamadığı ve müvekkilinin ismiyle ilgili hiçbir bilgiye ulaşılamadığı iddiasının yer aldığını; müvekkilinin bu fotoğraf ile Gölcük belediyesi ile Gölcük Fotoğraf ve Sinema Sanatı Derneğinin ortaklaşa düzenlediği 7.Ulusal Fotoğraf yarışmasına katıldığını ve ödül aldığını; müvekkiline ait olan eserin çeşitli Site’lerde yayınlandığını, davaya konu müvekkiline ait eser niteliğindeki fotoğrafın davalı tarafından müvekkilinin ismine yer verilmeksizin kullanılmasının müvekkilinin FSEK m.15’ten kaynaklanan manevi hakkını; bunun yanı sıra FSEK m.20-25 arasında düzenlenen mali haklarını ihlal ettiğini bu sebeple1.000,00 TL maddi ve 30.000,00 TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
SAVUNMA:
Davalı şirket vekili cevap dilekçesinde özetle, müvekkilinin davaya konu fotoğrafı davacıya ait olmayan bir siteden iyiniyetli olarak alıp bir süre web sitesinde kullandığını, dolayısıyla taraflarına husumet yöneltilemeyeceğini; kaldı ki www…com web sitesinin … adlı şirkete ait olduğunu; bu sitede telif hakları ile ilgili herhangi bir gizlilik politikası bulunmadığını; davacı tarafından kendisine ait olduğu iddia edilen yukarıda anılan sitenin bir hafta önce kapatıldığını; site açık olmasına rağmen herhangi bir şey görünmediğini, kabul anlamına gelmemekle birlikte, bir an için fotoğrafın davacıya ait olduğu kabul edilse bile, davacının Konya Belediyesi’nde çalıştığını ve FSEK m.18/2 uyarınca fotoğraf üzerinde mali hakları kullanma yetkisinin Belediye’ye ait olduğunu; fotoğrafın da müvekkili tarafından Konya.com.tr adresinden alındığını; sitede, fotoğrafın indirilemeyeceğine, kullanılamayacağına dair bir gizlilik politikasının bulunmadığını, fotoğrafın davacıya değil anılan Belediyeye ait olduğunu, bu sitede dahi fotoğrafın sahibinin adının belirtilmediğini, Şeb-i Aruz etkinliğinde fotoğraf çekmenin yasak olması sebebiyle davacının bu fotoğrafı elde etmesinin mümkün olmadığını; davacının kötüniyetli olduğunu, FSEK m.7 uyarınca davacının herkese açık sosyal medya hesaplarında umuma arz edilmesi sebebiyle eserin alenileşmiş sayıldığını ve bunun da davanın haksızlığını ortaya koyduğunu, davaya konu fotoğrafın fineartamerica adlı sitede dolar karşılığında satışa sunulduğunu; Facebook’un veri politikası gereği, fotoğrafın bu mecrada paylaşılması suretiyle tüm izinlerin zımnen verilmiş sayıldığını, her ne kadar davacı fotoğrafın 6 yerde yayınlandığını belirtmiş ise de fotoğrafın herkese açık olarak 106 sitede ve bağlantıda daha yayınlandığını tespit ettiklerini ve bu sitelerin hiçbirinde eserin davacıya ait olduğu hususunda bir bilginin bulunmadığını, FSEK m.13 uyarınca fotoğraf üzerinde değişiklik yapma etkisi eser sahibine ait olduğu için eserin üzerine müvekkili şirketçe bir şey yazılmadığını; müvekkil şirketin sitesinde “sitemizde yer alan görsel fotolar tamamı ile bilgi amaçlıdır, ticari gaye gütmez” yazdığını, bunun da müvekkilinin iyiniyetini gösterdiğini, dava konusu eserin alenileşmesi, satışa sunulması suretiyle hakkın tükendiğini ve davanın konusuz kaldığını; cevabi ihtarda, fotoğrafın sahibi olduğuna dair belge sunulduğu takdirde, talep edilmesi halinde, tekzip yazısı yayınlamaya da hazır olunduğunun belirtildiğini; menfaat yokluğundan davanın reddi gerektiğini, davacının öncelikle telif hakkı sahibi olduğunu ispatlamakla yükümlü olduğunu, savunarak, davanın reddini istemiştir.
YARGILAMA VE DELİLLER:
Mahkememizce tarafların sav ve savunmaları dinlenmiş, delilleri toplanmış; konunun teknik yönlerine ilişkin bilirkişi raporu alınmış; raporlarda ortaya konulan görüşlerin teknik yönünden mahkememizin aşağıda açıklanacak kısmen kabulü doğrultusunda yararlanılmıştır.
GEREKÇE:
Dava, davacıya ait fotoğrafların güzel sanat eseri olduğu iddiası ve haksız şekilde kullanıldığının tespiti, FSEK 68 maddesi uyarınca telif, 70/1 maddesi uyarınca manevi tazminat isteminden ibarettir.
Davaya konu fotoğrafın FSEK kapsamında güzel sanat eseri niteliği ve davacının eser sahipliği ile hak sahipliği:
FSEK Madde 1/B hükümlerine göre eser, sahibinin hususiyetini taşıyan ve bu kanunda ilim ve edebiyat, musiki, güzel sanat eseri ve sinema eseri olarak kabul edilen mahsullerdir. Bir ürünün eser sayılması için onu vücuda getirenin hususiyetini taşıması gerekir. Bu ilk temel şarttır. İkincisi ise kanunda dört başlık altında düzenlenen eser kategorilerinden birine dâhil olmaktır. Kanunun 2. Maddesi ilim ve edebiyat eserlerini, 3. Maddesi musiki eserlerini, 4. Maddesi güzel sanat ve 5. Maddesi de sinema eserlerini düzenlemiştir. Eser sahipliği kavramı, Kanunun hem tanımlar kenar başlıklı 1/B maddesinde hem de 8/1 maddesinde “eseri meydana getiren kişi” olarak tarif edilmiştir. O halde, bir kitabın yazarı, bir bestenin kompozitörü, bir resmin çizeri, bir fotoğrafı çeken, sinema eserlerinde de yönetmen, senaryo yazarı, özgün müzik bestecisi ve animatör eser sahibidir. Eser meydana getirmek, eser olarak nitelendirilebilecek hususiyetini katarak, Kanun’un dört başlık altında düzenlediği kategorilerden birine dâhil edilebilecek bir ürün ortaya koymaktır. Kanun eseri meydana getiren kişiye çeşitli haklar tanımıştır. Bu hakları kullanma ve yararlanma yetkisi de münhasıran eser sahibine aittir (FSEK md. 13/1, md. 18, md. 19, md 20) Eser sahibine tanınan haklar Kanunun “FİKRİ HAKLAR” başlıklı üçüncü bölümünde düzenlenmiş olup, 13, 14, 15, 16 ve 17. maddelerde manevi hakları; 21, 22, 23, 24 ve 25 maddeler de mali haklar yer almaktadır. Buna göre eser sahibi eserinin umuma arzı, adının eseriyle birlikte anılması, eserin bütünlüğüne zarar verilmemesi ve eserin aslına erişim konusunda münhasır nitelikte manevi hakları haizdir. Eser sahibinin mali hakları ise eserin işlenmesi (m.21), çoğaltılması (m.22), yayılması (m.23), umumi mahallerde temsili (m.24) ve umuma iletim (m.25) şeklinde öngörülmüştür. Manevi ve mali haklar eser sahibinin izni olmadan üçüncü kişilerce kullanılamaz. Kanunda belirtilen istisnalar (md. 30-37) saklıdır. Eser üzerindeki 14-17. maddelerde belirtilen hakların eser sahibinin izni olmadan kullanılması manevi haklara; 21-25 maddelerde belirtilen hakların kullanılması mali haklara saldırı teşkil eder. Fikir ve sanat hukukunda hakların devrine veya kullanma yetkisinin verilmesine (ruhsat-lisans) ilişkin sözleşme ve tasarrufi muamelelerin yazılı şekilde yapılması ve kullanma yetkisine veya temlike konu hakların neler olduğunun sözleşmede belirtilmesi şarttır (FSEK 52). Yazılı yapılmayan hukuki muameleler geçerli değildir. Güzel sanat eserlerinin telif kapsamında korunmasının ana koşulu, diğer eser türlerinde olduğu gibi, eser sahibinin hususiyetinin yanında bu eserlerin estetik değere (bedii vasfa) sahip olmasıdır. Yani estetik değer bütün güzel sanat eserlerinde aranan önemli bir koşuldur. Zaten, FSEK’in 4’üncü maddesinin 1’inci fıkrasında geçen “estetik değere sahip olan…” ifadesinden, eserlerden ancak bu niteliğe sahip olanların güzel sanat eseri olarak kabul edilebileceği anlaşılmaktadır. Bu açıklamalar ışığında davaya konu fotoğrafın, FSEK’te öngörülen estetik değere sahip olup olmadığının değerlendirilmesi gerekecektir: Davaya konu olan fotoğrafın, davacı tarafından emek ve zaman harcanarak; özel bir hazırlık ile; uygun zaman, açı, ışık, teknik değerler belirlenerek, pozlanarak çekildiği; sahibinin hususiyetini taşıdığı, estetik değere sahip olduğu ve bu gerekçelerle, FSEK m.4/1 kapsamında “güzel sanat eseri” niteliğinde olduğu değerlendirilmektedir. FSEK kapsamında eser sahipliği, eserin yaratılması ile kazanılır ve ancak gerçek kişiler eser sahibi olabilir. Bir başka ifade ile tüzel kişiler eser sahibi olamaz. Bununla birlikte, başka bir kimsenin emrinde işçi, memur veya hizmetli olarak çalışan kişinin işin görülmesi sırasında meydana getirdiği eserin sahipliği, o kişiye ait olmakla birlikte; sözleşmede aksi öngörülmemiş veya işin mahiyeti de aksini gerektirmiyorsa, eser üzerindeki hakları kullanma yetkisi o kimseyi tayin eden veya çalıştıran kişiye aittir (FSEK 18/2). Bunun haricinde, istisna ve vekâlet gibi sözleşme kapsamında vücuda getirilen eser üzerindeki hakları kullanma yetkisinin kime ait olacağı, taraflar arasındaki sözleşme hükümlerine göre belirlenir. Davacı tarafından dosyaya sunulan delillerden, davacının davaya konu fotoğrafın eser sahibi olduğu anlaşılmaktadır. Bu durumda, FSEK 8/1 maddesine gore eserin sahibi davacı …’dur. Hak sahipliğine gelince: Konya Büyükşehir Belediye Başkanlığı’nın, Mahkeme’nin 12.03.2021 tarihli yazısına cevaben gönderdiği 01.04.2021 tarihli yazı eki belgeler incelendiğinde, davacının, Konya BB Bşk., Tarımsal Hiz.Dai.Bşk.’da İşçi olarak çalıştığının ve …’un beyanına göre, bu fotoğrafın 2012 yılında kendisi tarafından çekildiği ve Belediyeye ait http://www…web sayfasında yayınlandığının belirtildiği görülmektedir. FSEK m.18/2 kapsamında Konya Büyükşehir Belediye Başkanlığının eser üzerindeki hakları kullanma yetkisine sahip olabilmesi için, davacının iş tanımının fotoğraf çekmek olması ve kendisine verilen görev kapsamında bu fotoğrafı çekmiş olması gerekir. Belediye Başkanlığı tarafından sunulan yazıdan davacının Kültür ve Sosyal İşler Dairesi Başkanlığında değil Tarımsal Hizmetler Dairesi Başkanlığında işçi olarak çalıştığı görülmekte, davaya konu fotoğrafın çekildiği etkinlik için görevlendirildiğine ilişkin herhangi bir ifadeye yer verilmediği tespit edilmektedir. Dosyaya sunulan belgelerden davacının Bu belgeler karşısında, davaya konu fotoğrafın hak sahipliğinin FSEK m.18/2 kapsamında Konya Büyükşehir Belediyesine ait olduğu sonucuna ulaşılamayacağı kanaatine ulaşılmıştır.
Davalı Kullanımınların, Davacının FSEK’ten Kaynaklanan Haklarını İhlal Edip Etmediği:
Eser sahibinin, eser dolayısıyla FSEK’ten kaynaklanan haklarının neler olduğuna yukarıda açıklanmıştı. Dosyaya sunulan belgelerden, davalının davaya konu fotoğrafı https://diyetur.com/konya-sebi-arus-turu link’inde bir süre kullandığı davalının da kabulünde olan bir husustur. Burada tartışılması gereken, davalının bu kullanımının davacının FSEK’ten kaynaklanan haklarını ihlal edip etmediğidir.
Davaya konu fotoğrafın, FSEK m.52’ye uygun olarak taraflar arasında yapılan yazılı bir sözleşmeye dayanılarak kullanılmadığı taraf beyanlarıyla ve dosyaya içeriği ile sabittir. Davalı, fotoğrafın anonim olduğunu; düzenledikleri turlar için kullandıkları fotoğrafları belediyelerin internet sayfalarından, alenileşmiş fotoğraflar arasından seçtiklerini, Konya iline hedeflenen turda Konya Büyükşehir Belediyesinin internet sitelerinde yayınlanan fotoğrafların kullanılmasından daha doğal bir durum olamayacağını; adil kullanım ilkesi kapsamında bazı hallerde eser sahibinden izin almaksızın kullanımın mümkün olabileceğini; müvekkilinin de Konya’da gerçekleştirmeyi amaçladığı bir etkinlik için Belediye’nin resmi internet sitesinden fotoğrafı aldığını, ancak fotoğrafın kime ait olduğuna dair sitede herhangi bir bilginin yer almadığını; dava konusu fotoğrafın fineartamerica adlı sitede satışa sunulduğunu, dolayısıyla eserin alenileştiğini belirterek kullanımının hukuka aykırı olmadığını savunmuştur.
İlk olarak davaya konu fotoğrafın anonim bir fotoğraf olmadığını belirtmek gerekmektedir. Zira, yukarıda işaret edildiği üzere, bu fotoğrafı davacının çektiği dosya içeriği ile sabittir. Yine dosya içeriğinden, davaya konu fotoğrafın İnternet ortamında çeşitli mecralarda yayınlandığı, umuma arz edildiği; ayrıca ticaret mevkiine de konulduğu görülmektedir. (FSEK m.7) Ancak bir fotoğrafın eser sahibi tarafından umuma arz edilmesi, o fotoğrafın herkes tarafından, izinsiz olarak, istenildiği şekilde kullanılabileceği anlamına gelmez. Zira “…FSEK’in 14/1 maddesinde belirtilen eser sahibinin kamuya sunma hakkı, eser alenileştikten sonra da devam eder ve izinsiz çoğaltma, yayma gibi her türlü mali haklara tecavüz oluşturan eylemlerin gerçekleştirilmesi halinde eser sahibine, ihlal edilen mali hakların yanında, manevi hak tazminatı talep etme yetkisi de verir.”(Yargıtay 11.HD’nin 25.04.2007 tarih, 2006/3297E., 2007/6264K. sayılı kararı) Bu kapsamda davaya konu fotoğrafın bizzat davacı tarafından içerik sağlayıcı olarak çeşitli sosyal medya hesaplarında kullanılması da onun üçüncü kişiler tarafından izinsiz olarak, serbestçe kullanılacağı anlamına gelmez. Nitekim davaya konu fotoğrafın davacı tarafından çeşitli yollarla satışa sunulması da bunu desteklemektedir. Bu durumda davalı kullanımının hukuka uygun olmadığı; davaya konu fotoğrafın davalıya ait web sitesi üzerinden umuma iletiminin, davacının FSEK’ten kaynaklanan mali haklarından çoğaltma (m.22) ve umuma iletim (m.25) haklarının ihlali niteliğinde olduğu; fotoğrafın izinsiz ve isim belirtilmeden kullanılmasının aynı zamanda davacının kamuya arz hakkı (m.14) ve ismin belirtilmesi hakkının (m.15) ihlali niteliğinde olduğu değerlendirilmektedir.
Davacının Talep Edebileceği Maddi ve Manevi Tazminat Tutarları:
Davacı, FSEK’ten kaynaklanan haklarının ihlali sebebiyle FSEK m.68 kapsamında 3 kat telif tazminatı ile manevi tazminat talep etmiştir. FSEK m.68/2 hükmüne göre talep edilebilecek telif tazminatının ise, genel olarak bu tür fotoğrafların, davalının kullandığı gibi web sitesinde kullanılacak olması halinde, taraflar arasında sözleşme yapılmış olması halinde isteyebileceği bedel veya rayiç bedel esas alınarak belirlenmesi gerekir. Rayiç bedel belirlenirken, fotoğraf sanatçısının sanatçı kimliği, eserin niteliği, kullanım amacı, eser üzerinde hangi hakların, hangi süre ile ve ne şekilde (tam ruhsat, devir, izin) tanındığı gibi hususların dikkate alınması gerekmektedir. Dosyaya sunulan belgelerden davacının fotoğraf sanatçısı olarak çeşitli ödüller, sertifikalar aldığı, basında kendisine ve eserlerine yer verildiği, fotoğraf sanatçısı olarak çeşitli etkinliklere katıldığı görülmektedir. Bununla birlikte, davalı tarafından belirtildiği şekilde, davaya konu fotoğrafın www.fineartamerica.com adlı internet sitesi üzerinden, talep üzerine baskı (print-on demand) formatında, farklı baskı tekniklerine göre farklı fiyatlardan satışa sunulduğu görülmektedir.
Davaya konu fotoğrafın mali haklarının devrinin söz konusu olmadığı, davacının fotoğrafı kullanma ve başkalarına kullandırma serbestisinin devam ediyor olması, kullanım amacı, ulaştığı kitle, kullanım süresi de göz önünde bulundurulduğunda, bu fotoğrafın rayiç bedelinin, yukarıda anılan sitede fotoğrafın satışı için davacı tarafından belirlenen bedel kadar, yani 23$ bedel mertebesinde olabileceği kanaatindeyiz. Bu durumda FSEK m.68 kapsamında talep edilebilecek telif tazminatı, 23$ x3 = 69$’nın dava tarihi olan 21.09.2020 tarihindeki kur karşılığı (1USD=7,5857.-) dikkate alındığında 175.-TL x 3 = 525.-TL mertebesinde olacaktır.
Tarafların ekonomik durumları, ihlâl olunan hakkın mahiyeti, ihlalin etkileri, ihlalin ulaştığı kitle, fiilin ve kusurun ağırlığı, paranın satın alma gücü ibraz olunan belgeler ve eylemin gerçekleştirilme biçimi karşısında manevî tazminat miktarının 1.000,00.-TL olarak saptanmasının hakkaniyete uygun olacağı düşünülmüştür.
Tüm bu tespit ve değerlendirmeler neticesinde, dava konusu fotoğrafın güzel sanat eseri olduğu ve eser sahibinin davacı olduğu, davalının kullanımlarının eser sahibinin mali haklarından FSEK m.22’de yer alan çoğaltma ve m.25’te yer alan umuma iletim hakkını; bunun anı sıra umuma arz hakkı (m.14) ve ismin belirtilmesi hakkını (m.15) ihlal ettiği, fotoğrafın rayiç bedelinin 175.-TL, FSEK 68. madde uyarınca mali hakların ihlaline ilişkin telif tazminatının ise 175.-TL x 3= 525.-TL olduğu sonuç ve kanaatine varılmıştır.
Yukarıda açıklanan nedenlerde, davanın kısmen kabulüne,davanın kısmen kabulüne, dava konusu davacıya ait fotoğrafın FSEK 4. Maddesi anlamında güzel sanat eseri olduğu ve davalı tarafından haksız şekilde kullanıldığının tespitine, FSEK 68 madde uyarınca 525,00 TL tazminatın ve FSEK 70/1 maddesi uyarınca 1.000,00 TL manevi tazminatın davalı tarafından fotoğrafın internette yayınlandığı dolayısıyla ihlal tarihi olan 09.12.2019 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya dair istemlerin reddine, karar vermek gerekmiş, aşağıdaki gibi hüküm kurulmuştur.
HÜKÜM:
1-Davanın KISMEN KABULÜNE,
2-Dava konusu davacıya ait fotoğrafın FSEK 4. Maddesi anlamında güzel sanat eseri olduğu ve davalı tarafından haksız şekilde kullanıldığının tespitine,
3-FSEK 68 madde uyarınca 525,00 TL tazminatın ve FSEK 70/1 maddesi uyarınca 1.000,00 TL manevi tazminatın 09.12.2019 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine,
4-Fazlaya dair istemlerin reddine,
5-Alınması gereken 104,17 TL harcın peşin alınan 54,40 TL harçtan düşümü ile bakiye 49,78 TL bakiye harcın davalıdan tahsili ile Hazineye gelir kaydına,
6-Taraflar aralarında anlaşamamış olmaları nedeniyle 6325 sayılı Hukuk Uyuşmazlıklarında Arabuluculuk Kanunu m.18/A-13 ve Arabuluculuk Asgari Ücret Tarifesi m.7/3 hükmü uyarınca 1.320,00 TL arabulucu ücretinin davalıdan tahsili ile HAZİNEYE GELİR KAYDINA,
7- Davacı için karar tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT uyarıca kabul edilen maddi tazminat yönünden 525,00 TL, manevi tazminat yönünden 1.000,00 TL olmak üzere toplam 1.525,00 TL vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine,
8- Reddedilen maddi tazminat yönünden 475,00 TL ,manevi tazminat yönünden 1.000,00 TL olmak üzere toplam 1.475,00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine,
9-Kabul red oranına göre aşağıda dökümü gösterilen ve davacı tarafından yapılan 2.290,60 TL yargılama giderinden payına düşen 1.145,30 TL’nin davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine, kalanının üzerinde bırakılmasına,
10-Tarafların yatırdıkları gider avanslarından kalan tutarın HMK 333/1 uyarınca karar kesinleştiğinde iade işlemi yapılmak üzere tebliğden itibaren 15 gün içinde, banka hesap numarası bildirildiğinde hesaba aktarılmasına, aksi halde PTT aracılığı ile adreste ödemeli olarak gönderilmesine,
Dair verilen karar, taraf vekillerinin yüzüne karşı 6100 sayılı HMK’nun 341. ile 345. Maddelerine göre tebliğinden itibaren iki haftalık süre içinde Ankara Bölge Adliye Mahkemesine İstinaf Kanun Yoluna dilekçe ile başvurulabileceğine yönelik karar açıkça okunup, usulen anlatıldı.03/06/2021

Katip …
¸

Hakim …
¸
¸Bu belge 5070 sayılı Elektronik İmza Kanunu gereğince
DYS üzerinden E-İmza ile imzalanmış olup,
Ayrıca fiziki olarak imzalanmayacaktır.

Davacı Masraf Dökümü:
İlk Masraf 116,60.-TL
Posta Masrafı 74,00.-TL
Bilirkişi Masrafı 2.100,00.-TL
Toplam 2.290,60.-TL