Emsal Mahkeme Kararı Ankara 3. Asliye Ticaret Mahkemesi 2020/562 E. 2021/239 K. 29.03.2021 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C. ANKARA 3. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
T.C.
ANKARA
3. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA
GEREKÇELİ KARAR
ESAS NO : 2020/562
KARAR NO : 2021/239

DAVA : Zayi Belgesi Verilmesi
DAVA TARİHİ : 13/11/2020
KARAR TARİHİ : 29/03/2021
GEREKÇELİ KARARIN
YAZILDIĞI TARİH : 30/03/2021
Mahkememizde görülmekte olan Zayi Belgesi Verilmesi davasının yapılan açık yargılaması sonunda,
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
DAVA: Davacı vekili dava dilekçesi ile; müvekkili şirket 213 sayılı Vergi Usul Kanunu ile yayınlanan 1 sıra nolu Elektronik Defter Genel Tebliğ uyarınca Ocak 2016 dönemi itibariyle E-defter uygulamasına geçtiğini ve elektronik ortamda tutulması mümkün olan ticari kayıtları elektronik ortam üzerinden tutulduğunu, müvekkili şirkete ait bilgisayar kayıtlarına yapılan siber saldırı sonucu müvekkili firmaya ilişkin 2019 yılı Aralık ve 2020 yılı Ocak, Şubat, Mart, Nisan, Mayıs, Haziran dönemlerinde oluşturulan defter beratlarının silindiği tespit edildiğini, yapılan bütün müdahalelere rağmen söz konusu döneme ilişkin kayıtlar kurtarılamadığını, bilindiği üzere elektronik ortamda tutulan kayıtların siber saldırı vb. durumlarda silinmesi halinde geri dönüşü olmayacak şekilde belgelerin zayi söz konusu olmayıp, söz konusu belgelerin Gelir İdaresi Başkanlığınca yeniden oluşturulması mümkün olduğunu, bunun üzerine, müvekkili firma tarafından şirketin yeminli mali müşaviri tarafından 30.10.2020 tarihinde düzenlenen “E-defter Beratı Tespitine İlişkin Özel Amaçlı Yeminli Müşavirlik Tespit Raporu”nun ve şirkete elektronik hizmet veren … Bilgisayar – … tarafından düzenlenen 30.10.2020 tarihli teknik rapor ile Ankara Gelir İdaresi Başkanlığına 2019 yılı Aralık ve 2020 yılı Ocak, Şubat, Mart, Nisan, Mayıs, Haziran ayları dönemlerine ait beratların yeniden oluşturulması için talepte bulunulduğunu, Ancak idare tarafından zayi belgesine ilişkin mahkeme ilamı talep edildiğini, 19.10.2019 tarihli Resmi Gazete de yayımlanarak yürürlüğe giren 3 Sıra No’lu VUK Genel Tebliğinin 7.1. bölümünde “E-Defter tutanlar, Vergi Usul Kanununda belirtilen “Mücbir Sebep” halleri nedeniyle e-defter veya beratlarına ait kayıtlarının bozulması, silinmesi, zarar görmesi veya işlem görmemesi ve e-defter ve berat dosyalarının muhafaza edildiği e-defter saklama hizmeti veren özel entegratör kuruluşlardan veya Başkanlıktan ikincil örneklerinin temin edilmediği hallerde, söz konusu durumların öğrenilmesinden itibaren tevsik edici bilgi ve belgeleri ile birlikte 15 gün içinde ticari işletmesinin bulunduğu yetkili mahkemesine başvurarak kendisine bir zayi belgesi verilmesini istemelidir.” denildiğini, tüm bu nedenlerle müvekkili şirkete ait 2019 yılı Aralık ve 2020 yılı Ocak, Şubat, Mart, Nisan, Mayıs, Haziran dönemlerine ait ticari defterlerin zayi olduğuna ilişkin zayi belgesinin verilmesini talep ve dava etmiştir.
MAHKEMENİN GEREKÇESİ: Dava, TTK 82. Maddesi kapsamında zayi belgesi verilmesi talebine ilişkindir.
6102 sayılı Türk Ticaret Kanunun 82/1. maddesine göre; “Her tacir; a)Ticari defterlerini, envanterleri, açılış bilançolarını, ara bilançolarını, finansal tablolarını, yıllık faaliyet raporlarını, topluluk finansal tablolarını ve yıllık faaliyet raporlarını ve bu belgelerin anlaşılabilirliğini kolaylaştıracak çalışma talimatları ile diğer organizasyon belgelerini, b)Alınan ticari mektupları, c)Gönderilen ticari mektupların suretlerini, d)64 üncü maddenin birinci fıkrasına göre yapılan kayıtların dayandığı belgeleri sınıflandırılmış bir şekilde saklamakla yükümlüdür.”
TTK’nın 82/7. maddesinde, “Bir tacirin saklamakla yükümlü olduğu defterler ve belgeler; yangın, su baskını veya yer sarsıntısı gibi bir afet veya hırsızlık sebebiyle ve kanuni saklama süresi içinde zıyaa uğrarsa tacir zıyaı öğrendiği tarihten itibaren onbeş gün içinde ticari işletmesinin bulunduğu yer yetkili mahkemesinden kendisine bir belge verilmesini isteyebilir. Bu dava hasımsız açılır. Mahkeme gerekli gördüğü delillerin toplanmasını da emredebilir,” hükmünün düzenlendiği görülmüştür.
Davanın açıldığı tarihte yürürlükte olan 19/10/2019 tarih 30923 sayılı Resmi Gazete’de yayınlanarak yürürlüğe giren 3 Sıra No’lu Elektronik Defter Genel Tebliği (Sıra No: 1)’nde Değişiklik Yapılmasına Dair Tebliğle; elektronik ortamda tutulan defterlerin, vergi güvenliğini sağlamak ve virüs, siber saldırısı vb. diğer teknolojik ataklara karşı tedbir almak amacıyla ikincil kopyalarının gizliliği ve güvenliği sağlanmış şekilde Gelir İdaresi Başkanlığı sistemlerinde ya da Başkanlıktan izin alabilen güvenli saklamacı kuruluşlar bünyesinde de saklanması zorunluluğu getirilmiştir (Bkz. Tebliğ m.4.4.1-e).
Öte yandan, aynı tebliğin 7.1. Maddesininde, e-defter tutanların, Vergi Usul Kanununda belirtilen “Mücbir Sebep” halleri nedeniyle e-Defter veya beratlarına ait kayıtlarının bozulması, silinmesi, zarar görmesi veya işlem görememesi ve e-Defter ve berat dosyalarının muhafaza edildiği e-Defter saklama hizmeti veren özel entegratör kuruluşlardan veya Başkanlıktan ikincil örneklerinin temin edilemediği hallerde, söz konusu durumların öğrenilmesinden itibaren tevsik edici bilgi ve belgeleri ile birlikte 15 gün içinde ticari işletmesinin bulunduğu yetkili mahkemesine başvurarak kendisine bir zayi belgesi verilmesini isteyebilecekleri; Mahkemeden zayi belgesinin temin edilmesini müteakip, zayi belgesi ile birlikte durumun Başkanlığa yazılı olarak bildirilmesi ve Başkanlık tarafından istenilen bilgi ve belgelerin ibraz edilmesi halinde, mükelleflerin zayi olan e-defter kayıtlarının yeniden oluşturulması ve bunlara ait yeni oluşturulan e-defter ve berat dosyalarının e-defter uygulaması aracılığı ile Başkanlık sistemine yeniden yüklenmesi için Başkanlık tarafından yazılı izin verileceği düzenlenmiştir.
TTK’nın 82/7. Maddesine uygun şekilde düzenleme yapılan anılan tebliğde e-defter veya beratlarına ait kayıtların bozulması, silinmesi, zarar görmesi veya işlem görememesi ve e-Defter ve berat dosyalarının muhafaza edildiği e-Defter saklama hizmeti veren özel entegratör kuruluşlardan veya Başkanlıktan ikincil örneklerinin temin edilemediği hallerde, söz konusu durumların öğrenilmesinden itibaren 15 gün içinde yetkili mahkemeden zayi belgesi verilmesini istemesi gerektiği belirtilmiştir. TTK’nın 82/7. Maddesinde düzenlenen zayi belgesi verilmesi için başvuru süresi hak düşürücü süre olup bu süre içinde başvuru yapılması zorunludur. Somut olayda da, davacı hak düşürücü süresi içerisinde mahkemeye başvuru yapmıştır.
Tüm dosya kapsamından; dosyaya sunulan 18/02/2021 tarihli bilirkişi kurulu raporu dikkate alındığında davacı iş yerinde yapılan teknik incelemede virüs bulaştığı belirtilen bilgisayarın 04/11/2020 tarihinde yeniden yüklenmesi sebebiyle virüse dair bir incelemenin yapılamadığı, bununla birlikte bu tür virüs bulaştırılarak bilgisayardaki dosyaların şifrelenmesi işlemi sonrasında şifrenin açılması için fidye olarak bitcoin para talep edildiğinin bilindiği, davacı iş yerinde bulunan Cuma Kılıç isimli kişinin şifreleyen kişinin bıraktığı e-posta adresi ile yaptığı yazışmalardan kişinin şifrenin açılması için para talep ettiği, davacının bilgisayarına virüs bulaşması ve dosyalarının şifrelenmesi sonrasında bilgisayarındaki programların işlevini yerine getirememesi sebebiyle 04/11/2020 tarihinde yeniden yüklediğinin değerlendirildiği, YMM tarafından düzenlenen özel amaçlı raporda e- defter kayıtlarının yeniden yüklenmesi sonucunda vergi kaybının olmayacağının bildirildiği, zarar gördüğü belirtilen beratların tekrar oluşturulması kapsamında davacının siber saldırıdan hangi tarihte haberdar olduğunun tespitinin mümkün olmadığı, davacı şirketin teknik raporu tarihi olan 30/10/2020 tarihinde siber saldırıdan haberdar olduğu değerlendirildiğinde, davacının yasal süresi içerisinde dava açtığı değerlendirildiği, davacının elinde olmayan ve TTK ve 19/10/2019 tarih 30923 sayılı Resmi Gazete’de yayınlanarak yürürlüğe giren 3 Sıra No’lu Elektronik Defter Genel Tebliği (Sıra No: 1)’nde Değişiklik Yapılmasına Dair Tebliğde belirtilen şartların gerçekleştiği ve davacı defterlerinin ulaşılamaz hale geldiği, evrakların kaybolduğu değerlendirilerek davacının davasının subut bulduğu kanaatine varılmış, davanın kabulüne dair aşağıdaki şekilde hüküm kurulmuştur.
HÜKÜM: Yukarıda açıklanan gerekçelerle,
DAVANIN KABULÜ İLE, davacı şirketin 2019 yılı Aralık, 2020 yılı Ocak, Şubat, Mart, Nisan, Mayıs, Haziran aylarına ait e-defterlerinin zayi olduğu hususunda kendisine ZAYİ BELGESİ VERİLMESİNE,
Harçlar Kanununa göre alınması gereken 59,30 TL harçtan peşin alınan 54,40 TL harcın mahsubu ile eksik 4,90 TL harcın davacıdan alınarak hazineye gelir kaydına,
Davacının yapmış olduğu yargılama giderlerinin üzerinde bırakılmasına,
HMK 333. Maddesi uyarınca Taraflarca yatırılan gider avansından kullanılmayan kısmının karar kesinleştiğinde ilgili tarafa iadesine,
Dair; davacı vekilinin yüzüne karşı, gerekçeli kararın tebliğ tarihinden itibaren iki hafta içinde Ankara Bölge Adliye Mahkemesine başvurmak suretiyle istinaf yolu yolu açık olmak üzere verilen karar açıkça okunup usûlen anlatıldı. 29.03.2021

Katip … Hakim …
¸[e-imzalıdır] ¸[e-imzalıdır]