Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C. ANKARA 3. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ Esas-Karar No: 2020/400 Esas – 2022/895
T.C.
ANKARA
3. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA
GEREKÇELİ KARAR
ESAS NO : 2020/400
KARAR NO : 2022/895
DAVA : Sıra Cetveline İtiraz (İflas Tasfiyesinde Düzenlenen Sıra Cetveline Yönelik Kayıt Kabul Ve Terkin Talebi (İİK 235))
DAVA TARİHİ : 03/09/2020
KARAR TARİHİ : 21/11/2022
GEREKÇELİ KARARIN
YAZILDIĞI TARİH : 24/11/2022
Mahkememizde görülmekte olan Sıra Cetveline İtiraz (İflas Tasfiyesinde Düzenlenen Sıra Cetveline Yönelik Kayıt Kabul Ve Terkin Talebi (İİK 235)) davasının yapılan açık yargılaması sonunda,
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
DAVA: Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; müvekkilinin iflas halinde bulunan … İnşaat Taahhüt ve Ticaret Elektrik Üretim A.Ş. bünyesinde 03.07.2007 tarihinden 31.12.2018 tarihine kadar çalıştığını, en son aldığı maaşın aylık net 10.000 TL olduğunu, müvekkilinin mühendis olarak çalıştığını, iş akdinin haksız ve bildirimsiz olarak feshedilmiş olmasına rağmen kıdem tazminatı ve ihbar tazminatının ödenmediğini, işine son verildiği tarih itibariyle müvekkilinin 30.915,00 TL birikmiş ücret alacağı bulunduğunu, çalıştığı sürenin son 5 yılında yıllık izinlerini kullanamadığını, kullanmadığı yıllık izinlerinin ücretinin de ödenmediğini, müvekkilimin işe giriş tarihinin 03.07.2007 olduğunu, iş akdi işveren tarafından haksız ve bildirimsiz olarak feshedilmiş olduğu için müvekkilinin 02.01.2020 tarihinde iflas idaresine başvurduğunu, ancak başvurusunun 24.08.2020 tarihli 132 karar numaralı karar ile reddedildiğini, müvekkilinin alacaklarının; Ücret alacağı : 30,915,00TL, Net Ödenecek Kıdem Tazminatı: 62.043,65 TL, Net İhbar Tazminatı 1 23.838,38TL, Yıllık İzin Ücreti Toplamı : 6.666,60TL, Toplam :123.463,63 TL işçilik alacağının iflas masasına kaydının 1. sıradan yapılmasına karar verilmesini, yargılama giderleri ve vekalet ücretinin davalı üzerinde bırakılmasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
CEVAP: Davalı Müflis … İnşaat Taah. ve Tic. Elek. Üret. A.Ş. İflas İdaresi vekili 15.10.2020 tarihli cevap dilekçesinde özetle; sıra cetveline karşı itiraz yoluna başvuran davacının iflas masasına 02.01.2020 tarihinde başvurduğunu, başvuruda bir kısım alacakların iflas masasına kaydedilmesini talep ettiğini, ancak alacağının varlığını ispatlar hiçbir belge sunulmadığından talebin reddine karar verildiğini, sıra cetveli ilan edilene kadar da eksiklikler tamamlanmadığından iflas masasının yapmış olduğu inceleme neticesinde “Alacak talep edenin dilekçesi ve ekindeki belgeler incelendi. Talep ekinde, alacağa dayanak herhangi bir belge sunulmadığı görüldü. Alacağa dayanak herhangi bir belge sunulmadığından alacağın varlığı tespit edilememiş talebin reddine karar vermek gerekmiştir. Alacağı tevsik eden belge sunulduğu takdirde talep yeniden değerlendirilecektir. İİK.nun 206/son hükmü gereğince ertelemeden bir sene evvelki alacakların da birinci sırada değerlendirilmesi gerektiğinden talebin birinci sıra kapsamında değerlendirilmesine karar verilmiştir.” şeklinde talebin reddine karar verildiğini, dava açılmasından sonra Müflis şirket kayıtlarında yapılan incelemelerde de …’linin alacağının bulunmadığının görüldüğünü, Müflis Şirket muhasebecisi tarafından düzenlenerek Karayolları Genel Müdürlüğü’nce onaylanan kesin hesapta belirtilen işçi alacakları listesinde bulunan …’ye buradan alınan parayla 30.000,00-TL ödeme yapıldığını, davanın arabuluculuk başvuru şartı gerçekleştirilmediğinden bahisle usulden ve esastan reddine karar verilmesini, yargılama giderleri ve vekalet ücretinin davacı yana yükletilmesine karar verilmesini talep etmiştir.
DELİLLER:
-İzmir Sosyal Güvenlik İl Müdürlüğüne yazılan müzekkere cevapları,
-Müflis … A.Ş ye yazılan müzekkere cevabı,
-Davacıya ait SGK hizmet dökümü,
-Banka ödeme dekontları,
-Davacıya ait bordrolar,
-22/09/2022 tarihli bilirkişi raporu,
MAHKEMENİN GEREKÇESİ:
Dava, İİK m. 235 uyarınca işçilik alacağının iflas masasına kaydı istemine ilişkindir.
Müflis … İnş. Taah ve Tic… Tic. A.Ş.’nin iflasına ilişkin Ankara 13.ATM’nin …. K sayılı dosyasında müflis şirket aleyhine 27/12/2018 tarihi itibari ile iflasın açılmasına karar verildiği, alacaklının 02.01.2020 tarihli dilekçesi ile;
Ücret alacağı; 30,915,00-TL,
Net Ödenecek Kıdem Tazminatı; 62.043,65-TL,
Net İhbar Tazminatı; 23.838,38-TL,
Yıllık İzin Ücreti Toplamı : 6.666,60-TL, olmak üzere toplam :123.463,63 TL işçilik alacağının iflas masasına kaydının talep ettiği, müflis şirketin iflas idaresince talebin 24/08/2020 tarih ve 132 kararı “Alacak talep edenin dilekçesi ve ekindeki belgeler incelendi. Talep ekinde, alacağa dayanak herhangi bir belge sunulmadığı görüldü. Alacağa dayanak herhangi bir belge sunulmadığından alacağın varlığı tespit edilememiş talebin reddine karar vermek gerekmiştir. Alacağı tevsik eden belge sunulduğu takdirde talep yeniden değerlendirilecektir. İİK.nun 206/son hükmü gereğince ertelemeden bir sene evvelki alacakların da birinci sırada değerlendirilmesi gerektiğinden talebin birinci sıra kapsamında değerlendirilmesine karar verilmiştir.” şeklindeki gerekçe ile reddedildiği, 1. sıraya kaydedildiğinin bildirildiği, red kararının davacıya 01/09/2020 tarihinde tebliğ edildiği, sıra cetveli kararının 07/09/2020 tarihinde gazetede, 08/09/2020 tarihinde Ticaret Sicil gazetesinde yayınladığı, huzurdaki iş bu davanın 03/09/2020 tarihinde açılmasına göre 15 günlük yasal sürede açıldığı, anlaşılmıştır.
Kayıt kabul davaları “konusu bir miktar paranın ödenmesi olan alacak ve tazminat talepleri” cümlesinden olmayıp, zorunlu arabuluculuk dava şartına tâbi değildir.
Uyuşmazlık; davacı yanın müflis şirkette işçi olarak çalıştığından bahisle işçilik alacakları talebinin iflas masası tarafından reddedildiği ve davacının müflis şirketten ücret, kıdem ihbar yıllık izin ücretlerinden kaynaklı işçilik alacaklarının olup olmadığı noktasında toplanmaktadır.
Davacının iş sözleşmesinden kaynaklanan kıdem, ihbar tazminatı, ücret, yıllık izin ücreti alacaklarının bulunup bulunmadığı ve iflas tarihi itibari ile faiz dahil tüm fer’ilerinin değerlendirilmesi için müzekkere cevapları dosyamız içerisine kazandırılmış ve bilirkişi incelemesi yaptırılmıştır.
İş hukukunda uzman nitelikli hesaplama bilirkişisi tarafından düzenlenen 23/09/2022 tarihli raporunda; müflis şirketin ticaret sicil kayıtlarının incelenmesi neticesinde, ticaret unvanı … İnşaat Taah. Ve Tic. A.Ş. iken … İnşaat Taahhüt ve Tic. Elekt. Üretim A.Ş. olarak değiştirildiği, söz konusu değişikliğin 14.05.2012 tarihli 8067 sayılı Ticaret Sicil Gazetesi’nde tescil ve ilan edildiği tespit edildiği, davacının kaydi sigortalılık durumunun; 26.07.2007-25.10.2017 1073512 … İnşaat Taah. Ve Tic. A.Ş., 27.10.2017-31.12.2018 1176427 … İnşaat Taahhüt ve Tic. Elekt. Üretim A.Ş. Şeklinde olduğu, son olarak davalı şirkette sigortalı iken 31.12.2018 tarihinde çıkışının verildiği, işçinin işten çıkış nedeni kod 4 “belirsiz süreli iş sözleşmesinin işveren tarafından haklı sebep bildirilmeden feshi” ile gösterildiği, davacının 26.07.2007-31.12.2018 tarihleri arasında müflis şirket bünyesinde çalıştığı, davacının müflis işyerlerindeki kıdem tazminatı hesabına ait hizmet süresi, 11 yıl 5 ay 5 gün olarak tespit edildiği, müflis şirket tarafından dosyaya ibraz edilen Ocak 2018’e ait son ücret bordrosunda davacı işçinin brüt maaşının aylık 16.721,49TL olarak gösterildiği ve işbu sebeple hesaplamalar davacı işçinin aylık 16.721,49TL/brüt ücret aldığı, bu değer üzerinden hesaplamalar yapıldığında;
Kıdem tazminatı yönünden yapılan değerlendirmede; dava dilekçesinde yol ve yemek yardımına ilişkin bir beyan ve talep bulunmadığı bu sebeple hesaplamada dikkate alınmadan ve Kıdem Tazminatına Esas Ücret Tavanı: En yüksek devlet memurunun aldığı emekli ikramiyesi tutarı olduğu ve Memur maaşlarının katsayısına göre kıdeme esas ücret tavanı belirlenmektedir. 01.07.2018 – 31.12.2018 dönemi kıdem tazminatı tavan ücreti 5.434,42 TL’dir. Söz konusu ücret, davacının asıl ücretini aştığından, kıdem tazminatı hesabında tavan ücret bu miktar esas alındığından Kıdem Tazminatı Alacağı; 5.434,42 TL x 11 Yıl 59.778,62TL , 5.434,42 TL : 12 x 5 ay 2.264,34TL 5.434,42 TL : 365 x 5 gün 74,44TL ve toplamda 62.117,40TL/Brüt, olduğu, davacının talep ve iddiası 62.043,65TL olduğundan, taleple bağlılık ilkesi gereğince kıdem tazminatı alacağının 62.043,65TL olacağı değerlendirildiği,
İhbar tazminatı yönünden yapılan değerlendirmede; davacının hizmet süresi 26.07.2007-31.12.2018 tarihleri arasında olduğundan, ihbar tazminata esas hizmet süresi 11 yıl 5 ay 5 gün olup; 4857 Sayılı Kanunun 17/d maddesine göre, davacının ihbar öneli süresi 8 hafta/56 gündür. Buna göre hesaplama; İhbar Tazminatı Alacağı 557,38TL/Gün/Brüt X 8 Hafta X 7 Gün 31.213,45TL/Brüt olduğu davacının talep ve iddiası 23.838,38TL olduğundan, taleple bağlılık ilkesi gereğince kıdem tazminatı alacağının 23.838,38-TL olacağı değerlendirildiği,
Yıllık izin ücreti yönünden yapılan değerlendirmede;4857 Sayılı Kanunun 56. Maddesi ve Yargıtay içtihatları gereği yıllık izin kullandırıldığı işveren tarafından işçinin imzasını taşıyan izin defteri veya benzeri mahiyette bir belge ile ispatlanmalıdır. Davalı tarafından anılan mahiyette bir belge ibraz edilmediği tespit edilmiştir. Davalı cevap dilekçesinde davacının herhangi bir alacağı olmadığı karşısında buna ilişkin bir ödeme makbuzu, banka dekontu dosya kapsamında mevcut değildir. Dolayısıyla davalı, yıllık izinlerin kullandırıldığı ya da karşılığında yıllık izin ücretinin ödendiğini usulüne uygun belgelerle ispatlayamamıştır. Ancak; yerleşik Yargıtay kararlarında da sıkça atıfta bulunulduğu üzere, bir işyerinde uzun süredir çalışan bir işçinin yıllık izin kullanmadığının kabulü hayatın olağan akışına da aykırıdır. “…10 yılı aşkın çalışması olduğu tespit edilen davacının tüm çalışma süresi boyunca hak ettiği yıllık ücretli izin süresinin 170 gün olduğu belirlenmiş ve davacının hiç izin kullanmadığı kabul edilerek karar verilmiştir. Davacının uzun yıllar (10 yıl boyunca) yıllık ücretli izin kullanmadan çalışması hayatın olağan akışına aykırı olduğundan, hakimin davayı aydınlatma ödevi çerçevesinde; mahkemece, davacı asil çağrılarak çalışma süresi boyunca yıllık izin kullanıp kullanmadığı konusundaki beyanının alınmasından sonra sonucuna ve tüm dosya kapsamına göre değerlendirme yapılarak bir karar verilmelidir…” (YARGITAY 22. Hukuk Dairesi E:2018/14166 Esas K:2018/27800 T:19.12.2018) Davacının 11 yıl 5 ay 5 günlük hizmet süresinde hak kazanmış olduğu yıllık izin gün sayısı190(“14×5”+“20×6”) gündür. Davacı iddiası son 5 yıla ait izinlerini kullanmadığına ilişkindir, dolayısı ile 5×20=100 gün kullanılmayan yıllık izin ücreti olarak esas alınmış davacının 5 yıllık bir süre boyunca hiç yıllık izin kullanmadan çalışmış olması karşısında Yargıtay ilke kararları gereği hakkaniyet indirimi uygulanmış ve indirimli hesaplamaya da raporda yer verilmiştir. Yıllık İzin Ücreti Alacağı ;557,38TL/Gün/Brüt x 100 (gün) 55.738,00TL/Brüt %30 Hakkaniyet İndirimli 39.016,60TL/Brüt olduğu ancak davacının talep ve iddiası 6.666,60TL olduğundan, taleple bağlılık ilkesi gereğince yıllık izin ücreti alacağının 6.666,00TL olacağı değerlendirilmiş,
Ücret alacağı yönünden yapılan değerlendirmede; davacı taraf son 3 aylık maaş ödemesinin yapılmadığını iddia etmiştir. Dosyaya sunulan ödeme dekontlarına ilişkin bilgilere raporun 3. Sayfasında yer verilmiştir. buna göre yapılan ödeme toplamı 60.366,00TL’dir. Söz konusu ödemeler davalı tarafından değil dava dışı Şaban Sünger isimli bir şahıs tarafından yapılmıştır. Toplam 6 adet dekontta açıklama kısmında “… A.Ş. Maaş Ödemesi” yazmakta olup, dava dışı Şaban Sünger’in davalı nam ve hesabına ödeme yaptığı anlaşılmaktadır. Dosya kapsamındaki ödeme dekontlarında ödemelerin hangi aylara ilişkin olduğu anlaşılamamaktadır. Ancak ödeme tarihleri esas alındığında, aşağıda detayına yer verilen hak ediş kesintisinin tarihinden önceki bir tarihe ilişkin olması sebebiyle davacının son 3 aylık maaşını kapsamadığı değerlendirilmiş, davalı taraf, davacıya Karayolları Genel Müdürlüğü tarafından 30.000,00-TL ödendiğini (kesin hesap alacağından) iddia etmiş ve konuyla ilgili birtakım belgeler ibraz etmiştir. Söz konusu belgeler incelendiğinde, Karayolları Genel Müdürlüğü 2. Bölge Müdürlüğü tarafından düzenlenen 19.02.2020 tarihli 119 numaralı Kesin Hakediş Ödeme Cetvelinde İşçi Borçları için 125.100,00-TL kesinti yapıldığı anlaşılmaktadır. Söz konusu Ödeme Cetveli ekinde personel listesine ve personele ait banka hesabı bilgilerine yer verilmiş olup, bu listede davacının alacak tutarı 30.000,00-TL olarak belirtilmiştir. Söz konusu personel listesinin davalı şirketi temsilen davacı … tarafından imzalanarak sunulan üst yazısında “…İşçi alacaklarının olup olmadıklarına dair 04.02.2020 tarihi ile 18.02.2020 tarihleri arasında 1457 sayılı iş kanununun 29. Maddesinde belirtilen esaslara göre ilan edilmiş olup, ilan üzerine kontrollüğümüze müracaat eden personel listesi alacak miktarları belirtilerek düzenlenmiş ve hakkediş kapağından düşülmüştür.” denilmektedir. Davacının maaşının aylık net 10.000,00-TL olduğu göz önünde bulundurulduğunda, hakediş kesintisi yapılarak davacıya ödenen 30.000,00TL’nin 3 aylık maaş ödemesi olabileceği bilirkişice değerlendirilmiş ise de; yukarıda bahsedilen bu ücret ödemelerinin (30.000,00TL+ 60.366,00TL) hangi aylara ilişkin olduğunun net bir şekilde belirlenmemesi, sözleşmenin feshinden evvel son 3 aylık ücretin ödendiğini ispatlama yükü işverene ait bulunması, yapılan ödemelerin hangi aylara ilişkin olduğunun net bir ifadenin ödeme kayıtlarında bulunmaması bu konuda işçinin imzasını taşıyan bordro gibi ödeme belgesinin dosyaya sunulmaması sebebiyle davacı işçinin ücret alacağına da hak kazandığı mahkememizce değerlenilmiştir.
Sunulan rapor dosya kapsamı dikkate alınarak düzenlendiği, hüküm kurmaya ve denetime elverişli olduğu anlaşılmakla ücret alacağı yönündeki tespitler dışında kalan alacaklar yönünden büyük ölçüde itibar edilmiştir.
Tüm dosya kapsamı birlikte değerlendirildiğinde; davacının sigorta giriş ve ayrılışlarına, dosya kapsamında bulunan çalışma belgesine göre 27.10.2017-31.12.2018 tarihleri arasında müflis iş yerinde çalıştığı, davacının hizmet süresi 11 yıl 5 ay 5 gün olarak tespit edildiği, hizmet aktinin fesih sebebi olarak işçinin işten çıkış nedeni kod 4 “belirsiz süreli iş sözleşmesinin işveren tarafından haklı sebep bildirilmeden feshi” ile gösterildi ise de sözleşmenin haklı nedenle feshini ispatlayıcı bir belgenin dosyaya sunulmadığı, 4857 sayılı Kanun’un 20/2 maddesi uyarınca “feshin geçerli bir sebebe dayandığını ispat yükümlülüğü işverene aittir olduğu dikkate alındığında davacının davalı müflisten iflas tarihi itibari ile, bakiye ücret alacağı, kıdem, ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti ile iflas tarihine kadar işlemiş toplam 123.463,63-TL, alacağının olduğu hükme esas alınan bilirkişi raporu ile anlaşıldığı, alacak işçilik alacaklarından kaynaklanmakla, masanın birinci sırasına kaydı gerektiği, değerlendirilmiş ve davanın kabulüne dair aşağıdaki şekilde hüküm kurulmuştur.
HÜKÜM: Yukarıda açıklanan gerekçelerle,
1-Davanın kabulü ile; davacının 123.463,63-TL işçilik alacağının Ankara 21.İcra iflas dairesinin 2018/42 iflas dosyasına, iflas masasına 1.sıraya kayıt ve kabulüne,
Harçlar Kanununa göre alınması gereken 80,70 TL harçtan peşin alınan 54,40 TL harcın mahsubu ile eksik 26,30 TL harcın davalıdan alınarak hazineye gelir kaydına,
Davacının yapmış olduğu harçlar dahil aşağıda dökümü yapılan toplam 1.026,10-TL yargılama giderinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine,
Davacı taraf vekil ile temsil edildiğinden Karar Tarihindeki Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereğince hesap ve takdir olunan 9.200,00 TL vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine,
HMK 333. Maddesi uyarınca Taraflarca yatırılan gider avansından kullanılmayan kısmının karar kesinleştiğinde ilgili tarafa iadesine,

Dair; Davacı vekilinin yüzüne karşı davalı iflas idaresi vekilininyokluğunda gerekçeli kararın tebliğ tarihinden itibaren İİK’nun 164. maddesi uyarınca 10 gün içerisinde Ankara Bölge Adliye Mahkemesi’ne başvurmak suretiyle istinaf yolu açık olmak üzere verilen karar açıkça okunup usulen anlatıldı. 21.11.2022