Emsal Mahkeme Kararı Ankara 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi 2020/210 E. 2021/166 K. 25.05.2021 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C. ANKARA 1. FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ Karar
T.C.
ANKARA
1. FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

GEREKÇELİ KARAR

ESAS NO : 2020/210
KARAR NO : 2021/166

DAVA : Marka İle İlgili Kurum Kararının İptali
DAVA TARİHİ : 21/07/2020
KARAR TARİHİ : 25/05/2021

Mahkememizde görülmekte olan marka ile ilgili kurum kararının iptali davasının yapılan açık yargılaması sonunda,
DAVA:
Davacı vekil dava dilekçesiyle; müvekkilinin “…” ibaresinin 43. Sınıf yönünden marka olarak tescili için TÜRKPATENT nezdinde başvuru yaptığını, 2019/115159 kod numarası ile işleme alınan başvurunun yapılan incelemesi neticesinde, TÜRKPATENT Markalar Dairesi Başkanlığı tarafından 6769 Sayılı SMK’nın 5/1-ç maddesi uyarınca … işlem numaralı “THE … Cafe Bistro+ şekil” ibareli marka gerekçe gösterilerek başvurunun reddine karar verildiğini, karar karşı 12.03.2020 tarihinde … sayılı dilekçe ile itiraz edildiğini, yapılan inceleme neticesinde Yeniden İnceleme ve Değerlendirme Kurulu’nun … sayılı kararı ile itirazın ve başvurunun reddine karar verildiğini, kararın usul ve yasaya uygun olmadığını, redde mesnet markanın hükümsüzlüğü için Gaziantep 3. Asliye Hukuk Mahkemesinin … E. Sırasıyla dava açıldığını, müvekkili markası ile redde mesnet markanın 5/1-ç bendi anlamında bir benzerlik taşımadığını, kurumun bu kararı yerinde olmadığını, YİDK kararının iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
CEVAP:
Davalı TÜRKPATENT vekili cevap dilekçesiyle, açılan davanın yerinde olmadığını, YİDK kararının usul ve yasaya uygun bulunduğunu belirterek; davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
YARGILAMA:
Taraflar arasındaki uyuşmazlığın; davacı başvurusunun 6769 sayılı SMK 5/1-ç maddesi gereğince mutlak red nedenine bağlı olarak reddi ile ilgili verilen YİDK kararının yerinde olup olmadığı iptal şartlarının oluşup oluşmadığı noktalarında toplandığı anlaşılmıştır.
Davanın açılmasını müteakip tarafların dava, cevap, cevaba cevap dilekçeleri karşılıklı tebliğ olunmuş, sundukları deliller alınmış, tescil ve başvuru dosyaları ile Alâkalı ticaret sicil kayıtları getirtilmiş, dava şartları incelenmiş, ön inceleme duruşması yapılmış, taraflar sulhe teşvik olunmuş, sonuç alınamaması üzerine uyuşmazlık konuları tespit edilmiş, tahkikat icra olunmasını müteakip taraf vekillerine tahkikat ve yargılamının geneliyle ilgili son sözleri de sorulmuş; sözlü iddia ve savunmada bulunma olanağı tanınmıştır.
Türk Patent’den celbedilen işlem dosyasının tetkikinden; … adına “…” ibaresinin 43. Sınıf yönünden marka olarak tescili için TÜRKPATENT nezdinde 20/11/2019 tarihinde başvuru yapıldığı, 2019/115159 kod numarası ile işleme alınan başvurunun yapılan incelemesi neticesinde, TÜRKPATENT Markalar Dairesi Başkanlığı tarafından 6769 Sayılı SMK’nın 5/1-ç maddesi uyarınca … işlem numaralı “THE … Cafe Bistro+ şekil” ibareli marka gerekçe gösterilerek başvurunun reddine karar verildiği, başvuru sahibi tarafından 12.03.2020 tarihinde … sayılı dilekçe ile itiraz edildiği, Yeniden İnceleme ve Değerlendirme Kurulu tarafından 19/05/2021 tarih … sayılı kararı ile itirazın ve başvurunun reddine karar verildiği, dava konusu YİDK kararının davacı şirkete 21/05/2021 tarihinde tebliğ edildiği, eldeki davanın iki aylık yasal süre içerisinde 21/07/2021 tarihinde açıldığı anlaşılmış, işin esasına girilmiştir.
GEREKÇE:
Tescilli bir markanın ait olduğu mal ve hizmetler bakımından sağladığı korumanın kapsamı ve sınırları 10.01.2017 tarihinde yürürlüğe giren 6769 sayılı Sınai Mülkiyet Kanunu (SMK) ile düzenlenmiştir.
6769 sayılı SMK’nın 5/1-ç bendi “Aynı veya aynı türdeki mal veya hizmetlerle ilgili olarak tescil edilmiş ya da daha önceki tarihte tescil başvurusu yapılmış marka ile aynı veya ayırt edilemeyecek kadar benzer işaretler.” tescil edilemeyeceği hükmünü amirdir. Bu düzenleme marka hukukuna hakim olan öncelik ve bir markanın tek bir sahibi olması ilkelerini ifade eder. Böylece daha önce tescil edilmiş veya başvurusu yapılmış bir markanın aynı veya ayırt edilmeyecek kadar benzerinin, aynı veya aynı türdeki mal veya hizmetler için bir başkası adına mükerrer tesciline engel olunması amaçlanmıştır. Aksi halin bir markanın birden fazla kişi tarafından kullanılmasına ve halkın yanıltılmasına neden olacağı kabul edilmiştir. Bu hususu TürkPatent tescil sürecinde, kendiliğinden dikkate almakla yükümlüdür.
Başvuruya konu markanın (işaretin) daha önce tescil edilmiş (veya başvurusu yapılmış) marka ile aynı olması, karşılaştırılan markaların (işaretlerin) özdeş, farksız, tıpa tıp taklit, aynen veya bire bir kopya olmalarını ifade eder. Aralarında küçük de olsa farlılık bulunan markalar ise aynı sayılamazlar. Ancak markaların farklı büyüklükte olması veya sözcük markalarının yazı karakterinin (el yazısı, büyük-küçük harf) veya yazı tipinin (Times New Roman, Arial, Comic Sans MS gibi) farklılaştırılması aynı olma durumunu etkilemez.
Ayırt edilemeyecek kadar benzerlik ise, karşılaştırılan markalar aynı olmamakla birlikte, orta düzeydeki alıcıda bıraktığı genel izlenimlerinin hemen hemen aynı olmasıdır. Bir başka deyişle, markalar arasındaki farklılık o kadar önemsizdir ki, müşteri kitlesi nezdinde markalar yazılış, okunuş, görsel veya işitsel olarak aynı imiş gibi algılanırlar.
Ancak 6769 sayılı SMK’nın 5/1-ç maddesindeki tescil engelinin varlığı için sadece başvuru ile önceki markaların aynı veya ayırt edilemeyecek kadar benzer olması yeterli değildir. Aynı zamanda başvuru ve önceki markanın kapsadığı mal ve hizmetlerin de aynı yada aynı tür olması zorunludur. Bu iki koşulun birlikte gerçekleşmesi durumunda yasa koyucu halkın bu iki markayı karıştırma ihtimalinin bulunduğunu kabul etmiştir. Bu nedenle, TürkPatent ayrıca karıştırma ihtimalinin var olup olmadığı üzerinde durmaksızın başvuruyu ret edecektir. Başvuru ve redde mesnet markanın kapsamındaki mal veya hizmetlerin bire bir örtüşmesi bir diğer söyleyişle özdeş olması halinde ayniyet mevcuttur. Aynı tür kavramı ise, kural olarak aynı sınıfın aynı alt gurubu içinde bulunmayı ifade eder. Marka Tescil Başvurularına Ait Mal ve Hizmetlerin Sınıflandırmasına İlişkin 2002/3 sayılı Tebliğin 5 ve 7. maddeleri anılan ilkeyi açıkça ifade etmektedir. Bununla birlikte sınıflandırma Nice Anlaşmasının 2. maddesinde vurgulandığı üzere, tescil edilmiş herhangi bir markanın koruma kapsamının belirlenmesi bakımından bağlayıcı değildir.
Ayırt edilemeyecek kadar benzerlikten söz edilebilmesi için başvuru konusu işaret ile redde mesnet markalar arasında ortalama tüketici ve yararlanıcılar nazarıyla bakıldığında hiçbir araştırma ve herhangi bir inceleme yapılmasını gerektirmeyecek derecede açık ve net biçimde iltibasın ortaya çıkmasının kesin olarak öngörülebilir olması gerekir.
Bu açıklamalar ışığında somut olay incelendiğinde;
Taraf markaları tescil kapsamları ve işaretsel yönden karşılaştırıldığında;
Davacı Markası Redde Mesnet Marka

… THE … Cafe Bistro+ şekil
(43. Sınıf) (43. sınıf)

Davacının markasının incelenmesinde; markanın … ibaresinden oluşan kelime markası olduğu, herhangi bir şekil unsuru içermediği anlaşılmaktadır.
Redde mesnet markanın incelenmesinde; THE … Cafe Bistro+ şekil markasının renk, şekil ve kelimeden oluşan karma marka olduğu, siyah bir kurdelanın tam ortasında THE … ibaresinin beyaz ve büyük bir şekilde yazıldığı, kurabiyeyi andıran ve etrafı zikzaklarla oluşturulmuş başka bir şeklin kurdelanın tam ortasına yerleştirildiği her zikgazkın orta alt kısmında beyaz bir nokta bulunduğu, şeklin bir kısmının kudelanın yukarısında bir kısmının ise altında kaldığı, üst kısımda bir yuvarlak içinde çatal kaşık şeklinin olduğu ve hemen sağ tarafında bardak şeklinin bir yuvarlak içinde alındığı; kurdelanın hemen alt kısmında Caffe Bistro ibaresinin yer aldığı anlaşılmaktadır.
Bu durumda davacı markası ile redde mesnet markaların tıpa tıp- birebir “aynı” olmadığı ortadadır.
Davaya konu marka ile redde mesnet marka arasında reddedilen sınıflar açısından yapılan değerlendirmede; markalar arasında aynı/aynı tür malların/ hizmetlerin yer aldığı kabul edilmiştir.
“Ayırt edilemeyecek kadar benzerlik” incelemesinde ise; Fonetik ve anlamsal açıdan yapılan karşılaştırmada, davacı markası ile karşılaştırma yapılan markalar arasındaki benzer unsur olan “…” ibaresinin telaffuzları aynı kabul edilmiştir.
Genel olarak kurumsal logo ve logotype tasarımları tasarım aşamasında kullanılan yazı, renk ve şekilsel unsurlarının her biri hizmet ve ürün konusunda markanın hedef kitlesine bilgi ve mesaj verme amacını ön planda tutarak hazırlanmaktadır. Her biri başlı başına özel çalışmalardır.
İncelemeye konu markalarının, fonetik, anlamsal ve görsel olarak bir bütün halinde değerlendirilmesi esas olacağından, davacı şirket markasında yer alan unsurların, davalı Kurum kararında redde mesnet göstermiş olduğu markalar ile “…” kelimesi dışında benzer özellik taşımadığı, redde mesnet markada yer alan şekil unsurunun karakteristik özelliği ile markaları birbirlerinden uzaklaştırdığı, markaların bu hali ile aynı veya ayırt edilmeyecek derecede benzer olmadıkları, markalar genel görünüş bakımından 6769 s. SMK m. 5/1-(ç) kapsamında görülmemiştir.
Bütünsel bakış açısıyla başvuru ve redde mesnet marka arasında ilk bakışta hiçbir inceleme ve araştırma yapmayı gerektirmeyecek şekilde ayırt edilemeyecek bir benzerliğin olmadığı, davalı markasının kelimeden ibaret marka olduğu, redde mesnet THE … Cafe Bistro+ şekil markasın ise kombinasyon markası olduğu, redde gerekçe gösterilen markanın başvurudan farklı bir yazım stili ve bulundurduğu farklı şekil unsurları itibariyle ilk bakışta genel görünüm itibariyle hedef tüketici kesiminin davacı konusu mal/hizmet sınıfları göz önünde bulundurulduğunda başvuru ve redde mesnet marka arasında hiç bir inceleme ve araştırma yapmayı gerekli kılmayacak şekilde bağlantı kurulma ihtimali de dahil iltibas ihtimalinin var olduğunun ve karıştırılmanın yaşanacağının söylenmesinin mümkün olmadığı, 5/1-ç anlamında aynı/ayırt edilemeyecek kadar benzer olmadıkları, zira 5/1-ç maddesi kapsamında yapılacak kıyaslama da markalarının ayırt edilmelerine imkan verecek herhangi bir farklılıktan yoksun olmaları ve işaretler arasındaki benzerliğin tartışmasız olması gerektiği, somut olayda ise başvuru ve redde mesnet marka ile karşılaşan ortalama seviyedeki tüketici kitlesinin ilk bakışta bütün olarak bıraktığı izlenim açısından hiçbir inceleme ve araştırma yapılmasını gerektirmeyecek derecede benzerlik olmadığı ortalama tüketicinin bu markası 5/1-ç maddesi çerçevesinde karıştırmasının ve ayırt edilemeycek derecede benzer bulunması mümkün olmadığı, başvuru ve redde mesnet markalar arasında sescil benzerlik olsa da redde mesnet markanın içerdiği farklı renk ve şekil unsurları itibariyle görsel olarak birbirlerinden farklılaştıkları bu sayede ayrı işaretler olarak ortalama yararlanıcılar ve tüketiciler bakımından anlaşılabilir hale geldikleri, özellikle redde mesnet markadaki farklı şekil unsurunun başvuruyu redde mesnet markalardan farklılaştırdığı, zira redde mesnet marka ve başvuru arasındaki benzerliğin ilk görüşte oluşan mutlak bir benzerlik olmadığı, bağlantı kurularak iltibas oluşması mahiyetinde dolaylı bir benzerlik olduğu bu da 5/1-ç anlamında değil 6/1 maddesi anlamında bir benzerlik olduğu, bu nedenle mutlak red nedenine dayalı olarak yapılacak bir inceleme olmadığı, marka hukukuna hakim genel ilke gereğince karşılaştırılan markaların bölünerek değil bir bütün olarak incelenmesi gerektiği, markalar bir bütün olarak incelendiğinde de birbirlerinde ilk bakışta ayırt edilecek farklılıkların bulunduğu anlaşılmaktadır. Neticeten; Yeniden İnceleme ve Değerlendirme Kurulu’nun … sayılı kararının yerinde olmadığı anlaşılmış, açıklanan nedenlerle aşağıdaki gibi hüküm kurulmuştur.
HÜKÜM: Gerekçesi açıklandığı üzere:
1-Davanın kabulü ile
TPMK YİDK’nın … sayılı kararın iptaline,
2-Harçlar Yasasına göre hesaplanan 59,30-TL karar harcından peşin alınan 54,40-TL’nin mahsubu ile bakiye 04,90-TL’nin davalıdan tahsili ile hazineye irat kaydına,
3-Avukatlık Asgari Ücret Tarifesine göre hesap olunan takdiren 5.900,00-TL maktu ücreti vekâletin davalıdan alınarak davacıya verilmesine,
4-Davacının yapmış olduğu ve aşağıda dökümü gösterilen 149,60-TL yargılama giderinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine,
5-Davalı tarafından yargılama gideri sarfedilmediğinden bu hususta karar verilmesine yer olmadığına,
6-Yatırılan ve kullanılmayan gider avansının, hükmün kesinleşmesini müteakip re’sen yatırana iadesine (HMK m.333),
Dair verilen karar, hazır olan taraf vekillerinin yüzüne karşı, tebliğ tarihinden itibaren 2 haftalık yasal süre içinde Bölge Adliye Mahkemesinde istinaf yolu açık olmak üzere açıkça okunup, usulen anlatıldı. 25/05/2021

Katip … Hakim …
¸ ¸

MASRAF DÖKÜMÜ
İLK MASRAF :116,60-TL
GİDER AVANSI : 33,00-TL
TOPLAM :149,60-TL