Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C. ANKARA 1. FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ Esas-Karar No: 2019/371 Esas – 2022/59
T.C.
ANKARA
1. FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

GEREKÇELİ KARAR

ESAS NO : 2019/371
KARAR NO : 2022/59
HAKİM :
KATİP :

DAVACI :
VEKİLİ : Av.
DAVALI : ..

VEKİLİ : Av.

DAVALI : …
VEKİLİ : Av.

DAVA : Endüstriyel Tasarım İle İlgili Kurum Kararının İptali
Endüstriyel Tasarımın Hükümsüzlüğü
DAVA TARİHİ : 16/12/2019
KARAR TARİHİ : 01/03/2022

Mahkememizde görülmekte olan endüstriyel tasarım ile ilgili kurum kararının iptali, endüstriyel tasarımın hükümsüzlüğü davasının yapılan açık yargılaması sonunda,
DAVA:
Davacı vekili dava dilekçesiyle; davalı şirketin başvuruda bulunduğu 2019 00426 numaralı çoklu tasarımların tamamının yeni ve ayırt edici olmadığını, dava konusu tasarımların dikey soğutucu/dondurucuya ilişkin olduğunu, bu tasarımların birebir benzeri veya ayırt edilemeyecek kadar benzerinin dünyanın çeşitli ülkelerinde ve Türkiye’de uzun yıllardır üretilmekte ve pazarlanmakta olduğunu, müvekkili tarafından …’e yapılan itirazda davalı şirketin dava konusu tasarımı ile birebir aynı veya ayırt edilemeyecek kadar benzer olan tasarımların ayrıntılı şekilde belirtildiğini, ancak davalı Kurum kararında bu tasarımların hiçbirisinin dikkate alınmadığını, tasarımların çerçeve, kapak, ızgara yapılarındaki benzerlik ve tasarımların genel görünüm olarak bıraktığı izlenim dikkate alınmadan müvekkilinin itirazının reddedildiğini iddia ederek; 2019/T-838 sayılı YİDK kararının iptaline ve 2019 00426/1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19, 20, 21, 22, 23, 24, 25, 26 numaralı tasarımların hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
CEVAP:
Davalı … vekili cevap dilekçesiyle, dava konusu tasarıma ilişkin işlem aşamalarını açıkladıktan sonra özetle; dava konusu yapılan YİDK kararıyla davaya konu 2019 00426/1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19, 20, 21, 22, 23, 24, 25, 26 sıra numaralı çoklu tasarımın; “Soğutucu/dondurucu Dolap” emtiasındaki seçenek özgürlüğü hususu da dikkate alındığında davacı tarafından itiraza mesnet gösterilen tasarımlar arasında sadece ayrıntılarda değil genel görünümde de farklılıklar bulunduğunu ifade ederek, YİDK kararının usule ve hukuka uygun olduğunu belirterek; davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı şirket vekili cevap dilekçesiyle;müvekkilinin dava konusu yapılan tasarımlarının yenilik ve ayırt edicilik kriterlerini haiz olduğunu, davacının tasarımlara ilişkin itirazlarının dayanaktan yoksun olduğunu, YİDK kararının yerinde olduğunu, dava konusu 2019 00426/1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19, 20, 21, 22, 23, 24, 25, 26 sıra nolu tasarımların itiraza dayanak gösterilen tasarımlar karşısında yeni ve ayırt edici olduğunu, ayırt edicilik değerlendirmesinde soğutucu/dondurucu dolaplar bakımından tasarımcının özgürlük alanı kısıtlılığının dikkate alınması gerektiğini, dikey soğutucular bakımından tasarımcının özgürlük alanının çok da geniş olmadığını belirterek; davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
YARGILAMA:
Taraflar arasındaki uyuşmazlığın; davalı başvurusuna davacı tarafından yapılan itirazın reddiyle ilgili verilen YİDK kararının yerinde olup olmadığı iptal şartlarının oluşup oluşmadığı ve davalının tescil ettirdiği endüstriyel tasarımın yeni ve ayırt edici olup olmadığı, mutlak yenilik unsurunu taşıyıp taşımadığı noktalarında toplandığı anlaşılmıştır.
Davanın açılmasını müteakip tarafların dava, cevap, cevaba cevap dilekçeleri karşılıklı tebliğ olunmuş, sundukları deliller alınmış, tescil ve başvuru dosyaları ile alâkalı ticaret sicil kayıtları getirtilmiş, dava şartları incelenmiş, ön inceleme duruşması yapılmış, taraflar sulhe ve arabuluculuğa teşvik olunmuş, sonuç alınamaması üzerine uyuşmazlık konuları tespit edilmiş, tahkikat icra olunmasını müteakip, taraf vekillerine son sözleri de sorulmuş; sözlü iddia ve savunmada bulunma olanağı tanınmıştır.
Türk Patent’den celbedilen işlem dosyasının tetkikinden; davaya konu “Soğutucu/dondurucu Dolap” ürününü konu alan çoklu tasarım tescil başvurusu, …Makinaları San. Tic. A.Ş. vekili tarafından, 21.01.2019 tarihli dilekçe ile yapılmış söz konusu başvuru 2019/00426 kod numarası verilerek işleme alındığı, 554 sayılı Endüstriyel Tasarımların Korunması Hakkında Kanun Hükmünde Kararname’nin (554 sayılı KHK) 32’nci maddesi uyarınca yapılan inceleme ve değerlendirme sonucunda, anılan başvuru -yasaya aykırı bir husus bulunmadığından- 25/03/2019 tarih ve 313 sayılı Resmi Endüstriyel Tasarım Bülteni’nde yayınlanarak ilan edildiği, ilana üç aylık yasal itiraz süresi içinde, … Tüketim Malları İç ve Dış Tic. San. A.Ş. vekili tarafından itirazda bulunulduğu, başvuru sahibi tarafından karşı görüş sunulduğu, söz konusu itiraz ve karşı görüşlerin YİDK’da görüşüldüğü ve YİDK’nın 17/10/2019 tarih ve 2019/T-838 sayılı kararı ile; ”Yapılan inceleme ve değerlendirmede; 2019 00426/1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19, 21, 22, 23, 24, 25 ve 26 numaralı tasarımlar ile itiraza gerekçe gösterilen 2005 04567/1, 2010 0028/ 3/1, 2010 00283/2, 2011 07781/1, 2012 02687/1, 2012 02687/2, 2012 02891/1, 2012 02891/2, 2012 06495/1, 2013 01996/1, 2013 01996/2, 2013 07649/1, 2013 08352/5, 2013 08579/1, 2014 01445/1, 2014 01445/2, 2014 01445/3, 2014 01445/4, 2014 01445/5, 2015 07876/1, 2015 02826/2, 2015 02826/3, 2018 04875/15, 2018 04875/8 ve 2018 05065/3 sıra numaralı tasarımlar genel izlenim itibariyle farklı görülmüştür. Sonuç olarak, itiraz konusu 2019 00426/1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19, 21, 22, 23, 24, 25 ve 26 sıra numaralı tasarımlar yenilik ve ayırt edici niteliğe sahip bulunmuştur.” gerekçeleriyle itirazın reddine ve 2019 00426/1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19, 21, 22, 23, 24, 25 ve 26 sıra numaralı tasarımların tescilinin devamına karar verilmiştir.” şeklinde karar verildiği; eldeki davanın 60 günlük yasal süre içerisinde 16/12/2019 tarihinde açıldığı anlaşılmış, işin esasına girilmiştir.
Bilirkişi kurulunca düzenlenen raporda, ek çoğunluk raporunda ve eksik görüşe ilişkin alınan ek raporda özetle: dava konusu tasarımların, davacının marka işlem dosyası ve dava dosyasında itiraz gerekçesi olarak ileri sürdüğü tasarımlar karşısında yenilik ve ayırt edicilik unsurlarını içerdiği, dava konusu tasarımların, davacının marka işlem dosyası ve dava dosyasında itiraz gerekçesi olarak ileri sürdüğü çeşitli internet sitelerindeki ürün görselleri karşısında yenilik ve ayırt edicilik unsurlarını içerdiği, bilirkişi heyetine verilen mutlak yenilik hususuna ilişkin araştırmalar neticesinde dava konusu yapılan tasarımların yenilik kırıcı benzerlerine rastlanmadığı, takdirin mahkemeye ait olduğu, bildirilmiştir.
Bilirkişi raporunun, ek çoğunluk raporunun ve eksik görüşe ilişkin alınan ek raporun birlikte değerlendirilmesi neticesinde, her iki tarafın iddia ve savunmasının kapsamı, taraf delilleri dikkate alınarak düzelendiği, hüküm kurmaya yeterli incelemenin yapıldığı, raporların usul ve yasaya aykırı yönünün bulunmadığı, hukuki değerlendirmenin nihai olarak mahkememizce yapılacağı anlaşılmakla yeni heyetten rapor alınması veya mevcut bilirkişi heyetinden yeniden ek rapor alınması yoluna gidilmemiştir.
GEREKÇE:
Tescilli bir tasarımın sağladığı korumanın kapsamı ve sınırları 10.01.2017 tarihinde yürürlüğe giren 6769 sayılı Sınai Mülkiyet Kanunu (SMK) ile düzenlenmiştir.
“Yenilik ve ayırt edicilik” başlığı altında düzenlenen 6769 sayılı Sınai Mülkiyet Kanununun 56. maddesi;
“Tasarım yeni ve ayırt edici niteliğe sahip olması şartıyla bu Kanunla sağlanan haklar kapsamında korunur.
Birleşik ürünün parçasının tasarımı, aşağıdaki şartları taşıyorsa yeni ve ayırt edici niteliğe sahip olduğu kabul edilir:
a) Parça birleşik ürüne takıldığında, birleşik ürünün normal kullanımında görünür durumda olmalıdır.
b) Parçanın görünür durumda olan özellikleri, yenilik ve ayırt edici nitelik şartlarını karşılamalıdır.
Bu maddede yer alan normal kullanım; bakım, servis veya onarım işleri hariç olmak üzere, son kullanıcı tarafından kullanımı ifade eder.
Bir tasarımın aynısı;
a) Tescilli tasarım için başvuru veya rüçhan tarihinden önce,
b) Tescilsiz tasarım için tasarımın kamuya ilk sunulduğu tarihten önce,
dünyanın herhangi bir yerinde kamuya sunulmamış ise o tasarım yeni kabul edilir. Tasarımlar sadece küçük ayrıntılarda farklılık gösteriyorsa aynı kabul edilir.
Bir tasarımın bilgilenmiş kullanıcı üzerinde bıraktığı genel izlenim;
a) Tescilli tasarım için başvuru veya rüçhan tarihinden önce,
b) Tescilsiz tasarım için tasarımın kamuya ilk sunulduğu tarihten önce,
kamuya sunulmuş herhangi bir tasarımın aynı kullanıcı üzerinde yarattığı genel izlenimden farklı ise bu tasarımın ayırt edici niteliğe sahip olduğu kabul edilir.
Ayırt edici niteliğin değerlendirilmesinde, tasarımcının tasarımı geliştirmede sahip olduğu seçenek özgürlüğünün derecesi dikkate alınır.” şeklindedir.
Aynı Kanun’un “Kamuya sunma” başlıklı 57. maddesi ise;
“Kamuya sunma; sergileme, satış gibi yollarla piyasaya sürme, kullanma, tarif, yayım, tanıtım veya benzer amaçlı faaliyetleri kapsar. Tasarımın gizlilik şartıyla üçüncü bir kişiye açıklanması kamuya sunma sayılmaz.
Koruma talep edilen bir tasarım, başvuru tarihinden veya rüçhan talebi varsa rüçhan tarihinden önceki on iki ay içinde tasarımcı veya halefi ya da bu kişilerin izni ile üçüncü bir kişi tarafından veya tasarımcı ya da halefleri ile olan ilişkinin kötüye kullanımı sonucu kamuya sunulması hâlinde bu açıklama tasarımın yeniliğini ve ayırt edici niteliğini etkilemez.” şeklindedir.
6769 sayılı SMK’nın 58. maddesine göre tasarım sahibi, kendi tasarımına kıyasla ayırt edici niteliğe sahip olmayan tasarımlara karşı bu kanundan doğan haklarını kullanabilir. Koruma kapsamının değerlendirilmesinde, tasarımcının tasarımı geliştirmede sahip olduğu seçenek özgürlüğünün derecesi dikkate alınır.
Bir tasarımın yeni olabilmesi için, onun aynısının, tescil tarihinden evvel dünyanın her hangi bir yerinde kamuya sunulmamış olması gerekmektedir. Tasarımların aynı olup olmadığının tespiti için yapılacak benzerlik testinde; aynı izlenimi uyandırma, aynı etkiyi yapma, karıştırılma tehlikesi veya olasılığı incelenemez. Bunlar ikinci aşamaya yani ayırt edicilik tetkikine aittir. Tasarımın yeniliği yoktur diyebilmek için, hükümsüzlüğü istenilen tasarımın, önceden kamuya sunulan (faydalı model, marka ve) tasarım belgelerindeki tasarımlar ile aynı olması şarttır. Terkini talep edilen tasarım öncekinden sadece küçük ayrıntılarda farklılık gösteriyorsa aynı kabul edilecektir. Yenilik önceki tasarıma göre belirlenecektir. Aynı kabul edilmeye engel olamayan küçük ayrıntılarda farklılık hâkimin takdirine göre belirlenecektir. Burada şu ölçü verilebilir; fark, aynı olmayı ortadan kaldırmıyor, mevcut önceki tasarım görünümünü sürdürüyor, fark sadece mevcut görünüme, yani mevcut tasarıma ek, onda bir değişiklik, ondan bir sapma niteliği taşıyorsa, yani farklılık o (mevcut tasarım) esas alınarak ondan hareketle yapılmışsa küçüktür. Bunun dışında kalan farklar ise büyüktür. Yenilik ne özgünlük, ne eşsizlik, ne estetiğe sahip bulunma, ne de estetiğin ve kalitenin basamağıdır.
Başvurusu yapılan bir tasarım yenilik testini geçebilirse ikinci olarak ayırt edicilik incelemesine tâbî tutulur. Bu test bir kıyaslama incelemesidir. Bir tasarımın ayırt ediciliğe sahip bulunması demek, bu tasarımın bilgilenmiş kullanıcı üzerinde yarattığı genel izlenim ile kıyaslanan tasarımın böyle bir kullanıcıda yarattığı genel izlenim arasında belirgin bir farklılık bulunması demektir.
Bilgilenmiş kullanıcı ise, tasarımı kullanarak bilgi sahibi olmuş, tasarımı tanıyan, deneyim sahibi kullanıcı demektir. Bilgilenmiş kullanıcı ara veya nihaî tüketicidir. Ancak asla bir uzman değildir. Mahkememiz de bilgilenmiş kullanıcı konumunda bulunan ilgililerin katılımıyla oluşturulmuş bilirkişi heyetinden mütalâa almıştır.
Kıyaslama, tescili istenen tasarım ile kıyaslanan tasarımların tam karşılaştırılması ve değerlendirilmesidir. Ayırt edici niteliğin incelenme ve değerlendirilmesinde, birbirleri ile kıyaslanan tasarımların ilke olarak farklılıklarından çok ortak özelliklerinin değerlendirilmesine ağırlık verilmesini ve tasarımcının tasarımı geliştirme açısından ne kadar seçenek özgürlüğüne sahip olduğunun göz önüne alınmasını emredici bir ifadeyle istemiştir. Bilgilenmiş kullanıcının fark edebileceği değişiklikler ise daima göz önünde tutulmalıdır.
Seçenek özgürlüğü ibaresiyle kastedilen, tasarımcıya tasarımına ayırt edicilik vermesi için bir serbest hareket alanının bulunmasıdır. Bunun değerlendirilmesi nesnel olup kişiden kişiye değişmez. Bu nesnel değerlendirmede tekdüze özellik ve nitelikler göz önünde tutulur. Bazı biçimler (=görünümler) nesnenin işlevine sıkı surette bağımlıdırlar. Böyle tasarımlarda tasarımcının hareket alanı pek dardır. Meselâ, bir otomobilin, ütünün ve şişenin şekli gibi. Her otomobil, ütü ve şişe birbirine benzer. Ayırt edicilik için tasarımcının muhakkak nesnenin işlevine ters düşen tasarımlar geliştirmesi beklenemez. Dolayısıyla işlevin yerine getirilebilmesi için zorunlu olan alan dışında yapılabilecek olan tasarımların korunması mümkün olabilecektir. Seçenek özgürlüğünün hiç bulunmadığı hâllerde ise tasarım zaten korunamaz.
Bu açıklamalar ışığında somut olay incelendiğinde;

DAVALI TASARIMLARI DAVACI TASARIMLARI

2019 00426 sayılı çoklu tasarım 2005/04567/1 sayılı tasarım
1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11,12 2010/00283/1 sayılı tasarım
13, 14, 15, 16, 17, 18, 19, 20, 21 2010/00283/2 sayılı tasarım
22, 23, 24, 25, 26 sayılı tasarımlar 2011/07781/1 sayılı tasarım
2012/02687/1sayılı tasarım
2012/02687/2 sayılı tasarım
2012/2891/1 sayılı tasarım

2012/2891/2 sayılı tasarım
2012/06495/1 sayılı tasarım
2013/01996/1 sayılı tasarım
2013/01996/2 sayılı tasarım 2013/07649/1 sayılı tasarım
2013 08579/1 sayılı tasarım
2014/01445/1 sayılı tasarım
2014/01445/2 sayılı tasarım
2014/01445/3 sayılı tasarım
2014/01445/4 sayılı tasarım
2014/01445/5 sayılı tasarım
2015/078776/1 sayılı tasarım
2015/02826/2 sayılı tasarım
2015/02826/3 sayılı tasarım
2018/04875/15 sayılı tasarım
2018/04875/8 sayılı tasarım
2018/05065/3 sayılı tasarım

Benimsenen bilirkişi mütalâalarında da ifade olunduğu üzere;
Dava konusu yapılan tasarımın başvurusunun yapıldığı 21.01.2019 tarihinde yürürlükte olan SMK’da yapılan düzenlemeler uyarınca, bir tasarımın yeni kabul edilebilmesi için başvuru veya rüçhan tarihinden önce dünyanın herhangi bir yerinde kamuya sunulmamış olması gerekir.
Bu durumda yenilik incelemesi için dikkate alınması gereken tarih 21.01.2019 dur. Davacının hem marka işlem dosyasında hem dava dosyasında dayanak olarak gösterdiği tasarımlar ile mutlak yenilik hakkında verilen göreve ilişkin araştırmalarda bu tarih ve öncesi dikkate alınacaktır.
Bir tasarımın ayırt edici niteliğe sahip olması için ise, bu tasarımın bilgilenmiş kullanıcı üzerinde yarattığı genel izlenim ile kıyaslanan görsellerin bilgilenmiş kullanıcıda yarattığı genel izlenim arasında belirgin bir farklılık olması gerekir.
Yenilik ve ayırt edici nitelik hakkındaki değerlendirmenin yapılabilmesi için öncelikle bilgilenmiş kullanıcı profilinin ve dava konusu tasarım açısından seçenek özgürlüğünün belirlenmesi önemlidir.
Somut uyuşmazlığa konu tasarımlar “dikey soğutucu / dondurucu dolap” ürününe ilişkindir. Bu ürünler, dikey soğutuculardan oluşmaktadır ve market gibi alanlarda kullanıma konu olup, içecek vb. ürünlerin soğuk muhafazası için kullanılmaktadır. Bundan dolayı, bilgilenmiş kullanıcı kapsamına bakkal, market, süpermarket gibi alanlarda soğutucu ürünlerin muhafazası ve satışı ile ilgili kişiler girmektedir.
Uyuşmazlık Konusu Ürünler İçin Seçenek Özgürlüğünün Belirlenmesi
Dikey soğutucular bakımından raflar veya kapaklar bakımından satışa konu olacak ürünlerin yerleştirilmesi veya soğukluğun muhafazasının sağlanması için teknik zorunluluk bulunmaktadır. Bu zorunlulukların dışında kalan görsel tüm hususlar, seçenek özgürlüğüne dâhildir ve geniş bir seçenek özgürlüğünün bulunduğundan söz edilebilir. Ancak, çekişme konusunu oluşturan dikey soğutucular bakımından harcı âlem duruma gelmiş olan alanlar da söz konusu olup, bunların da seçenek özgürlüğü dışında bırakılması gerekmektedir. Yukarıdaki örneklerde de olduğu gibi dikey soğutucularda üstte alınlık (kanopi), ortada dolap içindeki ürünü görünür kılan camlı kapak ve altta hava alımını sağlayan difüzör bulunmaktadır. Belirtilen bu unsurlar, harcı âlemdir. Dolayısıyla bunların da seçenek özgürlüğü kapsamı dışında tutulması gerekmektedir. Bu harcı âlem unsurlar fonksiyonel gereklilikler olup kanopi ve difüzör’e ait oranlar ve form yaklaşımları, difüzör açısından özellikle hava alım kanal geometrisi, yapısı ve yerleşimleri, kanopi açısından iç bükey, dış bükey ve düz olması, kapaklar açısından açılma sistemi, çerçeve yapısı, kol, gölgelendirme uygulaması ve aydınlatma gibi hususlar tasarım açısından değişebilmektedir.
Davaya konu tasarımlar incelendiğinde çoklu tasarımda yer alan 2019 00426/ 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19, 20 ve 21 nolu tasarımlarda yer alan dikey soğutucularının kanopi, cam kapak, ve tekmelikte yer alan belirgin difüzör yapısından oluştuğu, bu tasarımların cam kapak çerçevelerinin kendi içinde tamamen aynı ancak kanopi ve difüzörde yer alan havalandırma kanallarının yapı ve desenlerinin farklı olduğu görülmüştür. Bununla beraber yine davaya konu çoklu tasarım tescilinde yer alan 2019 00426/1 ve 22, 2019 00426/2 ve 25, 2019 00426/4 ve 24, 2019 00426/5 ve 26 ile son olarak 2019 00426/6 ve 23 nolu tasarımların birbirlerinin tek kapılı ve çift kapılı versiyonları oldukları tespit edilmiştir. Davacı tarafından sunulan mesnet tasarımlar incelendiğinde bu tasarımların da dikey soğutucu oldukları, soğutucu tasarımlarının özellikle kanopi ve tekmelik kısımlarındaki hava alma kanal yapıları ile çeşitlendiği görülmektedir.
Dava konusu 2019 00426/3, 9, 12, 14 sayılı tasarımlar ile itiraza mesnet 2007 05835/1, 2012 02891/1, 2012 02891/2, 2012 06495/1, 2013 08579/1, 2015 02826/1, 2015 02826/2, 2015 02826/3 sayılı tasarımların karşılaştırılması:
Karşılaştırmaya esas tasarımlar harcı âlem dikdörtgen formda ve ön cephede parçalı yapıdadır. Her bir tasarımda başta alınlık (kanopi) ortada camlı kapak ve en altta belirgin şekilde hava alma amacı ile açılmış ancak farklı desenlere sahip difüzör alanına sahiptir. Yukarıdaki tüm tasarımların karşılaştırılması için gerekçe kanopi kısmındaki formun benzerliğe sahip olup olmadığıdır. Dikey soğutucular özellikle alkollü içecek, su, meşrubatın satış noktasındaki teşhiri ve muhafazası için kullanılmakta olup çoğu zaman bir markaya ait tüm ürünlerin teşhiri için kullanıldığından o markaya ait logonun görünürlüğünü tesis için bu tür dikey soğutucuların üzerinde yer alması olağan bir durumdur. Zira bu şekilde logoya aşina olan tüketici logoyu dolap üzerinde yüksekte olduğu için görerek doğrudan ona yönelecektir. Bu nedenle bu tür dikey soğutucularda gerek firma isimleri için kullanılmak gerek dolap içi üfleyici fanı gizlemek için kanopi kullanımı yaygın bir durumdur. Tekmelik kısmındaki hava alma kanallarının teknik gerekçesi izahtan varestedir. Ancak, bu teknik gereklilikle beraber tasarımcı açısından bu alan aynı zamanda estetik müdahalenin yapılabileceği potansiyel alanlar olarak görülmeli hava almayı sağlarken aynı zamanda cephede ürün görselinin en yoğun olduğu bir alanda farklı tasarım uygulamalarına yol açabilmektedir. Tasarımlar incelendiğinde tümünün kanopisinde eliptik bir alınlık uygulaması olduğu görülmektedir. Buna karşın eliptik bir alınlık yapısı olması tasarımların birbirleri ile benzer olarak addedilmesine yetmemektedir. Zira bu koşulda itiraza mesnet tasarımların da kendi içinde benzer olma durumu olur ki; bu görsel açısından doğru bir durum değildir. Hattı zatında davaya konu tasarımlarda yer alan eliptik yapı kademeli ve belirgin şekilde kanopinin diğer sathından ayrılarak rölyef niteliğinde olup elips eksenlerinde diğerlerinin sahip olmadığı bir orandadır. 2007 05835/1 nolu itiraza mesnet tasarım zaten tam bir elips değildir. 2012 02891/1, 2012 02891/2 nolu itiraza mesnet tasarımlar ise rölyef elips forma sahip olmasına karşın altta elipse uyumlu bir dalga çıkıntıya sahiptir. 2013 08579/1 altta ve havalandırmada tam bir elips ile üstte elipsle uyumlu bir taça sahiptir. 2013 08579/1 deki alınlık da elips alınlıkla aynı satıh seviyesindedir. 2015 02826/1, 2015 02826/2, 2015 02826/3 sayılı tasarımlarda ise dolap üstleri elipse göre şekillenmiş olup dava konusu tasarımlardan farklıdır. Havalandırma kısımları açısından karşılaştırılan tasarımlar sırf havalandırma kanal yapısı açısından birbirlerinden hem farklılaşmakta hem de alınlık cam kapak ve difüzör bölmesi kombinasyonlar açısından farklılaşmaktadır. Genel bir değerlendirme yapıldığında dava konusu 2019 00426/3, 9, 12, 14 sayılı tasarımlar ile itiraza mesnet 2007 05835/1, 2012 02891/1, 2012 02891/2, 2012 06495/1, 2013 08579/1, 2015 02826/1, 2015 02826/2, 2015 02826/3 sayılı tasarımların karşılaştırılması neticesinde tasarımların bilgilenmiş kullanıcı gözünden birbirilerinden farklı algılanacağı, kanopi kısmında elips formun varlığının olmasının benzerlik için yeterli olamayacağı ve farklı uygulamalara izin verdiği anlaşılmaktadır.
Dava konusu 2019 00426/1 ve 22 sayılı tasarımlar ile itiraza mesnet 2005 04567/1, 2010 00283/1, 2010 00283/2, 2011 07781/1, 2012 02687/1, 2012 02687/2, 2013 01996/1, 2013 01996/2, 2014 01445/1, 2014 01445/2, 2014 01445/3, 2014 01445/4, 2014 01445/5 sayılı tasarımların karşılaştırılması: Davaya konu 2019 00426/1 ve 22 sayılı davalı tasarımları incelendiğinde üst kanopide temelde dikdörtgen şekilde, yan kenarları dik ve üstteki uzun kenarda yay şeklini alan bir çöküntü logo alanı, cam kapak çerçevesinde altta ve üst çerçevede cam tarafına bakan yerde kemer şeklinde çerçeve ve en altta tekmelik kısmında havalandırma kanallarında alınlıktaki şeklin tersi şeklinde altta yay yapacak şekilde dik ve çubuk şeklinde havalandırma ızgaralarından oluşan bir difüzör yapısı bulunmaktadır. Davacı tarafından sunulan itiraza mesnet 2005 04567/1, 2010 00283/1, 2010 00283/2, 2011 07781/1, 2012 02687/1, 2012 02687/2, 2013 01996/1, 2013 01996/2, 2014 01445/1, 2014 01445/2, 2014 01445/3, 2014 01445/4, 2014 01445/5 sayılı tasarımlar incelendiğinde hiç birinde yan kenarları dik ve uzun bir kenarda yay şeklinde bir yapı olmadığı, yan kenarların ya içeri bükük olduğu ya da iki yönlü yayların olduğu görülmektedir. Bununla beraber itiraza mesnet tasarımların hiç birinde belirtilen çerçeve yapısı olmamakla beraber dik ve çubuk şeklinde havalandırma boşlukları yoktur. Genel bir değerlendirme yapıldığında dava konusu 2019 00426/1 ve 22 sayılı tasarımlar ile itiraza mesnet 2005 04567/1, 2010 00283/1, 2010 00283/2, 2011 07781/1, 2012 02687/1, 2012 02687/2, 2013 01996/1, 2013 01996/2, 2014 01445/1, 2014 01445/2, 2014 01445/3, 2014 01445/4, 2014 01445/5 sayılı tasarımların karşılaştırılması neticesinde tasarımların bilgilenmiş kullanıcı gözünden birbirlerinden farklı algılanacağı, kanopi kısmında kemerli formun varlığının olmasının benzerlik için yeterli olamayacağı ve farklı uygulamalara izin verdiği anlaşılmıştır.
Dava konusu 2019 00426/2, 8, 15 ve 22 sayılı tasarımlar ile itiraza mesnet 2005 04567/1, 2010 00283/1, 2010 00283/2, 2011 07781/1, 2012 02687/1, 2012 02687/2, 2013 01996/1, 2013 01996/2, 2014 01445/1, 2014 01445/2, 2014 01445/3, 2014 01445/4, 2014 01445/5 sayılı tasarımların karşılaştırılması:Karşılaştırmaya esas tasarımlar harcı âlem dikdörtgen formda ve ön cephede parçalı yapıdadır. Davaya konu 2019 00426/2, 8, 15, 25 sayılı tasarımlar incelendiğinde üstte kanopiye sahip oldukları cam kapakla ve tekmelikle ön cephenin tamamlandığı görülmektedir. Dava konusu tasarımlardan 2 ve 25 nolu olanlarda belirgin şekilde üstte kanopide üçgen bir parçanın rölyef şeklinde yer aldığı, cam kapak çerçevesinde üstte ve altta üçgen çerçeve parçalarının olduğu altta ise dolap tabanının orta noktasına yönelmiş şekilde sıra halinde ve çubuk şeklinde V şekli oluşturacak havalandırma deliklerinden oluştuğu; bununla beraber 8 ve 15 nolu davalı tasarımlarında kanopide sıra dağ soyutlamasını andıracak şekilde iki üçgenin yer aldığı kapak çerçevesinin üst ve alt çerçeve parçalarında iç tarafa bakacak şekilde kemerli ve üstte düz çerçeve parçalarının olduğu altta havalandırma kısmında ise 8 nolu tasarımda yatay ve dikeyde sıralı çizgi halinde havalandırma delikleri ve 15 nolu tasarımda ise üstte düz altta yay şeklinde genişleyen ve dik boşluklardan oluşan havalandırma delikleri olduğu görülmüştür. Bu tasarım detaylarından hiç birisi ve müşterek kombinasyonları davacı tarafından sunulan mesnet tasarımlarda bulunmamaktadır ve tasarımların bu nedenle farklı olduğu düşünülmektedir. Dolaysıyla dava konusu 2019 00426/2, 8, 15 ve 22 sayılı tasarımlar ile itiraza mesnet 2005 04567/1, 2010 00283/1, 2010 00283/2, 2011 07781/1, 2012 02687/1, 2012 02687/2, 2013 01996/1, 2013 01996/2, 2014 01445/1, 2014 01445/2, 2014 01445/3, 2014 01445/4, 2014 01445/5, sayılı tasarımların karşılaştırılması neticesinde dava konusu tasarımların, itiraza mesnet tasarımlar karşısında bilgilenmiş kullanıcı gözünden farklı olarak algılanacağı anlaşılmıştır.
Dava konusu 2019 00426/4 ve 24 sayılı tasarımlar ile itiraza mesnet 2005 04567/1, 2010 00283/1, 2010 00283/2, 2011 07781/1, 2012 02687/1, 2012 02687/2, 2013 01996/1, 2013 01996/2, 2014 01445/1, 2014 01445/2, 2014 01445/3, 2014 01445/4, 2014 01445/5 sayılı tasarımların karşılaştırılması:Davaya konu 2019 00426/4 ve 24 nolu tasarımlar incelendiğinde bu tasarımların kanopi alanında dikdörtgen bir şekle sahip olduğu bu şeklin içeride tekrarlandığı ancak yan kenarlar sabit kalmak üzere üst ve alt kenarların içe doğru bir yay şekli oluşturduğu, tasarımların cam kapaklara sahip olduğu, cam kapakların çerçevesinde üstte ve altta içeriden dışarı doğru yay şeklinin tekrar kullanıldığı ve üst ve alt çerçevede yaylı plastik kapamaların olduğu, tekmelik kısmında ise kanopide var olan şeklin devam ettiği, bununla beraber dik çubuk şeklindeki havalandırma kanallarının alt ve üst kenarda içeri doğru oluşan yaylar boyunca yerleşerek difüzör kısmını oluşturduğu görülmektedir. Buna karşın davacı tarafından itirazına mesnet gösterilen tasarımlarda bahse konu tasarım detaylarından hiç birisi ve müşterek kombinasyonlarının bulunmadığı görülmektedir. Var olan yaylı şekillerin daha ziyade yamuk şekline dönük olduğu, yan kenarların içeri veya dışa dönük olduğu görülmektedir. Bununla beraber mesnet tasarımlarda cam çerçevelerde bahse konu detaylar olmamakla beraber difüzör kısımları da birbirinden farklıdır. Dolayısıyla dava konusu 2019 00426/4 ve 24 sayılı tasarımlar ile itiraza mesnet 2005 04567/1, 2010 00283/1, 2010 00283/2, 2011 07781/1, 2012 02687/1, 2012 02687/2, 2013 01996/1, 2013 01996/2, 2014 01445/1, 2014 01445/2, 2014 01445/3, 2014 01445/4, 2014 01445/5 sayılı tasarımların karşılaştırılması neticesinde dava konusu tasarımların, itiraza mesnet tasarımlar karşısında bilgilenmiş kullanıcı gözünden farklı olarak algılanacağı anlaşılmıştır.
Dava konusu 2019 00426/5 ve 26 sayılı tasarımlar ile itiraza mesnet 2005 04567/1, 2010 00283/1, 2010 00283/2, 2011 07781/1, 2012 02687/1, 2012 02687/2, 2013 01996/1, 2013 01996/2, 2014 01445/1, 2014 01445/2, 2014 01445/3, 2014 01445/4, 2014 01445/5 sayılı tasarımların karşılaştırılması:Davaya konu 2019 00426/ 5 ve 26 sayılı tasarımlar incelendiğinde kanopi kısmında dik yan kenarlı ve üst kenarda yay nedeni ile kemer oluşturan bir dikdörtgen çökme olduğu, aynı yapının ayna görüntüsünün tekmelik kısmında var olduğu ve yayın oluşturduğu omurga harici tüm tekmelik bölgesinin dik çubuk şeklinde hava alma deliklerine sahip olduğu, kemerli yapının tekmelik kısımlarında ikili bir kademe yarattığı ve kemer kısmının önde olduğu görülmektedir. İtiraza mesnet tasarımlarda kemer yapısı olsa da bu tür şekle sahip mesnet tasarımlarda hem oransal olarak farklı hem de yay şeklindeki yapı şekli oluşturan dikdörtgenin 3 kenarında olduğu görülmektedir. Bununla beraber dava konusu tasarımda yer alan havalandırma delik yapısının itiraza mesnet hiçbir tasarımda bulunmadığı görülmüştür. Bu açıdan bakıldığında mesnet gösterilen tasarımlarda bahse konu tasarım davalı detaylarından hiç birisi ve müşterek kombinasyonlarının bulunmadığı görülmektedir. Dolayısıyla dava konusu 2019 00426/5 ve 26 sayılı tasarımlar ile itiraza mesnet 2005 04567/1, 2010 00283/1, 2010 00283/2, 2011 07781/1, 2012 02687/1, 2012 02687/2, 2013 01996/1, 2013 01996/2, 2014 01445/1, 2014 01445/2, 2014 01445/3, 2014 01445/4, 2014 01445/5 sayılı tasarımların karşılaştırılması neticesinde dava konusu tasarımların, itiraza mesnet tasarımlar karşısından bilgilenmiş kullanıcı gözünden farklı olarak algılanacağı anlaşılmıştır.
Dava konusu 2019 00426/6 ve 23 sayılı tasarımlar ile itiraza mesnet 2005 04567/1, 2010 00283/1, 2010 00283/2, 2011 07781/1, 2012 02687/1, 2012 02687/2, 2013 01996/1, 2013 01996/2, 2014 01445/1, 2014 01445/2, 2014 01445/3, 2014 01445/4, 2014 01445/5 sayılı tasarımların karşılaştırılması: Dava konusu 2019 00426/ 6 ve 23 nolu tasarımlar incelendiğinde üstte kanopide dikdörtgen bir kanopi bulunduğu, bu kanopide bir çöküntü oluştuğu, çöküntünün temelde dikdörtgen şekilde olduğu, üst ve alt kenarın içe doğru yay yaptığı bununla beraber yan kenarların üstten alta doğru daraldığı görülmekte olup, tasarımların cam kapaklara sahip olduğu, cam kapakların alt ve üst kısmında çerçeveyi oluşturan plastik parçaların yine yay şekline sahip olduğu bu yayların içe doğru kemerler oluşturduğu altta tekmelik kısmında ise üstteki şeklin ayna görüntüsünün oluştuğu ve bununla beraber ortada içten dışa doğru açılan çubuk şeklinde boşlukların bulunduğu, bu çubuk kanalların ters V şeklinde hava kanalları oluşturduğu görülmektedir. İtiraza mesnet tasarımlarda da kemer yapısı vardır ama davaya konu tasarımdaki şekilde değildir. Bununla beraber dava konusu tasarımda yer alan havalandırma delik yapısının itiraza mesnet hiçbir tasarımda bulunmadığı görülmüştür. Bu açıdan bakıldığında mesnet gösterilen tasarımlarda bahse konu tasarım davalı detaylarından hiç birisi ve müşterek kombinasyonlarının bulunmadığı görülmektedir. Dolayısıyla dava konusu 2019 00426/6 ve 23 sayılı tasarımlar ile itiraza mesnet 2005 04567/1, 2010 00283/1, 2010 00283/2, 2011 07781/1, 2012 02687/1, 2012 02687/2, 2013 01996/1, 2013 01996/2, 2014 01445/1, 2014 01445/2, 2014 01445/3, 2014 01445/4, 2014 01445/5 sayılı tasarımların karşılaştırılması neticesinde dava konusu tasarımların, itiraza mesnet tasarımlar karşısından bilgilenmiş kullanıcı gözünden farklı olarak algılanacağı anlaşılmıştır.
Dava konusu 2019 00426/7 ve 16 sayılı tasarımlar ile itiraza mesnet 2018 04875/8 ve 15 sayılı tasarımların karşılaştırılması:Dava konusu 2019 00426/7 ve 16 sayılı tasarımlar ile itiraza mesnet 2018 04875/8 ve 15 sayılı tasarımların karşılaştırılması yapıldığında tasarımların kanopiye sahip olduğu cam kapak ile beraber altta tekmelik kasımında havalandırma deliklerinin yer aldığı görülmektedir. Bu tasarımları karşılaştırmak için esas alınan nokta taraf tasarımlarının kanopi kısmında üstte çıkıntı olduğu görülmektedir. Davalı tasarımı incelendiğinde kanopinin tek kenarında yukarıda tek dalga halinde çıkıntı olduğu, bu çıkıntıda 5 adet aşağı doğru çizgilerin yer aldığı, cam çerçevesinde ise üst ve altta iç tarafa dış bükey olacak şekilde yay bulunduğu ve çerçeveyi kapladığı altta ise 7 nolu davalı tasarımında havalandırma kanalında üstte düz, altta alta doğru yay yapacak şekilde açıklık olduğu ve dik kanallara sahip olduğu, 16 nolu tasarımda ise üstteki dalga çıkıntının tersine altta da bir dalga benzeri şekil bulunduğu, bu dalga yapıda ise tüm çıkıntı boyunca havalandırma kanalının yer aldığı görülmektedir. İtiraza mesnet tasarımlarda ise 8 nolu tasarımda yatayda ters kemer olduğu, 15 nolu tasarımda ise iki adet dalga yapısının olduğu görülmektedir. Çerçeveler ise tüm hat çerçeve boyunca olduğu kenarların içte yuvarlatılmış olduğu, altta tekmelikte ise dikdörtgen şekilde delikli difüzör bulunmaktadır. Bu açıdan bakıldığında karşılaştırılan tasarımlarda belirgin farklar tespit edilmiştir. Bu meyanda dava konusu 2019 00426/7 ve 16 sayılı tasarımlar ile itiraza mesnet 2018 04875/8 ve 15 sayılı tasarımların bilgilenmiş kullanıcı gözünden farklı görüleceği anlaşılmıştır.
Dava konusu 2019 00426/10 ve 17 sayılı tasarımlar ile itiraza mesnet 2005 04567/1, 2010 00283/1, 2010 00283/2, 2011 07781/1, 2012 02687/1, 2012 02687/2, 2013 01996/1, 2013 01996/2, 2014 01445/1, 2014 01445/2, 2014 01445/3, 2014 01445/4, 2014 01445/5 sayılı tasarımların karşılaştırılması:Dava konusu tasarımda üst kanopide belirgin şekilde çıkıntılı üst tarafta yuvarlatılmış kenarların olduğu, cam kapak çerçevesinde üst ve alt çerçeve kısmında yer alan parçalarda üstte düz cam kısmına doğru iç bükey yay çıtaların olduğu davacıya ait 10 nolu tasarımda altta tekmelikte üstte kapağa doğru dış bükey ve alt kısımda 5 adet dalgalı dış bükey yaylı havalandırma deliklerinin bulunduğu 17 nolu tasarımda ise merkezden iki yana giderek büyüyen şekilde 8 adet C şekline benzer şekilde havalandırma kanallarının bulunduğu görülmektedir. İtiraza mesnet tasarımlarda ise 2011 07781/1 nolu tasarımda benzer şeklin olduğu ancak içe doğru çöküntüye sahip olduğu, kapak çerçeve detaylarının ve havalandırma kısımlarının farklılaştığı görülmektedir. Diğer mesnet tasarımların ise yapıları tamamen farklı görülmüştür. Bu açıdan bakındığında karşılaştırılan tasarımlarda belirgin farklar tespit edilmiştir. Bu meyanda dava konusu 2019 00426/10 ve 17 sayılı tasarımlar ile itiraza mesnet tasarımlar bilgilenmiş kullanıcı gözünden farklı görüleceği anlaşılmıştır.
Dava konusu 2019 00426/11, 13, 18, 19 ve 20 sayılı tasarımlar ile itiraza mesnet tasarımların karşılaştırılması: Dava konusu tesciller incelendiğinde 18, 19 ve 20 nolu tasarımların kendi içinde sadece kanopiler açısından farklılaştığı, kanopilerden ilkinin güneş ve ışınları şeklinde benzediği, ikinci kanopi şeklinin M şekline benzer ayakları tabana doğru genişleyen bir form, 20 nolu tasarımda ise taç şekline benzer bir rölyef formu olduğu görülmektedir. Aynı kanopi şekillerinin 11 ve 13 nolu tasarımlarda da olduğu ama alttaki havalandırma kanalında üstte dış bükey yaylı ve altta 5 adet dış bükey dalgalı yay olduğu 13 nolu tasarımda ise içe doğru girintili en altta dışa doğru kemerli hava girişleri bulunmaktadır. Davacı iddiasına mesnet tasarımlar incelendiğinde davaya konu bu tasarımlara benzer tescillere denk gelinmemiştir. Bu meyanda dava konusu 2019 00426/11, 13, 18, 19 ve 20 sayılı tasarımlar ile itiraza mesnet tasarımların bilgilenmiş kullanıcı gözünden farklı görüleceği anlaşılmıştır.
Dava Konusu Tasarımın Mutlak Yenilik Unsurunu Taşıyıp Taşımadığı
Somut olaya konu tasarımlar dikey soğutucu/dondurucudur. Piyasada bu tür farklı soğutucular olmasına karşın somut olaya konu tasarımların daha ziyade satış noktasında ürün teşhiri için kullanılan soğutucular olduğu gözlemlenmiştir. Bu meyanda bu soğutucuların farklı hacimlere sahip şekilde ve neredeyse standartlarmış ölçülerde olduğu söylenebilir. Dikey soğutucular ekseriyetle dikdörtgen prizma şeklinde, mümkün mertebe ürün teşhiri için büyük ve cam kapaklı üretilir. Bu tür ürünler satış noktası ürünleri olması münasebeti ile üstte (dava konusu yapılan üründe bu genellemenin ötesine geçerek altta da ) teşhir edilen ürünün markası için genelde ışıklı alınlık (kanopi), zeminde kullanıcının dolaba yanaşmasında zararı engelleyen ve teşhir alanını yukarıda tutan tekmelik bulunur. Ürünün odak noktası soğutmalı teşhir edilebilmesi olup farklı emtialar için ayarlanabilir raf alanına sahiptir. Herhangi bir market veya benzin istasyonunda karşılaşılabilecek bu ürünlerde temel tasarım vurgusu ürün teşhiri olduğundan büyük bir termal cam kapak, camın yerleşeceği kapak çerçevesi elzemdir. Bu açıdan bakıldığında bu tür ürünler açısından dikdörtgen prizma şeklinde olması, azami teşhir için büyük cam bir kapağa sahip olması ve üstte ve altta bant şekilde alınlık ve altta hava girişine de müsaade edecek korunaklı tekmelik (baza) olması harcı âlemdir.
Davalıya ait çoklu tasarımın mutlak anlamda yeni ve ayırt edici olup olmadıkları, tasarım koruması kapsamında kalıp kalmadıkları konusunda bilirkişi heyeti tarafından internet üzerinden yapılan araştırmada, tarih ayarlaması tescil başvuru tarihinden önceye ayarlanmak sureti ile arama motoruna “dikey soğutucu”, “şişe soğutucusu”, “vertical chiller”, “Single Door Beverage Vertical Chiller” gibi birçok arama ifadesi girilerek arama yapıldığı, ayrıca … arama motoru üzerinden davaya konu tescil görselleri yüklenmek suretiyle de aramalar yapıldığı, yapılan araştırmalarda, davaya konu tasarımların, yenilik kırıcı nitelikte benzerlerine rastlanmadığı görülmüş, bu bakımdan, davalı tasarımının hükümsüzlüğünü etkileyecek bir sonuca ulaşılamamıştır.
Tüm dosya kapsamına göre, dava konusu tasarımların, davacının marka işlem dosyası ve dava dosyasında itiraz gerekçesi olarak ileri sürdüğü tasarımlar karşısında yenilik ve ayırt edicilik unsurlarını içerdiği, dava konusu tasarımların, davacının marka işlem dosyası ve dava dosyasında itiraz gerekçesi olarak ileri sürdüğü çeşitli internet sitelerindeki ürün görselleri karşısında yenilik ve ayırt edicilik unsurlarını içerdiği, dava konusu yapılan tasarımların yenilik kırıcı benzerlerine rastlanmadığı anlaşılmış açıklanan nedenlerle davanın reddine karar verilerek aşağıdaki gibi hüküm kurulmuştur.
HÜKÜM: Gerekçesi açıklandığı üzere,
1-Davanın REDDİNE,
2-Harçlar Yasasına göre hesaplanan 80,70-TL karar harcından peşin alınan 44,40-TL’nin mahsubu ile bakiye 36,30-TL’nin davacıdan tahsili ile hazineye irat kaydına,
3-Avukatlık Asgari Ücret Tarifesine göre hesap olunan takdiren 7.375,00-TL maktu ücreti vekâletin davacıdan alınarak davalılara verilmesine,
4-Davacının yapmış olduğu yargılama giderinin davacı üzerinde bırakılmasına,
5-Davalılar tarafından yargılama gideri sarfedilmediğinden bu hususta karar verilmesine yer olmadığına,
6-Yatırılan ve kullanılmayan gider avansının, hükmün kesinleşmesini müteakip re’sen yatırana iadesine (HMK m.333),
Dair, verilen karar hazır olan taraf vekillerinin yüzlerine karşı tebliğ tarihinden itibaren 2 hafta içinde Bölge Adliye Mahkemelerinde istinaf yolu açık olmak üzere açıkça okunup usulen anlatıldı. 01/03/2022

Katip Hakim
¸ ¸