Emsal Mahkeme Kararı Adana Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesi 2020/1812 E. 2022/2997 K. 29.11.2022 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C. ADANA BAM 5. HUKUK DAİRESİ

T.C.
ADANA
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
5. HUKUK DAİRESİ
DOSYA NO : 2020/1812
KARAR NO : 2022/2997
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F K A R A R I

BAŞKAN : … (…)
ÜYE : … (…)
ÜYE : … (…)
KATİP : … (…)

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : … 1. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 02/07/2020
NUMARASI : 2018/… Esas – 2020/… Karar
DAVACI : … GIDA SANAYİ VE NAKLİYAT A.Ş.
VEKİLLERİ : Av. …-…
Av. …[ …] …
DAVALI : …
VEKİLİ : Av. …-…
DAVANIN KONUSU : Tespit
İSTİNAF YOLUNA
BAŞVURAN DAVACI : …
VEKİLLERİ : Av. …, Av. …
TALEP KONUSU : Mahkeme Kararının Kaldırılması
İSTİNAF KARAR TARİHİ : 29/11/2022
KARAR YAZIM TARİHİ : …
… 1. Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 02/07/2020 tarih ve 2018/… Esas, 2020/… Karar sayılı hükmüne karşı, davacı vekilinin istinaf başvurusu Adana Bölge Adliye Mahkemesi 9. Hukuk Dairesi’nin 24/11/2020 tarih ve 2020/… Esas, 2020/… Karar sayılı görevsizlik kararı ile gönderilmekle yapılan esas incelemesinde;
DAVA DİLEKÇESİNDE ÖZETLE :
Davacı şirketin Ankara ve…’de kurulu fabrikaları ile bakliyat sektöründe faaliyet gösterdiğini, davacının … Mah. … Sok. No:.. … (… Ada… Parsel) adresinde bulunan… Fabrikası olarak davalı şirketin dağıtım bölgesinde tüketici olduğunu, aynı adreste çatı üzeri lisanssız güneş enerjisi üretim santralinin de bulunduğunu, ilk olarak GES Kurulum başvurusunu 29/04/2013 tarihinde yaptığını, başvurunun kabul görmesi üzerine kurulan çatı üzeri lisanssız güneş enerjisi üretim santralinin kapasitesinin 950 KW olup, 30/01/2014 tarihinde çağrı mektubu alındığını, bağlantı anlaşmasının 15/12/2014 tarihinde, geçici kabulün ise 23/03/2016 tarihinde yapıldığını, taraflar arasında 20/04/2016 tarihinde Sistem Kullanım Anlaşması’nın akdedildiğini, davacıya tahsis edilen bir bağlantı noktası bulunmadığını, bağlantı noktasında üretim ve tüketim toplandığını, davalı şirkete yapılan başvuruda bağlantı noktası değiştirilmeksizin tüketim tesisi olan trafonun bağlantı anlaşmasında belirlenen yerden bir önceki direğe aktarılmasını, bu aktarımdan sonra ayrıldığı için tüketim ile ilişkilendirilmeyen üretim tesisi ile yeni tesis edilecek tüketim tesisinin ilişkilendirilmesinin talep edildiğini, dağıtım şirketi ve davacı arasında imzalanan Sistem Kullanım Anlaşması ile 950 KW kurulu gücü olan GES (Çatı) tesisinin devreye alındığını, endeks bilgileri mahsuplaşma işlemi için EPİAŞ sistemine … tesisat no ve … sözleşme hesabı ile ilişkilendirilmekte olduğu ancak yapısal değişiklikler ve muhasebe kayıtlarından kaynaklı tesisat numarasının değiştirilmesi talep edildiğini, davalı şirketin davacı şirketin talebini kabul ederek yeni tesisat numarasını gösteren belge ile Sistem Kullanım Anlaşması’nın revize edilebileceğini belirttiğini, davacının 14/12/2016 Tarih ve … bildirim nolu yazısında yeni tesisat numarasının belirlenebilmesi ve GES ölçü sisteminin ayrılması için teknik görüş ve enerji müsaadesi (bağlantı görüşü) talep ettiğini, bağlantı görüşü verildiğini, verilen bağlantı görüşünde söz konusu fabrika sahasında Dağıtım Şirketince uygun görülecek 12X4 = 48 m²’lik bir alanın … Genel Müdürlüğü’ne davacı tarafından tahsis edilmesi, tahsisatın gerçekleşememesi durumunda da Dağıtım Şirketince … Genel Müdürlüğü adına tahsis ve kamulaştırma yapılabilecek ilgili Belediyenin onaylı “imar planlarına göre uygun bir noktadan yer talep edileceği ve bu işlemler sonunda Dağıtım Şirketince ya da tarafımızca yapılacak Dağıtım Merkezine mevcut tüketim bağlantımızın (3200 KVA) aktarılarak mevcut 3200 KVA gücümüzün ve 1250 KVA talebimizin de yeni DM’den tahsis edilecek iki ayrı hücreden karşılanabileceğini belirtiğini, davacının enerjiyi alabilmek için 2011 yılında davacı şirket tarafından tesis edilen dağıtım merkezini davalı şirketin kullanımına sunarak Dağıtım ve Sistem Kullanım Yönetmeliği 21. Madde kapsamında tesis bedelinin iadesinin yapılması için yazışmalar yapıldığını, bağlantı görüşünde fabrika sahasından talep edilen 48 m²’lik alanın uygun yerinin bulunmaması nedeniyle verilmesinin mümkün olamayacağının bildirildiğini, … İli, … Mahallesi, … Ada… parsel yakınında davacı şirket tarafından 2011 yılında tesis edilen dağıtım merkezi (DM 11) ve hat göz önüne alınmadan mevcut hattın uygun görülen direğinden bağlantı müsaadesi verilebilmesinin mümkün olduğu belirtilmiş olmasına rağmen bağlantı müsaadesinin revize edilmediğini, davacı şirketin Geçici 9’uncu madde hükmünden yararlanabileceğini ve kazanılmış hakkı olduğunu, davalının işlemlerinin mevzuata aykırılık teşkil ettiğini, bu nedenlerle “… Mah. … Sok. No:…” (… Ada… Parsel) adresinde bulunan… fabrikasının elektrik üretim tesisi ile ilişkilendirilen tüketim tesisi aboneliğinin değiştirilmesini, bu işlemin gerçekleşmesi için mevcut tüketim tesisinin bağlantı noktasının değişimine gerek kalmaksızın aynı hat üzerinde başka trafoya verilerek yeni bir tüketim aboneliği verilmesi ve bu tüketim aboneliği ile mevcut üretim aboneliğinin ilişkilendirilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
CEVAP DİLEKÇESİNDE ÖZETLE:
Davacı şirket tarafından fabrika üzerinde bulunan güneş enerjisine dayalı çatı üretim tesisi ile ilişkilendirilen tüketim tesisinin yapısal değişiklikler ve muhasebe kayıtlarından kaynaklı sebepler nedeni ile Elektrik Piyasasında Lisanssız Elektrik Üretimine İlişkin Yönetmelik’in Geçici 9. maddesine istinaden değiştirilmesi talebi iletildiğini, bu talebin karşılanabilmesi için imzalanan Sistem Kullanım Anlaşması’nın revize edilmesi gerektiğinin ifade edildiğini, davacı şirketin üretim tesisinin yeni bir tüketim tesisi ile ilişkilendirilebilmesi için gerekli olan 1250 kVA gücündendeki trafo için enerji müsaadesi talep edildiğini, bağlantı görüşünde ihtiyaç duyulan 1250 kVA gücündeki trafo için davacı şirketten yer tahsis etmesi, bunun mümkün olmaması halinde onaylı imar planında kamusal alan olarak ayrılan bir alandan trafo yeri verilmesi için ilgili Belediyeden talepte bulunulacağının belirtildiğini, davacı şirketin trafo yeri için uygun alan olmadığını belirterek daha önce tesis edilen hattın uygun görülen direğinden enerji müsaadesi verilmesi ve bağlantı görüşünün yeniden değerlendirilmesini talep ettiğini, Karayolları Genel Müdürlüğü’nden yer tahsis edilmesinin talep edildiğini ancak kabul edilmediğini, davacı Şirketin EPDK’ya şikayette bulunduğunu, … Gıda Sanayi ve Nakliyat A.Ş. tarafından tüketim aboneliğinin değiştirilmesi yanında bağlantı noktasının da değiştirilerek üretim tesisinin fiziki olarak da tüketim barasından ayrılmasının talep edildiğini, Elektrik Piyasasında Lisanssız Elektrik Üretimine İlişkin Yönetmelik kapsamında bağlantı noktası seçim kararının dağıtım şirketine ait olduğunu, bağlantı noktasının tadil edilmesinin uygun olmadığını, PB3 DM binası tesis bedelinin iadesi ile ilgili olarak da Tesis Sözleşmesi imzalanması gerektiğini, tesis sözleşmesi imzalanmadan BSK Yönetmeliği ve ilgili metodoloji kapsamında ödeme yapılamayacağı ifade edildiğini, davalı şirketin tüketim tesisinin değiştirilmesi talebine gerekçe olarak yapısal değişiklikleri ve muhasebe kayıtlarından kaynaklı sebeplerini göstermediğini, üretim ile tüketimi ayırmak ve yüksek tüketimli fabrika yerine daha düşük tüketimli bir tüketim tesisini üretim tesisi ile ilişkilendirerek, üretilen enerjinin büyük kısmının satılmasını, fabrikanın enerji ihtiyacının ise piyasada faaliyet gösteren tedarik şirketlerinden temin edilmesinin amaçlandığının değerlendirildiğini, davacı şirketin sisteme bağlantısını talep ettiği yeni tüketim tesisinin dağıtım sistemine bağlantısı için yeni bir dağıtım merkezi tesis edilmesi gerektiğinden, bu yönde bağlantı görüşü verildiğini ve yer tahsisi istendiğini, ilgili mevzuat çerçevesinde dağıtım sisteminin mevcut durumu dikkate alınarak aynı bağlantı noktasından farklı direğe bağlanmasına yönelik talebin kabul edilmemesinde hukuka aykırılık bulunmadığını, davalı şirketinin EPDK nın ilgili mevzuatın uygulanmasına dair talimat ve görüşlerini uygulamakla yükümlü olduğunu, davalı şirketinin idari ve mali yaptırım ile karşı karşıya kalabilmesine neden olacağını, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI :
İlk Derece Mahkemesince; davanın reddine karar verilmiştir.
DAVACI VEKİLİNİN İSTİNAF SEBEPLERİ :
Yerel mahkemece alınan bilirkişi raporlarını ve ek bilirkişi raporları ile talep ettikleri hususların haklılıklarının ortaya konulduğunu, bilirkişilerce, davacı şirketin 04/12/2017 tarihli bağlantı görüş yazısına istinaden yeni bağlantı aboneliği için trafo tesisi yapılabileceğinin, yeni tesis edilecek trafo ile üretim tesisinin ilişkilendirilebileceğinin tespit edildiğini, davanın ve talep edilen hususların haklılığının raporlar ile ortaya konulduğunu, raporda 23.3.2016 tarih 29662 sayılı Resmi Gazetede eklenen geçici 9. madde hükmünün uygulanması gerektiğinin ifade edildiğini, davanın sebebinin davalı şirket tarafından davacı şirkete 23/03/2016 tarihinde Elektrik Piyasasında Lisanssız Elektrik Üretimine İlişkin Yönetmelik’e eklenen geçici 9. maddenin uygulanamayacağının bildirilmesi ve dolayısıyla bu yönetmelik kapsamında tesis edilmesini talep ettikleri işlemin yapılmasından imtina edilmesi olduğunu, bu raporun taraflar arasındaki uyuşmazlığın en önemli bölümünün cevabının bulunduğunu, yine raporda yeni bir tüketim tesisi kurulması halinde mevcut üretim tesisi ile ilişkilendirilebileceğinin ifade edildiğini, bu raporda tespit edilen başka bir hususun bu durumun arz güvenliğini tehlikeye sokamayacağı hususu olduğunu ve bu hususun mahkemenin bilirkişilere sorduğu sorunun cevabı olduğunu, davalı şirketin bilirkişilerin arz güvenliği yönündeki değerlendirmelerinin eksik olduğuna itirazı nedeniyle alınan ek rapor ile, yapılan teknik hesaplamalar sonucu arz güvenliği yönünden sorun teşkil etmediğinin tespit edildiğinin yeniden belirtildiğini, yeni tüketim tesisinin 950 kw’dan düşük olmaması gerektiği yönündeki tespitin eksik ve hatalı olduğu iddiasına istinaden; raporda bilirkişilerin davalının bu itirazının 2019 yılında yapılan Yönetmelik değişikliği doğrultusunda yapılan bir itiraz olduğunu ancak kendilerinin kök rapordaki değerlendirmelerinin davacı şirkete uygulanması gereken, olay tarihindeki Yönetmelik doğrultusunda yapıldığının belirtildiğini, bilirkişilerin bu tespit esnasında uyuşmazlığın kaynağının da çözüme kavuştuğunu ve davacıya uygulanması gereken yönetmeliğin hangi yönetmelik olduğu hususunun ortaya çıktığını, davacının 30/01/2014 tarihinde çağrı mektubu aldığını, 23/03/2016 tarihinde geçici kabul yapıldığını, davacı şirket tarafından GES kurulumu için çağrı mektubunun alındığı tarihin ise 30/01/2014 olduğunu, dolayısıyla geçici madde düzenlemesi karşısında yönetmeliğin….maddesinin 12.fıkraının davacıya uygulanamayacağının açık olduğunu, oysaki davalı şirkete geçici 9.maddesinin uygulanamayacağından bahisle davacının taleplerinin reddedildiğini, neticeten dosyadaki 3 bilirkişi raporu, davacının çağrı mektubunu aldığı tarihteki yönetmeliğin açık hükmü, 2019 yılında yapılan yönetmelik değişikliğinin bu dava açıldıktan sonra yapılmış olması ve bu değişikliğin bir önceki yönetmelik maddeleri doğrultusunda hak sahibi olanların elinden haklarını almadığını yani geçmişe yürümediği dikkate alınarak davanın reddine karar verilmesinin usul ve yasaya aykırı olduğunu bildirerek kararın kaldırılarak davanın kabulüne karar verilmesini talep etmiştir.
DAVALI VEKİLİ İSTİNAFA CEVAP DİLEKÇESİNDE ÖZETLE:
Davacı firmanın ülke çapında gıda üretimi ile faaliyet gösterdiğini, dava konusu GES’in bulunduğu yerin… fabrikası olduğunu, elde edilen enerjinin yine fabrikanın tüketiminde kullanıldığını, fazla üretilen enerji olması halinde ise tedarik şirketi tarafından satın alındığını, davacının davadaki talebinin sözde yapısal değişiklikler ve muhasebe kayıtlarından kaynaklı nedenler ileri sürülerek GES üretim tesisinin fabrikanın tüketiminden ayrılarak başka bir tüketim noktasına bağlanması, yani üretilen enerjinin fabrikanın tüketimi ile değil yeni alınacak ve nerenin tüketimi için kullanılacağı belirli olmayan tüketim noktası ile mahsuplaşmasının amaçlandığını, davacı tarafın fabrikanın tüketiminden daha az tüketimi olan bir abonelik ile bağlanarak daha az mahsup yapmak, bunun sonucu olarak da üretilen enerji fazlası arttırılarak görevli tedarik şirketlerine satılan enerjiden daha fazla gelir elde edilmek istendiğini, ancak bu talebin kanun koyucu ve mevzuatın genel amacını ve EPDK’nın yerleşik görüşlerine aykırı olduğunu, Yönetmelik hükümlerinin buna cevaz vermediğini, Yönetmelik hükümlerinin amacına aykırı şekilde yorumlanamayacağını, davacının bu talebini 2 defa EPDK’ya yönelttiğini ve talebi yerinde görülmeyerek olumsuz değerlendirildiğini, davacının talebinin teknik gerekliliklere ve mevzuatın teknik hükümlerine aykırı olduğu gibi, lisanssız elektrik üretiminin amacına da aykırı olduğunu, davacı tarafın istinaf talebinin reddine karar verilmesini talep etmiştir.
DELİLLER : Bilirkişi raporu, müzekkere cevapları ve tüm dosya kapsamı.
DEĞERLENDİRME VE GEREKÇE:
Dava, tüketim tesisi aboneliğinin değiştirilerek başka bir trafoya bağlanması ve yeni bir tüketim tesisi aboneliğine ilişkin taraflar arasında oluşan muarazanın giderilmesi isteminden ibarettir.
İstinaf incelemesi: Hukuk Muhakemeleri Kanunu 355. Maddesi gereğince istinaf sebepleri ile re’sen kamu düzenine aykırılık yönünden sınırlı olarak yapılmış olup,
02/03/2013 tarihli 28793 sayılı Elektrik Piyasasında Lisanssız Elektrik Üretimine İlişkin Yönetmelik’in bağlantı esaslarını düzenleyen…. Maddesine göre; 5. maddenin 1. Fıkrasının (c) bendi kapsamında kurulacak olan rüzgar ve güneş enerjisine dayalı üretim tesislerinin kurulu gücü, ilgili üretim tesisi ile ilişkilendirilecek tüketim tesisinin bağlantı sözleşme gücünün otuz katından fazla olamaz, Üretim tesisi ile ilişkilendirilen tüketim tesis veya tesislerine ilişkin aboneliğin değiştirilmek istenmesi halinde, üretim tesisi ile ilişkilendirilecek yeni tüketim tesis veya tesislerinin bağlantı sözleşme gücü, başvuruya esas bağlantı sözleşme gücünden az olamaz, aksi halde Bağlantı Anlaşması iptal edilir.
Geçici 9. Maddesine göre, 6. maddenin sekizinci, onuncu ve on ikinci fıkraları ile 31 inci maddenin yirmi birinci fıkrası hükmü bu maddenin yürürlüğe girdiği tarih itibariyle bağlantı anlaşması çağrı mektubu almaya hak kazanıldığı ilgili Şebeke İşletmecisinin internet sayfasında ilan edilen başvurular için uygulanmaz. (23/03/2016 tarihli ve 29652 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan yönetmelik ile eklenmiştir.)
Somut uyuşmazlıkta, davacı şirketin “… İli … İlçesi … Mahallesi … sokak No:…” adresinde bulunan fabrikasında çatı uygulaması şeklinde lisanssız elektrik üretimi yapmak üzere kurulu gücü 1000 KW olan Güneş Enerjisi Sistemi kurulmak üzere davalı şirkete başvuruda bulunduğu, davalı şirket tarafından davacının talebi uygun görülerek onaylandığı, davacı tarafça davalı şirkete yeniden başvuru yapılarak Bağlantı Anlaşması Çağrı Mektubu almak istediğini bildirdiği, davalı şirket tarafından 30/01/2014 tarihinde davacı şirkete çağrı mektubu gönderildiği ve bilahare taraflar arasında 15/12/2014 tarihli Lisanssız Elektrik Üreticileri İçin Dağıtım Sistemine Bağlantı Anlaşması imzalandığı, sözleşmede “TEİAŞ 154/31,5 KV Akbelen TM’den 31,5 KV 2x3x477 MCM iletken tertipli hat ile Güneyken İM beslenmekte, buradan çıkan 3x(1240/25) mm2 XLPE yer altı kablosu ile DM-11 PB3’ten çıkan 4x(1×95/16) mm2 XLPE yer altı kablosu ile … A.Ş’ne ait 2000+1600 kVA kurulu gücünde trafosu bulunan … trafo binası beslenmektedir. Bu tesiste bulunan OG ölçü hücresi çift taraflı ölçüye uygun şekilde dönüştürülerek, kesici korumalı 2000 kVA lık trafonun AG çıkışına gerekli koruma ve ölçü devrelerine haiz pano tesis edilmesi şartıyla karşılanacaktır.” düzenlemesi bulunduğu ve ayrıca davacı tarafça tahsis edilen bir bağlantı noktasının bulunmadığının belirlendiği, 23/03/2016 tarihinde davacı tarafından kurulumu yapılan Güneş Enerjisi Sisteminin geçici kabulünün yapıldığı, davacı şirket tarafından elektrik üretimine başlandıktan sonra 26/10/2016 tarihinde davalı enerji şirketinden yeni bir tüketim aboneliği talebinde bulunduğu ve davalı tarafça trafo yeri tahsis edilmesi durumunda abonelik için trafo tesisi kurulumunun 2018 yılı yatırım programında yapılacağının belirtildiği, ancak yer tahsisi ve kamulaştırma yapılmadığından, davacı şirket tarafından mevcut aboneliği üzerinden yeni bir abonelik talep ettiği, ancak arz güvenliği nedeni ile uygun görülmediği, davacı tarafça, lisansız olarak ürettiği elektriği, davalı şirkete aktardığı dağıtım trafosu ile davacı şirketin kullandığı tüketim trafosunun ayrılması ve yeni bir tüketim trafosunun verilmesi talebinin davalı tarafça karşılanmaması sonucu oluşan muarazanın giderilmesi amacı ile eldeki davayı açmış olduğu tespit edilmiştir.
Mahkemesince, dosyanın Elektrik Elektronik Mühendisi, İnşaat Mühendisi ve Elektrik Mühendisinden oluşan bilirkişi heyetine tevdi edildiği ve bilirkişi heyeti tarafından sunulan 11/02/2019 tarihli rapor içeriğine göre, davalı tarafça mevcut hat üzerinde yeni abonelik için talep edilen gücün arz güvenliği gerekçe gösterilerek uygun olmadığının belirtilmesi nedeni ile mevcut hattın yeni bağlantı gücü için uygun olmadığı, yeni bağlantı noktası için enerji müsaadesi verildiği ancak yer tahsisi yapılmadığından askıda kaldığı, davacı şirket tarafından yer tahsisi yapılması halinde yeni bağlantı aboneliği için trafo tesisi yapılabileceği ve geçici 9. Maddeye göre yeni tesis edilen trafo ile üretim tesisinin ilişkilendirilebileceği bildirilmiş, yeniden üç kişilik elektrik elektronik mühendisi bilirkişi heyetinden alınan 03/02/2019 tarihli rapor ve ek raporda ise; 02/10/2013 tarihli ve 19/05/2019 tarihli yönetmeliklerin amaçlarının incelendiği, 23/03/2016 tarihinde eklenen geçici 9. Madde hükmünün değişikliğin yapıldığı tarih itibarı ile çağrı mektubu almış ancak üretim tesisi kurulmamış tesisler için hak kaybının önlenmesi amacı ile getirildiği kanaatinde bulundukları, geçici 9. Madde hükmünün uygulanması gerektiği ve 950 KW’tan az olmamak kaydı ile bir tüketim tesisi kurulması halinde GES Üretim Tesisi ile ilişkilendirilebileceği, mevcut tesise ilavesinde arz gücü açısından sorun teşkil etmeyeceği, dava konusu olan üretim tesisi ile ilişkilendirilecek tüketim tesisi gücü ile ilgili bağlantı görüş tarihi olan 04/01/2017 tarihinde geçerli olan Elektrik Piyasasında Lisanssız Elektrik Üretimi Yönetmeliği ve yürürlükte olan yönetmelik hükümlerine göre farklılıklar oluştuğu, davacının üretim tesisi ile ilgili almış olduğu çağrı mektubu tarihi 30/01/2014 olduğu, ayrıca 09/12/2016 tarih ve … sayılı … Elektrik Dağıtım A.Ş. yazısında da geçici 9. madde kapsamında değerlendirilerek dava konusu tesisat değişikliğinin kabul edilmesi nedeni ile kazanılmış hak olarak değerlendirilmesine rağmen bu hususun hukuki yönden incelenmesi gerektiği, GES projesinin tamamlanması ve geçici kabulün yapılmış olması ve bağlantı görüşü yazısının süresinin dolması nedeni ile bu işlemlerin tekrarlanabilecek işlemler olduğu bildirilmiş olup, mahkemesince talep Türk Borçlar Kanunu 138. Maddesine göre sözleşmenin uyarlanması kapsamında değerlendirilerek Kanunun aradığı anlamda olağan üstü bir sebep sunulmadığı, bilirkişi heyet raporlarında davacının kazanılmış hakkının bulunduğu ve taleplerinin karşılanabilir bulunduğunun belirtildiği ancak bilirkişi heyet raporlarına itibar edilmediği gerekçe gösterilerek davanın reddine karar verilmiştir.
Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 282. Maddesine göre hakim, bilirkişinin görüşü ile mutlak olarak bağlı olmayıp, diğer delillerle birlikte serbestçe değerlendirir ise de, mahkemece bu değerlendirmenin ne şekilde yapıldığı, hangi delil ve gerekçeyle bilirkişi raporuna itibar edilmediğinin karar yerinde tartışılması gösterilmesi gerekirken, bu hususa riayet edilmediği gibi davacı tarafın talebinin de yanlış olarak değerlendirildiği anlaşılmakla mahkemece bilirkişi raporuna itibar edilmemesi halinde Enerji Piyasası Mevzuatında uzman yeni bir bilirkişi heyetinden ayrıntılı, denetlemeye ve izlemeye elverişli rapor alınarak hasıl olacak sonuca göre bir karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı bulunmuştur.
İlk Derece Mahkemesince eksik inceleme ile karar verilmiş olması nedeniyle davacı tarafın istinaf isteminin kabulü ile kararının Hukuk Muhakemeleri Kanunu 353/1-a(6) maddesi gereğince kaldırılmasına dair aşağıdaki hüküm kurulmuştur.
HÜKÜM: Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere;
1-Davacı tarafın istinaf başvurusunun KABULÜ İLE; … 1.Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 02/07/2020 tarih ve 2018/… Esas, 2020/… Karar sayılı kararının Hukuk Muhakemeleri Kanunu 353/1-a(6) maddesi gereğince KALDIRILMASINA,
2-İlk Derece Mahkemesince gerekçede bahsedilen eksiklikler giderilerek, deliller toplanarak davanın görülüp karar verilmesi için dosyanın mahal mahkemesine iadesine,
3-İstinaf başvurusu sırasında peşin alınan 54,40.-TL istinaf karar harcının talep halinde istinaf talebinde bulunan davacı tarafa iadesine,
4-İstinaf talebi sırasında alınan İstinaf başvuru harcı ve diğer istinaf giderlerinin yargılama masrafı olarak İlk Derece Mahkemesince değerlendirilmesine,
5-İstinaf kararının tebliği, harç iadesi ve diğer usulî işlemlerin Hukuk Muhakemeleri Kanunu 359/3 maddesi gereğince İlk Derece Mahkemesince yerine getirilmesine,
Dair, dosya üzerinde yapılan inceleme sonunda Hukuk Muhakemeleri Kanunu 353/1-a maddesi gereğince KESİN olmak üzere 29/11/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.

… … … …
Başkan … Üye Katip
… Üye … …
e-imzalı … e-imzalı e-imzalı
e-imzalı