Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C. ADANA BAM 3. HUKUK DAİRESİ Esas-Karar No: 2022/81 – 2022/135
T.C.
ADANA
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
3. HUKUK DAİRESİ

DOSYA NO : 2022/81
KARAR NO : 2022/135

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
B Ö L G E A D L İ Y E M A H K E M E S İ K A R A R I

BAŞKAN : …
ÜYE : …
ÜYE : …
KATİP : …

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : ADANA 2. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : …
NUMARASI : … Esas

DAVACI : …
VEKİLİ : Av….
DAVALI : …
VEKİLİ : Av. …
DAVA : Tazminat (Cismani Zarar Sebebiyle Açılan Tazminat)
TALEP : Geçici Ödeme Talebi Ara Kararının Kaldırılmasına Yönelik İtirazın Reddi Ara Kararının Kaldırılması

KARAR TARİHİ : 18/01/2022

GEREKÇELİ KARARIN
YAZILDIĞI TARİH : …

Adana 2. Asliye Ticaret Mahkemesinin 20.10.2021 tarih ve … Esas sayılı kararına yönelik olarak istinaf kanun yoluna başvurulmuş olmakla Dairemize gönderilen dosyanın yapılan incelemesinde;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
TARAFLARIN İDDİA VE SAVUNMALARININ ÖZETİ:
DAVA: Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; davalı şirketin danıştığı tıbbi firmanın vermiş olduğu maluliyet raporunda da belirtildiği üzere müvekkilinin %100 oranında malul ve bir başkasının bakımına ömür boyu muhtaç halde olduğunu, müvekkilinin şu an felç ve yatalak halde olduğunu, ekonomik açıdan kötü duruma düşen aile fertlerinin temel ihtiyaçlarının karşılanabilmesi için 6098 sayılı Borçlar Kanunun 76. Maddesi gereğince dava sonuçlanıncaya kadar 50.000,00-TL geçici ödeme yapılmasını talep etmiştir.
İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI: Mahkemece, 03.09.2021 tarihli ara karar ile davacı vekilinin talebin kısmen kabulü ile, davacıya TBK’nin 76. Maddesi gereğince bakıcı gideri yönünden ilerideki tazminat hesabından mahsup edilmek üzere 25.000,00-TL ödenmesine karar verildiği, 21/10/2021 tarihli ara karar ile davalı vekilinin ihtiyati tedbir kararına yaptığı itirazın reddine karar verilmiştir.
İSTİNAF NEDENLERİ: Karara karşı davalı vekili; sigorta şirketi tarafından 65.524,00 TL ödeme yapılması nedeniyle davacı yana TBK’nın 76.maddesi gereğince bakıcı gideri yönünden ilerideki tazminat hesabından mahsup edilmek üzere 25.000,00 TL ödenmesi yönündeki verilen ara kararın hatalı olup bu ara karardan dönülmesi için yapılan itiraz neticesinde açılan duruşmada ihtiyati tedbir kararına itirazının reddine karar veren yerel mahkeme kararının yasaya aykırı olup ara kararın istinaf kanun yolunda kaldırılmasına karar verilmesi gerektiğini, ibradan 2 yıl geçtikten sonra işbu davanın açılması nedeniyle davanın reddine karar verilmesi gerektiğini belirtmiştir.
DELİLLERİN DEĞERLENDİRİLMESİ VE GEREKÇE:

Dava, meydana gelen trafik kazasına dayalı olarak açılan destekten yoksun kalma ve manevi tazminat talebine yöneliktir.
TBK’nın 76. Maddesinde “Zarar gören, iddiasının haklılığını gösteren inandırıcı kanıtlar sunduğu ve ekonomik durumu da gerektirdiği takdirde hakim, istem üzerine davalının zarar görene geçici ödeme yapılmasına karar verebilir.
Davalının yaptığı geçici ödemeler, hükmedilen tazminata mahsup edilir; tazminata hükmedilmezse hakim, davacının aldığı geçici ödemeleri, yasal faiziyle birlikte geri vermesine karar verir.” hükmü düzenlenmiştir.
Bu madde ile geçici ödemeler vasıtasıyla, oluşan zararlar nedeniyle mağdur olanların yargılamaların uzun sürmesi neticesinde, tazminat alacaklarına mahsuben kısmi bir ödeme ile bu mağduriyetlerinin peşinen giderilmesi amaçlanmıştır.
Her ne kadar Dairemizce geçici ödemeye ilişkin ara kararların istinafa tabi olmadığı yönünde görüş bildirilmiş ise de, Yargıtay 3. Hukuk Dairesi’nin … E, … K sayılı kararı ve benzer kararlar sonrasında bu tür kararların ihtiyati tedbir mahiyetinde olup istinafa tabi olduğuna dair Dairemizce görüş değişikliğine gidilerek inceleme yapılmıştır.
TBK’da bu maddenin gerekçesi de şu şekilde açıklanmıştır: “Bu yeni düzenlemeyle, meselâ, hiçbir sosyal güvenceden yararlanamayacak durumda bulunmakla birlikte, somut olayda uğradığı zararın giderilmesi için âcilen parasal bir desteğe ihtiyaç duyan ve tazminat yükümlüsünün, uğradığı zarardan sorumluluğunu hâkime sunduğu inandırıcı kanıtlarla ortaya koyan zarar görenlerin korunması amaçlanmıştır. ….”
Somut olayda her ne kadar davacı vekili tarafından sunulan maluliyet raporunda müvekkilinin %100 oranında malul ve bir başkasının bakımına ömür boyu muhtaç halde olduğu ve 6098 sayılı Borçlar Kanunun 76. Maddesi gereğince dava sonuçlanıncaya kadar 50.000,00-TL geçici ödeme yapılması talep edilmiş ise de, dosya kapsamından davacının davalı sigorta şirketi ile dava öncesinde sulh olup ibraname verildiği, ibraname kapsamında davacıya 65.524,00 TL ödeme yapıldığı, ibranamenin geçerliliğinin yargılama sırasında tartışılacağı ancak, davacının aldığı ödeme de dikkate alındığında TBK 76. Maddesinin gerekçesinde belirtilen şekilde uğradığı zararlarının giderilmesi için âcilen parasal desteğe ihtiyaç duyduğuna dair dosyaya delil sunulmadığı dikkate alındığında, mahkemece geçici ödeme talebinin kısmen kabulüne karar verilmesi hatalı olmuştur.
HMK’nın 355. Maddesi gereği, kamu düzenine aykırılık teşkil eden hususlar hariç tutularak, istinaf neden ve gerekçeleri ile sınırlı olmak üzere yapılan incelemede;
Mahkemece, geçici hukuki koruma yollarından biri olan geçici ödeme talebinin kısmen kabulüne karar verilmiş ise de; davalı sigorta şirketince 02.03.2017 tarihinde davacıya 65.524,00 TL ödemenin yapıldığı, ödemeye ilişkin dekontun dosyaya sunulduğu, bu nedenle davacının TBK 76. Maddesinde belirtilen şekilde uğradığı zararlarının giderilmesi için acilen parasal desteğe ihtiyaç duyduğu ispatlanamamakla davalı … vekilinin istinaf talebinin kabulü ile mahkemece verilen 21.10.2021 tarihli ara kararının kaldırılarak geçici ödeme talebinin reddine karar verilmesi gerekmiş olup aşağıdaki şekilde hüküm kurulmuştur.
HÜKÜM: Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere;
1-Davalı … vekilinin istinaf başvurusunun KABULÜ ile,
HMK’nın 353/1-b.2 maddesi gereğince, Adana 2. Asliye Ticaret Mahkemesinin 20.10.2021 tarih ve … Esas sayılı ara kararının yeniden hüküm kurulmak üzere KALDIRILMASINA,
2-Davalı … vekilinin geçici ödemenin reddi talebinin KABULÜ İLE,
Mahkemece 20.10.2021 tarihinde verilen geçici ödeme kararına karşı itirazın reddine ve 03.09.2021 tarihli talebin kısmen kabule dair ara kararların kaldırılmasına, davacı vekilinin geçici ödeme talebinin reddine,
3-İstinaf yoluna başvuran tarafça yatırılan istinaf karar harcının istek halinde geri verilmesine,
4-Davacı vekili tarafından yapılan istinaf yargılama giderlerinin ilk derece mahkemesi tarafından kurulacak esasa ilişkin hükümde dikkate alınmasına,
5-İstinaf aşamasında duruşma yapılmadığı için istinaf incelemesi için vekalet ücreti takdirine yer olmadığına,

Dair, dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda 6100 sy. HMK’nın 362/1-f maddesi gereğince KESİN olmak üzere oy birliği ile karar verildi.
18/01/2022

… … … …
Başkan Üye Üye Katip
… … … …

İş bu karar 5070 Sayılı Yasa hükümlerine uygun olarak elektronik imza ile imzalanmıştır.