Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C. ADANA BAM 3. HUKUK DAİRESİ Esas-Karar No: 2020/1520 – 2021/1656
T.C.
ADANA
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
3. HUKUK DAİRESİ

DOSYA NO : 2020/1520
KARAR NO : 2021/1656

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
B Ö L G E A D L İ Y E M A H K E M E S İ K A R A R I

BAŞKAN :
ÜYE :
ÜYE :
KATİP :

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : ADANA 3. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ :
NUMARASI :
DAVACI :

VEKİLLERİ : Av.
Av.
DAVALI : … HESABI-
VEKİLİ : Av.
DAVA : Trafik Kazasına Dayalı Maddi Tazminat

KARAR TARİHİ : 19/10/2021
GEREKÇELİ KARARIN
YAZILDIĞI TARİH : 19/10/2021

Adana 3.Asliye Ticaret Mahkemesi’nin …… tarih ve ….. Esas, ….. Karar sayılı kararına yönelik olarak istinaf kanun yoluna başvurulmuş olmakla Dairemize gönderilen dosyanın yapılan incelemesinde;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
TARAFLARIN İDDİA VE SAVUNMALARININ ÖZETİ:
DAVA: Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; … tarihinde ZMM sigortası bulunmayan … plakalı aracın davacı idaresindeki … plakalı motosikletle kaza yapması sonucu davacının yaralandığı, kazadan dolayı davacının uğradığı zararın (1.000 TL kalıcı çalışma gücü kaybı, 100 TL geçici iş görmezlik zararı, 100 TL bakıcı gideri, 100 TL tedavi gideri) karşılanmadığı ileri sürülerek fazlaya ilişkin haklar saklı olmak üzere 1.300 TL’nin davalıdan tahsiline karar verilmesi talep edilmiştir.
Davacı vekili … tarihli dilekçe ile kalıcı çalışma gücü talebini toplam 40.362,14 TL ve geçici iş görmezlik zararı talebini toplam 11.599,68 TL’ye çıkarmış ve alacağa kaza tarihinden itibaren avans faizi uygulanmasını talep etmiştir.
CEVAP: Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI: Mahkemece, tedavi gideri ve bakıcı giderine yönelik istemlerin reddine, geçici ve kalıcı iş göremezlik tazminatının kabulü ile 51.961,82 TL tazminatın dava tarihinden itibaren uygulanacak yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir.
İSTİNAF NEDENLERİ: Karara karşı davalı vekili; başvuru şartı yerine getirilmeden dava yoluna gidildiğini, müvekkili kurumun geçici iş göremezlik tazminatından sorumlu olmadığını, hükme esas alınan maluliyet raporunun salt tıbbi evraklar üzerinden başvurucunun fiziksel muayenesi yapılmadan tanzim edildiğini, davacının kaza esnasında yolcu olarak bulunduğu motosiklette koruyucu ekipman takmadığı ve zararın artmasına sebebiyet vermek suretiyle müterafik kusurlu olduğunun sabit olduğunu, davacının yeterli sürücü belgesine sahip olmadığı görüldüğünden davacının müterafik kusurlu olduğunu belirterek kararın kaldırılmasına karar verilmiştir.
DELİLLERİN DEĞERLENDİRİLMESİ VE GEREKÇE:

Dava, meydana gelen trafik kazası sonucu açılan kalıcı ve geçici iş göremezlik talebi ile tedavi ve bakıcı giderine yönelik tazminat davasıdır.
Mahkemece davanın tedavi ve bakıcı gideri yönünden taleplerinin reddine, geçici ve kalıcı iş göremezlik tazminatı yönünden kabulüne karar verilmiş olup karar davalı … Hesabı vekili yönünden davadan önce başvuru yapılmadığı, geçici iş göremezlik tazminatının teminat dışı olduğu, maluliyet raporunun fiziki muayene yapılmadan hazırlandığını, kask ve ehliyetsizlik nedeniyle müterafik kusur indirimi yapılması gerektiği ileri sürülerek istinaf edilmiştir.
Dava açılmadan önce davalı kuruma başvuruda bulunulmadığına ilişkin yapılan istinaf sebebinin incelenmesinde;
Davalı … Hesabı vekili her ne kadar davadan önce sigorta şirketine başvuru şartlarının yerine getirilmediğini ifade etmiş ise de sigorta şirketine başvuru zorunluluğunu getiren 2918 sayılı kanunun 90. Maddesindeki değişiklik 26/04/2016 tarihinde yürürlüğe girmiş olup eldeki dava … tarihinde açılmıştır. Dava tarihi itibari ile davacının davalı … Hesabına yönelik olarak başvuru yapma zorunluluğu bulunmamaktadır. Bu nedenle davalının buna ilişkin istinaf başvurusunun reddi gerekmiştir.
Geçici iş göremezlik tazminat yönünden yapılan istinaf incelemesinde;
01/06/2015 tarihinde yürülüğe giren Karayolları Motorlu Araçlar Zorunlu Mali Sorumluluk Sigortası Genel Şartları; A.5 maddesinin b bendi gereğince geçici iş görmezlik tazminatları sağlık gideri teminat kapsamında olup davalı şirketin KTK 98. maddesi gereğince sorumluluğu bulunmamakta idi.
Ancak, Anayasa Mahkemesi’nin 17/7/2020 Tarih, Esas 2019/40, Karar 2020/40 Sayılı Kararı ile; a) KTK’nın 90. maddesinin birinci ve ikinci cümlesinde yer alan “… genel şartlarda…” İbaresi ile b) Kanun’un 92. Maddesinin (i) Bendi “Bu Kanun çerçevesinde hazırlanan zorunlu mali sorumluluk sigortası genel şartları ve ekleri ile tanımlanan teminat içeriği dışında kalan talepler.” ibaresinin, Anayasa’nın 5., 13., 17., 35. ve 48. maddelerine aykırı olduğundan oy çokluğu ile iptallerine karar vermiştir.
Anayasa Mahkemesi’nin bu maddelerdeki “Genel Şartlar” ibarelerini iptal etmesi sonucu zorunlu mali sorumluluk sigortası kapsamındaki tazminatlar, öncelikle Karayolları Trafik Kanununun hükümlerinin, bu kanunda düzenlenmeyen hususlarda ise Türk Borçlar Kanununun haksız fiile ilişkin hükümlerinin usul ve esasları çerçevesinde belirlenecektir. Bu kanunlarda açıkça düzenlenmiş hususlarda genel şartlar ile kanunun kapsamını daraltan yada genişleten hükümleri uygulanmayacaktır. Açıklanan sebeplerle eldeki davada; derdest olan eldeki davaya uygulanması gereken iptal kararı gereğince artık geçici iş göremezlik tazminatının teminat içinde olduğu kabul edilerek bu talep yönünden davanın davanın kabulüne karar verilmesi yerindedir.
Maluliyet raporuna yönelik yapılan incelemede;
Bilindiği üzere Yargıtayın yerleşik uygulamasına göre maluliyet oranları Adli tıp Kurumu 3. İhtisas dairesi ya da Üniversitelerin Adli Tıp Anabilim dalı başkanlığından oluşturulacak bilirkişi heyetinden kaza tarihi itibari ile yürürlükte olan mevzuat yönetmelik hükümlerine uygun olacak şekilde belirlenmesi gerekmektedir.
Buna göre 01/06/2015 ile 20/02/2019 tarihleri arasındaki kazalar için 30/3/2013 tarihli ve 28603 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan “Özürlülük Ölçütü, Sınıflandırması ve Özürlülere Verilecek Sağlık Kurulu Raporları Hakkında Yönetmelik” çerçevesinde düzenlenmiş sağlık kurulu raporu,
20/02/2019 tarihinden sonra meydana gelecek kazalar içinse Erişkinler İçin Engellilik Değerlendirmesi Hakkında Yönetmelik hükümlerine uygun şekilde heyet rapor alınması gerekmektedir.
Açıklamalar ışığında eldeki dosyaya baktığımızda, kaza tarihinin ……. olup mahkemesince hükme esas alınan ……… tarihli Adli Tıp Kurumu 2. İhtisas Kurulu tarafından düzenlenen maluliyet raporunun, kaza tarihi olan ……. tarihinde yürürlükte bulunan 30/03/2013 tarihli ve 28603 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan “Özürlülük Ölçütü, Sınıflandırması ve Özürlülere Verilecek Sağlık Kurulu Raporları Hakkında Yönetmelik” hükümleri çerçevesinde düzenlendiği, davacının son film ve grafileri incelenmek sureti ile raporun hazırlandığı, rapor düzenlenebilmesi için her durumda fiziki muayenenin gerekmediği, anlaşılmakla davalı vekilinin istinaf başvurusu yerinde görülmemiştir.
Müterafik kusura yönelik yapılan istinaf incelemesinde;
Zararın meydana gelmesinde veya artmasında zarar görenin de kusurunun bulunması halinde söz konusu olan müterafik kusur 6098 sayılı TBK’nın md. 52. maddesinde (Borçlar Kanunu’nun 44.) düzenlenmiştir. Zarar görenin kusurunun, zararın meydana gelmesinde başlıca etken olması halinde zarar verenin sorumluluğunun kalkması söz konusu olabileceği gibi belirlenen kusura göre zarar ve ziyandan indirim yapılmasını da gerektirebilir.
Dosya kapsamından, davacının sunulan maluliyet ölçüsünü belirtir raporun incelenmesinde, rahatsızlığının ayak bileğine dayandığından davacının yaralanması kask takılması zorunlu baş bölgesinden olmayıp ayak bileği bölgesinden kaynaklandığı için müterafik kusur indirimi yapılmasını gerektirir bir durum yoktur. Yine yukarıda da belirtildiği üzere yaralanma ayaktan kaynaklandığından davacının dizlik taksa dahi yaralanma alanı nedeniyle dizlik takılmaması arasında illiyet bağı olmadığından müterafik kusur nedeniyle indirim yapılmaması yerinde olmakla davalı vekilinin istinaf sebebi yerinde değildir. Davacının ehliyetsiz olması müterafik kusur değil trafik kusuru olduğundan bu yöndeki istinaf talebi de yerinde görülmemiştir.
HMK’nın 355. Maddesi gereği, kamu düzenine aykırılık teşkil eden hususlar hariç tutularak, istinaf neden ve gerekçeleri ile sınırlı olmak üzere yapılan incelemede;
İlk Derece Mahkemesince açıklanan ve benimsenen nedenlerle dosya içeriğine, toplanan delillere, hükmün dayandığı yasal ve hukuksal gerekçeye ve delillerin taktirinde ve değerlendirilmesinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, ilk derece mahkemesince davanın kısmen kabulüne karar verilmiş olmasında, usul ve esas yönünden yasaya aykırı bir durum bulunmadığı anlaşılmakla, davalı vekilinin istinaf başvurusunun HMK’nın 353/1-b.1 maddesi gereğince esastan reddine karar verilmesi gerekmiş olup aşağıdaki şekilde hüküm kurulmuştur.
HÜKÜM: Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere;
1-İlk Derece mahkemesi kararı usul ve yasaya uygun olduğundan, davalı vekilinin istinaf başvurusunun HMK’nın 353/1-b.1. maddesi gereğince ESASTAN REDDİNE,
2-Harçlar Kanunu gereğince davalıdan alınması gereken 3.549,51 TL istinaf karar harcının, peşin yatırılan 887,37 TL istinaf karar ve ilam harcından mahsubuyla, bakiye 2.662,14 TL harcın davalıdan tahsili ile Hazineye gelir kaydına,
3-Davalı tarafından yapılan istinaf giderlerinin kendi üzerinde bırakılmasına,
4-Artan gider avansının bulunması halinde, karar kesinleştiğinde ilgilisine iadesine,
5-İstinaf incelemesi duruşmasız yapıldığından taraflar lehine vekalet ücreti takdirine yer olmadığına,
6-Kesin olan işbu kararın taraflara tebliği, avans iade ve harç tahsil işlemlerinin HMK’nın 359/3. maddesi gereğince İlk Derece Mahkemesince yerine getirilmesine,

Dair, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 362. maddesi gereğince; miktar veya değeri yetmiş sekiz bin altı yüz otuz (78.630,00) Türk Lirasını geçmeyen davalara ilişkin kararlar hakkında temyiz yoluna başvurulamayacağından (51.961,82 TL) miktar itibari ile KESİN olmak üzere dosya üzerinde yapılan inceleme sonunda oy birliği ile karar verildi.19/10/2021

Başkan Üye Üye Katip
İş bu karar 5070 Sayılı Yasa hükümlerine uygun olarak elektronik imza ile imzalanmıştır.