DANIŞTAY VERGİ DAVA DAİRELERİ KURULU 2019/1801 E. , 2020/1610 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
VERGİ DAVA DAİRELERİ KURULU
Esas No : 2019/1801
Karar No : 2020/1610
KARARIN DÜZELTİLMESİNİ
İSTEYEN (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı – …
(… Malmüdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU : Danıştay Vergi Dava Daireleri Kurulunun 18/09/2019 tarih ve E:2019/726, K:2019/647 sayılı kararının düzeltilmesi istenilmektedir.
KARAR DÜZELTME TALEP EDENİN İDDİALARI : Yasal defter ve belgelerin gizlendiğinden bahisle davacı hakkında yürütülen adli kovuşturma neticesinde davacının beraat ettiği, dolayısıyla dava konusu cezalı tarhiyatın da yasal dayanağının kalmadığı belirtilerek Kurul kararının düzeltilmesi gerektiği ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : İstemin reddi gerektiği savunulmaktadır.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’NİN DÜŞÜNCESİ : Açıkça dayanaktan yoksun olması nedeniyle adli yardım isteminin; 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 54. maddesinde yazılı sebeplerin bulunmaması nedeniyle de karar düzeltme isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Vergi Dava Daireleri Kurulunca, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
I- Adli yardım istemi yönünden:
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 31. maddesinde, Kanun’da hüküm bulunmayan hallerde adli yardımla ilgili hususlarda Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu hükümlerinin uygulanacağı belirtilmiştir.
1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nu yürürlükten kaldıran 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 447. maddesinin, mevzuatta, yürürlükten kaldırılan 18/06/1927 tarih ve 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’na yapılan yollamaların, Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun bu hükümlerin karşılığını oluşturan maddelerine yapılmış sayılacağı yolundaki kuralı gereğince uyuşmazlıkta 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun ilgili maddelerinin uygulanması gerekmektedir.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 334. maddesinin (1) numaralı fıkrasında, kendisi ve ailesinin geçimini önemli ölçüde zor duruma düşürmeksizin, gereken yargılama veya takip giderlerini kısmen veya tamamen ödeme gücünden yoksun olan kimselerin iddia ve savunmalarında, geçici hukuki korunma taleplerinde ve icra takibinde, taleplerinin açıkça dayanaktan yoksun olmaması kaydıyla adli yardımdan yararlanabilecekleri, 336. maddesinin (2) numaralı fıkrasında ise talepte bulunan kişinin, iddiasının özeti ile birlikte, iddiasını dayandıracağı delilleri ve yargılama giderlerini karşılayabilecek durumda olmadığını gösteren malî durumuna ilişkin belgeleri mahkemeye sunmak zorunda olduğu belirtilmiştir.
Dosyanın incelenmesinden, davacının yargılama giderlerini karşılayabilecek malî durumu olmadığını gösteren belgeleri karar düzeltme dilekçesi ekinde ibraz etmediği görülmüştür.
Bu durumda, adli yardım isteminin kabulünü gerektirecek koşulların oluşmadığı anlaşıldığından, adli yardım isteminin reddi gerekmiştir.
II- Kararın düzeltilmesi istemi yönünden:
Kararların düzeltme yolu ile yeniden incelenebilmelerini gerektiren nedenler, 2577 sayılı Kanun’un Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen 3622 sayılı Kanun ile değişik 54. maddesinin (1) numaralı fıkrasında gösterilmiş, aynı maddenin (2) numaralı fıkrasında ise daire ve kurulların kararın düzeltilmesi isteminde ileri sürülen nedenlerle bağlı oldukları belirtilmiş bulunmaktadır.
Dilekçede ileri sürülen düzeltme nedenlerinin anılan maddede sayılan nedenlere uymadığı anlaşılmıştır.
KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
Adli yardım istemi ve karar düzeltme isteminin REDDİNE, 30/12/2020 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.
X – KARŞI OY:
İncelenen dosyada, davacının yargılama giderlerini karşılayabilecek durumda olmadığını gösteren malî durumuna ilişkin belgeleri karar düzeltme dilekçesi ekinde ibraz etmediği görülmüş ise de ara kararı verilerek davacı tarafından anılan bilgi ve belgelerin dosyaya ibrazının istenilmesinden sonra adli yardım istemi hakkında karar verilmesi gerektiği oyu ile kararın bu kısmına katılmıyoruz.
XX – KARŞI OY:
492 sayılı Harçlar Kanunu’nun ilgili tarifesinde karar düzeltme kanun yolu için harç alınması öngörülmediğinden karar düzeltme istemlerinin incelenebilmesi için harç yatırılmış olması gerekmemektedir. Diğer taraftan, dava dosyasında tebligat işlemlerinin yapılabilmesi için yeterli miktarda posta ücretinin de bulunduğu anlaşılmaktadır.
Yukarıda belirtilen hususlar dikkate alındığında adli isteminde bulunan davacının adli yardımdan yararlanmasını gerektirecek bir durumun bulunmadığı anlaşıldığından, Kurulumuzca adli yardım istemi hakkında karar verilmesine yer olmadığı kararı verilmesi gerektiği oyuyla karara bu yönüyle katılmıyorum.
XXX – KARŞI OY:
Karar düzeltme isteminin kabulü ile Kurul kararının kaldırılmasından sonra temyiz istemine konu ısrar kararının düzeltilmesi istenen Kurul kararının (X) işaretli “Karşı Oy”unda yer alan hukuksal nedenler ve gerekçe uyarınca bozulması gerektiği oyu ile karara katılmıyoruz.