Danıştay Kararı Vergi Dava Daireleri Kurulu 2018/1121 E. 2019/362 K. 12.06.2019 T.

DANIŞTAY VERGİ DAVA DAİRELERİ KURULU         2018/1121 E.  ,  2019/362 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
VERGİ DAVA DAİRELERİ KURULU
Esas No : 2018/1121
Karar No : 2019/362

TEMYİZ EDEN (DAVALI) :
VEKİLİ :
KARŞI TARAF (DAVACI) :
İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin, … tarih ve E:…, K:… sayılı ısrar kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Vergi mükellefiyeti 19/02/2005 tarihi itibariyle re’sen terkin edilen davacı tarafından, söz konusu tarihin 30/04/2002 olarak düzeltilmesi istemiyle dava açılmıştır.
Mahkemenin ilk kararının özeti: … Vergi Mahkemesinin, … tarih ve E:…, K:… sayılı kararında aşağıdaki hukuksal nedenler ve gerekçeye yer verilmiştir:
Odun-kömür satışı faaliyetinden dolayı … Vergi Dairesi mükellefi olan davacının mükellefiyeti, 19/02/2005 tarihli yoklamada işi terk ettiğinin tespiti üzerine aynı tarih itibariyle terkin ettirilmiştir. Davacının son beyanının 2002/Nisan dönemine ilişkin olması nedeniyle faaliyetine devam edip etmediğinin tespiti amacıyla iş yeri adresinde davalı idare tarafından yapılan 19/02/2005 tarihli yoklamada; adreste …. adlı şahsın oto tamiri faaliyetinde bulunduğu ve adı geçen şahsın davacının 30/04/2002 tarihinde ayrıldığını beyan ettiği tespit edilmiştir. Ayrıca davacının 2002/Nisan dönemi sonrasında vergisel yükümlülüklerini (beyanname verme gibi) yerine getirmediği hususu idarece de kabul edilmektedir.
30/04/2002 tarihinden itibaren iş yerini terk eden ve bu tarihten itibaren vergisel hiçbir işlem (beyanname verme gibi) yapmayan davacının faaliyetini sürdürüp sürdürmediğinin tespiti için, ilgili mevzuat çerçevesinde hiçbir araştırma ve işlem yapılmamıştır.
Davacının 30/04/2002 tarihinden sonra ticari faaliyete devam ettiği yönünde somut tespitlerin bulunmaması karşısında, mükellefiyet terk tarihinin 19/02/2005 olarak kabul edilmesi yönünde tesis edilen davalı idare işleminde hukuka uygunluk bulunmadığı sonucuna ulaşan vergi mahkemesi dava konusu işlemi iptal etmiştir.
Daire kararının özeti: Davalı idarenin temyiz istemini inceleyen Danıştay Dördüncü Dairesinin, 12/02/2018 tarih ve E:2015/10310, K:2018/1367 sayılı kararında aşağıdaki hukuksal nedenler ve gerekçeye yer verilmiştir:
Mahkeme kararının dayanağını teşkil eden yoklama tutanağında, iş yeri adresinde … adlı şahsın oto tamiri faaliyetinde bulunduğu ve adı geçen şahsın davacının 30/04/2002 tarihinde ayrıldığını beyan ettiği tespitine yer verilmişse de, söz konusu tutanak davacı tarafından imzalanmıştır.
Ayrıca, davacı tarafından 2002/Nisan dönemi sonrasında vergisel yükümlülüklerin (beyanname verme gibi) yerine getirilmemesi faal olmadığına ilişkin bir karine teşkil etmemektedir.
Bu durum karşısında, davacının mükellefiyet terk tarihinin 19/02/2005 olarak kabul edilmesi yönünde tesis edilen davalı idare işleminde hukuka aykırılık bulunmadığından aksi yöndeki mahkeme kararının bozulması gerekmektedir.
Israr kararının özeti: Mahkeme, aynı hukuksal nedenler ve gerekçeyle ilk kararında ısrar etmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı tarafından işi bırakma bildiriminde bulunulmamıştır. Davacının vergisel yükümlülüklerini yerine getirmemesi faaliyetinin sona erdiğine ilişkin bir karine teşkil etmemektedir. İdarece tesis edilen işlemde hukuka aykırılık bulunmamaktadır.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİNİN … DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Vergi Dava Daireleri Kurulunca, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
Danıştay Dördüncü Dairesinin yukarıda yer verilen kararının dayandığı aynı hukuksal nedenler ve gerekçeyle ısrar kararının bozulması gerekmektedir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1- Davalının temyiz isteminin KABULÜNE,
2- … Vergi Mahkemesinin, … tarih ve E:…, K:… sayılı ısrar kararının BOZULMASINA,
3- Yeniden verilecek kararda karşılanacağından, yargılama giderleri hakkında hüküm kurulmasına gerek bulunmadığına,
2577 sayılı Kanunun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 12/06/2019 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.

X – KARŞI OY:

Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, dayandığı hukuksal nedenler ve gerekçe karşısında vergi mahkemesi kararının bozulmasını gerektirecek nitelikte bulunmadığından, istemin reddi gerektiği oyu ile karara katılmıyoruz.