Vergi Dava Daireleri Kurulu         2003/255 E.  ,  2004/11 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
VERGİ DAVA DAİRELERİ KURULU
Esas No: 2003/255
Karar No: 2004/11

Temyiz Eden: Vergi Dairesi Müdürlüğü
Karşı Taraf: … Varisleri:
1-…
2-…
3-…
4-…
5-…

İstemin Özeti: Nakliyecilik faaliyeti ile uğraşan murisin sahibi olduğu kamyonun satış bedelinin düşük bulunması nedeniyle takdir komisyonu kararına dayanılarak 1994 yılının Temmuz dönemi için katma değer vergisi salınmıştır.
… Vergi Mahkemesi … günlü ve E: …, K: … sayılı kararıyla tarhiyatı kaldırmıştır.
Vergi dairesi müdürlüğünün temyiz istemini inceleyen Danıştay Yedinci Dairesi 29.5.2002 günlü ve E:2000/6838, K:2002/2161 sayılı kararıyla; 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 12 nci maddesi uyarınca, mirası reddetmemiş mirasçılar adına miras hisseleri nispetinde, ayrı ayrı tarhiyat yapılarak her birine ihbarname ile bildirilebilmesi için, tarhiyatın yapıldığı tarihte, iştirak halindeki mülkiyetin müşterek mülkiyete dönüşmüş ve bundan da vergi dairesinin bilgilendirilmiş olması gerektiği; olayda, dava konusu tarh işleminin tesis edildiği tarihte, mirasçıların miras hisselerinin vergi dairesine bildirilmiş olduğuna dair bir iddianın mevcut olmadığı; bu bakımdan, tarhiyatın muris adına yapılıp, tek ihbarname ile aynı adreste oturan mirasçılardan birine tebligat yapılmış olmasının, tarhiyatı kusurlandırıcı nitelikte olmadığı, öte yandan; tarhiyatın açıklanan şekilde yapılıp, tebliğ olunmasının ödeme sırasında mirasçıların miras hisseleri itibarıyla sorumlu kılınmalarına engel olmadığından, menfaatlerinin ihlali sonucunu da yaratmadığı, gerekçesiyle kararı bozmuştur.
Bozma kararına uymayan … Vergi Mahkemesi … günlü ve E: …, K: … sayılı kararıyla; 213 sayılı Kanunun 12 nci maddesi uyarınca, mirasçılar ölenin vergi borçlarından miras hisseleri oranında sorumlu olacaklarından, mirasçıların her birine hisselerine göre ihbarname düzenlenerek tebliğ edilmesi gerektiği, muris veya varislerden herhangi biri adına ihbarname düzenlenip tebliği, usule uygun olmayacağından, usulüne uygun olarak tarh ve tahakkuk ettirilmiş kamu alacağının varlığından söz edilemeyeceği, olayda, Vergi Usul Kanununun 372 nci maddesinin “ölüm halinde vergi cezası düşer” hükmü vergi dairesince dikkate alınmış olup, davalı idarenin murisin ölümünden haberdar olduğunun anlaşıldığı, bu durumda, davalı idarece ilgili kurumlar nezdinde araştırma yapılıp varislerin hisse oranları tespit edilerek ihbarnamenin varislerin hissesi nispetinde düzenlenip tebliği gerektiği , gerekçesiyle tarhiyatın kaldırılması yolundaki kararında direnmiştir.
Direnme kararı vergi dairesi müdürlüğünce temyiz edilmiş ve muris adına tarhiyat yapılmasında hukuka ayrılık bulunmadığı ileri sürülerek, kararın bozulması istenmiştir.

Savunmanın Özeti: Savunma verilmemiştir.

Danıştay Tetkik Hakimi …’ın Düşüncesi: Temyiz isteminin kabulü ile ısrar kararının Danıştay Yedinci Dairesinin bozma kararında yer alan esaslar uyarınca bozulması gerektiği düşünülmektedir.

Danıştay Savcısı …’in Düşüncesi: Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49 uncu maddesinin 1 inci fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp, vergi mahkemesince verilen ısrar kararının dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenlerle temyiz isteminin reddi ile vergi mahkemesi ısrar kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Hüküm veren Danıştay Vergi Dava Daireleri Genel Kurulunca, dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
Nakliyecilik faaliyeti ile uğraşan murisin sahibi olduğu kamyonun satış bedelinin düşük bulunması nedeniyle, takdir komisyonu kararına dayanılarak, 1994 yılının Temmuz dönemi için salınan katma değer vergisini kaldıran, vergi mahkemesi ısrar kararı temyiz edilmiştir.
213 sayılı Vergi Usul Kanununun 12 inci maddesinde, ölüm halinde mükelleflerin ödevlerinin, mirası reddetmemiş kanuni ve mansup mirasçılarına geçeceği, ancak, mirasçılardan herbirinin ölünün vergi boçlarından miras hisseleri oranında sorumlu olacağı, kurala bağlanmıştır.
Mirasçılar, ölenin vergi borçlarından miras hisseleri oranında sorumlu olacaklarından, vergi idaresince ilgili kurumlar nezdinde araştırma yapılarak varislerin hisse oranlarının tespitinden sonra mirasçıların her birine hisselerine göre ihbarname düzenlenerek tebliğ edilmesi gerekmektedir.
Dosyada bir örneği bulunan vergi ihbarnamesinin ve tebliğ alındısının incelenmesinden; uyuşmazlığa konu verginin tamamı için ölen … adına ihbarname düzenlendiği ve mirasçılardan oğlu …’a tebliğ edildiği anlaşılmıştır.
213 sayılı Vergi Usul Kanununun 150 nci maddesi gözönüne alındığında, vergi dairesinin 14.10.1996 tarihinde vuku bulan ölümden ihbarnamenin düzenlendiği tarih itibarıyla haberdar olması gerektiği gibi, ihbarname üzerine, 372 nci madde uyarınca ceza kesilmediğini belirtmek suretiyle bu hususta bilgisi olduğunu açıkça ortaya koymuştur.
Muris adına düzenlenen ihbarnamenin varislerden birine tebliğ edilmesi tarh işlemini kusurlandırıcı nitelikte bulunduğundan mahkemece tarhiyatın kaldırılması yolunda verilen kararda hukuka aykırılık görülmemiştir.
Bu nedenle, temyiz isteminin reddine 30.1.2004 gününde oyçokluğu ile karar verildi.

X – K A R Ş I O Y
Temyiz isteminin kabulü ile ısrar kararının, Danıştay Yedinci Dairesinin K:2002/2161 sayılı bozma kararında yer alan bozma esasları doğrultusunda bozulması gerektiği görüşüyle, karara katılmıyoruz.