Vergi Dava Daireleri Kurulu 2002/359 E. , 2003/8 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
VERGİ DAVA DAİRELERİ KURULU
Esas No: 2002/359
Karar No: 2003/8
Temyiz Eden: … Anonim Şirketi
Karşı Taraf: … Vergi Dairesi Müdürlüğü
İstemin Özeti: Davacı şirketin, müstahsilden yaptığı bir kısım zirai ürün alışlarını içeriği itibarıyla yanıltıcı belgelere dayandırdığı ve müstahsil makbuzu düzenlemediğinden bahisle adına 1994 yılı için özel usulsüzlük cezası kesilmiştir. … Vergi Mahkemesi … günlü ve E: …, K: …sayılı kararıyla davayı reddetmiştir.
Temyiz istemini inceleyen Danıştay Üçüncü Dairesi 11.4.2002 günlü ve E:2002/335, K:2002/1559 sayılı kararıyla; 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 353 üncü maddesinin 1 inci bendinde sayılan, verilmesi ve alınması gereken belgelerin verilmemesi, alınmaması veya düzenlenen bu belgelerde gerçek meblağdan farklı meblağlara yer verilmesi halinde, özel usulsüzlük cezası kesileceğinin öngürüldüğü, olayda sözü edilen cezanın kesilebilmesi için yasayla öngörülen şartların oluşmadığı, verilmesi ve alınması gereken belgelerin alınıp verilmediği veya bu belgelerde gerçeğe aykırı miktara yer verildiği hususunda somut bir tespit bulunmadığı gerekçesiyle kararı bozmuştur.
Bozma kararına uymayan … Vergi Mahkemesi … günlü ve E: …, K: … sayılı kararıyla; davacı kurumun ilgili yılda adına fatura düzenleyenler hakkındaki tespitlerden, içeriği itibarıyla yanıltıcı belge düzenlediklerinin anlaşıldığı, aksini kanıtlayacak nitelikte somut ve hukuken geçerli delillere dayanmadığından zirai ürün alımlarının müstahsilden yapıldığının kabulü gerektiği, bu nedenle kesilen cezada hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle kararında direnmiştir.
Direnme kararı yükümlü tarafından temyiz edilmiş ve kesilen cezanın hukuka aykırı olduğu, emtianın tüccardan alındığı ileri sürülerek kararın bozulması istenmiştir.
Savunmanın Özeti: Savunma verilmemiştir.
Danıştay Tetkik Hakimi …’ın Düşüncesi: Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar ısrar kararının bozulmasını sağlayacak durumda bulunmadığından temyiz istemin reddi gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı …’nun Düşüncesi: Uyuşmazlık dönemi işlemleri incelenen davacı adına inceleme raporundaki verilere göre yapılan tarhiyata yönelik davayı reddeden … Vergi Mahkemesi ısrar kararının temyizen bozulması istenilmekte olup, Danıştay Üçüncü Dairesinin K:2002/1559 sayılı bozma kararında yer alan esaslar doğrultusunda temyiz isteminin kabulü ile ısrar kararının bozulması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Vergi Dava Daireleri Genel Kurulunca, dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
Zirai ürün alım satımıyla uğraşan davacı kurumun bir kısım emtia alımlarını içeriği itibarıyla yanıltıcı belgelere dayandırdığı, düzenlenmesi gereken müstahsil makbuzunu düzenlemediğinden bahisle adına 1994 yılı için kesilen özel usulsüzlük cezasına karşı açılan davanın reddi yolundaki vergi mahkemesi ısrar kararı temyiz edilmiştir.
213 sayılı Vergi Usul Kanununun 353 üncü maddesinin birinci bendinde sayılan verilmesi ve alınması gereken belgelerin verilmemesi, alınmaması veya düzenlenen bu belgelerde gerçek meblağdan farklı meblağlara yer verilmesi halinde özel usulsüzlük cezası kesileceği öngörülmüştür.
Yükümlü adına bu kural uyarınca özel usulsüzlük cezası kesilebilmesi için ceza gerektiren eylemin ve eylemle fail arasındaki bağlantının açıklıkla saptanması ve eylemin bütün unsurlarıyla ortaya konulması gerekir.
Olayda, yükümlü adına satış faturası düzenleyenler hakkında yapılan tespitlerden içeriği itibarıyla yanıltıcı belge düzenledikleri, gerçekte emtianın müstahsilden alınmasına karşın, tüccardan alınmış gibi gösterilerek müstahsil makbuzu düzenlenmediği sonucuna varılmışsa da, müstahsil makbuzunun verilmediği ve alınmadığı veya düzenlenen bu belgelerde gerçek meblağdan farklı meblağlara yer verildiği yolunda yasanın aradığı anlamda bir tespit yapılmaksızın varsayıma dayanılarak kesildiği anlaşılan özel usulsüzlük cezasına karşı açılan davanın reddinde hukuka uygunluk bulunmamıştır.
Bu nedenlerle temyiz isteminin kabulüne, … Vergi Mahkemesinin … günlü ve E: …, K: … sayılı ısrar kararının bozulmasına, yeniden verilecek kararda karşılanacağından yargılama giderleri hakkında hüküm kurulmasına gerek bulunmadığına, 31.1.2003 gününde oyçokluğu ile karar verildi.
X – K A R Ş I O Y
Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar ısrar kararının bozulmasını sağlayacak durumda bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerektiği görüşüyle karara katılmıyoruz.