Vergi Dava Daireleri Kurulu 2001/501 E. , 2002/62 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
VERGİ DAVA DAİRELERİ KURULU
Esas No: 2001/501
Karar No: 2002/62
Temyiz Eden: … Vergi Dairesi Müdürlüğü
Karşı Taraf: …
İstemin Özeti: İçkili lokanta işleten yükümlünün 1998 yılı hesaplarının incelenmesi sonucu 385 adet faturanın usulüne uygun düzenlenmediğinin tespiti üzerine tespit edilen her bir fatura için ayrı ayrı ikinci derece usulsüzlük cezası kesilmiştir.
… Vergi Mahkemesi … gün ve E: …, K: … sayılı kararıyla; Vergi Usul Kanununun 352 inci maddesinde birinci ve ikinci derece usulsüzlük cezası kesilmesini gerektiren hususların düzenlendiği, 230 uncu maddesinde de faturada bulunması gereken bilgilerin sayıldığı, olayda 385 adet faturada yemek ve içki bedellerinin ayrı ayrı gösterilmediği ve faturadaki miktarın yemek bedeli olarak toplam tutarı içerdiği yolundaki usulsüzlük fiilinin tek bir tespite dayalı olması karşısında tek bir usulsüzlük cezası kesilmesi gerektiği, Vergi Usul Kanununun 337 inci maddesinin uygulanması gerektiğinden bahisle her bir fatura için usulsüzlük cezası kesilmesinde isabet bulunmadığı gerekçesiyle kesilen usulsüzlük cezasının …-liralık kısmına ilişkin olarak davayı reddetmiş, fazlasını ise kaldırmıştır.
Vergi dairesi müdürlüğünün temyiz istemini inceleyen Danıştay Dokuzuncu Dairesi 13.2.2001 gün ve E:2000/751, K:2001/320 sayılı kararıyla; 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 230 uncu maddesinin 4 üncü bendinde, mükellefler tarafından düzenlenecek olan faturalarda malın veya işin nevi, miktarı, fiyatı ve tutarının bulunması gerektiğini, anılan Kanunun 352 nci maddesinin ikinci derece usulsüzlükler başlıklı 7 nci bendinde de vergi beyannameleri, bildirimler, evrak ve vesikaların kanunen belli şekil ve muhteviyatı ve ekleri ile bunlarla ilgili olarak yapılan diğer düzenlemelere ilişkin hükümlere uyulmamış olması halinde II.derece usulsüzlük cezası kesileceğinin belirtildiği, adı geçen Kanunun 337 nci maddesinin uyuşmazlık döneminde yürürlükte bulunan hükmünde ise ayrı ayrı yapılmış olan kaçakçılık, ağır kusur, kusur veya usulsüzlükten dolayı ayrı ayrı ceza kesileceği, ancak 352 nci maddede yazılı usulsüzlüklerden aynı takvim yılı içinde aynı neviden birden fazla yapıldığı takdirde birden fazlasının herbiri için birincisine ait cezanın dörtte birinin kesileceğinin kurala bağlandığı, dosyanın incelenmesinden, inceleme raporu eki tutanak ile ayrı ayrı işlenen usulsüzlük fiillerinin sayı ve miktar olarak ortaya konulduğu ve fatura sayısı dikkate alınarak birden fazla faturada yemek bedeli ile içki miktarı ayrı ayrı belirtilmeyip katma değer vergisinin de ayrıca gösterilmediği belirlenerek her fatura için ayrı ayrı 213 sayılı Kanunun 337 nci maddesi gözönüne alınarak II. derece usulsüzlük cezası kesildiğinin görüldüğü, olayda içkili lokanta işleten yükümlünün 213 sayılı Kanunun 230 uncu maddesinde belirlenen koşullara uygun olmayan 385 adet fatura düzenlediği saptandığından bu hususun tek tutanakla tespit edilmesinin o fiil için yapılan tespitin tek bir tespit olarak kabulüne imkan vermediği, bu nedenle yükümlünün aynı fiili yıl içerisinde muhtelif tarihlerde 385 kere işlediği hususu tutanakla sabit olduğuna göre bu fiillerin ayrı ayrı fiiller olarak kabul edilmesi suretiyle yukarıda açıklanan Kanun hükümleri dikkate alınarak II. derece usulsüzlük cezası kesilmesinde isabetsizlik bulunmadığı gerekçesiyle kararı bozmuştur.
Bozma kararına uymayan … Vergi Mahkemesi … günlü ve E: …, K: … sayılı kararıyla ilk kararında yer alan hukuksal nedenler ve gerekçeyle ısrar etmiştir.
Israr kararı vergi dairesi müdürlüğünce temyiz edilmiş ve vergi inceleme raporuna dayanılarak kesilen cezanın yerinde olduğu ileri sürülerek kararın bozulması istenmiştir.
Savunmanın Özeti : Savunma verilmemiştir.
Danıştay Tetkik Hakimi …’nın Düşüncesi: Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar ısrar kararının bozulmasını sağlayacak durumda görülmediğinden istemin reddi gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı …’nın Düşüncesi: Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar,2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49.maddesinin 1.fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp Vergi Mahkemesince verilen ısrar kararının dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenle temyiz isteminin reddi ile Vergi Mahkemesi ısrar kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Vergi Dava Daireleri Genel Kurulunca dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
Dayandığı hukuksal nedenler ve gerekçesi Kararın özet bölümünde yazılı … Vergi Mahkemesinin … günlü ve E: …, K: … sayılı ısrar kararı, aynı hukuksal nedenler ve gerekçe ile Kurulumuzca da uygun bulunmuş ve temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, Kararın bozulmasını gerektirecek durumda görülmemiştir.
Bu nedenlerle temyiz isteminin reddine, 15.2.2002 gününde oyçokluğu ile karar verildi.
X – K A R Ş I O Y
Israr kararının Danıştay Dokuzuncu Dairesinin 13.2.2001 günlü ve E:2000/751, K:2001/320 sayılı bozma kararında yer alan hukuksal nedenler ve gerekçe uyarınca bozulması gerektiği görüşünde olduğumuzdan karara katılmıyoruz.