Danıştay Kararı Vergi Dava Daireleri Kurulu 2000/27 E. 2000/188 K. 26.05.2000 T.

Vergi Dava Daireleri Kurulu         2000/27 E.  ,  2000/188 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
VERGİ DAVA DAİRELERİ KURULU
Esas No: 2000/27
Karar No: 2000/188

Temyiz Eden: Taşıtlar Vergi Dairesi Müdürlüğü
Karşı Taraf: …

İstemin Özeti: 1998 yılında Maliye Bakanlığı Tasfiye İşletmeleri … Şube Müdürlüğünce yapılan açık artırma sonucunda satın alınan otomobil için ek taşıt alım vergisi tahakkuk ve tahsil edilmiştir.
Tahakkuk ve tahsilata karşı açılan davada … Vergi Mahkemesi, … günlü ve E: …, K: … sayılı kararıyla; ek taşıt alım vergisinin kaldırılması ve davacıya ret ve iadesine karar vermiştir.
Vergi dairesi müdürlüğünün temyiz başvurusunu inceleyen Danıştay Yedinci Dairesi, 3.5.1999 günlü ve E:1998/1888, K:1999/1876 sayılı kararıyla; 1318 sayılı Kanunla, bu Kanunun 4, 5 ve 6 ncı maddelerinde yazılı taşıtların iktisap ve ithal edilmesinin vergiye tabi tutulduğu, Geçici 2 nci maddede amaçlananın taşıtı ülkeye ithal eden veya onu ilk kez iktisap edenden ek vergi alınması olduğu, ithalat işlemleri gerçekleşmeksizin gümrüğe terk edilmek suretiyle Devlet malı haline gelen eşya hakkında Gümrük Kanununun öngördüğü bir ithaldensöz edilemeyeceğinden 3418 sayılı Kanunun geçici 2 nci maddesi uyarınca bu nedene dayalı bir vergilendirmeye gidilemeyeceği ancak, aracın gümrüğe terkinden sonraki aşamada tasfiye yoluyla yapılan satış sonucu ilk defa davacı tarafından iktisap edilmesi, gümrüğe terk sırasında trafik kaydı ve plakası bulunmayan aracın kayıt ve tescil işlemlerinin de ilk defa davacı tarafından yaptırılmasının davacının ilk iktisap eden olarak kabulünü zorunlu kıldığı, ek taşıt alım vergisini doğuran olay gümrük müdürlüğünce aracın teslimi ile meydana geldiğinden, ek taşıt alım vergisinin kaldırılmasında hukuka uygunluk görülmediği gerekçesiyle kararı bozmuştur.
Bozmaya uymayan … Vergi Mahkemesi, … günlü ve E: …, K: … sayılı kararıyla; idarece, ara kararına verilen 25.3.1998 tarihli cevapta otomobilin, Gümrük Kanununun 140 ıncı maddesi uyarınca gümrüğe terk edilip tasfiye tüzüğüne göre satıldığı ve 1318 sayılı Kanunun geçici 2 nci maddesinin son paragrafı ile Maliye Bakanlığına verilen yetkiye dayanılarak yürürlüğe konulan 14 seri sayılı Taşıt Alım Vergisi Genel Tebliği uyarınca vergiye tabi tutulduğunun belirtildiği ancak, geçici 2 nci maddede Maliye Bakanlığına verginin uygulama alanını genişletme yetkisi verilmediğinden yasa kapsamı dışına çıkılarak usuller konulması ya da trafik tescilinin kıstas olarak alınmasının mümkün olmadığı, açık artırmada satın alınan otomobilin tescilden önce başkasına satılmasının her zaman mümkün olduğu, bu durumda ilk iktisap kavramı kendiliğinden ortadan kalkacağından Maliye Bakanlığının böyle bir kural koyma yetkisi olsa dahi bu kuralın uygulanma alanı bulunmadığı, öte yandan dava konusu otomobil Gümrük Kanununun 140 ıncı maddesi uyarınca gümrüğe terk edilmiş olup bu haliyle ithal otomobil kapsamında kabulünün mümkün olmadığı, Medeni Kanunun 687 nci maddesinde tanımlanan iktisap veya teslim kavramlarının mülkiyet sahibine göre anlam değiştirmeyeceği, söz konusu taşıtı Türkiye’de ilk iktisap edenin davalı gümrük idaresi olduğu, yurt içinde satılan kullanılmış otomobilin ek taşıt alım vergisine tabi tutulmasının hukuka uygun olmadığı gerekçesiyle ilk kararında direnmiştir.
Direnme kararı vergi dairesi müdürlüğünce temyiz edilmiş ve 1318 sayılı Kanunun geçici 2 nci maddesi ile 14 sayılı Taşıt Alım Vergisi Genel Tebliği uyarınca söz konusu taşıtın ek taşım alım vergisine tabi olduğu, yapılan tahakkuk ve tahsilatın yasaya uygun olduğu ileri sürülerek kararın bozulması istenmiştir.

Savunmanın Özeti: İstemin reddi gerektiği savunulmuştur.

Danıştay Tetkik Hakimi …’ın Düşüncesi: Israr kararının Danıştay Yedinci Dairesinin 3.5.1999 günlü ve E:1988/1888, K:1999/1876 sayılı bozma kararında yer alan esaslar doğrultusunda bozulması gerektiği düşünülmüştür.

Danıştay Savcısı …’nun Düşüncesi: Maliye Bakanlığı Tasfiye İşleri İşletme Müdürlüğünden açık artırma ile satın alınan 1995 Model Otomobil ile ilgili olarak 1318 sayılı Finansman Kanununun geçici 2 nci maddesi uyarınca tahsil olurunun ek taşıt alım vergisinin yükümlüye red ve iadesi yolundaki … Vergi Mahkemesi kararının Danıştay 7 nci Dairesince bozulmasından sonra … Vergi Mahkemesince ilk kararda israr edilmesine ilişkin olarak verilen kararın temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
Yurtdışından getirildikten sonra çeşitli nedenlerle tekrar yurtdışına çıkarılmayıp gümrüğe terk olunan aracın tasfiyeye tabi tutularak satılmasından sonra ilk defa yükümlü tarafından iktisap edilip tescil işlemleri yaptırılarak trafiğe çıkarılması halinde,bu işlemin ilk iktisap olarak kabulü gerekir. Hal böyle olunca da ilk defa iktisap olunan bu araç için 1318 sayılı Finansman Kanununun geçici 2 nci maddesi uyarınca ek taşıt alım vergisi ödenmesi gerekir.
Aracın gümrük müdürlüğünce yükümlüye teslimi ile vergiyi doğuran olay meydana geldiğinden ve yükümlüden tahsil olunan ek taşıt alım vergisinden de yürürlükteki mevzuat hükümlerine aykırılık bulunmadığından bu verginin yükümlüye red ve iadesi yönündeki ilk kararda israr edilmesine ilişkin vergi mahkemesi kararında isabet görülmemiştir.
Yukarıda açıklanan nedenlerle vergi dairesi temyiz isteminin kabulü ile 2577 sayılı Yasanın 49/1-b md. hükmü uyarınca … Vergi Mahkemesi kararının bozulmasının gerekeceği düşünülmüştür.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Hüküm veren Danıştay Vergi Dava Daireleri Genel Kurulunca, dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
Tasfiye İşleri Döner Sermaye İşletmeleri … Şube Müdürlüğünden 5.2.1998 günlü açık artırmada satın alınan otomobil için tahsil edilen ek taşıt alım vergisinin kaldırılması ve davacıya ret ve iadesi yolundaki vergi mahkemesi ısrar kararı temyiz edilmiştir.
1318 sayılı Finansman Kanununa 3418 sayılı Kanunla eklenen geçici 2 nci maddesinde; bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten itibaren 10 yıl süre ile geçerli olmak üzere otomobil, kaptıkaçtı, panel, arazi taşıtı ve minibüslerin fabrika, anabayi, bayi, bölge bayi, yetkili satıcı, acente, satıcı ve motorlu araç ticareti yapanlardan, fatura veya benzeri belgeler ile ilk iktisabı veya yurt dışında ithalinin bir defaya mahsus olmak üzere, ek taşım alım vergisine tabi olduğu kurala bağlanmıştır.
Davacı adına, 14 seri nolu Taşıt Alım Vergisi Genel Tebliğinin III-a bendindeki “otomobil, kaptıkaçtı, panel, arazi taşıtı ve minibüslerin fabrika, anabayi, bayi, bölge bayii, yetkili satıcı, acente, motorlu araç ticareti yapanlardan veya diğer satıcılardan, fatura, gümrük makbuzu veya benzeri belgelerle, ilk defa iktisabı, yurt dışında iktisap edilerek Türkiye’ye ithali veya yurt dışından getirilip gümrüğe terk edilen veya terk edilmiş sayılan taşıtların ise gümrük idareleri veya Tasfiye İşletmeleri Genel Müdürlüğünce satışı veya tahsisinin bir defaya mahsus olmak üzere ek taşıt alım vergisine tabi olacağı…” hükmünden hareketle vergi tahakkuk ettirilmiştir.
14 sayılı Taşıt Alım Vergisi Genel Tebliğinin söz konusu hükmünün dayanağı Finansman Kanununun geçici 2 nci maddesi olup, bu maddede yurt dışından getirilip gümrüğe terk edilen veya terk edilmiş sayılan taşıtların Tasfiye İşletmeleri Genel Müdürlüğünce satışı veya tahsisinin ek taşıt alım vergisine tabi olduğu yönünde bir düzenlemenin yer almaması karşısında Genel Tebliğde yer alan düzenlemeye göre ek taşıt alım vergisi tahakkuk ettirilerek tahsili, verginin yasallığı ilkesine aykırı düşmektedir.
Israr kararında bu nedenlerle hukuka aykırılık görülmediğinden temyiz isteminin reddine, 26.5.2000 gününde oyçokluğu ile karar verildi.

X – K A R Ş I O Y
Israr kararının Danıştay Yedinci Dairesinin K:1999/1876 sayılı kararında yer alan esaslar doğrultusunda bozulması gerektiği görüşünde olduğumuzdan karara katılmıyoruz.