Danıştay Kararı Vergi Dava Daireleri Kurulu 2000/103 E. 2000/271 K. 29.09.2000 T.

Vergi Dava Daireleri Kurulu         2000/103 E.  ,  2000/271 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
VERGİ DAVA DAİRELERİ KURULU
Esas No: 2000/103
Karar No: 2000/271

Karırın Düzeltilmesini İsteyen: … Anonim Şirketi
Vekili: …
Karşı Taraf: Ulaştırma Vergi Dairesi Başkanlığı

İstemin Özeti: Ulaştırma Bakanlığı Devlet Hava Meydanları İşletmesinden aldığı çalışma ruhsatı ile Türkiye’de ve Türkiye’ye sefer yapan yerli ve yabancı hava yolları uçaklarına, özel hava taşıyıcılarına, uçuş faaliyetleri ile ilgili her türlü yer hizmetleri veren davacı şirketin, 193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun 40 ıncı maddesinin 1 inci fıkrasının parantez içi kuralına göre götürü giderlerinin indirilmesi istemi kabul edilmeyerek adına 1995 yılı için kurumlar vergisi ve geçici vergi tahakkuk ettirilmiştir.
Tahakkuka karşı açılan davayı inceleyen … Vergi Mahkemesi … günlü, E:…, K:… sayılı kararıyla; yükümlü şirketin faaliyetinin hizmet ihracı olduğu ve ihracat olarak kabulü gerektiği sonucuna vararak fazla tahakkuku kaldırmıştır.
Vergi dairesi başkanlığının temyiz başvurusunu inceleyen Danıştay Dördüncü Dairesi 22.10.1997 günlü, E:1997/215, K:1997/3651 sayılı kararıyla; giderlerin belgelendirilemediğinin kabulü için hizmetin ülke toprakları dışında verilmiş olması gerektiği, tamamen ülke toprakları dahilinde verilmekte olan sözkonusu hizmetlerle ilgili her türlü gider belgesinin temin edilebileceği, gerekçesiyle vergi mahkemesi kararını bozmuştur.
Bozma kararına uymayan … Vergi Mahkemesi … günlü, E:…, K:… sayılı kararıyla; çalışma ruhsatı ve ihracatı teşvik belgesi ile bu belgelerdeki bilgilerin birlikte değerlendirilmesi ve yapılan hizmetin münhasıran yabancı uçaklara döviz karşılığı olarak gerçekleştirildiğinin de dikkate alınması sonucunda yapılan işin hizmet ihracı olarak kabulü gerektiği, birçok havaalanında yabancı hava yolları uçaklarına yer hizmeti veren davacı şirketin bu işleri almak için yurt dışı seyahatler ve iş görüşmeleri yapmak ve bu kapsamda belgesiz masrafları olabileceğini kabul etmenin zorunlu bulunduğu, gerekçesiyle ilk kararında direnmiştir.
Vergi dairesi başkanlığının temyiz başvurusunu inceleyen Danıştay Vergi Dava Daireleri Genel Kurulu, 10.12.1999 günlü ve E:1999/173, K:1999/546 sayılı kararıyla; yükümlü şirketin yurt dışına uçuş yapan Türk uçak firmaları ile yurt dışından Türkiye’ye uçuş yapan yabancı uçak firmalarına Türkiye’deki hava alanlarında gümrük hattı dışında temsil, yolcu trafik, ramp, kargo ve operation gibi uçuş faaliyetleri ile ilgili her türlü yer hizmetleri verdiği, gümrük hattı geçilmeden verilmiş olması nedeniyle bu hizmetlerin yurt dışında yapıldığı ve hizmet ihracı kapsamında bulunduğu sonucuna ulaşılmasının mümkün olmadığı gibi bu hizmetlerle ilgili her türlü gider belgesini temin etme olanağı da bulunduğu gerekçesiyle ısrar kararını bozmuştur.
Yükümlü şirket, yapılan işin hizmet ihracı olduğunu, bu iş kolunda belgenlendiremedikleri giderlerinin bulunduğunu ileri sürerek kararın düzeltilmesini istemiştir.

Savunmanın Özeti: Karar düzeltme isteminin reddi gerektiği yolundadır.

Danıştay Tetkik Hakimi …’in düşüncesi: Karar düzeltme dilekçesinde ileri sürülen iddialar yerinde görüldüğünden, kurulumuz kararının ortadan kaldırıldıktan sonra ısrar kararının onanması gerektiği düşünülmüştür.

Danıştay Savcısı …’ın düşüncesi:
Davacı adına 1995 yılı için tahakkuk ettirilen kurumlar vergisi ve geçici vergiyi kaldıran ısrar kararının bozulması yolundaki Danıştay Vergi Dava Daireleri Genel Kurulunun 10.12.1999 günlü ve E:1999/173, K:1999/546 sayılı kararına karşı yapılan karar düzeltme isteminin dosya içinde mevcut savcı düşüncesi uyarınca kabulü ile sözü edilen kararın kaldırılmasından sonra … Vergi Mahkemesinin … günlü ve E: …, K: … sayılı ısrar kararına karşı yapılan temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Hüküm veren Danıştay Vergi Dava Daireleri Genel Kurulunca, dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
Karar düzeltme dilekçesinde ileri sürülen iddialar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 54 üncü maddesinin 1 inci fıkrasının c bendi uyarınca istemin kabulünü gerektirecek nitelikle bulunduğundan yükümlü karar düzeltme isteminin kabulü ile Danıştay Vergi Dava Daireleri Genel Kurulunun 10.12.1999 günlü ve E:1999/173, K:1999/546 sayılı kararı kaldırıldıktan sonra vergi dairesinin temyiz istemi incelendi;
Davacı şirketin Türkiye’deki havaalanlarında yurt dışından Türkiye’ye uçuş yapan yabancı uçak firmaları ile yurt dışına uçuş yapan Türk uçak firmalarına ait uçaklara ve özel taşıyıcılarına uçuş faaliyetleri ile ilgili olarak verdiği yer hizmetleri hizmet ihracı kapsamında görülmeyerek tahakkuk ettirilen kurumlar vergisi ve geçici vergiyi kaldıran vergi mahkemesi ısrar kararı temyiz edilmiştir.
Gelir Vergisi kanununun “indirilecek giderler” başlıklı 40 ıncı maddesinde, ticari kazancın elde edilmesi ve idame ettirilmesi için yapılan genel giderlerin safi kazancın tespitinde indirileceği belirtilmiş, parantez içinde yer alan hükmünde de ihracat, yurt dışında inşaat, onarma, montaj ve taşımacılık faaliyetlerinde bulunan mükelleflerin, bu bentte yazılı giderlere ilavaten bu faaliyetlerden döviz olarak elde ettikleri hasılatın binde beşini aşmamak şartıyla yurt dışındaki bu işlerle ilgili giderlerine karşılık olmak üzere götürü olarak hesapladıkları giderleri de indirebilecekleri kabul edilmiştir.
Ulaştırma Bakanlığınca verilen Havaalanı ve Yer Hizmetleri Çalışma Ruhsatında davacı; temsil, yolcu trafik, uçak hat bakımı, ramp ve kargo gibi hizmetleri vermeye yetkili kılınmış ve 13.6.1994 tarih ve 1994/5782 sayılı kararnamenin eki karara istinaden Hazine ve Dış Ticaret Müsteşarlığınca hazırlanan 94/4 sayılı İhracatı Teşvik Tebliğinin 34 üncü maddesinin (m) bendi uyarınca davacı kuruma 19.4.1995 tarih ve … sayılı İhracatı Teşvik Belgesi verilmiştir.
Söz konusu Tebliğin 34 üncü maddesinin (m) bendinde ise, bedelleri döviz olarak alınmak kaydıyla yabancı bandıralı gemi, uçak veya TIR’ların bakım ve onarımı ile bunlara yapılan mal ve hizmet (yakıt hariç) satışlarının ihracat sayılan satış ve teslimler ile hizmet ve faaliyetler kapsamında olduğu belirtilmiştir.
Davacı kurumun verdiği hizmetlerin Başbakanlık Hazine ve Dış Ticaret Müsteşarlığınca da ihracat sayılan teslim ve hizmetler kapsamında değerlendirilerek ihracatı teşvik belgesi verilmiş olması dolayısıyla döviz kredisi kullandırılarak bazı vergi ve fon istisnaları uygulanmış olması karşısında havaalanlarında gümrük hattı dışında yabancı havayolları uçaklarına döviz karşılığı verilen hizmetin hizmet ihracı sayılması gerektiği sonucuna varılmıştır.
İş bağlantıları nedeniyle yurt dışı gezileri ve iş görüşmeleri yapan davacı şirketin yurt dışında belgelendiremediği giderinin olması doğal bulunduğundan tahakkkukun ihtilaflı kısmının kaldırılması yolundaki ısrar kararında hukuka aykırılık görülmemiştir.
Bu nedenlerle temyiz isteminin reddine 29.9.2000 gününde oyçokluğu ile karar verildi.

X- K A R Ş I O Y
Karar düzeltme dilekçesinde ileri sürülen nedenler, 2577 sayılı yasanın 54 üncü maddesi uyarınca kararın düzeltilmesini gerektirecek nitelikte görülmediğinden istemin reddi gerektiği görüşüyle karara katılmıyoruz.