Danıştay Kararı Vergi Dava Daireleri Kurulu 1998/263 E. 1999/201 K. 26.03.1999 T.

Vergi Dava Daireleri Kurulu         1998/263 E.  ,  1999/201 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
VERGİ DAVA DAİRELERİ KURULU
Esas No: 1998/263
Karar No: 1999/201

Temyiz Eden: … Vergi Dairesi Müdürlüğü
Karşı Taraf: … Limited Şirketi
Vekili: …

İstemin Özeti: İnşaat taahhüt işleri yapan yükümlü şirketin 1993 yılı işlemlerinin incelenmesi sonucunda alımlarını gerçeğe aykırı faturalarla belgelendirerek haksız katma değer vergisi indirimi uyguladığından bahisle adına Kasım 1993 dönemi için kaçakçılık cezalı katma değer vergisi salınmıştır.
Tarhiyata karşı açılan davayı inceleyen … Vergi Mahkemesi tarhiyatı kaldırmıştır.
Vergi dairesi müdürlüğünün temyiz istemini inceleyen Danıştay Onbirinci Dairesi, 18.11.1997 günlü, E:1997/616, K:1997/4084 sayılı kararıyla; inceleme raporu ve eki belgelerin incelenmesinden, yükümlü şirkete ilgili dönemde fatura düzenleyen … İnşaat Malzemeleri ve Taahhüt İşleri adlı firma yetkilisi …’ın ifadesinde 1992 yılında … Vergi Dairesine başvuruda bulunarak mükellefiyet tesis ettirdikleri ve 11 cilt fatura bastırdıkları, … Nakliyat başlıklı olarak bastırdıkları bu faturaları 1992 yılı içinde hiçbir mal ve hizmet teslimi olmaksızın, komisyon karşılığında isteyen kişi ve kuruluşlara sattıkları, yine aynı firma yetkilisi …’ın ifadesinde de, firma adına bastırdıkları faturaları isteyen kişi ve kuruluşlara hiçbir mal ve hizmet vermeden % 5-6 komisyon karşılığında sattıkları ve kendilerinden sahte veya muhteviyatı itibarıyla yanıltıcı nitelikte fatura alan şahısların vergi kaçırdıklarını beyan ettiklerinin anlaşıldığı, bu inceleme ve tespit karşısında, indirim konusu yapılan katma değer vergisi ile ilgili faturaların gerçeği yansıtmadığı, dolayısıyla kanunun öngördüğü anlamda mal teslimi ve katma değer vergisi ödemesi yapılmadığı sonucuna varıldığından kaçakçılık cezalı katma değer vergisinin kaldırılmasında isabet görülmediği gerekçesiyle mahkeme kararını bozmuştur.
Bozma kararına uymayan … Vergi Mahkemesi, … günlü, E: …, K: … sayılı kararıyla; davacının mali polise ve inceleme elemanına verdiği ifadede … İnşaat Malzemeleri firmasından mal aldığını, faturaların satın alınan emtia karşılığı verildiğini iddia ettiği, inceleme elemanınca fatura düzenleyen kişiler nezdinde karşıt inceleme yapılmadan ve söz konusu kişilerin ifadelerine başvurulmadan ve ifadelerin doğruluğu tespit edilmeden bu kişilerin mali polise verdikleri ifadeler esas alınarak yapılan tarhiyatın hukuka uygun bulunmadığı, davacı kurum adına aynı nedenle salınan kaçakçılık cezalı kurumlar vergisinin kaldırılması yolundaki karara karşı vergi dairesi müdürlüğü tarafından yapılan temyiz isteminin Danıştay Dördüncü Dairesinin 17.11.1997 gün, E:1996/3968, K:1997/4314 sayılı kararıyla reddedildiği gerekçesiyle ilk kararında direnmiştir.
Direnme kararı vergi dairesi müdürlüğünce temyiz edilmiş ve inceleme raporundaki tespitler karşısında hukuka aykırı olduğu ileri sürülerek, kararın bozulması istenmiştir.

Savunmanın Özeti: Savunma verilmemiştir.

Danıştay Tetkik Hakimi …’ın Düşüncesi: Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar direnme kararının bozulmasını sağlayacak durumda bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.

Danıştay Savcısı …’nun Düşüncesi: Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49 uncu maddesinin 1 inci fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp vergi mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenle temyiz isteminin reddi ile vergi mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Hüküm veren Danıştay Vergi Dava Daireleri Genel Kurulunca, dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
İnşaat taahhüt işleri yapan yükümlü şirketin 1993 yılında bir kısım inşaat malzemesi alımlarının gerçeğe aykırı faturalarla belgelendirildiği görüşüyle indirimleri kabul edilmeyerek adına salınan kaçakçılık cezalı katma değer vergisinin kaldırılması yolundaki vergi mahkemesi ısrar kararı temyiz edilmiştir.
Vergi Usul Kanununun 3 üncü maddesinin (B) bendinde vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin işlemlerin gerçek mahiyetinin esas olduğu, 134 üncü maddesinde de vergi incelemesinden maksadın, ödenmesi gereken vergilerin doğruluğunu araştırmak, tespit etmek ve sağlamak olduğu kurala bağlanmıştır.
İnceleme elemanınca yükümlü şirketin 1993 yılı defter ve belgeleri incelenmiş, mal alımlarına ilişkin olarak … İnşaat Malzemeleri ve Taahhüt İşleri isimli firmaya ait defter kayıtlarında yer alan alış faturalarının, fatura düzenleyicileri hakkında emniyet müdürlüğünce yapılan soruşturmalara dayanılarak gerçeğe aykırı olduğu sonucuna varılmış ve katma değer vergisi indirimleri kabul edilmemiştir.
Ödenmesi gereken vergilerin doğruluğunu araştırmak, tespit etmek ve sağlamak amacını içermesi gereken vergi incelemesi; olayda yalnız fatura düzenleyicilerinin mali poliste verdikleri ifadelere dayanmaktadır. İnşaat taahhüt işi yapan davacı kurumun ilgili dönemlerde yapımını yürüttüğü inşaatlarda kullandığı inşaat malzemesine ait faturaların gerçek bir emtia alımına dayanmadığının yeterli ve yasanın aradığı nitelikte bir inceleme ve karşıt inceleme ile saptanmadığı anlaşılmaktadır.
Bu durumda söz konusu inşaat malzemelerini satın almadığı veya fatura düzenleyicilerinden satın almadığı yolunda yeterli bir tespit bulunmadığından tarhiyatın kaldırılması yolundaki ısrar kararında hukuka aykırılık bulunmamıştır.
Bu nedenlerle temyiz isteminin reddine, 26.3.1999 gününde oyçokluğu ile karar verildi.

X – K A R Ş I O Y
Israr kararının Danıştay Onbirinci Dairesinin 18.11.1997 günlü, E:1997/616, K:1997/4084 sayılı kararında yer alan bozma esasları doğrultusunda bozulması gerektiği görüşünde olduğumuzdan karara katılmıyoruz.