Vergi Dava Daireleri Kurulu 1997/213 E. , 1998/345 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
VERGİ DAVA DAİRELERİ KURULU
Esas No: 1997/213
Karar No: 1998/345
Temyiz Eden: … Vergi Dairesi Müdürlüğü
Karşı Taraf: …
İstemin Özeti: Oto yedek parça ticareti yapan ancak, faaliyetine 31.12.1993 tarihinde son veren davacı adına, ekonomik denge vergisi beyannamesini vermemesi nedeniyle 1993 yılına ilişkin gelir vergisi beyanı esas alınmak suretiyle resen kaçakçılık cezalı ekonomik denge vergisi salınmıştır.
Tarhiyata karşı açılan davayı inceleyen … Vergi Mahkemesi, … tarihinde faaliyetine son veren davacının, 3986 sayılı Yasanın yayımlandığı 7.5.1994 tarihinde mükellef olmadığı gerekçesiyle cezalı tarhiyatı kaldırmıştır.
Vergi dairesi müdürlüğünün temyiz başvurusunu inceleyen Danıştay Üçüncü Dairesi, 3.10.1996 günlü, E:1996/4444, K:1996/3504 sayılı kararıyla; 3986 sayılı Yasa ile getirilen ve bir defaya mahsus olmak üzere alınması öngörülen ekonomik denge vergisinin, 1994 yılında verilen 1993 yılına ilişkin gelir vergisi, kurumlar vergisi ve 193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun 94-a/8, 15 inci maddelerine göre doğan gelir vergisi, kurumlar vergisi ve gelir (stopaj) vergisi matrahlarının % 10’u ve % 5’inden ibaret olduğunun öngörüldüğü, gerçek ve tüzel kişilerin elde ettikleri ve verginin tahukkukuna esas tutulan kazanç üzerinden alınmış olmasında Anayasa’nın 73 üncü maddesine aykırılık bulunmadığı, 3986 sayılı Yasanın 10 uncu maddesine dayanılarak yayımlanan 1 nolu Ekonomik Denge Vergisi Genel Tebliğinde, 1994 yılında yıllık beyanname veren mükelleflerden faaliyetlerini terk etmiş olanların da ekonomik denge vergisi ödeyecekleri belirtildiğinden yükümlünün 1993 yılı gelir vergisi beyanı esas alınarak resen salınan ekonomik denge vergisinde yasaya aykırılık bulunmadığı, matrahın bulunuş biçimi ve davacının işini terk etmesi de gözönünde bulundurulduğunda mükellefin kasten vergi ziyaına sebebiyet verdiğinden söz edilemeyeceğinden kaçakçılık cezasının kusura çevirilmesi gerektiği gerekçesiyle mahkeme kararını bozmuştur.
Bozma kararına uymayan … Vergi Mahkemesi, aynı hukuksal nedenler ve gerekçe uyarınca ilk kararında direnmiştir.
Direnme kararı vergi dairesi müdürlüğü tarafından temyiz edilmiş, 7.5.1994 tarihinde yürürlüğe giren 3986 sayılı Yasada ekonomik denge vergisinin 1993 yılı gelir vergisi beyanı esas alınarak % 10 oranında uygulanmasının öngörüldüğü, yükümlü ise işini 31.12.1993 tarihinde terk ettiğinden ve 1993 yılı gelir vergisi beyannamesini 1994 Mart ayı içinde vermesi gerektiğinden takdir komisyonu kararına dayalı tarhiyatta hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülerek kararın bozulması istenmiştir.
Savunmanın Özeti: Savunma verilmemiştir.
Danıştay Tetkik Hakimi …’ın Düşüncesi: Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar vergi mahkemesi kararının bozulmasını sağlayacak durumda bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı …’in Düşüncesi: Danıştay Üçüncü Dairesinin 3.10.1996 günlü ve E:1996/4444, K:1996/3504 sayılı bozma kararında yer alan savcılık düşüncesinde yazılı nedenlerle, temyiz isteminin reddi ile ilk kararında ısrar eden vergi mahkemesi kararının onanması gerekeceği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Vergi Dava Daireleri Genel Kurulunca, dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
Faaliyetine 31.12.1993 tarihinde son veren davacı adına ekonomik denge vergisi beyannamesini vermemesi nedeniyle resen salınan kaçakçılık cezalı ekonomik denge vergisinin kaldırılması yolundaki vergi mahkemesi ısrar kararı temyiz edilmiştir.
7.5.1994 gün ve 21927 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 3986 sayılı Yasanın ikinci maddesi ile bir defaya mahsus olmak üzere alınması öngörülen ekonomik denge vergisinin 1994 yılında verilen 1993 yılına ilişkin gelir vergisi, kurumlar vergisi ve 193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun 94 üncü maddesinin (A) fıkrasının 8 ve 15 numaralı bentlerine göre 1994 yılında verilmesi gereken beyannamelerde yer alan gelir vergisi, kurumlar vergisi ve gelir (stopaj) vergisi matrahlarının % 10’u ve % 5’inden ibaret olduğu kurala bağlanmıştır.
Bu düzenleme karşısında; 1994 yılında yıllık gelir vergisi beyannamesi, kurumlar vergisi beyannamesi ile muhtasar beyanname vermesi gereken tüm yükümlülerin bu beyannamelerde gösterilen matrahlar üzerinden 3986 sayılı Yasanın 2 nci maddesi uyarınca ekonomik denge vergisi ödemeleri gerektiği sonucuna varılmaktadır.
Ticari faaliyetini 31.12.1993 tarihinde terk eden davacının da, 1993 takvim yılına ilişkin kazancını gösteren beyannamesini 1994 yılının Mart ayında vermesi gerektiği ve yukarıda değinilen kuraldan dolayı ekonomik denge vergisi mükellefi olacağı açıktır. Maliye Bakanlığı tarafından yayımlanan (1) sayılı Ekonomik Denge Vergisi Genel Tebliğinin 4 üncü bölümünde yapılan açıklamalar da bu yöndedir.
Tarhiyatın vergi aslına ilişkin kısmında yasaya aykırılık bulunmamakla birlikte, ekonomik denge vergisi beyannamesini vermeyerek vergi kaybına yol açan davacının bu eyleminin, 1993 yılında faaliyetini terk etmesi nedeniyle vergiye tabi olmayacağı düşüncesine dayandığı ve vergi kaçırma iradesi taşımadığı sonucuna ulaşıldığından, ziyaa uğratılan vergiye bağlı olarak kusur cezası kesilmesi gerekirken kaçakçılık cezası kesilmesi hukuka uygun düşmemiştir.
Bu nedenlerle temyiz isteminin kabulü ile … Vergi Mahkemesinin, … günlü ve E…., K:… sayılı kararının bozulmasına, yeniden verilecek kararda karşılanacağından yargılama giderleri yönünden hüküm kurulmasına gerek bulunmadığına, 20.11.1998 gününde oyçokluğu ile karar verildi.
X – K A R Ş I O Y
Temyiz dilekçesinde ileri sürülen sebepler, bozulması istenen mahkeme kararının dayandığı hukuksal nedenler ve gerekçe karşısında yerinde ve ısrar kararının bozulmasını gerektirecek nitelikte değildir.
Bu nedenle, temyiz isteminin reddi gerektiği görüşüyle karara katılmıyoruz.