Vergi Dava Daireleri Kurulu 1997/192 E. , 1998/339 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
VERGİ DAVA DAİRELERİ KURULU
Esas No: 1997/192
Karar No: 1998/339
Temyiz Eden: … Limited Şirketi
Vekili: …
Karşı Taraf: … Vergi Dairesi Müdürlüğü
İstemin Özeti: Bakanlar Kurulunun 93/4932 sayılı Kararı ve 92/3896 sayılı Kararname eki III sayılı Liste uyarınca oyun salonu işletmeciliği yapan kurum tarafından 1.1.1993 tarihinden başlayarak yüzde 23 oranında katma değer vergisi beyanı gerekirken yüzde 15 oranında beyanda bulunulması nedeniyle adına Ekim 1994 dönemi için kusur cezalı katma değer vergisi salınmıştır.
Tarhiyata karşı açılan davayı inceleyen … Vergi Mahkemesi, elektronik oyun aletleri, bilardo salonu ve diğer eğlence salonlarında verilen hizmetlerin, 92/3896 sayılı Kararnameye Ek (III) sayılı Liste kapsamında kaldığı sonucuna ulaşarak davayı reddetmiştir.
Yükümlünün temyiz başvurusunu inceleyen Danıştay Onbirinci Dairesi ise 7.5.1996 günlü, E:1996/542, K:1996/1703 sayılı kararıyla; 92/3896 sayılı Kararnamenin anılan bölümünde; atari, bilardo, bowling ve mekanik oyun salonlarının sayılmadığı, bu nedenle davacının işletmesinde sunduğu hizmetlerin yüzde 23 oranında vergiye tabi tutulamayacağı gerekçesiyle, vergi mahkemesi kararını bozmuştur.
Bozma kararına uymayan … Vergi Mahkemesi, … günlü ve E:…, K:… sayılı kararıyla; davacının işlettiği salonların, bireylerin kimi isteklerini gidermek, stresten kurtulmalarını sağlamak, hoşça vakit geçirmelerine hizmet ettiği, faaliyetin, Kararnamelerin belirtilen bölümünde yazılı “…benzeri eğlence yerleri…” kapsamına girdiği, yüzde 23 oranında vergiye tabi tutulmasında hukuka aykırılık görülmediği gerekçesiyle ilk kararında direnmiştir.
Direnme kararı yükümlü tarafından temyiz edilmiş ve işletmelerinde verilen hizmetlerin, 92/3896 sayılı Kararname eki karara ekli (III) sayılı Listenin (B) bölümünün beşinci bendinde sayılan hizmetlerden olmadığı ve bunlara benzemediği ileri sürülerek kararın bozulması istenmiştir.
Savunmanın Özeti: İstemin reddi gerekeceği yolundadır.
Danıştay Tetkik Hakimi …’ın Düşüncesi: Atari ve mekanik oyun makinaları ile faaliyette bulunan yükümlü şirketin verdiği hizmetin, 92/3896 sayılı kararname eki karara ekli III sayılı listenin (B) bölümünde sayılan işyerlerinde verilen hizmet kapsamında kabulü mümkün olmadığından yüzde 23 oranında katma değer vergisine tabi tutulması yolunda verilen mahkeme kararının bozulması gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı …’nun Düşüncesi: Danıştay Onbirinci Dairesinin 7.5.1996 gün ve 1703 sayılı kararında belirtilen düşüncemiz uyarınca yükümlü şirket temyiz isteminin kabulü ile Vergi Mahkemesi ısrar kararının bozulmasına karar verilmesinin uygun olacağı düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Vergi Dava Daireleri Genel Kurulunca, dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
Oyun makinaları, basket potası, boksör makinası, langırt, su yarışı, el topu, ok atma, delikli top gibi mekanik oyun makinalarının bulunduğu salon işlemeciliği yapan şirketin 1993 Kasım ayı ve sonraki dönem katma değer vergisi beyannamelerinde yüzde 23 yerine yüzde 15 oranında katma değer vergisi hesaplaması nedeniyle Ekim 1994 dönemi için adına uygulanan cezalı tarhiyata karşı açılan davanın reddi yolundaki ısrar kararı temyiz edilmiştir.
3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanununun 3505 sayılı Yasayla değişik 28 inci maddesinde; katma değer vergisi oranının vergiye tabi herbir işlem için yüzde 10 olduğu, Bakanlar Kurulunun bu oranı dört katına kadar arttırmaya yüzde 1’e kadar indirmeye, bu oranlar dahilinde muhtelif mal ve hizmetler ile bazı malların perakende safhası için farklı vergi oranları tespit etmeye yetkili olduğu kurala bağlanmıştır. Bu yetkiye dayanılarak yürürlüğe konulan 22.12.1992 günlü ve 92/3896 sayılı Kararname eki Kararın 1 inci maddesinin (a) bendinde; ekli listelerde yer alanlar hariç olmak üzere mal teslimleri ile hizmet ifalarına uygulanacak katma değer vergisi oranları, vergiye tabi her işlem için yüzde 15, (d) bendinde ise (III) sayılı Listede yer alan hizmetler için yüzde 23 olarak tespit edilmiş, (III) sayılı Listenin “Hizmet İfaları” başlıklı (B) bölümünün 5 inci sırasında gazinolar, bar, pavyon, gece kulübü, taverna, diskotek, dansing ve benzeri eğlence yerlerinde verilen hizmetler yer almıştır.
Bir tür eğlence yeri de sayılabilecek olmasına karşın, genellikle gençlerin zihinsel ve bedensel etkinliklerine yönelik oyun makinalarının bulunduğu davacıya ait işletmede sunulan hizmetlerin (III) sayılı Listenin (B) bölümünün beşinci sırasında yer alan işletmelerde sunulan hizmetlere benzeyip benzemediğinin belirlenmesi, davacıya ait işletmenin aynı bölümdeki benzeri eğlence yerlerinden sayılıp sayılmamasını da çözümleyecektir. (III) sayılı Listenin (B) bölümünün beşinci sırasında anılan işletmelerin; müzikli programlar sunulan, müzik eşliğinde yemek yenen, herhangi bir mekanik araç kullanılmadan eğlenilen ve erişkinlere yönelik eğlence yerleri olma özelliğini taşıdıkları
görülmektedir. Davacıya ait işletmelerde sunulan hizmetlerin belirtilen nitelikleri taşımadığı sonucuna varıldığından (III) sayılı Listenin (B) bölümünün beşinci sırasında yer alan vergi oranı esas alınarak yapılan tarhiyata karşı açılan davanın reddi yolundaki direnme kararında hukuka uygunluk bulunmamaktadır.
Bu nedenlerle temyiz isteminin kabulü ile … Vergi Mahkemesinin, … günlü, E:…, K:… sayılı ısrar kararının bozulmasına, yeniden verilecek kararda karşılanacağından yargılama giderleri yönünden hüküm kurulmasına gerek bulunmadığına, 6.11.1998 gününde oyçokluğu ile karar verildi.
X – K A R Ş I O Y
Davacıya ait işletmede verilen hizmetler 92/3896 sayılı Kararnameye Ek (III) sayılı Listenin (B) Bölümünün 5 inci sırasında yer alan işletmelerde verilen hizmetlere benzediğinden, aynı sıranın “benzeri eğlence yerleri” anlatımı kapsamında olduğu ve temyiz isteminin reddi gerektiği görüşüyle karara katılmıyoruz.