Vergi Dava Daireleri Kurulu 1993/163 E. , 1994/223 K.
Daire : VERGİ DAVA DAİRELERİ KURULU
Karar Yılı : 1994
Karar No : 223
Esas Yılı : 1993
Esas No : 163
Karar Tarihi : 17/06/994
VERGİ USUL KANUNU 214 SIRA NO’LU GENEL TEBLİĞİNİN İŞ ORTAKLIKLARININ YENİDEN DEĞERLEME YAPAMAYACAKLARINA İLİŞKİN KISMININ YASAYA AYKIRI OLDUĞU HK.
Maliye Bakanlığının 214 Sıra No’lu Vergi Usul Kanunu Genel Tebliği ile “5422 sayılı Kurumlar Vergisi Kanununun 1.maddesinin (E) bendi ve aynı Kanunun Mükerrer 6.maddesinde sayılan iş ortaklıkları, belli bir işin birlikte yapılmasını taahhüt eden kuruluşlar olduklarından uzun süreli
bir faaliyetleri olmaması nedeniyle yeniden değerleme yapamayacaklardır.” şeklinde düzenleme yapılmıştır.
Bu Genel Tebliğin iş ortaklıklarının yeniden değerleme yapamayacaklarına ilişkin kısmının iptali istemiyle açılan davada, Danıştay Dördüncü Dairesi Kararıyla; Vergi Usul Kanununun Mükerrer 298.maddesinde Gelir ve Kurumlar Vergisi Yükümlülerinin yeniden değerleme yapabilecekleri
belirtilirken kollektif, adi komandit ve adi şirketlerin de yeniden değerleme yapabilecek kuruluşlar arasında sayıldığı, Mükerrer 298.maddenin son fıkrasında, yeniden değerlemeye ilişkin diğer hususları tespit etmek, Gelir ve Kurumlar Vergisi yükümlüleri için maddedeki esaslar dışına çıkan uygulamalar ile devir ve nevi değiştirmeleri önleyici düzenlemeler getirmek konusunda Maliye Bakanlığına yetki verildiği, Genel Tebliğle ise yeni bir düzenleme yapıldığı, anılan maddede Maliye Bakanlığına tanınan yetki, kanun yapma tekniği bakımından bir maddede bulunmasına gerek görülmeyen ve kanunda belirtilen esaslar dışına çıkan uygulamalar konusunda düzenlemeye yapmaya yönelik olup, Bakanlığa yeniden değerleme yapabilecek Gelir ve Kurumlar Vergisi yükümlülerinin kapsamını daraltma olanağının tanınmadığı, esasen Anayasa ile yasama organına verilmiş olan, kanunun kapsamını daraltma, genişletme konusundaki yetkinin, kanunla da olsa devredilemeyeceği, Kanunla iş ortaklıklarına tanınan yeniden değerleme olanağının ve bu yolla sağlanan vergi avantajının tebliğle getirilen düzenlemeyle ortadan kaldırılamayacağı, idarenin Yasanın öngördüğünden daha fazla vergi alınması sonucunu doğuracak nitelikte işlem tesis edemeyeceği, Anayasanın 73.maddesinde de, vergi, resim, harç ve benzeri mali yükümlülüklerin kanunla konulacağı, değiştirileceği veya kaldırılacağının belirtildiği, Yasayla iş ortaklıklarına sağlanan yeniden değerleme olanağının Tebliğle kaldırılmasında hukuka uygunluk bulunmadığı gerekçesiyle, 214 Sıra No’lu Vergi Usul Kanunu Genel Tebliğinin uyuşmazlık konusu bölümünü iptal etmiştir.
Dayandığı hukuksal nedenler ve gerekçesi Kararın özet bölümünde yazılı Danıştay Dördüncü Dairesinin 22.6.1993 günlü ve E:1992/668, K:1993/3172 sayılı Kararı aynı gerekçe ve nedenlerle Kurulumuzca da uygun bulunmuş ve temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar Kararın bozulmasını gerektirecek durumda görülmemiştir.
Bu nedenlerle temyiz isteminin reddine karar verildi.