Danıştay Kararı Vergi Dava Daireleri Kurulu 1992/60 E. 1993/28 K. 05.02.1993 T.

Vergi Dava Daireleri Kurulu         1992/60 E.  ,  1993/28 K.
Daire : VERGİ DAVA DAİRELERİ KURULU
Karar Yılı : 1993
Karar No : 28
Esas Yılı : 1992
Esas No : 60
Karar Tarihi : 05/02/993

İHTİRAZİ KAYITLA BEYAN EDİLEN VERGİLERİN GEÇ ÖDENMESİ NEDENİYLE VERGİ USUL KANUNUNUN 112.MADDESİ UYARINCA GECİKME FAİZİ ALINAMAYACAĞI HK.

1982 Mayıs ayına ilişkin muhtasar beyannamesini ihtirazi kayıtla veren Kurum, bu istemi kabul edilmeyerek yapılan tahakkuka karşı dava açmış ve tahakkuk eden vergileri ödemiştir.
Vergi Mahkemesi, tahakkukun itirazlı kısmını kaldırmış, bu karara karşı Vergi Dairesi Müdürlüğünün temyiz başvurusu, Danıştay Dördüncü Dairesince reddedilmiştir. Vergi Dairesi Müdürlüğü, Dördüncü Dairenin kararı üzerine, tahakkukun kaldırılan kısmı ile ilgili vergileri kendiliğinden düzeltme fişiyle iade etmiştir.
Dördüncü Daire kararına karşı Vergi Dairesi Müdürlüğünün karar düzeltme başvurusunun kabul edilmesi üzerine temyiz isteminin reddine ilişkin karar kaldırılmış ve sonuç olarak tahakkuk onanmıştır.
Bu son karar üzerine iade edilen vergiler yeniden istenmiş, Kurum tarafından ödeme yapılırken, Vergi Usul Kanununun 112.maddesine göre gecikme faizi tahsil edilmiştir. Kurum, gecikme faizinin yasaya aykırı alındığı görüşüyle düzeltme ve şikayet yollarını izleyerek, kurulan işlemi dava konusu yapmıştır.
Davayı inceleyen Danıştay Dördüncü Dairesi 1991/3806 sayılı kararıyla; gecikme faizinin Vergi Usul Kanununda düzenlenmiş olması sebebiyle düzeltme istemine konu yapılabileceğini saptamış, 2575 sayılı Kanunun 40.maddesinin dördüncü fıkrasında idare ve vergi mahkemelerinin uyması öngörülen İçtihatları Birleştirme Kurulu Kararlarının, mevcut bir yasa
hükmünün yorumundan ibaret olduğu ve ilgili yasanın yürürlükte bulunduğu dönemler için geçerli kabul edilmesi gerektiği, Danıştay İçtihatları Birleştirme Kurulunun 1989/3 sayılı Kararı ile 1.1.1986 döneminden önceki vergiler nedeniyle gecikme faizi alınmamasının kabul edildiği,
1986 yılından önceki vergilendirme dönemine ait vergiler nedeniyle gecikme faizi tahsil edilmekle vergi hatasına yol açılan olayda, davacının düzeltme ve şikayet başvurusunun reddinde yasaya uygunluk görülmediği gerekçesiyle işlemi iptal etmiştir.
Vergi Usul Kanununun “Vergi Alacağının Kalkması” başlıklı Altıncı Kısım, Birinci Bölümünde yer alan 112.madde, özel ödeme zamanlarını düzenlemektedir. Madde, ikmalen, resen veya idarece tarh olunan vergilerin taksit zamanından önce veya sonra tahakkuk etmesi ile uzlaşma ya
da dava yolu izlenen hallerde ne zaman ödeneceğini, bu vergilere hangi süreler için gecikme faizi uygulanabileceğini belirlemektedir. Maddedeki bu düzenlemenin incelenmesinden, 112.maddeye göre gecikme faizi uygulanabilecek vergilerin, yükümlüler adına ikmalen, resen veya idarece tarh edilmiş vergiler olduğu anlaşılmaktadır.
Yükümlüler adına, ihtirazi kayıtla da verilmiş olsa kendi beyanları üzerinden tahakkuk ettirilen vergilere Vergi Usul Kanununun 112.maddesine göre gecikme faizi uygulanmasına yasal olanak yoktur.
Davanın bu hukuksal nedenle kabulü gerekmekle birlikte, Kurumdan istenen gecikme faizinin ret ve iade edilemeyeceği yolundaki işlemin, temyiz olunan kararda yazılı gerekçeyle iptalinde sonucu itibarıyla yasaya aykırılık bulunmamaktadır.
Bu nedenle temyiz isteminin reddine karar verildi.