Danıştay Kararı Vergi Dava Daireleri Kurulu 1992/140 E. 1993/5 K. 15.01.1993 T.

Vergi Dava Daireleri Kurulu         1992/140 E.  ,  1993/5 K.
Daire : VERGİ DAVA DAİRELERİ KURULU
Karar Yılı : 1993
Karar No : 5
Esas Yılı : 1992
Esas No : 140
Karar Tarihi : 15/01/993

P.T.T.İŞLETMESİNİN YAPACAĞI HER TÜRLÜ İLAN VE REKLAMLARIN VERGİDEN MUAF OLDUĞU HK.

Posta havale kağıtlarının arkasında yazılı olan “…” ibaresinin İlan ve Reklam Vergisine tabi olduğundan bahisle 1985 yılına ilişkin olarak sorumlu sıfatıyla PTT Genel Müdürlüğü adına salınan kusur cezalı İlan ve Reklam Vergisinin dava konusu edilmesi üzerine … Vergi Mahkemesi üyelerinden biri tarafından verilen Kararla; 2464 sayılı Belediye Gelirleri Kanununun 13.maddesinde, İlan ve Reklam Vergisinin mükellefinin ilan ve reklamı kendi adına yapan veya yaptıran gerçek veya tüzel kişiler olduğu ve ilan ve reklam işlerini mutad meslek olarak ifa edenlerin başkaları adına yaptıkları ilan ve reklamlara ait vergileri yükümlüler adına ilgili belediyeye yatırmaktan sorumlu olduklarının hükme bağlandığı, İlan ve Reklam vergisinin sorumlu sıfatıyla … Bankasından tahsil edilerek davalı idareye ödenmediğinin sabit olduğu, Belediye Gelirleri Kanununun 14.maddesindeki istisna PTT Genel Müdürlüğünün kendisini ilgilendiren ve PTT tüzel kişiliği olarak yapılan ilan ve reklamlarla ilgili olduğundan dava konusu olaya uygulanamayacağı gerekçesiyle dava reddedilmiştir.
Bu kararın PTT Genel Müdürlüğü tarafından temyiz edilmesi üzerine Danıştay Dokuzuncu Dairesi K:1991/3140 sayılı Kararıyla; 2464 sayılı Belediye Gelirleri Kanununun 14.maddesinin 6.bendi ile 5584 sayılı Posta Kanununun 19.maddesi hükümlerine göre PTT idaresinin İlan ve Reklam Vergisinden muaf olduğu gerekçesiyle kararı bozmuştur.
Bozma kararına uyulmayarak … Vergi Mahkemesi Üyelerinden biri tarafından verilen K: … sayılı Kararda, ilk karardaki gerekçeye ek olarak Belediye Gelirleri Kanununun özel bir kanun olduğu ve Posta Kanunundan çok sonra yürürlüğe girdiği de belirtilmek suretiyle ilk
kararda ısrar edilmiştir.
Israr kararı, PTT Genel Müdürlüğünce temyiz edilmiştir.
2576 sayılı Kanunun 3410 sayılı Kanunla değişik hükümlerine göre açılıp, Vergi Mahkemesi Hakimlerinden biri tarafından verilen kararın temyiz merciince bozulması üzerine Vergi Mahkemesi Hakimlerinden birince verilen ve temyiz olunan kararın ısrar niteliğinde olduğu ve bu karara karşı yapılan temyiz isteminin Kurulumuzca incelenmesi gerektiğine karar verildikten sonra istem incelendi:
PTT Genel Müdürlüğü adına 1985 takvim yılı için sorumlu sıfatıyla salınan kusur cezalı İlan ve Reklam Vergisine karşı açılan davayı reddeden Vergi Mahkemesi ısrar kararı temyiz edilmiştir.
Belediye Gelirleri Kanununun 13.maddesinde, İlan ve Reklam Vergisinin yükümlüsünün ilan ve reklamı kendi adına yapan veya yaptıran gerçek veya tüzel kişiler olduğu ve ilan ve reklam işlerini mutad meslek olarak ifa edenlerin başkaları adına yaptıkları ilan ve reklamlara ait vergileri yükümlüler adına ilgili belediyeye yatırmaktan sorumlu oldukları belirtildiğinden İlan ve Reklam Vergisinin yükümlüsünün ilanı yapan değil yaptıran kişiler olduğu anlaşılmaktadır.
Uyuşmazlık konusu vergi, sorumlu sıfatıyla PTT Genel Müdürlüğünden istenmiştir. Her ne kadar evvelce aynı verginin, ilanı yaptıran bankadan istenmesi üzerine bu tarhiyata karşı açılan davada Vergi Mahkemesince tarhiyatın değişiklikle onanması yolunda verilen karar Danıştay Dokuzuncu Dairesinin kararı ile bozularak İlan ve Reklam vergisinin sorumlu sıfatıyla PTT Genel Müdürlüğünden istenmesi gerektiği gerekçesiyle tarhiyat kaldırılmış ise de, tarafları farklı olan kesinleşmiş kararın bu dosyada PTT Genel Müdürlüğünden istenen vergi yönünden kesin hükümniteliği taşımadığı saptanmıştır.
2464 sayılı Belediye Gelirleri Kanununun istisna ve muaflıklara ilişkin 14.maddesinin 6.bendinde, genel ve katma bütçeli idareler ile il özel idarelerinin, belediyelerin, köylerin ve bunların kuracakları birliklerin ve Posta-Telgraf-Telefon ve T.C.Devlet Demiryolları İşletmelerinin yapacakları her türlü ilan ve reklamların bu vergiden muaf olduğu açıklanmış, 5584 sayılı Posta Kanununun 19.maddesinde de, posta vasıtasıyla yapılan ilanların damga resmi ile her türlü vergi ve resimden muaf olduğu belirtilmiştir.
Belediye Gelirleri Kanununun 14.maddesinin 6.bendinde PTT İşletmesinin yapacağı her türlü ilan ve reklamların vergiden muaf olduğu belirtildiğinden, PTT’nin kendi adına veya başkaları için yapacağı ilan ve reklamlar İlan ve Reklam Vergisine tabi değildir. Nitekim Posta Kanununun 19.maddesinde de posta vasıtasıyla yapılan ilanların Damga Resmi ve her türlü vergi ve resimden muaf olduğunun belirtilmiş olması da sadece PTT İşletmesini ilgilendiren ilanların değil posta vasıtasıyla yapılan tüm ilanların vergi dışında tutulduğunu göstermektedir.
Öte yandan, Belediye Gelirleri Kanunu genel nitelikte bir kanun olduğundan bu kanunun özel kanun niteliğindeki Posta Kanununun muafiyete ilişkin hükümlerini zımnen değiştirmesi de mümkün değildir.
Açıklanan nedenlerle Vergi Mahkemesi ısrar kararının bozulmasına karar verildi.

KARŞI OY:
Uyuşmazlığa konu olan İlan ve Reklam Vergisi daha önce ilan ve reklam yaptıran … Bankası Genel Müdürlüğünden istenmiş, bu tarhiyat açılan dava sonunda, “İlan ve reklam işlerini mutad meslek olarak ifa eden PTT Genel Müdürlüğünün … Bankası adına yaptığı ilan ve reklamlara ait vergileri banka adına ilgili belediyeye yaptırmakla sorumlu olduğuna nazaran verginin PTT Genel Müdürlüğünden istenilmesi gerekir.” denilmek suretiyle Danıştay Dokuzuncu Dairesi kararıyla terkin olunmuştur. Bu karar uyarınca düzenlendiği belirtilerek, sorumlu adına düzenlenen ihbarnameler bu davanın konusunu teşkiletmektedir. PTT Genel Müdürlüğünün uyuşmazlığa konu vergileri “ilgili belediyeye yatırmakla sorumlu olduğu” kararda açıklıkla ifade edildiğine ve karar böylece kesinleştiğine göre, davacı PTT Genel Müdürlüğünün söz konusu sorumluluğunun bulunup bulunmadığının bu davada araştırılması olanağı mevcut değildir. Ancak tarafları ve konusu aynı olan davalarda “kesin hüküm”den söz edilebilecek olması, kesinleşmiş yargı kararının sonucunun tanınmayacağı, aynı konuda, ancak taraflardan biri değişik olan bir davada, onun ihmal edilebileceği anlamında yorumlanamaz. Uyuşmazlığa konu olan vergide PTT Genel Müdürlüğünün verginin sorumlusu olduğu Dokuzuncu Dairenin kesinleşmiş kararıyla sabit iken, bir “hüküm uyuşmazlığı”na neden olacak biçimde, PTT Genel Müdürlüğünün bu verginin sorumlusu olamayacağının kabulü ile karar tesisinde isabet yoktur.
Bu nedenle mahkeme kararının bozulmasında isabet bulunmadığı görüşüyle karara karşıyız.

KARŞI OY:
2464 sayılı Belediye Gelirleri Kanununun 12.maddesinde, belediye sınırları ile mücavir alanları içinde yapılan her türlü ilan ve reklamın ilan ve reklam vergisine tabi bulunduğu, 13.maddesinde ise, İlan ve Reklam Vergisinin mükellefinin, yurt dışından gönderilen ilan ve reklamlar dahil olmak üzere, ilan ve reklamı kendi adına yapan veya yaptıran gerçek veya tüzel kişiler olduğu, ilan ve reklam işlerini mutad meslek olarak ifa edenlerin başkaları adına yaptıkları ilan ve reklamlara ait vergileri mükellefler adına ilgili belediyeye yatırmakla sorumlu bulunduğu hükme bağlanmıştır.
Açıklanan yasa hükümleri karşısında PTT Genel Müdürlüğü ilan ve reklam işlerini mutad meslek olarak ifa etmediğinden, bu idareye ait posta havale kağıtları üzerinde yaptırılan ve bankanın amblemini ve “…” yazısını içeren görüntüden ötürü tarh olunan İlan ve Reklam Vergisinin yükümlüsü Emlak Kredi Bankası olduğu ve aynı Yasanın 14.maddesinin 6.bendinde sayılan kurumlara tanınan muafiyet, bu kurumların kendileri için yapacakları ilan ve reklamlara ilişkin bulunduğu, 5584 sayılı Posta Kanununun 19.maddesinde ise sadece posta vasıtasıyla yapılacak “ilanlar” dan söz edildiğinden ilgili bankaca havale kağıtlarının arkasına yazılmak suretiyle yaptırılan ilan değil reklam niteliğini taşıdığından mahkeme kararının sonucu itibariyle yerinde olduğu, bozulmasında isabet bulunmadığı görüşüyle karara karşıyız.