DANIŞTAY İDARİ DAVA DAİRELERİ KURULU         2022/3305 E.  ,  2022/3786 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
İDARİ DAVA DAİRELERİ KURULU
Esas No : 2022/3305
Karar No : 2022/3786

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : … Odası
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVALI) : … Bakanlığı
VEKİLİ : Hukuk Müşaviri Av. …

İSTEMİN KONUSU : Danıştay Onuncu Dairesinin 10/02/2022 tarih ve E:2019/10541, K:2022/620 sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: 15/10/2011 tarih ve 28085 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Veteriner Hekim Muayenehane ve Poliklinik Yönetmeliği’nin, 08/07/2019 tarih ve 30825 (mükerrer) sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Yönetmelik’le değişik 4. maddesinin 1. fıkrasının (k) bendinde yer alan reçete tanımındaki “veya Bakanlıkça belirlenmiş elektronik ortamda düzenlenmiş belgeyi” ibaresinin iptali istenilmiştir.
Daire kararının özeti: Danıştay Onuncu Dairesinin 10/02/2022 tarih ve E:2019/10541, K:2022/620 sayılı kararıyla;
5996 sayılı Veteriner Hizmetleri, Bitki Sağlığı, Gıda ve Yem Kanunu’nun “Veteriner hizmetleri ile ilgili faaliyet onayları” başlıklı 11. maddesi, “Veteriner sağlık ürünlerinin onayı, üretimi ve sahibinin sorumlulukları” başlıklı 12. maddesinin 1. fıkrası, “Veteriner tıbbî ürünlerin uygulanması” başlıklı 14. maddesi ile 6343 sayılı Veteriner Hekimliği Mesleğinin İcrasına, Türk Veteriner Hekimleri Birliği ile Odalarının Teşekkül Tarzına ve Göreceği İşlere Dair Kanun’un 12. maddesine yer verilerek,
15/10/2011 tarih ve 28085 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Veteriner Hekim Muayenehane ve Poliklinik Yönetmeliği’nin 4. maddesinin 1. fıkrasının 08/07/2019 tarih ve 30825 (mükerrer) sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Yönetmelik ile değişik (k) bendinde, reçetenin, veteriner hekim tarafından, veteriner tıbbi ürün satış yetkisine sahip kişiye hitaben yazılan, hekimin kimlik ve adres bilgileri ile diploma numarasını, hayvana ait kimlik ve adres bilgilerini, kullanılması tavsiye edilen ürün veya terkipler ile uygulamalar hakkındaki bilgileri içeren fiziki ortamda düzenlenen ıslak imzalı veya Bakanlıkça belirlenmiş elektronik ortamda düzenlenmiş belge olarak tanımlandığı,
5996 ve 6343 sayılı Kanunların ilgili hükümlerine dayanılarak hazırlanan ve dava konusu kuralı içeren Veteriner Hekim Muayenehane ve Poliklinik Yönetmeliği’nin, veteriner hekimler tarafından açılmış veya açılacak olan muayenehane ve polikliniklerin sahip olması gereken asgari teknik, hijyen ve sağlık şartları ile bu yerlerin açılma, çalışma ve denetlenmesine ilişkin usul ve esasları düzenlediği, bu kapsamda veteriner hekimlerce açılmış veya açılacak muayenehane ve polikliniklerde düzenlenecek reçetelere ilişkin genel kurallara da yer verildiği,
Ülkemizde hayvan sağlığı alanında kullanılan veteriner tıbbi ürünler ile veteriner tıbbi ürün bileşimine giren etkin ve yardımcı maddelerin temininden/ithalatından son kullanımına kadar tüm aşamalarında kayıt altına alınmasını ve beşeri tıbbi ürünler dâhil olmak üzere hayvan sağlığı alanında kullanılan reçeteye tabi veteriner ilaçların izlenebilirliğini sağlamak, veteriner hekimlerin gerçekleştirdikleri faaliyetleri sonunda oluşan verileri kullanarak, gıda güvenliğini temin etmek, hayvan hastalık ve zararlıları ile etkin bir mücadele gerçekleştirmek amacıyla veteriner hekim reçetelerinin elektronik ortamda düzenlenmesi (E-Reçete) amacıyla dava konusu düzenlemenin hazırlandığının anlaşıldığı,
Kanun hükümleri incelendiğinde; veteriner hekimlerin reçeteye tabi veteriner tıbbi ürünleri ve terkipler için reçete düzenlemek zorunda olduğu, söz konusu reçetenin haiz olması gereken asgari niteliklerin de davalı Bakanlıkça belirleneceği, başka bir ifadeyle, Bakanlığa, anılan reçetelere ilişkin olarak düzenleme yapma yetkisi verildiği, dava konusu düzenlemenin de davalı idareye tanınan bu yetki kapsamında tesis edildiği,
Diğer taraftan, 6343 sayılı Kanun’un 12. maddesinde yer verilen “reçete kağıtlarında” ibaresi ile ifade edilmek istenenin, reçetenin niteliği olmayıp, Kanun’un kabul edilerek yayımlandığı 1954 yılı itibarıyla “reçete” şablonunda düzenlenmiş olan kağıtlarda bulunması gereken hususlara ilişkin olduğu açık olup, bu hükmün reçetelerin mutlaka kağıt şeklinde düzenlenmesini zorunlu kıldığının kabulüne hukuken olanak bulunmadığı,
Bu itibarla, dava konusu düzenlemeyle, veteriner tıbbi ürünleri ile bunların birleşiminde yer alan etkin ve yardımcı maddelerin temininden son kullanımına kadar tüm aşamalarında kayıt altına alınarak takip edilmesini, dolayısıyla kaçak/aykırı kullanımların engellenmesini ve gerektiğinde derhal müdahale edilebilmesini sağlamak suretiyle hayvan ve insan sağlığını korumak amacıyla E-Reçete sistemi getiren dava konusu düzenleyici işlemde üst hukuk normlarına, kamu yararına ve hizmet gereklerine aykırılık bulunmadığı sonucuna ulaşıldığı gerekçesiyle,davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı tarafından, dava konusu düzenlemenin veteriner hekimlik mesleğinin icrasına ilişkin kurallara ve hekimlerin haklarına aykırı olduğu, 6343 sayılı Kanun’un 12. maddesi uyarınca kağıt reçete kullanılmasının zorunlu olduğu, davalı idarenin kendisine tanınan yetkiyi aşarak elektronik reçete uygulamasına geçmek istediği, veteriner hekimlik mesleğinin asıl amacının ortadan kaldırılmaya çalışıldığı; veteriner hekimlerin tedavi yetkilerinin kısıtlandığı, düzenlemenin usul ve şekil kuralları bakımından hukuka aykırı olduğu; çalışma ve sözleşme hürriyetinin ihlal edildiği; kanunda bulunmayan bir düzenlemenin yönetmelikle getirilemeyeceği; düzenleme yapılırken veteriner hekimleri odalarının görüşünün alınmadığı ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Davalı idare tarafından, istemin reddi gerektiği savunulmaktadır.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’UN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile Daire kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulunca, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra, dosya tekemmül ettiğinden davacının yürütmenin durdurulması istemi hakkında ayrıca bir karar verilmeksizin gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Danıştay dava dairelerinin nihai kararlarının temyizen incelenerek bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan;
“a) Görev ve yetki dışında bir işe bakılmış olması,
b) Hukuka aykırı karar verilmesi,
c)Usul hükümlerinin uygulanmasında kararı etkileyebilecek nitelikte hata veya eksikliklerin bulunması” sebeplerinden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Davacının temyiz isteminin reddine,
2.Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle reddine ilişkin Danıştay Onuncu Dairesinin temyize konu 10/02/2022 tarih ve E:2019/10541, K:2022/620 sayılı kararının ONANMASINA,
3.Kullanılmayan …-TL yürütmeyi durdurma harcının istemi hâlinde davacıya iadesine,
4.Kesin olarak, 21/12/2022 tarihinde oybirliği ile karar verildi.