DANIŞTAY İDARİ DAVA DAİRELERİ KURULU 2020/155 E. , 2020/1558 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
İDARİ DAVA DAİRELERİ KURULU
Esas No : 2020/155
Karar No : 2020/1558
TEMYİZ EDEN (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVALI) : … Bakanlığı – …
VEKİLİ : Hukuk Müşaviri Av. …
İSTEMİN KONUSU:Danıştay Onuncu Dairesinin 06/05/2019 tarih ve E:2014/2319, K:2019/3549 sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: 04/03/2014 tarih ve 28931 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Ücretsiz Veya İndirimli Seyahat Kartları Yönetmeliği’nin 5. maddesinin 1. fıkrasının iptali istenilmiştir.
Daire kararının özeti: Danıştay Onuncu Dairesinin 06/05/2019 tarih ve E:2014/2319, K:2019/3549 sayılı kararıyla; davalı idarenin usule ilişkin süre ve ehliyet itirazı yerinde görülmeyerek işin esasına geçilmiş,
4736 sayılı Kamu Kurum ve Kuruluşlarının Ürettikleri Mal ve Hizmet Tarifeleri ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun’un 1. maddesinin 3., 7. ve 8. fıkraları ile dava konusu Yönetmeliğin 5. maddesinin 1. fıkrasında yer alan kurallar aktarılarak,
İptali istenen maddede yer alan düzenleme, belediyeler tarafından yetki verilen özel şahıs ya da şirketlere ait olan şehiriçi toplu taşıma hizmetlerinin yanı sıra demiryolları ve denizyollarının şehiriçi ve şehirlerarası hatlarından, belediyelere, belediyeler tarafından kurulan şirketlere, birlik, müessese ve işletmelere ait şehiriçi toplu taşıma hizmetlerine ilişkin düzenlemeler de içermekte olduğundan, maddenin belediyeler tarafından yetki verilen özel şahıs ya da şirketlere ait olan şehiriçi toplu taşıma hizmetleri ile sınırlı olarak incelendiği,
4736 sayılı Kanun’un 1. maddesinin 3. fıkrasında, Türk vatandaşı olan altmış beş yaş ve üzeri kişilerin, demiryolları ve denizyollarının şehiriçi hatlarından, belediyelere, belediyeler tarafından kurulan şirketlere, birlik, müessese ve işletmelere veya belediyeler tarafından yetki verilen özel şahıs ya da şirketlere ait şehiriçi toplu taşıma hizmetlerinden ücretsiz olarak yararlanacağı hususunun kurala bağlandığı,
Yönetmeliğin “60 yaş ve üstü bireylerin ücretsiz veya indirimli yolculuk hakkı” başlıklı 5. maddesinin 1. fıkrasında, 4736 sayılı Kanun’un 1. maddesinin 3. fıkrasında yer alan hükme uygun olarak, altmış beş yaş ve üzeri Türk vatandaşlarının ücretsiz olarak yararlanacakları toplu taşıma hizmetlerinin sayıldığı,
Davacının iptalini istediği fıkranın, 4736 sayılı Kanun’un 1. maddesinin 3. fıkrasında yer alan hükmün tekrarı niteliğinde olduğu anlaşıldığından, dayanağı Kanun’a uygun olan Yönetmeliğin 5. maddesinin 1. fıkrasında hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle,
davanın reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Davacı tarafından, özel teşebbüse ücretsiz veya indirimli yolcu taşıma yükümlülüğü getirilmesinin Anayasa’ya aykırı olduğu, angarya yasağını ve mülkiyet hakkını ihlal ettiği ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Davalı idare tarafından, Danıştay Onuncu Dairesince verilen kararın usul ve hukuka uygun bulunduğu ve temyiz dilekçesinde öne sürülen nedenlerin, kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte olmadığı belirtilerek temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmaktadır.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’NIN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile Daire kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulunca, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Danıştay dava dairelerinin nihai kararlarının temyizen incelenerek bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan;
“a) Görev ve yetki dışında bir işe bakılmış olması,
b) Hukuka aykırı karar verilmesi,
c) Usul hükümlerinin uygulanmasında kararı etkileyebilecek nitelikte hata veya eksikliklerin bulunması” sebeplerinden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Davacının temyiz isteminin reddine,
2.Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle reddine ilişkin Danıştay Onuncu Dairesinin temyize konu 06/05/2019 tarih ve E:2014/2319, K:2019/3549 sayılı kararının ONANMASINA,
3. Kesin olarak, 23/09/2020 tarihinde, oybirliği ile karar verildi.