DANIŞTAY İDARİ DAVA DAİRELERİ KURULU         2019/2978 E.  ,  2020/1773 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
İDARİ DAVA DAİRELERİ KURULU
Esas No : 2019/2978
Karar No : 2020/1773

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : … Sendikası
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVALILAR): 1- … (…)
VEKİLİ : Hukuk Müşaviri …
2-… Kurumu Başkanlığı-…
VEKİLİ: I. Huk. Müş. V. …

İSTEMİN KONUSU : Danıştay Onikinci Dairesinin 05/02/2019 tarih ve E:2017/139, K:2019/631 sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Türkiye İstatistik Kurumunda 2010 Yılında Geçici Personel Çalıştırılmasına İlişkin Usul ve Esasların Belirlenmesi ve Ödenecek Ücretlere Dair 23/12/2009 tarih ve 2009/15724 sayılı Bakanlar Kurulu Kararının 4. maddesinin birinci ve dördüncü fıkralarının iptali istenilmiştir.
Daire kararının özeti: Danıştay Onikinci Dairesinin 05/02/2019 tarih ve E:2017/139, K:2019/631 sayılı kararıyla;
Bakanlar Kurulu Kararı’nın 4. maddesinin birinci fıkrası yönünden;
Dava konusu edilen, Türkiye İstatistik Kurumunda 2010 yılında Geçici Personel Çalıştırılmasına İlişkin Usul ve Esasların Belirlenmesi ve Ödenecek Ücretlere Dair Karar’ın yürürlüğe konulmasına ilişkin 23/12/2009 tarih ve 2009/15724 sayılı Bakanlar Kurulu Kararının ‘Ücretler’ başlıklı 4. maddesinin birinci fıkrasında, “Bu karara göre istihdam edilecek en az 2 yıllık yüksek öğrenim mezunu geçici personele aylık asgari ücret tutarından az olmamak kaydıyla, 17.500 gösterge rakamının memur aylık katsayısı ile çarpımı sonucu bulunacak tutarda aylık brüt ücret ödenir.” düzenlemesinin yer aldığı,
Anayasa Mahkemesinin 30/03/2011 tarih ve E:2010/46, K:2011/60 sayılı kararı dikkate alındığında, 657 sayılı Kanun’un 4/C maddesiyle “Geçici Personel” istihdam şekli tanımlanıp, iş güvencesi ve sosyal güvenlik hakkı belirlenmeden statüyü düzenleme yetkisinin bütünüyle Bakanlar Kuruluna bırakılmış olduğu, öte yandan davacının ileri sürdüğü diğer kurumlarda çalışan 4/C’li personele 21.250 ek gösterge uygulanmasına ilişkin 2009/15759 sayılı Bakanlar Kurulu Kararının özelleştirme sonucunda 4/C’li statüye geçirilen personel için ortaya çıkan sosyal ve ekonomik olumsuzlukların kısmen de olsa giderilmesi amacıyla yapılan geçiş düzenlemeleri olduğu anlaşıldığından, dava konusu Bakanlar Kurulu Kararı ile geçici personelin ücretinin bütçe imkanları dikkate alınarak belirlenmesinde ve bu ücretin sınırlandırılmasında hukuka aykırılık bulunmadığı,
Bakanlar Kurulu Kararı’nın 4. maddesinin dördüncü fıkrası yönünden;
Dava konusu, Türkiye İstatistik Kurumunda 2010 yılında Geçici Personel Çalıştırılmasına İlişkin Usul ve Esasların Belirlenmesi ve Ödenecek Ücretlere Dair Karar’ın yürürlüğe konulmasına ilişkin 23/12/2009 tarih ve 2009/15724 sayılı Bakanlar Kurulu Kararının “Ücretler” başlıklı 4. maddesinin dördüncü fıkrasında, “Geçici personele bu kararda belirtilen ücretler dışında herhangi bir ad altında ödeme yapılamaz ve hizmet sözleşmelerine bu yolda hüküm konulamaz.” düzenlemesinin yer aldığı,
Söz konusu hükümle münhasıran “ücret” konusunun düzenlendiği; ücretin, 657 sayılı Kanun’un 147. maddesinde “gündelik” olarak ifade edilen, geçici personelin çalışmasının karşılığı olan ve memurların “aylık” veya “maaş” adı altında aldıkları ödemeye tekabül ettiği,
657 sayılı Kanun’un 4/C maddesinde de belirtildiği üzere; geçici personelin ücretini belirleme yetkisi Bakanlar Kuruluna ait olduğundan, Bakanlar Kurulu Kararıyla bütçe olanakları çerçevesinde belirlenen ücret miktarının idarelerin tek taraflı tasarruflarıyla artırılarak geçici personele anılan Bakanlar Kurulu Kararında belirtilen ücretler dışında herhangi bir ücret ödenmesini engelleyen söz konusu hükümde anılan maddeye ve üst hukuk normlarına aykırı bir yön bulunmadığı,
Ayrıca, dava konusu Bakanlar Kurulu kararı kapsamında çalışan personelin bu düzenleme gerekçe gösterilerek fazla çalışma ücreti verilmeksizin ya da izin hakkı tanınmaksızın fazla çalışmaya tabi tutulmasının mümkün olmadığı gerekçesiyle,davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı tarafından, yalnızca Türkiye İstatistik Kurumunda görev yapan 4/C’li personele ilişkin yayımlanan dava konusu 2009/15724 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile TÜİK dışında kalan tüm kamu kurum ve kuruluşlarında görev yapan 4/C statüsünde çalışan personelin istihdamını ve ücretlerini düzenleyen 2009/15759 sayılı Bakanlar Kurulu kararı arasında geçici personel açısından ciddi farklılıklar bulunduğu, TÜİK’te görev yapan 4/C statüsündeki personelin mağdur edildiği, dava konusu düzenlemelerin Anayasa’nın eşitlik ilkesine aykırı olduğu ve çalışma barışını bozduğu ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMALARI : Davalı idareler tarafından, Danıştay Onikinci Dairesince verilen kararın usul ve hukuka uygun bulunduğu ve temyiz dilekçesinde öne sürülen nedenlerin, kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte olmadığı belirtilerek temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmaktadır.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’IN DÜŞÜNCESİ : Davacıyla, aynı statüde görev yapan ve 2009/15759 saylı Bakanlar Kurulu Kararına tabii olan personele, anılan Karar uyarınca 21.250 ek gösterge uygulanmasına karşılık dava konusu düzenlemede 17.500 ek gösterge öngörülmesinin eşitlik ilkesine aykırı olduğu görüşüyle, temyiz isteminin kısmen kabulü ile 23/12/2009 tarih ve 2009/15724 sayılı Bakanlar Kurulu Kararının “Ücretler” başlıklı 4. maddesinin birinci fıkrasında yer alan düzenleme yönünden kararın bozulması gerektiği; dava konusu Bakanlar Kurulu Kararı’nın 4. maddesinin dördüncü fıkrasında yer alan düzenleme yönünden ise temyiz isteminin reddi ile Daire kararının bu kısmının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulunca, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Danıştay dava dairelerinin nihai kararlarının temyizen incelenerek bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan;
“a) Görev ve yetki dışında bir işe bakılmış olması,
b) Hukuka aykırı karar verilmesi,
c)Usul hükümlerinin uygulanmasında kararı etkileyebilecek nitelikte hata veya eksikliklerin bulunması” sebeplerinden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Davacının temyiz isteminin reddine,
2.Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle reddine ilişkin Danıştay Onikinci Dairesinin temyize konu 05/02/2019 tarih ve E:2017/139, K: 2019/631 sayılı kararının ONANMASINA,
3. Kesin olarak, 08/10/2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.