DANIŞTAY İDARİ DAVA DAİRELERİ KURULU         2019/2159 E.  ,  2020/1880 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
İDARİ DAVA DAİRELERİ KURULU
Esas No : 2019/2159
Karar No : 2020/1880

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : …

KARŞI TARAF (DAVALI) : … Bakanlığı
VEKİLİ : Hazine Av. …

İSTEMİN KONUSU : Danıştay İkinci Dairesinin 26/03/2019 tarih ve E:2016/12177, K:2019/1473 sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Marmara Üniversitesi bünyesinde iç denetçi olarak görev yapan davacı tarafından; 31/10/2011 tarih ve 28101 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Vergi Denetim Kurulu Yönetmeliği’nin 77 ve Geçici 3. maddelerinin eksik düzenleme nedeniyle iptali istenilmiştir.
Daire kararının özeti: Danıştay Beşinci Dairesinin 08/05/2012 tarih ve E:2012/174, K:2012/2990 sayılı davanın ehliyet yönünden reddine yönelik kararının Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulunun 09/06/2014 tarih ve E:2012/2388, K:2014/2587 sayılı kararıyla bozulması ve bu karara karşı davalı idare tarafından yapılan karar düzeltme isteminin de Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulunun 24/03/2016 tarih ve E:2014/5614, K:2016/1058 sayılı kararı ile reddi üzerine, Danıştay İkinci Dairesinin 26/03/2019 tarih ve E:2016/12177, K:2019/1473 sayılı kararıyla bu bozma kararına uyularak, işin esası incelenmiş;
Dava konusu Yönetmeliğin dayanağı olan 178 sayılı Kanun Hükmünde Kararname’nin Geçici 12. maddesinin 9. fıkrasında, vergi denetmeni iken bu görevinden ayrılmış olan personelin; özel sektörde çalışmamış olması ve Bakanlık ve bağlı, ilgili ve ilişkili kuruluşlarında yönetici kadrolarında bulunması koşulları dahilinde vergi müfettişi kadrolarına atanabileceğinin kurala bağlanmış olması karşısında; daha önce vergi denetmeni kadrosunda bulunup bu görevinden ayrılmış olan ve yukarıda belirtilen koşulları taşımayan personelin vergi müfettişi olarak atanmasına yönelik kurallar içermeyen, dolayısıyla, bu kişilerin geçmiş hizmetlerinin dikkate alınması yolunda da hüküm getirmeyen dava konusu düzenlemelerin eksik düzenleme içerdiğinden söz edilemeyeceği, zira, idarelerin, normlar hiyerarşisine aykırılık taşımamak kaydıyla, kamu hizmetinin gerektirdiği düzenlemeleri yapma konusunda takdir yetkisine sahip olduğu ve belirli bir yönde düzenleme yapma hususunda yargı kararıyla zorlanamayacağı dikkate alındığında, somut olayda, takdir yetkisini hukuka uygun şekilde kullandığı görülen davalı idarece düzenlenen dava konusu kurallarda kamu yararı ve hizmet gereklerine aykırı bir yön bulunmadığı gibi hukuka ve üst hukuk normlarına da aykırılık görülmediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı tarafından, Vergi Denetim Kurulu Yönetmeliği’nin 77. maddesinde, sadece Kuruldan istifa ve nakil yoluyla ayrılan personelin durumunun düzenlendiği, ancak geçmişte ayrılanlara ilişkin bir hüküm bulunmadığı; ilgili Yönetmeliğin Geçici 3.maddesinin ise, sadece 646 sayılı KHK’nin yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla vergi denetmeni kadrolarında görev yapanların durumunu düzenlediği, 25 yıllık denetim elemanı olduğu, vergi ceza hukuku alanında doktora yaptığı, Vergi Denetim Kurulunun çalışma alanı olan sahte fatura konusunda doktora tezi yazdığı, vergi müfettişliği mesleğine dönüşünün engellenmesinin, hukuka uygun olup olmadığının, idarenin takdir yetkisini hukuka uygun olarak kullanıp kullanmadığının takdir edilmesi gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Davalı idare tarafından, Danıştay İkinci Dairesince verilen kararın usul ve hukuka uygun bulunduğu ve temyiz dilekçesinde öne sürülen nedenlerin, kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte olmadığı belirtilerek temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmaktadır.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile Daire kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulunca, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Danıştay dava dairelerinin nihai kararlarının temyizen incelenerek bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan;
“a) Görev ve yetki dışında bir işe bakılmış olması,
b) Hukuka aykırı karar verilmesi,
c)Usul hükümlerinin uygulanmasında kararı etkileyebilecek nitelikte hata veya eksikliklerin bulunması” sebeplerinden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Davacının temyiz isteminin reddine,
2.Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle reddine ilişkin Danıştay İkinci Dairesinin temyize konu 26/03/2019 tarih ve E:2016/12177, K:2019/1473 sayılı kararının ONANMASINA,
3. Bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren 15 (onbeş) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 19/10/2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.