DANIŞTAY İDARİ DAVA DAİRELERİ KURULU         2018/4853 E.  ,  2020/335 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
İDARİ DAVA DAİRELERİ KURULU
Esas No : 2018/4853
Karar No : 2020/335

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : Hazine ve Maliye Bakanlığı
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI) : …
İSTEMİN KONUSU : Danıştay İkinci Dairesinin 13/11/2017 tarih ve E:2016/7166, K:2017/6907 sayılı kararının iptale ilişkin kısmının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Sosyal güvenlik denetmeni olarak görev yapan davacı tarafından; sosyal güvenlik kontrol memurluğunda geçen hizmet süresinin, sosyal güvenlik denetmenliğinde geçmiş sayılması talebiyle yapılan başvurunun reddine ilişkin 14/06/2013 tarih ve 5595 sayılı Maliye Bakanlığı İç Denetim Koordinasyon Kurulu işlemi ile bu işlemin dayanağı olan 24/05/2013 tarih ve 28656 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan “5018 sayılı Kamu Malî Yönetimi ve Kontrol Kanununun Geçici 21. Maddesinin Uygulanmasına İlişkin Esas ve Usullerin Belirlenmesine Dair Karar”ın (2.8). maddesinde yer alan ”Sosyal güvenlik denetmenliği unvanında beş yıllık çalışma süresinin hesabında, sosyal güvenlik kontrol memurluğunda geçirilmiş olan hizmet süreleri dikkate alınmayacaktır.” kuralının iptali istenilmiştir.
Daire kararının özeti: Danıştay İkinci Dairesinin 13/11/2017 tarih ve E:2016/7166, K:2017/6907 sayılı kararıyla;
24/05/2013 tarih ve 28656 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 5018 sayılı Kamu Malî Yönetimi ve Kontrol Kanununun Geçici 21. Maddesinin Uygulanmasına İlişkin Esas ve Usullerin Belirlenmesine Dair Karar’ın (2.8). maddesinde yer alan ”Sosyal güvenlik denetmenliği unvanında beş yıllık çalışma süresinin hesabında, sosyal güvenlik kontrol memurluğunda geçirilmiş olan hizmet süreleri dikkate alınmayacaktır.” hükmünün, Dairelerinin 13/11/2017 tarih ve E:2016/5523; K:2017/6905 sayılı kararı ile hukuka aykırılığı saptanarak iptal edildiği;
Bu sebeple, davacının aynı düzenlemeye ilişkin iptal istemi hakkında yeniden bir karar verilmesine yer olmadığı,
Davacının, sosyal güvenlik kontrol memurluğunda geçen hizmet süresinin, sosyal güvenlik denetmenliğinde geçmiş sayılması talebiyle yaptığı başvurunun reddine ilişkin 14/06/2013 tarih ve 5595 sayılı işlemin iptali talebi yönünden ise; Dairelerince, 5018 sayılı Kamu Malî Yönetimi ve Kontrol Kanununun Geçici 21. Maddesinin Uygulanmasına İlişkin Esas ve Usullerin Belirlenmesine Dair Karar’ın (2.8). maddesinin hukuka aykırılığı saptanarak iptaline karar verildiği dikkate alındığında, hukuka aykırı düzenlemeye dayalı olarak tesis edilen bireysel işlemde de hukuka uyarlık görülmediği, sonucuna varılarak, 14/06/2013 tarih ve 5595 sayılı Maliye Bakanlığı İç Denetim Koordinasyon Kurulu işleminin iptaline; 24/05/2013 tarih ve 28656 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan, 5018 sayılı Kamu Malî Yönetimi ve Kontrol Kanununun Geçici 21. Maddesinin Uygulanmasına İlişkin Esas ve Usullerin Belirlenmesine Dair Karar’ın (2.8). maddesinin iptali istemi yönünden ise karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davalı idare tarafından, 5018 sayılı Kanun’un Geçici 21. maddesinin üçüncü fıkrası uyarınca iç denetçi olarak atanabilmek için; mesleğe özel yarışma sınavı ile girilmiş olması, belirli bir süre yetiştirme dönemi sonrası mesleğe atanılması, bu yetiştirme dönemi sonunda yapılan yeterlik sınavında başarılı olunması gerektiği, ancak, sosyal güvenlik kontrol memurlarının bu şartları taşımadığı, ayrıca 5018 sayılı Kanun’un Geçici 21. maddesi uyarınca, İç Denetim Koordinasyon Kurulunun usul ve esasları belirlemede yetkili olduğu ve bu yetkiye dayalı olarak çıkarılan dava konusu düzenleme uyarınca tesis edilen işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı, bu sebeple temyize konu kararın iptale ilişkin kısmının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Davacı tarafından, savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’İN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile Daire kararının temyize konu kısmının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulunca, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Danıştay dava dairelerinin nihai kararlarının temyizen incelenerek bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan;
“a) Görev ve yetki dışında bir işe bakılmış olması,
b) Hukuka aykırı karar verilmesi,
c)Usul hükümlerinin uygulanmasında kararı etkileyebilecek nitelikte hata veya eksikliklerin bulunması” sebeplerinden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen kararın iptale ilişkin kısmı usul ve hukuka uygun olup, temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar kararın bu kısmının bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Davalı idarenin temyiz isteminin reddine,
2.Düzenleyici işlem yönünden karar verilmesine yer olmadığına, bireysel işlemin iptaline ilişkin Danıştay İkinci Dairesinin 13/11/2017 tarih ve E:2016/7166, K:2017/6907 sayılı kararının temyize konu iptale ilişkin kısmının ONANMASINA,
3. Kesin olarak, 12/02/2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.