DANIŞTAY İDARİ DAVA DAİRELERİ KURULU         2015/4168 E.  ,  2015/4502 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
İDARİ DAVA DAİRELERİ KURULU
Esas No : 2015/4168
Karar No : 2015/4502

G Ö N D E R M E K A R A R I

…. Klasik Türk Müziği korosu çalışanı olan … adına …. Sendikası vekili Av. …. tarafından; davacının, 10/03/2010 tarihinde imzaladığı Orkestra-Koro-Topluluk Hizmet Sözleşmesinin, 2/2., 3., 5/1., 6/2., 8., 9., 10., 13., 18., 19., 20/3., 23/2., 27/2., 28., 29., 31/2., 32., 37/2., 42., 43., 45., 46. ve 47. maddelerinin iptali istemiyle …. karşı açılan davada; …. İdare Mahkemesinin 15/10/2015 günlü üst yazısıyla Danıştay Başkanlığına gönderilen dosya incelendi, gereği görüşüldü:
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun “Görevsizlik ve Yetkisizlik Halinde Yapılacak İşlem” başlıklı 43. maddesinde; “1. İdare ve vergi mahkemeleri, idari yargının görev alanına giren bir davada görevsizlik veya yetkisizlik sebebiyle davanın reddine karar verirlerse dosyayı Danıştaya veya görevli ve yetkili idare veya vergi mahkemesine gönderirler. a) Görevsizlik sebebiyle gönderilen dosyalarda Danıştay, davayı görevi içinde görmezse dosyanın yetkili ve görevli mahkemeye gönderilmesine karar verir. b) Görevsizlik veya yetkisizlik sebebiyle dosyanın gönderildiği mahkeme kendisini görevsiz veya yetkisiz gördüğü takdirde, söz konusu mahkeme ile ilk görevsizlik veya yetkisizlik kararını veren mahkeme aynı bölge idare mahkemesinin yargı çevresinde ise, uyuşmazlık bölge idare mahkemesince, aksi halde Danıştayca çözümlenir. 2. Görev ve yetki uyuşmazlıklarında Danıştay ve bölge idare mahkemesince verilen kararlar ilgili mahkemelere bildirilir ve bu husus taraflara tebliğ olunur. 3. Danıştay ve bölge idare mahkemesince görev ve yetki uyuşmazlıkları ile ilgili olarak verilen kararlar kesindir. 4. Bu madde hükümleri gereğince verilen kararlar ile görevli ve yetkili kılınan mahkemeye yeniden dava açılması halinde harç alınmaz.” hükmüne, “Kararın bozulması” başlıklı 49. maddesinde ise “4. Mahkeme bozmaya uymayarak eski kararında ısrar edebilir. Israr kararının ilgili tarafından temyizi halinde, dava, konusuna göre Danıştay İdari veya Vergi Dava Daireleri Kurulunca incelenir.” hükmüne yer verilmiştir.
2577 sayılı Kanun’un “Kararın bozulması” başlıklı 49. maddesinin 1. fıkrasında, temyiz incelemesi sonunda Danıştay’ın a) Görev ve yetki dışında bir işe bakılmış olması, b) Hukuka aykırı karar verilmesi, c) Usul hükümlerine uyulmamış olunması, sebeplerinden dolayı incelenen kararı bozacağı, 4. fıkrasında ise mahkemenin bozmaya uymayarak eski kararında ısrar edebileceği, ısrar kararının ilgili tarafından temyizi halinde, davanın, konusuna göre Danıştay İdari veya Vergi Dava Daireleri Kurulunca inceleneceği, Danıştayın ilgili dava dairesinin kararı uygun görülürse mahkemenin kararının bozulacağı, aksi halde onanacağı, Danıştay İdari ve Vergi Dava Daireleri Kurulları kararlarına uyulmasının zorunlu olduğu belirtilmiştir.
Dosyanın incelenmesinden, davacının, bakılan davayı ilk olarak ….İdare Mahkemesinde açtığı, anılan Mahkemece dosyanın tekemmül ettirilmesinin ardından, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 15. maddesinin 1/a bendi uyarınca, uyuşmazlığın çözümü görevinin Danıştay’a ait olduğu gerekçesiyle 09/12/2011 günlü, E:2010/1091, K:2011/2098 sayılı kararla ‘davanın görev yönünden reddine, dosyanın Danıştay’a gönderilmesine’ karar verildiği, dosyanın gönderildiği Danıştay Beşinci Dairesinin 07/11/2012 günlü, E:2012/4591, K:2012/6895 sayılı kararıyla ise ‘uyuşmazlığın, 2575 sayılı Danıştay Kanunu’nun 24. maddesinin 1/c bendi kapsamında yer almadığı gerekçesiyle dava görev yönünden reddedilerek dosyanın …. İdare Mahkemesine gönderilmesi’ne karar verildiği, Danıştay Beşinci Dairesinin bu kararıyla dosyanın gönderildiği …. İdare Mahkemesince, işin esası incelenmek suretiyle dosyanın esası hakkında bir karar verilmesi gerekirken, …günlü, E:…, K:… sayılı kararla, yukarıda yer verilen usul hükümlerine göre ısrar yolu öngörülmemiş olmasına rağmen “görev ret” kararında ısrar edildiği ve bu ısrar kararına karşı tarafların bir temyiz talebi olmamasına rağmen dosyanın üst yazıyla Danıştay Başkanlığına gönderildiği anlaşılmaktadır.
2577 sayılı Kanun’un 43. maddesinin 1/a bendinde yer alan, görevsizlik sebebiyle gönderilen dosyalarda Danıştay’ın, davayı görevi içinde görmezse dosyanın yetkili ve görevli mahkemeye gönderilmesine karar vereceği yolundaki hüküm, dosyanın gönderildiği Mahkemeye yetki veya görev uyuşmazlığı çıkarılması yetkisi tanıyan bir hüküm olmayıp, aksine, görevsizlik kararı veren mercilerden biri mahkeme diğeri Danıştay ise bu konudaki nihai karar verme yetkisini Danıştay’a bırakan bir düzenlemedir. Kanun koyucunun amacı, mahkeme ile Danıştay arasında yetki ve görev uyuşmazlığı çıkarılması hususunu düzenlemek olsaydı, mahkeme ve Danıştay’ın birbirini görevli görmesi suretiyle çıkacak bu uyuşmazlığın çözüm merciinin de aynı maddede gösterilmesi gerekirdi ki, mahkemece görev yönünden reddedilerek Danıştay’a gönderilen dosyayı Danıştay’ın, görevi içinde görmezse, yetkili ve görevli mahkemeye göndereceği yolundaki düzenleme, görev uyuşmazlığı çıkarılmasını engellemektedir. Çünkü Danıştay’ın gönderme kararı mahkemeyi bağlamaktadır. Nitekim maddenin 1/b bendinde, görevsizlik veya yetkisizlik sebebiyle dosyanın gönderildiği mahkeme kendisini görevsiz veya yetkisiz gördüğü takdirde, söz konusu mahkeme ile ilk görevsizlik veya yetkisizlik kararını veren mahkeme aynı bölge idare mahkemesinin yargı çevresinde ise, uyuşmazlık bölge idare mahkemesince, aksi halde Danıştayca çözümlenecek olup, burada aynı düzeyde iki mahkeme arasında çıkacak görev uyuşmazlığı üzerine dosyanın çözüm mercii gösterilmiştir. Buna göre, aynı bölge idare mahkemesinin yargı çevresindeki iki mahkeme arasında çıkan uyuşmazlık bölge idare mahkemesince, aksi halde Danıştayca çözümlenecektir. Yani maddenin 1/a bendinde mahkeme ve Danıştay arasındaki görev sorunu, 1/b bendinde ise iki mahkeme arasındaki görev sorunu düzenlenmiştir. Nitekim, maddenin 3. bendinde de Danıştay ve bölge idare mahkemesince görev ve yetki uyuşmazlıkları ile ilgili olarak verilen kararların kesin olduğu düzenlenmek suretiyle, 1/a bendinde zaten Danıştay’a bırakılan görevli mahkemeyi belirleme ve dosyayı gönderme yetkisine paralel olarak, 1/b bendine göre çıkarılan görev uyuşmazlığı üzerine nihai karar merciinin Danıştay olduğu hususu hükme bağlanmıştır.
Bunun yanı sıra, 2577 sayılı Kanun’un 43. maddesinin 1/a bendi uyarınca Danıştay’ın yaptığı inceleme ve verdiği kararın niteliği incelenecek olursa; anılan maddeye göre Danıştayca verilen, ‘dosyanın yetkili ve görevli mahkemeye gönderilmesi’ kararının, yine anılan Kanun’un 49. maddesi uyarınca yapılan temyiz incelemesi üzerine verilen bir bozma kararı olmadığı açıkça görülecektir. Bu nedenle, 2577 sayılı Kanun’un 49. maddesinin 4. bendine göre, ortada bir bozma kararı olmadığından, İdare Mahkemesinin bozmaya uymayarak eski kararında ısrar etme yetkisi yoktur.
Danıştay’a üst yazı ile gönderilen dosyada …. İdare Mahkemesince verilen … günlü, E:…, K:…. sayılı karar incelendiğinde ise, mevzuat hükmü açık olmasına rağmen, Danıştay Beşinci Dairesinin 07/11/2012 günlü, E:2012/4591, K:2012/6895 sayılı ‘davanın görev yönünden reddedilerek dosyanın …. İdare Mahkemesine gönderilmesine’ ilişkin kararı, bozma kararı olarak nitelendirilerek Mahkemelerince verilen … günlü, E:…, K:… sayılı kararda ısrar edildiği ve dosyanın Danıştay’a gönderilmesine karar verildiği görülmektedir.
Usul hükümlerinin tanımadığı yetkiye rağmen, bozma niteliğinde olmayan bir kararın bozma kararı olarak nitelenmesi ve bunun sonucunda, ısrar yolu öngörülmeyen bir kararda ısrar edilmiş olması ve ardından, ortada taraflarca bu karara karşı yapılmış bir temyiz başvurusu olmamasına rağmen dosyanın üst yazı ile Mahkemece resen Danıştay’a gönderilmesi suretiyle bakılan uyuşmazlık Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulunun esasına kaydedilmiş olup, yukarıda yer verilen mevzuat uyarınca, Danıştay Beşinci Dairesince verilen 07/11/2012 günlü, E:2012/4591, K:2012/6895 sayılı nihai karara göre dosyayı çözümlemeye görevli olduğuna kuşku bulunmayan Ankara 1. İdare Mahkemesince işin esasının incelenmesi gerekmektedir.
Açıklanan nedenlerle, dosya esas kaydının kapatılarak, Ankara 1. İdare Mahkemesine gönderilmesine, 26/11/2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.