Danıştay 9. Daire Başkanlığı 2022/4404 E. , 2023/1663 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2022/4404
Karar No : 2023/1663
TEMYİZ EDENLER :1-(DAVACI) …San. ve Tic. Ltd. Şti.
2-(DAVALI) … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının, taraflarca temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacı şirket adına bir kısım hasılatını kayıt ve beyan dışı bıraktığı yolunda düzenlenen vergi inceleme raporlarına dayanılarak re’sen tarh edilen 2018 yılı kurumlar vergisi ve 2018 yılının tüm dönemlerine ait geçici vergi ile bu vergiler üzerinden kesilen bir kat vergi ziyaı cezasının kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:… K:… sayılı kararıyla; davacı hakkında düzenlenen vergi tekniği raporunda, davacının kayıtdışı hurda alışları ve satışlarının bulunduğunun açık olduğu, davacının gerek vergi incelemesi gerek yargılama aşamasında envanter çalışmasında tespit edilen alış ve satışların aksini ortaya koyacak herhangi bir bilgi belge eklemediği gibi hukuken itibar edilebilir bir iddiada bulunmadığı, buna ilişkin ispat külfetinin davacıya ait olduğunun açık olduğu ve aksinin ispatlanamadığı hususları göz önüne alındığında, kaydi envanter incelemesinde ilgili yıla ilişkin olarak tespit edilen farkların belgesiz olarak alındığı ve satıldığı, bu suretle elde edilen hasılatın kayıt ve beyan dışı bırakıldığının tespit edildiğinden bahisle belirlenen matrah üzerinden tarh edilen bir kat vergi ziyaı cezalı kurumlar vergisi ile geçici vergileri üzerinden kesilen bir kat vergi ziyaı cezalarında hukuka aykırılık bulunmadığı, davanın, geçici vergi asıllarına ilişkin kısmı yönünden, yıllık verilen vergiye mahsuben peşin alınan vergi niteliğindeki geçici vergilerin mahsup süresi geçmiş olduğundan, aslının aranılmaması, dolayısıyla tarh edilmemesi yalnızca üzerlerinden vergi zıyaı cezası kesilmesi gerekirken, tarh edilmelerinin uygun bulunmadığı, bu durumda, davacı adına 2018 yılının tüm dönemlerine ilişkin olarak re’sen tarh edilen geçici vergilerinin asıllarında hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine, geçici vergi asıllarının kaldırılmasına karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi Kararının hukuka ve usule uygun olduğu ve davalı tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENLERİN İDDİALARI:
DAVACININ İDDİALARI: Haklarında düzenlenen vergi tekniği raporu ve inceleme raporundaki tespitlerin somut verilere dayanmadığı, incelemenin eksik ve yetersiz olduğu iddiasıyla kararın bozulması istenilmektedir.
DAVALININ İDDİALARI: Geçici verginin aslına ilişkin olarak davanın incelenmeksizin reddine karar verilmesi gerektiği, davacı adına düzenlenen ihbarnamelerde mevzuata uygun olduğu iddialarıyla kararın bozulması istenilmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMALARI: Taraflarca savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’İN DÜŞÜNCESİ: Temyiz istemlerinin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinde yer alan bozma sebeplerinden birinin varlığı halinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, davalı tarafından dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
Davacının temyiz başvurusuna gelince;
Dosyanın incelenmesinden; davacı adına 2018 yılı kurumlar vergisi ve 2018 yılının tüm dönemlerine ait geçici vergi ile bu vergiler üzerinden kesilen bir kat vergi ziyaı cezasının kaldırılması istemiyle açılan davayı, geçici vergi yönünden kabul eden, diğer kısımlar yönünden reddeden Vergi Mahkemesi kararının, redde ilişkin hüküm fıkrasının, davacı tarafından istinaf başvurusunda bulunulmaması nedeniyle kesinleştiği anlaşılmaktadır.
Bu durumda, davacı tarafından, kesinleşen kısma yönelik yapılan temyiz başvurusunun incelenmesine olanak bulunmamaktadır.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Davacının temyiz isteminin incelenmeksizin reddine, davalının temyiz isteminin reddine,
2. … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz isteminde bulunan davacıdan …-TL maktu harç alınmasına,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, onama kararının taraflara tebliğini ve bir örneğinin de … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın … Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 27/04/2023 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.