Danıştay Kararı 9. Daire 2022/4319 E. 2022/6370 K. 13.12.2022 T.

Danıştay 9. Daire Başkanlığı         2022/4319 E.  ,  2022/6370 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2022/4319
Karar No : 2022/6370

TEMYİZ EDENLER :1-(DAVACI) Müflis …Demir Çelik ve Met. Ürn. ve İnş. Mal. San. Tic. Ltd. Şti. İflas Masasını Temsilen İflas Dairesi
VEKİLİ : Av. …

2-(DAVALI) …Vergi Dairesi Başkanlığı-…
(…Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : …Bölge İdare Mahkemesi …Vergi Dava Dairesinin …tarih ve E:…, K:…sayılı kararının, taraflarca temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacı şirket adına, defter ve belgelerini incelemeye ibraz etmediği yolunda düzenlenen vergi inceleme raporuna dayanılarak 2013/Ocak ilâ Aralık dönemlerine ilişkin re’sen tarh edilen katma değer vergisi ile 2013/Ocak ilâ Eylül dönemleri için kesilen üç kat, 2013/Ekim, Kasım, Aralık dönemleri için tekerrür hükümleri uygulanarak kesilen üç kat vergi ziyaı cezası ve 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun mükerrer 355. maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasının kaldırılması istemine ilişkindir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Danıştay Dokuzuncu Dairesince, üç kat vergi ziyaı cezasının bir kata indirilmesine ilişkin kısım yönünden verilen bozma kararına uymak suretiyle; defter ve belgelerin mücbir sebep olmaksızın ibraz edilmediği, vergi ziyaı cezasının üç kat olarak kesilmesine neden olan fiil Kanun’da düzenlenen şekilde gerçekleşmiş olduğundan kesilen üç kat vergi ziyaı cezasında hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENLERİN İDDİALARI:
DAVACININ İDDİALARI : İflas idaresinin önceki dönem defter ve belgelerini saklama zorunluluğunun bulunmadığı, iflastan önceki şirket yetkililerinden de defter ve belgelerin istenilmesi gerektiği, eksik inceleme nedeniyle yapılan tarhiyatın hukuka aykırı olduğu iddialarıyla, kararın bozulması istenilmektedir.

DAVALININ İDDİALARI :Savunma dilekçelerinde ileri sürülen iddiaların tekrar edildiği belirtilerek kararın bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Taraflarca savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge İdare Mahkemesi kararlarının Danıştay tarafından bozulması halinde yeniden verilecek kararlara karşı yapılacak temyiz başvuruları bölge idare mahkemesince bozma esaslarına uyulmuş olup olmadığı yönünden incelenebileceğinden ve olayda, Bölge İdare Mahkemesince bozma kararına uyularak karar verildiği anlaşıldığından, davacı tarafından ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
Davalının temyiz istemine gelince;
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 46. maddesinde, Danıştay dava daireleri ile idare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarına karşı tebliğ tarihini izleyen otuz gün içinde Danıştay’da temyiz yoluna başvurulabileceği; 49. maddesinin 3. fıkrasında, kararların kısmen onanması ve kısmen bozulması hallerinde kesinleşen kısmın Danıştay kararında belirtileceği; 50. maddesinin 4. fıkrasında ise, Danıştay’ın bozma kararına uyulduğu takdirde, bu kararın temyiz incelemesinin, bozma kararına uygunlukla sınırlı olarak yapılacağı kurala bağlanmıştır.
Yargılama hukuku kurallarına göre, kanun yoluna başvuranın, aleyhine kanun yoluna başvurduğu kararın bozulmasını talep etmesinde korunması gereken hukuki menfaatinin bulunması zorunludur.
Olayda, Bölge İdare Mahkemesince, bozma kararına uyularak vergi ziyaı cezasının bir katı aşan kısmı yönünden davanın reddine karar verildiğinden, bu kararı temyiz etme hakkı davacıya ait olup karşı taraf durumunda olan davalı idarenin bu kararla hukukî menfaatinin zedelendiğinden söz edilemez. Diğer yandan, Danıştay Dokuzuncu Dairesinin 26/04/2022 tarih ve E:2019/3340, K:2022/1635 sayılı kararıyla, Bölge İdare Mahkemesi kararının, vergi ziyaı cezasının tekerrür hükümleri uygulanmak suretiyle arttırılan kısmının onandığı görüldüğünden, kesinleşen bu kısım hakkında da temyiz iddialarının incelenmesine olanak bulunmamaktadır.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Davacının temyiz isteminin reddine, davalının temyiz isteminin incelenmeksizin reddine,
2. …Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin …tarih ve E:…, K:…sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz isteminde bulunan davacıdan 492 sayılı Harçlar Kanunu’na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca hesaplanacak nispi harcın alınmasına,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, onama kararının taraflara tebliğini ve bir örneğinin de … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın …Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 13/12/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.