Danıştay 9. Daire Başkanlığı 2022/3983 E. , 2022/6816 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2022/3983
Karar No : 2022/6816
TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Müdürlüğü-…
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU :Davacı adına, 2013 yılına ilişkin defter ve belgelerini incelemeye ibraz etmediğinden bahisle düzenlenen vergi inceleme raporuna dayanılarak 2013/Ocak ve Şubat dönemleri için re’sen tarh edilen katma değer vergisi ile tekerrür hükümleri uygulanmak suretiyle kesilen üç kat vergi ziyaı cezasının kaldırılması istemiyle açılan davayı reddeden Vergi Mahkemesi kararının temyiz edilmesi üzerine Danıştay Dokuzuncu Dairesince davacı tarafından, defter ve belgelerin incelenmek üzere hazır olduğu, istenmesi halinde ibraz edilebileceği hususunun temyiz aşamasında ileri sürüldüğü görüldüğünden, re’sen araştırma ilkesi uyarınca vergi mahkemesince, yükümlünün defter ve belgelerinin asıllarının istenilmesi, ibraz edilecek olan defter ve belgelerden vergi dairesi de haberdar edilmek suretiyle sözkonusu belgelerin gerçekten alış yapılan emtiaya ait faturalar olup olmadığının araştırılması ve gerçek alış faturaları gözönüne alınarak ödenecek verginin tespiti için bu defter ve belgeler üzerinde gerekirse bilirkişi incelemesi de yaptırılmak suretiyle ortaya çıkacak sonuca göre uyuşmazlık hakkında yeniden bir karar verilmesi gerektiği gerekçesiyle verilen bozma kararına uymayıp ısrar edilmesi üzerine, Danıştay Vergi Dava Daireleri Kurulunca verilen bozma kararına uyarak dosyanın yeniden incelenmesi suretiyle; davacının ibraz ettiği defter ve belgeler üzerinde davalı idare tarafından yapılan inceleme neticesinde hazırlanan görüş ve öneri raporundaki tespitlerin incelenmesinden, … tarafından düzenlenen toplam 3.750,00-TL + 675,00-TL katma değer vergisi tutarlı iki adet fatura bakımından, Mahkeme ara kararlarına rağmen anılan faturalar veya örneklerinin Mahkemeye ibraz edilmediği, bu durumda, herhangi bir mücbir sebep bulunmaksızın ilgili belgeleri ibraz etmeyen ve indirim hakkını kanıtlayamayan davacının, indirim konusu yaptığı katma değer vergilerinin reddi suretiyle, adına yapılan cezalı tarhiyatın anılan faturalardan kaynaklanan kısmında hukuka aykırılık bulunmadığı; …’tan alınan faturalar bakımından yapılan incelemede, Selçuk Vergi Dairesi Müdürlüğü’nün … vergi kimlik numaralı mükellefi … hakkında düzenlenen … tarih ve … sayılı vergi tekniği raporunun incelenmesinden, anılan mükellef tarafından düzenlenen faturaların gerçek mal ve hizmet hareketini yansıtmadığı sonucuna varıldığı, bu durumda davacının, 2013 yılında …’tan aldığı sahte faturaları yasal defterlerine kaydettiği ve bu faturalarda yer alan katma değer vergilerini ilgili dönem katma değer vergisi beyannamelerinde indirim konusu yaptığı anlaşıldığından, bu mükelleften alınan faturaların yasal defterlere kaydedilen indirimlerinin reddedilmesinden kaynaklan kısmında hukuka aykırılık bulunmadığı; diğer faturalar bakımından yapılan incelemede ise, davacı hakkında düzenlenen görüş ve öneri raporunda, gerçek mal ve hizmet alımlarına ilişkin olmadığı yönünde bir eleştiri getirilmediği, bu bakımdan dava konusu cezalı tarhiyatların ibraz edilmeyen faturalar ile … dışında kalan mükelleflerden alınan mal ve hizmetlerden kaynaklanan kısımlarında hukuka uyarlık bulunmadığı; vergi ziyaı cezalarının tekerrür nedeniyle artırılan kısmı bakımından yapılan değerlendirmede ise, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 339. maddesinin 26/10/2021 tarih ve 31640 sayılı Resmi Gazete yayımlanarak yürürlüğe giren 7338 sayılı Vergi Usul Kanunu İle Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 38. maddesi ile değişik halinin lehe kanun bakımından değerlendirildiği, davaya konu vergi ziyaı cezasının tekerrür dolayısıyla arttırılmasının gerekçesinin, 2008 yılı gelir vergisine ilişkin düzeltme beyannamesi sonrası yapılan ve 14/12/2011 tarihinde davacıya tebliğ edilen cezalı tarhiyat olduğu ve tekerrüre esas alınan cezanın 1.007,00-TL olduğu, lehe kanun uygulaması sonucu tekerrür nedeniyle attırılan ceza tutarının, kesinleşen ceza tutarından fazla olamayacağı öngörüldüğünden, dava konusu vergi ziyaı cezasının davanın reddi ile sonuçlanan kısmının tekerrür nedeniyle arttırılan ceza tutarının 1.007,00-TL’sinde hukuka aykırılık, bu tutarı aşan kısmında ise hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine, dava konusu cezalı tarhiyatın, ibraz edilmeyen faturalar ile …’tan alınan faturalar dışında kalan kısmı ile her bir vergilendirme dönemi için tekerrür nedeniyle artırılan ceza tutarının 1.007,00-TL’yi aşan kısmının kaldırılmasına yönelik … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının davanın kabulüne ilişkin hüküm fıkrasına karşı davalı idare tarafından yapılan temyiz isteminin, Danıştay Vergi Dava Daireleri Kurulunun 13/04/2021 tarih ve E:2022/299, K:2022/441 sayılı kararı ile bozma kararına uygunluk yönünden reddedilip, kararın bozma kapsamı dışında kalan kısmına ilişkin temyiz incelemesinin sonuçlandırılması için dosyanın Danıştay Dokuzuncu Dairesine gönderilmesi üzerine, anılan Vergi Mahkemesi kararının kabule ilişkin hüküm fıkrasına yönelik temyiz isteminin incelenmesine ilişkindir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Davacı hakkında düzenlenen vergi inceleme raporuna dayanılarak yapılan cezalı tarhiyat ile kesilen vergi ziyaı cezasına tekerrür hükümlerinin uygulanmasında hukuka aykırılık bulunmadığı iddiasıyla kararın aleyhe olan kısmının bozulması istenilmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’NİN DÜŞÜNCESİ:İleri sürülen iddialar Vergi Mahkemesi kararının kabule ilişkin kısmının bozulmasını gerektirecek nitelikte bulunmadığından, temyiz isteminin reddi gerekeceği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
İleri sürülen iddialar temyize konu Vergi Mahkemesi kararının kabule ilişkin kısmının bozulmasını sağlayacak durumda bulunmadığından, temyiz isteminin reddine ve kararın kabule ilişkin kısmının onanmasına, 2577 sayılı Kanun’un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 29/12/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.