Danıştay Kararı 9. Daire 2022/3887 E. 2023/505 K. 01.03.2023 T.

Danıştay 9. Daire Başkanlığı         2022/3887 E.  ,  2023/505 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2022/3887
Karar No : 2023/505

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : … Elektrik Üretim A.Ş.
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı-…
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının, temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacı şirket ile BOTAŞ arasında imzalanan 31/12/2020 tarihli doğal gaz alım-satım sözleşmesine istinaden 2020/Aralık dönemi için ihtirazi kayıtla verilen beyanname üzerine tahakkuk ettirilen 1.094.940,00- TL damga vergisinin iptali ve ödenen tutarın faiziyle iadesi istemine ilişkindir.

İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla; uyuşmazlığa konu sözleşmede, davacı şirketçe satışı üstlenilen doğalgazın fiyatının BOTAŞ’ın resmi sitesinde yayımlanan doğal gaz toptan satış tarifesinde yer alan fiyat olarak belirlenmesi, doğalgaz fiyatlarının aylar içerisinde nasıl bir seyir göstereceğinin önceden belirlenmesinin mümkün olmaması nedeniyle sözleşme tarihi itibarıyla sözleşme bedelinin belirlenmesinin mümkün olmadığı, sözleşmenin imzalandığı tarihte ilgili aylarda fiili olarak ne kadar doğalgaz çekişi yapılacağının da bilinmediği, bu durumda vergiye tabi kağıttaki rakamların, bu kağıtta yer almayan üstelik zamana ve miktara göre değişebilecek bazı matematiksel hesaplamalar sonucu bulunacak değerin, yasanın aradığı anlamda belli para olarak kabulü mümkün bulunmadığından söz konusu sözleşmenin nisbi damga vergisine tabi olduğu belirtilerek tahakkuk ettirilen dava konusu damga vergisinde hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne, dava konusu işlemin iptaline, davacıdan tahsil olunan 1.094.940,00-TL damga vergisinin ödeme tarihinden itibaren, tecil faizi oranında işleyecek faiziyle birlikte davacıya iadesine karar verilmiştir.

Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Davacı şirketçe çekişi öngörülen doğalgaz miktarı sözleşmenin 4. maddesinde, çekilecek doğalgaz için uygulanacak birim fiyat da sözleşmenin 7. maddesinde belli edildiğine göre, sözleşmenin içerdiği belli para, çekişi öngörülen doğalgaz miktarı ile fiyatın çarpımı sonucu bulunabileceğinden, anılan kağıdın belli para içerdiği açık olup, bu tutar üzerinden damga vergisine tabi tutulmasında kanuna aykırılık görülmediği, her ne kadar, Mahkemece; kağıtta yer almayan, üstelik zamana ve miktara göre değişebilecek bazı matematiksel hesaplamalar sonucunda bulunacak değerin belli para olarak kabul edilemeyeceği gerekçesiyle karar verilmişse de, imzalandığı tarih itibarıyla “hesaplanabilir” belli parayı içeren sözleşmede öngörülen asgari veya azami tutar üzerinden doğalgaz çekişinin yapılıp yapılmamasının, yani ileriye dönük olarak sözleşmenin uygulamasından kaynaklanacak hususların damga vergisi açısından vergiyi doğuran olayın gerçekleşmesi üzerinde etkisi söz konusu olmadığından, bu gerekçeye katılmanın olanaklı görülmediği gerekçesiyle davalı idarenin istinaf başvurusunun kabulü ile Vergi Mahkemesi kaldırıldıktan sonra davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Sözleşmede, temini kararlaştırılan doğalgaz miktarının belli olmadığı, sözleşme tarihi itibarıyla satış birim fiyatının belli olmadığı, 2016 yılından 2021 yılının sonuna değin istikrarlı şekilde mükellef lehine verilen kararlarla oluşan içtihat dikkate alındığında, uyuşmazlığa konu sözleşmeden alınan damga vergisinin hukuka aykırı olduğu iddialarıyla kararın bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’IN DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Davacının temyiz isteminin reddine,
2.Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle kabulüne ilişkin Vergi Mahkemesi kararına yönelik istinaf başvurusunu kabul edip, Mahkeme kararını kaldırdıktan sonra davayı reddeden … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3.Temyiz isteminde bulunandan …-TL maktu harç alınmasına,
4.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, onama kararının taraflara tebliğini ve bir örneğinin de … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın … Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 01/03/2023 tarihinde, kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.