Danıştay Kararı 9. Daire 2022/3428 E. 2023/1150 K. 30.03.2023 T.

Danıştay 9. Daire Başkanlığı         2022/3428 E.  ,  2023/1150 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2022/3428
Karar No : 2023/1150

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Başkanlığı-…
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : 1-…
2-…
3-…
4-…
5-…
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:… K:… sayılı kararının, temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacılar tarafından, Sulh Hukuk Mahkemesi satış memurluğunca yapılan ihale sonucu satın alınan taşınmazın satış bedeli üzerinden ödenen katma değer vergisinin iadesi istemiyle yapılan düzeltme-şikayet başvurusunun reddine ilişkin … tarih ve … sayılı işlemin iptali ile ödenen tutarın ödeme tarihinden itibaren hesaplanacak tecil faiziyle iadesi istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla; dava konusu taşınmazın tapu kaydında “korunması gerekli taşınmaz kültür varlığı” şerhinin yer aldığı, 2863 sayılı Kültür ve Tabiat Varlıklarının Korunması Kanununun 21. maddesinin gerek ilk halinde gerekse 10/09/2014 tarihinde 6552 sayılı Kanunla yapılan değişiklikten sonraki halinde tapu kütüğüne “korunması gerekli taşınmaz kültür varlığıdır” kaydı konulmuş olan taşınmaz kültür varlıkları ile arkeolojik sit alanı ve doğal sit alanı olmaları nedeniyle üzerlerinde kesin yapılaşma yasağı getirilmiş taşınmazların her türlü vergi, resim ve harçtan muaf olduğu, her ne kadar 3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanununun 19. maddesinde, diğer Kanunlardaki vergi muaflık ve istisna hükümlerinin katma değer vergisi bakımından geçersiz olduğu ve bu vergiye ilişkin istisna ve muafiyetlerin ancak bu Kanuna hüküm eklenmek veya bu Kanunda değişiklik yapılmak suretiyle düzenleneceği belirtilmiş ise de, uyuşmazlık açısından özel Kanun niteliği taşıyan ve 3065 sayılı Kanunun 19. maddesinden sonraki bir tarihte yürürlüğe konulan 2863 sayılı Kanunun 21. maddesinde yer alan muafiyete ilişkin hükümlerin 10/09/2014 tarihli Kanun değişikliği ile de korunması karşısında muafiyetin katma değer vergisi açısından da geçerli olduğu sonucuna varıldığı, bu kapsamda davacılar haksız tahsilat nedeniyle ödenen katma değer vergisi tutarının kullanımında mahrum kaldığından tahsil edilen tutarın tecil faiziyle iadesi gerektiği gerekçesiyle davanın kabulüne, dava konusu işlemin iptali ile ödenen katma değer vergisinin tahsil tarihinden itibaren işleyecek tecil faizi ile birlikte davacıya iadesine karar verilmiştir.

Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının hukuka ve usule uygun olduğu ve davalı idare tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Uyuşmazlığa konu katma değer vergisinin mükellefinin satışı yapan kurum olması nedeniyle davacıların dava açma ehliyetleri olmadığı, vergi hatası kapsamında görülen uyuşmazlığın hukuken değerlendirilmesi ve yorumlanması gerektiği 2863 sayılı Kanundaki istisnanın katma değer vergisini kapsamadığı, 3095 sayılı Kanunda “taşınmaz kültür varlığı” olarak kayıtlı taşınmazların tesliminin katma değer vergisinden istisna olduğu yolunda düzenleme bulunmadığı iddialarıyla kararın bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Yasal dayanaktan yoksun olan temyiz isteminin reddi gerektiği yolundadır.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’İN DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Davalının temyiz isteminin reddine,
2.Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle kabulüne ilişkin Vergi Mahkemesi kararına yönelik istinaf başvurusunun reddi yolundaki … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, onama kararının taraflara tebliğini ve bir örneğinin de … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın … Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 30/03/2023 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.