Danıştay 9. Daire Başkanlığı 2022/1604 E. , 2022/6419 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2022/1604
Karar No : 2022/6419
TEMYİZ EDENLER:
1- (DAVALI) … Vergi Dairesi Başkanlığı (… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ: Av. …
2- (DAVACI) … Hafriyat Peyzaj İnşaat Taşımacılık Madencilik Otomotiv Taahhüt Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ: Av. …
İSTEMİN KONUSU: … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının taraflarca temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacı şirket adına, önceki dönemden devreden katma değer vergisinin azaltıldığı yolunda düzenlenen vergi inceleme raporuna dayanılarak 2018/Şubat-Nisan dönemleri için re’sen tarh edilen katma değer vergisi ile tekerrür hükümleri uygulanmak suretiyle kesilen bir kat vergi ziyaı cezasının kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla; 2017/Ekim ve 2017/Kasım dönemlerine ilişkin vergi ziyaı cezalı katma değer vergilerine karşı açılan davalarda, Mahkemelerinin sırasıyla … tarih ve E:… K:… sayılı ve … tarih ve E:… K:… sayılı kararları ile davaların reddine karar verildiğinden, 2017/Aralık döneminden devreden katma değer vergisi tutarının azaldığından bahisle 2018 yılı katma değer vergisi beyanının yeniden düzenlenmesi suretiyle davacı adına 2018/Şubat-Nisan dönemleri için yapılan vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi tarhiyatında hukuka aykırılık görülmediği, vergi ziyaı cezalarına tekerrür hükümlerinin uygulanması yönünden ise; dava konusu olan 2017 yılında tekerrür hükümlerinin uygulanabilmesi için bu yıldan önce vergi ziyaı cezasına sebebiyet verilerek kesinleşmiş bir vergi ziyaı cezası bulunması gerektiği, davacı adına kesilen 2014/Mart dönemine ilişkin vergi ziyaı cezası 27/07/2016 tarihinde tebliğ edilerek kesinleştiğinden, kesilen vergi ziyaı cezalarına tekerrür hükümleri uygulanmasında da hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Davacı tarafından ileri sürülen iddialar, Vergi Mahkemesi kararının bir kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergisine ilişkin kısmının kaldırılmasını gerektirecek nitelikte bulunmadığından bu kısma yönelik istinaf başvurusunun reddi gerektiği, vergi ziyaı cezasının tekerrür hükümleri uyarınca arttırılan kısmına yönelik istinaf başvurusu yönünden ise; 2014/Mart dönemi için kesilen ve 27/07/2016 tarihinde tebliğ edilerek kesinleşen vergi ziyaı cezasının tekerrüre esas alındığı, sözü geçen vergi ziyaı cezası tutarının 2,129,27-TL olduğu, dolayısıyla 7338 sayılı Kanunla yapılan değişiklik uyarınca vergi ziyaı cezası için bir katı aşan tutarların her ay için 2,129,27- TL’sinin hukuka uygun olduğu, bu tutarı aşan arttırımların ise hukuka aykırı olduğu gerekçesiyle katma değer vergisi ile bir katı vergi ziyaı cezası ve vergi ziyaı cezasının kesinleşen ceza tutarındaki arttırımları (tekerrür) yönünden istinaf başvurusunun reddine; vergi ziyaı cezasının tekerrüre esas alınan ceza tutarını aşan kısmı yönünden istinaf başvurusunun kabulüne, kararın bu kısmının kaldırılmasına, davanın bu husus bakımından kabulüne, tekerrür uyarınca fazladan arttırılan tutarın kaldırılmasına karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENLERİN İDDİALARI:
DAVALININ İDDİALARI: Davacı hakkında düzenlenen vergi inceleme raporu uyarınca yapılan işlemlerin hukuka uygun olduğu iddiasıyla kararın aleyhe olan kısmının bozulması istenilmektedir.
DAVACININ İDDİALARI: Dava konusu işlemlerin dayanağı olan vergi tekniği raporunun ihbarname ekinde kendilerine tebliğ edilmediği, bu durumun ihbarnameyi hükümsüz kılacak nitelikte bir usul hatası olduğu, fatura içeriği malların gerçekten alınıp alınmadığı konusunda bir inceleme yapılmadan sadece başka raporlara atıf yapmakla yetinen dolayısıyla eksik incelemeye dayalı bir rapora istinaden yapılan tarhiyatların hukuka aykırı olduğu iddialarıyla kararın aleyhe olan kısmının bozulması istenilmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMALARI: Davalı tarafından savunma verilmemiştir. Davacının savunması yasal dayanaktan yoksun olan temyiz isteminin reddi gerektiği yolundadır.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’ÜN DÜŞÜNCESİ: Temyiz istemlerinin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçelerde ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
Nitekim; ilk derece mahkemesi kararında atıf yapılan, dava konusu cezalı tarhiyatın matrah olarak bağlı bulunduğu 2017/Kasım dönemine ilişkin vergi ziyaı cezalı katma değer vergisine karşı açılan dava Vergi Mahkemesince kesin olarak reddedilmiş, 2017/Ekim dönemine ilişkin vergi ziyaı cezalı katma değer vergisine karşı açılan davayı reddeden Vergi Mahkemesi kararına karşı davacı tarafından yapılan istinaf başvurusunu cezalı tarhiyat yönünden reddeden … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararı, Danıştay Dokuzuncu Dairesinin 14/12/2022 tarih ve E:2022/1603, K:2022/6420 sayılı kararıyla onanarak kesinleşmiştir.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
Tarafların temyiz isteminin reddine,
Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle reddine ilişkin Vergi Mahkemesi kararına yönelik istinaf başvurusunun kısmen reddi, kısmen kabulü yolundaki … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
Temyiz isteminde bulunan davacıdan 492 sayılı Harçlar Kanunu’na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca hesaplanacak nispi harcın alınmasına,
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, onama kararının taraflara tebliğini ve bir örneğinin de … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın … Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 14/12/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.