Danıştay 9. Daire Başkanlığı 2021/4794 E. , 2023/800 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2021/4794
Karar No : 2023/800
TEMYİZ EDEN (DAVALI): … Vergi Dairesi Başkanlığı
VEKİLİ: Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI) : …
VEKİLİ: Av. …
İSTEMİN KONUSU: … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesi’nin … tarih ve E:…; K:… sayılı kararının, temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacı adına gayrimenkul satışından elde ettiği bir kısım hasılatını kayıt ve beyan dışı bıraktığı yolunda düzenlenen vergi inceleme raporuna dayanılarak 2016/Ocak-Mart, Temmuz-Eylül, Ekim-Aralık dönemleri için re’sen tarh edilen geçici vergi ile 2016/Ocak-Mart dönemi için 1 kat, diğer dönemler için tekerrür hükümleri uygulanmak suretiyle kesilen 1 kat vergi ziyaı cezasının kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararı ile; Mahkemelerinin … tarih ve E:…, K: … sayılı kararı ile vergi ziyaı cezalı gelir vergisi yönünden davanın kabulüne karar verildiğinden, aynı sebepten kaynaklanan geçici vergi üzerinden kesilen vergi ziyaı cezasında da hukuka uygunluk bulunmadığı, geçici vergi bakımından ise; dava konusu geçici verginin cari hesap dönemleri geçtiği için beyannameden mahsup olanağı kalmaması nedeniyle terkin edilmesi gerektiğinden ve mahsup dönemi geçmiş dava konusu geçici verginin 193 sayılı Kanun’un mükerrer 120. maddesi gereğince tahakkuk ettirilmeyeceği ancak normal vade tarihinden mahsup tarihine kadar geçen süre için sistemde gecikme faizi hesaplanabilmesi için ihbarnamede zorunlu olarak yer aldığı anlaşıldığından geçici vergi hakkında karar verilmesine yer bulunmadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, kısmen karar verilmesine yer olmadığına, dava konusu vergi ziyaı cezasının kaldırılmasına karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının kabule ilişkin kısmının hukuka ve usule uygun olduğu ve davalı idare tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI:Tarhiyatın arsa sahiplerine satılan taşınmazlara ilişkin kısmı yönünden; vergi inceleme raporu ile davacının 2016 takvim yılında, alıcılarının tasarrufuna teslim ettiği bağımsız bölümlerin satışlarına ilişkin olarak, düşük tutarlı hasılat faturası düzenlemek suretiyle bir kısım satış hasılatını yasal defterleri ve beyanlarına yansıtmadığının tespit edildiği, 26/04/2014 tarih ve 28983 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan ”Katma Değer Vergisi Genel Uygulama Tebliğ”nin ilgili hükümlerine göre 2016 yılında satışı yapılan 33 adet taşınmaz için düşük tutarlı fatura düzenlenerek bunlara ilişkin hasılatın kayıt ve beyan dışı bırakıldığının tespit edilerek arsa payı dahil birim metrekare değeri üzerinden bulunan maliyet bedeline %5 ilave edilmek suretiyle bulunan matrah farkı üzerinden dava konusu gelir vergisinin tarh edilmesinin usul ve yasaya uygun olduğu, tarhiyatın üçüncü kişilere satılan taşınmazlara ilişkin kısmı yönünden ise; davacının defter kayıtları ve beyanlarında yer alan maliyet ve hasılat tutarları gerçeği yansıtmadığından yapı yaklaşık birim maliyetleri üzerinden hesaplamalar yapılarak bulunan matrah farkı üzerinden tarhiyat yapılmasında usul ve yasaya uygun olduğu iddiasıyla kararın bozulması istenilmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’IN DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
Öte yandan, temyize konu kararda atıfta bulunulan karar, Danıştay Dokuzuncu Dairesinin 16/03/2023 tarih ve E:2021/4798, K:2023/799 sayılı kararıyla onanarak kesinleşmiştir.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Davalının temyiz isteminin reddine,
2.Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle kabulü yolundaki Vergi Mahkemesi kararına yönelik davalı idarenin istinaf başvurusunun reddine ilişkin … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesi’nin … tarih ve E:…; K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, onama kararının taraflara tebliğini ve bir örneğinin de … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın … Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 16/03/2023 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.