Danıştay 9. Daire Başkanlığı 2021/4089 E. , 2023/1645 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2021/4089
Karar No : 2023/1645
TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Müdürlüğü-…
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI) : … Elektrikli Ev Aletleri Tekstil İnş. Tur. Otel. Gıd. San. Tic. Ltd. Şti.
VEKİLİ : Av….
İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E…, K:… sayılı kararının, temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacı şirket adına, haksız katma değer vergisi iadesi aldığı yolunda düzenlenen vergi inceleme raporuna dayanılarak 2018/Haziran dönemi için re’sen tarh edilen katma değer vergisi ile tekerrür hükümleri uygulanmak suretiyle kesilen bir kat vergi ziyaı cezasının kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: …. Vergi Mahkemesinin … tarih ve E…, K:… sayılı kararıyla; dosyanın incelenmesinden, … İli … İlçesi … Mevkii … pafta … ada … parselde bulunan taşınmaz üzerinde inşa edilen binanın yapı kullanma izin belgesine göre 14 adet mesken ve 2 adet dükkandan oluştuğu belirtilmesine rağmen, satışı gerçekleştirilen bağımsız bölümlerin konut olarak değil iş yeri olarak teslim edildiği ve davacı tarafından haksız katma değer vergisi iadesi alındığından bahisle yapılan vergi ziyaı cezalı tarhiyatın kaldırılması istemiyle görülmekte olan davanın açıldığının anlaşıldığı, olayda, idarece yapılan yoklamada söz konusu yapının konukevi olarak işletildiğinin tespit edildiği, kiracının ifadesinde taşınmazın tamamını apart daire faaliyetinde bulunmak için kiraladığı, odalara herhangi bir tadilat yapmadığı, her odada banyo ve tuvaletin olduğu ve belediye teknik ekiplerince yapılan incelemede de mesken olarak tanımlanan bağımsız bölümlerin her birinin dörder adet apart odası şeklinde kullanıldığının tespit edildiği hususları değerlendirildiğinde uyuşmazlık konusu taşınmazın iş yeri olarak teslim edildiği sonucuna varıldığından davacı adına bir kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi tarh edilmesinde hukuka aykırılık bulunmadığı, öte yandan davalı idarece savunma dilekçesinde tekerrürün 2016/Mayıs dönemine ait katma değer vergisi beyannamesinin süresinden sonra verildiğinden bahisle kesilen vergi ziyaı cezasına ilişkin olduğunun belirtildiği, söz konusu cezaya ilişkin ihbarnamenin 11/07/2016 tarihinde tebliğ edildiği görüldüğünden, cezanın kesinleştiği yılı takip eden 2017 yılının başından itibaren beş yıl içinde vergi ziyaını gerektiren fiil meydana geldiğinden tekerrür hükümleri uygulanarak vergi ziyaı cezası kesilebileceğinden dava konusu 2018 yılının ilgili dönemine ait vergi ziyaı cezasının tekerrür hükümleri uygulanarak yüzde elli oranında arttırılmasında da hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Dosyanın incelenmesinden, davacının satışını gerçekleştirdiği 150 m2’nin altındaki taşınmazların satışına yönelik uygulanacak katma değer vergisi oranının indirimli orana tabi olup olmadığının tespitinde öncelikle yapı ruhsatı, yapı kullanma izin belgesi ve tapu kayıtları esas alınarak inceleme yapılması ve bu yolla taşınmazın niteliğinin ve katma değer vergisi oranının belirlenmesi, eğer bu belgeler yoksa idarece yapılan diğer tespitlerin değerlendirilmesi yoluna gidilmesi gerekirken, yapı ruhsatı, yapı kullanma izin belgesi ve tapu kayıtlarında yer alan bilgiler ışığında bir değerlendirme yapılmaksızın, taşınmaz satışından çok sonra taşınmazların iş yeri olarak kullanıldığına ilişkin tespitin, taşınmazların fiili kullanım şekli ile taşınmazı kiralayan nezdinde yapılan karşıt incelemede alınan ifadeden yola çıkılarak, uyuşmazlık konusu taşınmazların iş yeri olduğu sonucuna varılarak katma değer vergisi oranı belirlenmesinde hukuki isabet bulunmadığının anlaşıldığı, olayda, 2017/Aralık döneminde teslim edilen dava konusu 14 adet bağımsız bölümün yapılırken ve teslim edilirken konut niteliğinde olduğu, teslim aşamasında aksi yönde bir tespitin de bulunmadığı, idarece teslimden yaklaşık 2 yıl geçtikten sonra yapılan yoklamada söz konusu bölümlerin iş yeri olarak kullanıldığı tespitinin teslim aşamasında yapıların konut olduğu gerçeğini değiştirmeyeceği, teslim alan kişiler tarafından sonradan kullanım amacının değiştirilmiş olması halinin, vergiyi doğuran olayın gerçek mahiyetinin esas olduğu ilkesi uyarınca uyuşmazlığın çözümünde dikkate alınamayacağı sonucuna varıldığı, bu durumda davacı şirketin, 2017/Aralık döneminde gerçekleştirdiği indirimli orana tabi konut teslimleri nedeniyle yüklendiği ancak indirim yoluyla telafi edemediği katma değer vergisi iadesinin tahsiline yönelik yapılan cezalı katma değer vergisi tarhiyatında hukuka uygunluk bulunmadığı gerekçesiyle davacının istinaf başvurusunun kabulüne, Vergi Mahkemesi kararının kaldırılmasına ve davanın kabulüne karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Davacı şirket tarafından inşa edilen taşınmazların konut olarak teslim edilmediği, söz konusu taşınmazların pansiyon işletmeciliğinde kullanıldığı ve yapılan telimin iş yeri teslimi niteliğinde olduğu, davacı şirketin haksız katma değer vergisi iadesi aldığından bahisle yapılan cezalı tarhiyatta hukuka aykırılık bulunmadığı iddialarıyla kararın bozulması istenilmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’İN DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Davalının temyiz isteminin reddine,
2. … Bölge İdare Mahkemesi …. Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K… sayılı kararının ONANMASINA,
3.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, onama kararının taraflara tebliğini ve bir örneğinin de …onya Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın … …. Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 27/04/2023 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.