Danıştay 9. Daire Başkanlığı 2021/3960 E. , 2023/231 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2021/3960
Karar No : 2023/231
TEMYİZ EDEN (DAVALI): … Vergi Dairesi Başkanlığı (… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ: Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI): … Turizm Yat. San. İth. İhr. Tic. A.Ş.
VEKİLİ: Av. …
İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının, temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacı şirket adına, vergi denetimleri sırasında alkollü içecek satışı yapılan kafe-bar işletmesinde düzenlenen faturalarda %18 oranında katma değer vergisi hesaplanması gerekmesine rağmen %8 oranında katma değer vergisi hesaplandığının tespit edildiğinden bahisle, 2019/Ocak-Kasım dönemleri için tarh edilen katma değer vergileri ile tekerrür hükümleri uygulanmak suretiyle kesilen bir kat vergi ziyaı cezalarının kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla; Katma Değer Vergisi Genel Uygulama Tebliği’nin “Yiyecek ve İçecek Sunulan Yerlerde Katma Değer Vergisi Uygulaması” başlıklı III/B-2.4.1 bölümünün 1. bendinin olay anındaki şeklinde; 2007/13033 sayılı Bakanlar Kurulu Kararına ekli (II) sayılı listenin (B) bölümünün 24. sırasında yer alan; kahvehane, kır kahvesi, çay bahçesi, çay ocağı, kıraathane, kafeterya, pastane, ayakta yemek yenilen yerler, yemeği pakette satan veya diğer şekillerde yemek hizmeti sunan yerler (hazır yemek şirketleri dâhil), lokanta, içkili lokanta, kebapçı ve benzeri yerlerde verilen hizmetlerde katma değer vergisi oranının 10/10/2008 tarihinden itibaren %8 olarak uygulanacağı, birinci sınıf lokanta ruhsatı ya da işletme belgesine sahip olan yerler ile üç yıldız ve üzeri oteller, tatil köyleri ve benzeri tesislerin bünyesindeki lokantalarda verilen hizmetlere 2009/15200 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile 15/07/2009 tarihinden itibaren genel oranda katma değer vergisi uygulanacağı, 2. bendinde; indirimli oran uygulanan yerlerde verilen hizmetler içinde alkollü içecek servisinin de bulunması halinde, hizmetin alkollü içeceklere ilişkin kısmına %18 katma değer vergisi oranı uygulanacağının belirtildiği, tebliğin III/B-2.5 bölümünde de, otel, motel, pansiyon, tatil köyü ve benzeri konaklama tesislerinde sunulan geceleme hizmetlerinde katma değer vergisi oranının (% 8) olarak uygulanacağının açıklandığı, dosyanın incelenmesinden, davacı şirketin otel işletmelerinde konaklama faaliyeti ve otel bünyesinde içkili restoran hizmeti verdiği, davalı idarece yapılan denetimlerde de otellerin bünyesindeki restoranlarda bar faaliyetinde bulunduğunun tespiti üzerine davacının 2018 yılına ilişkin katma değer vergisi beyannamesinde %8 katma değer vergisi oranı üzerinden hesaplayarak beyan ettiği hasılatlarının %18 olarak düzeltilmesi sonucu davacı adına dava konusu cezalı tarhiyatın yapıldığı, davacı şirketin otel vb. konaklama yerlerinin faaliyeti ile otel bünyesinde içkili restoran- bar faaliyeti ile iştigal ettiği, söz konusu işletmelere ait tek katma değer vergisi beyannamesi verilerek tüm faaliyetlere ilişkin hasılatların beyan edildiğinin belirtildiğinin anlaşıldığı, bu durumda davacı şirketin vermiş olduğu konaklama hizmetlerinin 3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanunu ve 2007/13033 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı’na göre % 8 oranında katma değer vergisine tabi olması, davacının “… Otel” ve ”… Hotel” unvanlı işyerlerinde konaklama ve içkili restaurant-bar olmak üzere iki ayrı faaliyetinin bulunması, söz konusu faaliyetlere ilişkin birlikte tek bir katma değer vergisi beyannamesi veriliyor olması ve beyannameler içeriği konaklama faaliyetine ilişkin satışlar ayrıştırılmaksızın tüm hizmetlere % 18 oranında katma değer vergisi uygulanması hususları birlikte değerlendirildiğinde, davacı adına tarh edilen dava konusu cezalı tarhiyatlarda hukuka uygunluk görülmediği gerekçesiyle davanın kabulüne, dava konusu cezalı tarhiyatın kaldırılmasına karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının hukuka ve usule uygun olduğu ve davalı idare tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Savunma dilekçesindeki beyanların tekrar edildiği, yapılan işlemlerin hukuka uygun olduğu iddialarıyla kararın bozulması istenilmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’İN DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Davalının temyiz isteminin reddine,
2.Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle kabulüne ilişkin Vergi Mahkemesi kararına yönelik istinaf başvurusunun reddi yolundaki … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, onama kararının taraflara tebliğini ve bir örneğinin de … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın … Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 14/02/2023 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.