Danıştay Kararı 9. Daire 2021/2393 E. 2023/906 K. 23.03.2023 T.

Danıştay 9. Daire Başkanlığı         2021/2393 E.  ,  2023/906 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2021/2393
Karar No : 2023/906

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı-…
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : … Metal Hurda Taş. Nak. İnş. San. ve Tic. Ltd. Şti.
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının, temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacı adına belge düzenine, tevsik zorunluluğuna ve tek düzen hesap planına uymadığı yolunda saptamalar içeren vergi inceleme raporuna dayanılarak 2017 yılına ilişkin 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 353/1, 353/6 ve mükerrer 355. maddeleri uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezalarının kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla; matrah ve vergi artırımında bulunmanın mükellefler yönünden, bu olanaktan yararlanılan yıllar için incelenmeme ve tarhiyata maruz kalmama hakkının elde edilmesine olanak sağladığı, Kanun ile matrah artırımında bulunan mükellefler yönünden nelerin inceleme konusu yapılabileceğinin ise belirlendiği, yapılan belirlemelerin de yorum yolu ile genişletilmesinin mümkün olmadığı, davacı adına soruşturma kapsamında düzenlenen bilirkişi raporunda yer alan soruların cevaplandırılması için inceleme başlatıldığı, söz konusu inceleme sırasında ortaya çıkan belge düzenine uyulmaması fiili ile ilgili tespit edilen hususların sonucu olarak ortaya çıkacak tarhiyattan ve kesilecek cezadan ise davacının kurumlar, gelir ve katma değer vergisi matrah artırımı nedeniyle bağışık olduğu, zira bunun hem vergi inceleme raporu, hem de vergi tekniği raporunda belirtildiği, ancak tarhiyatı yapılamayacak olan fiil için özel usulsüzlük cezası kesildiği, bu şekilde bir uygulamanın kanunda öngörülmediği gibi, 7143 sayılı Kanun’un matrah veya vergi artırım müesseselerinin sağladığı hukuk güvenliğine de aykırı olduğu, matrah ve vergi artırımının, mükellef talebine bağlı istisnalar dışında, matrah veya vergi artırımı yapılmış dönemleri bir bütün olarak incelenemez kıldığı, olayda olduğu gibi defter belge düzenine/tek düzen hesap planına aykırı davranma fiilleri sonucu ortaya çıkacak tarhiyat ve kesilecek cezaların, 213 sayılı Kanun’da cezayı gerektiren fiiller yönünden vergi incelemesi ile ortaya çıkarılabilecek hususların bu bütünün içerisinde tamamlanmış işlemler olarak yer aldığı ve incelenmeye ve sonuç olarak tarhiyata konu olamayacağı, bu veriler ışığında; ilgili dönemde 7143 sayılı Kanun gereğince matrah artırımında bulunan mükellef adına kesilen dava konusu cezalarda hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne, özel usulsüzlük cezalarının kaldırılmasına karar verilmişir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının hukuka ve usule uygun olduğu ve davalı idare tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: İlk savunma dilekçelerinde açıklanan nedenler tekrar edilerek kararın bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Yasal dayanaktan yoksun olan temyiz isteminin reddi gerektiği yolundadır.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’IN DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Davalının temyiz isteminin reddine,
2.Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle kabulüne ilişkin Vergi Mahkemesi kararına yönelik istinaf başvurusunun reddi yolundaki … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin 31/03/2021 tarih ve E:…, K: … sayılı kararının ONANMASINA,
3.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, onama kararının taraflara tebliğini ve bir örneğinin de … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın … Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 23/03/2023 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.