Danıştay Kararı 9. Daire 2021/2315 E. 2023/1844 K. 23.05.2023 T.

Danıştay 9. Daire Başkanlığı         2021/2315 E.  ,  2023/1844 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2021/2315
Karar No : 2023/1844

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı-…
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : … Tekstil San. ve Tic. A.Ş.’ne İzafeten … İdaresi
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının, temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacı adına, Antalya Serbest Bölgedeki üstyapı kullanım hakkının devrine ilişkin olarak devir alana fatura düzenlemediği ve 2014/Aralık döneminden devreden katma değer vergisinin 24.927,30.-TL olduğu yolunda düzenlenen vergi inceleme raporlarına dayanılarak re’sen tarh edilen 2014/Kasım, 2015/Ocak dönemleri katma değer vergisi ile tekerrür hükümleri uygulanarak kesilen bir kat vergi ziyaı cezasının kaldırılması istemine ilişkindir.

İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla; davacı hakkında düzenlenen vergi tekniği raporunda yer alan tespitlerin değerlendirilmesinden, davacı şirketin 24/11/2014 tarihinde Antalya Serbest Bölgede yer alan üst yapı kullanım hakkını … Ltd. Şti.’ye 230.000,00-$ karşılığında devrettiğinin, ancak devir için fatura düzenlenmediği gibi söz konusu devre ilişkin tutarların şirket muhasebe kayıtlarına da geçirmediğinin tespit edildiği, her iki tarafın ticari şirket olduğu ve işin ticari nitelikte bir iş olduğu dikkate alındığında üst hakkının devri sırasında fatura düzenlenmesi ve devir ile ilgili bilgilerin beyanlara yansıtılması gerektiği halde ödenmesi gereken vergilerin ödenmediği gibi vergilendirme ile ilgili ödevlerin zamanında yerine getirilmemesi nedeniyle vergi ziyaına sebebiyet verildiğinin açık olduğu, bu nedenle, vergi tekniği raporu esas alınarak (230.000,00-$ x 2,22-TL. işlem tarihindeki Merkez Bankası döviz alış kuru) 510.600,00-TL’nin 2014/Kasım vergilendirme dönemi katma değer vergisi matrahına eklenerek şirket beyanlarının düzeltilmesi sonucunda tarh edilen 2014/Kasım ve 2015/Ocak dönemlerine ilişkin bir kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergilerinde hukuka aykırılık bulunmadığı, vergi ziyaı cezalarının tekerrür nedeniyle artırılmasına, 02/07/2014 tarihinde tebliğ edilen, ancak sistemsel hata nedeniyle otomatik olarak tahakkuk yapılamayınca el ile 22/01/2015 tarihinde tahakkuk ettirilen 2011/Kasım dönemi damga vergisine ilişkin vergi ziyaı cezasının dayanak alındığının anlaşıldığı, resmi olarak 2015 yılında tahakkuk ederek kesinleşen vergi ziyaı cezası, ancak 01/01/2016 tarihinden itibaren gerçekleşen eylemler için tekerrüre neden olabileceğinden 2014 ve 2015 dönemlerine ilişkin vergi ziyaı cezalarının tekerrür nedeniyle artırılmasında hukuka uygunluk bulunmadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine vergi ziyaı cezasının tekerrür nedeniyle artırılan kısmının kaldırılmasına karar verilmiştir.

Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Olayda, Antalya Serbest Bölge’de bulunan söz konusu üstyapı kullanım hakkının devrinde katma değer vergisi istisnası olup olmadığının hukuken değerlendirilmesinin gerektiği, 5084 sayılı Kanun’un 8. maddesinin gerekçesinde de belirtildiği üzere serbest bölgelerde dolaylı vergilerden olan katma değer vergisi ile gümrük ve kambiyo mükelleflerine dair mevzuat hükümlerinin uygulanmayacağı, diğer yandan, Katma Değer Vergisi Kanunu 16.maddesi 1/c bendi hükmüne göre serbest bölge hükümlerinin uygulandığı malların tesliminin katma değer vergisinden istisna olduğu, istisna hükmünün uygulanması bakımından malın eşya olması gibi bir sınırlama bulunmadığı ve aynı Kanunun 17.maddesi 4/ı bendi uyarınca da serbest bölgelerde verilen hizmetlerin katma değer vergisinden istisna olduğunun açık olarak düzenlendiği, yine Türkiye Gümrük Bölgesinden serbest bölgeye yapılan teslimlerin katma değer vergisinden istisna olduğu dikkate alındığında, davacı şirketin serbest bölgede sahip olduğu bir hakkı, serbest bölgeden Türkiye Gümrük Bölgesi’ne ithalini yapmaksızın yine serbest bölgede faaliyette bulunan başka bir ticari şirkete tesliminin katma değer vergisinden istisna olduğu sonucuna varıldığından, davacı şirketin Antalya Serbest Bölgesi’nde 230.000,00-USD bedelle 27/11/2014 tarihinde satışını yaptığı üst yapı kullanım hakkının tesliminde katma değer vergisi istisnası olduğu halde satış bedelinin şirketin 2014/Kasım dönemi katma değer vergisi matrahına eklenerek şirket beyanlarının yeniden düzenlenmesi sonucunda tarh edilen dava konusu bir kat vergi ziya cezalı katma değer vergilerinde ve bu kısım yönünden Mahkeme kararının davanın reddi yolundaki hüküm fıkrasında yasal isabet, vergi ziyaı cezalarının tekerrür hükümleri nedeniyle artırılan kısmı yönünden ise davanın kabulü yolundaki hüküm fıkrasında sonucu itibarıyla yasal isabetsizlik bulunmadığı gerekçesiyle davacının istinaf başvurusunun kabulüne, davalı istinaf başvurusunun gerekçeli reddine, Vergi Mahkemesi kararının davanın reddine dair hüküm fıkrasının kaldırılmasına, bu kısım yönünden davanın kabulüne, bir kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergilerinin terkinine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI:Davacı hakkında düzenlenen vergi tekniği raporu ve vergi inceleme raporunda yer alan tespitlere istinaden tesis edilen işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı iddiasıyla kararın bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Yasal dayanaktan yoksun olan temyiz isteminin reddi gerektiği yolundadır.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’IN DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Davalının temyiz isteminin reddine,
2. … Bölge İdare Mahkemesi …Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, onama kararının taraflara tebliğini ve bir örneğinin de … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın … Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 23/05/2023 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.