Danıştay 9. Daire Başkanlığı         2021/2238 E.  ,  2023/1223 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2021/2238
Karar No : 2023/1223

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı-…
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının, temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacı tarafından, ihtirazi kayıtla verilen 2019 yılı gelir vergisi beyannamesine istinaden tahakkuk eden gelir vergisinin %5’lik kısmının kaldırılması ve yasal faiziyle iadesi istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: …Vergi Mahkemesinin …tarih ve E: …, K: …sayılı kararıyla;olayda, davacı tarafından, 07/12/2019 tarih ve 30971 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 7194 sayılı Kanun’un 17. maddesiyle 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu’nun 103. maddesi ile % 35 olarak belirlenen gelir vergisi oranının 01/01/2019 tarihinden itibaren elde edilecek gelirler için % 40’a çıkarılmasına dair Kanun hükmünün, söz konusu maddenin yayımlandığı tarihten sonraki durumlara uygulanması gerektiği ileri sürülerek 2020 yılında verilen beyannameye konu takvim yılına uygulanmasının kanunun geçmişe yürütülmesi anlamına geldiği iddia edilmekte ise de; 7194 sayılı Kanun’la yapılan değişiklik öncesinde 193 sayılı Kanun’un 103. maddesinde yer alan ve yedi gelir unsuru toplamına uygulanan (ücret gelirleri için 3 ve 4. gelir dilimlerinde farklılaştırılmış olan) vergi tarifesinin dört gelir dilimine karşılık gelen % 15, % 20, % 27 ve son olarak da % 35 oranlarından oluştuğu, ancak, 7194 sayılı Kanun’la, gelir vergisi tarifesine yeni bir gelir diliminin (500.000 TL) eklendiği ve bu yeni 5. gelir dilimi için vergi oranının % 40 olarak belirlendiği, 05/12/2019 tarihinde yürürlüğe giren bu düzenlemenin, 01/01/2019 tarihinden itibaren elde edilecek gelirlere uygulanacağı düzenlemesine yer verildiğinin görüldüğü, ilgili düzenlemeler uyarınca, vergiye tabi gelirin elde edilmesi ve safi tutarın vergilendirme döneminin sonunda belirleneceği ve bu tarihte yürürlükte olan vergi oranının uygulanacağı, Anayasaya aykırılığı ileri sürülen düzenlemenin ise, 31 Aralık tarihinden önce, 05/12/2019 tarihinde yürürlüğe girdiği, bu durumda, önceki kural yürürlükte iken başlamakla birlikte henüz sonuçlanmamış hukuksal ilişkilere yeni kuralın uygulanması gerektiğinden, somut olayda gerçek anlamda geriye yürümeden ve kazanılmış hakların ihlâlinden söz edilmesinin mümkün bulunmadığı, dolayısıyla, 7194 sayılı Kanun’la getirilen düzenlemenin 2019 takvim yılı vergilendirme dönemi kapanmadan ve hukuki sonuçlarını doğurmadan yürürlüğe girdiği, ilgili verginin de 2020 yılının Mart ayında verilen beyanname üzerine tahakkuk ettiği göz önüne alındığında, dava konusu işlemde hukuka aykırılık görülmediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti:İstinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının hukuka ve usule uygun olduğu belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca davacının istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Vergilendirme yılının sonuna doğru yürürlüğe giren Kanun değişikliği ile vergi oranının %5 artırılmasının öngörülemeyen biçimde vergi yükünü artıracağı ve kazanılmış hakkın ihlali anlamına geleceği iddiasıyla kararın bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’IN DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Davacının temyiz isteminin reddine,
2.Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle reddine ilişkin Vergi Mahkemesi kararına yönelik istinaf başvurusunun reddi yolundaki … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3.Temyiz isteminde bulunandan …TL maktu harç alınmasına,
4.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, onama kararının taraflara tebliğini ve bir örneğinin de … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın … Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 05/04/2023 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.