Danıştay 9. Daire Başkanlığı 2021/2200 E. , 2023/398 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2021/2200
Karar No : 2023/398
TEMYİZ EDEN (DAVACI) : … İnş. Tic. ve San. Ltd. Şti.
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı-…
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının, temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacı tarafından … Vakfı ile aralarında imzalanan “Milli Eğitim Vakfı Bornova MEV Koleji Kampüsü Yapım İşi Anahtar Teslim Götürü Bedel Sözleşmesi” nedeniyle sözleşmenin Ankara 43.Noterliği’nde düzenlenmesi sırasında noterlik aracılığıyla ödenen damga vergisinin kaldırılması ve faiziyle birlikte iadesi istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla; 222 sayılı İlköğretim ve Eğitim Kanununun İlköğretimin Gelir, Giderleri ve Planlama başlıklı 76. maddesinde ilköğretime ait gelir kaynaklarının sayıldığı, 77. maddesinde 76.maddenin (a) fıkrası gereğince Milli Eğitim Bakanlığı bütçesinde açılacak özel fasıla gelecek yıllara geçici taahhütler ve masraflar karşılığı olarak ilk on sene (1961-1971) Devlet gelirlerinin %3’ünden ve ondan sonraki yıllarda ise %2’sinden az olmamak üzere, ödenek konulacağı, bu ödeneklerle diğer giderlerin %70’i münhasıran 78 inci maddenin (a) fıkrasında yazılı işlere, %30’u ise aynı maddenin (b) fıkrasında gösterilen ihtiyaçlara sarf edileceği, Milli Eğitim Bakanlığınca genel bütçeden yapılacak yardımlar tesbit olunacak programa göre İl Özel İdarelerine dağıtılacağı veya Bayındırlık Bakanlığı bütçesine aktarılacağı, Milli Eğitim Bakanlığı gerekli gördüğü takdirde bu ödeneklerden bir kısmını 84 üncü maddede yazılı esaslar dahilinde doğrudan doğruya kullanabilir ve ayniyat halinde illere gönderebilir.” hükmüne, 78. maddesinde 76 ncı maddenin (a, b, c, e, f, g, h, i, j) fıkralarında gösterilen gelirler veya ödenekler 77. maddedeki hükümler yerine getirilmek şartıyla; a) Köy, kasaba ve şehir ilköğretim kurumlarının ve öğretmen lojmanlarının yapım, tadil, esaslı onarım, her türlü ilk tesis ve okul eşyası, ders aletleri ile arsa ve arazi istimlakleri, masraflarına, … sarf olunur… hükmüne yer verildiği, 83. maddesinde ise, ilköğretimin bütün gelirleri ve 78. maddede belirtilen giderlerin personel masrafları hariç her türlü resim ve vergiden muaf olduğunun hükme bağlandığı, buna göre 222 sayılı İlköğretim ve Eğitim Kanununun 83. maddesinde belirtilen muafiyetin, Milli Eğitim Bakanlığınca yaptırılacak köy, kasaba ve şehir ilköğretim kurumlarının ve öğretmen lojmanlarının yapım, tadil, esaslı onarım, her türlü ilk tesis ve okul eşyası, ders aletleri ile arsa ve arazi istimlakleri masraflarına yönelik olduğu, olayda ise Milli Eğitim Bakanlığının uyuşmazlık konusu sözleşmenin tarafı olmaması, diğer deyişle sözleşmeye konu işin Milli Eğitim Bakanlığınca yaptırılmaması nedeniyle muafiyet şartlarının gerçekleşmediği anlaşıldığından, davacıdan damga vergisi tahsil edilmesinde hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararı aynı gerekçe ve nedenlerle hukuka uygun olup istinaf dilekçesinde ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak durumda bulunmadığı belirtilerek davacı istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: 222 sayılı İlköğretim ve Eğitim Kanununun 83. maddesinde ilköğretimin bütün giderlerinin vergiden muaf tutulduğu, Milli Eğitim Bakanlığı dışındaki kurumlarca yaptırılacak okul inşaatları için düzenlenen sözleşmelerin damga vergisine tabi tutulmasının kanunun amacına aykırı olduğu, zira 222 sayılı İlköğretim ve Eğitim Kanunu’nun yalnızca Milli Eğitim Bakanlığı’na bağlı okulları kapsamadığı, kamu ve özel kurumlarca yaptırılan ve işletilen tüm eğitim kurumlarını kapsadığı iddiasıyla kararın bozulması istenilmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’IN DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Davacının temyiz isteminin reddine,
2.Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle reddine ilişkin Vergi Mahkemesi kararına yönelik istinaf başvurusunun reddi yolundaki … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3.Temyiz isteminde bulunandan …-TL maktu harç alınmasına,
4.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, onama kararının taraflara tebliğini ve bir örneğinin de … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın … Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 22/02/2023 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.