Danıştay Kararı 9. Daire 2021/2076 E. 2023/687 K. 14.03.2023 T.

Danıştay 9. Daire Başkanlığı         2021/2076 E.  ,  2023/687 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2021/2076
Karar No : 2023/687

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı-…
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : … Tekstil San. ve Tic. A.Ş.
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının, temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacı tarafından vergiye uyumlu mükelleflere tanınan vergi indiriminden yararlanması gerektiği ihtirazı kaydıyla verilen 2018 yılı kurumlar vergisi beyannamesi üzerine yapılan tahakkukun %5’lik vergi indirimine isabet eden kısmının kaldırılması istemine ilişkindir.

İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla; olayda, mahkemelerinin 16/01/2020 tarihli ara kararına cevaben davalı idarece sunulan bilgi ve belgelerin incelenmesinden, davacı tarafından, 2017/Mayıs dönemi muhtasar beyannamesinin kanuni süresinde verilmediği, 2017/Mayıs ve 2018/Haziran dönemleri muhtasar beyannamesine ait ikmalen, re’sen veya idarece yapılmış tarhiyat bulunduğu görüldüğünden, ilgili mevzuat ve tebliğde yer alan indirimin hesaplanacağı beyannamenin ait olduğu yıl ile bu yıldan önceki son iki yıla ait vergi beyannamelerinin kanuni süresinde verilmiş olması şartının ve haklarında ikmalen, re’sen veya idarece yapılmış bir tarhiyat bulunmaması şartının davacı tarafından yerine getirilmediği sonucuna ulaşıldığı, bu itibarla, davacı şirketin, 193 sayılı Kanun’un mükerrer 121. maddesinde yer alan vergi indirimi düzenlemesinden yararlandırılmayarak yapılan işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.

Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Olayda, davacı şirketin 193 sayılı Kanunun mükerrer 121. maddesinden yararlandırılmaması nedeni olarak, maddenin ikinci fıkrasının 2. bendinin, haklarında beyana tabi vergi türleri itibarıyla ikmalen, re’sen veya idarece yapılmış bir tarhiyat bulunmaması şartının ihlal edilmiş olduğu belirtilmekte ise de, davacı hakkındaki 2018/Haziran dönemi gelir (stopaj) vergisi tarhiyatının, davacının mahsuben iade talebinin davalı idare tarafından kabul edilmesi üzerine mahsuben ödenen, ancak sonrasında davalı idarenin ilk kontrol raporuna istinaden kabul ettiği indirim hakkı ve mahsuben iade talebini ikinci kez düzenlenen kontrol raporuna istinaden iptal etmesi sonucunda ödenmemiş duruma düşülmesi nedeniyle yapıldığı, yani davacı hakkında yapılan tarhiyatın, 213 sayılı Kanunda tanımlanan ikmalen, re’sen veya idarece yapılmış tarhiyatlarda olduğu gibi, idarece belirlenen bir matrah veya matrah farkı üzerinden hesaplanarak bulunan bir vergiye ilişkin olmadığı, aksine tahakkuk eden ve 193 sayılı Kanunun mükerrer 121. maddesi uyarınca doğan iade tutarıyla ödenen fakat mahsuben iadesinin mümkün olmadığının sonradan anlaşılması üzerine, mahsup işleminin iptaliyle aynı tutarlı verginin tahsili amacıyla 193 sayılı Kanunun mükerrer 121. maddesinin 4. fıkrası uyarınca düzenlenen vergi/ceza ihbarnamesiyle yapılan bir tarhiyat olduğu, aynı şekilde davacı tarafından 2017/Mayıs dönemi için pişmanlıkla verilen düzeltme (muhtasar) beyannamesi bulunması ve beyan üzerine yapılan 136,95TL’lik tahakkukun ardından pişmanlık hükümlerinin ihlali nedeniyle hakkında 75,00TL vergi ziyaı cezası kesilmiş olmasının, hakkında re’sen, ikmalen veya idarece yapılmış bir vergi tarhiyatı bulunduğu anlamına gelmediği gibi, pişmanlık hükümlerinin sonradan ihlal edilmiş olmasının fıkranın 1. bendinde yer alan kanuni süresinde verilen bir beyannameye ilişkin olarak kanuni süresinden sonra düzeltme amacıyla veya pişmanlıkla verilen beyannamelerin bu şartın ihlali sayılmayacağına dair hükmün ihlali anlamına gelmediği ve bu beyannameler üzerine tahakkuk eden vergilerin kanuni süresinde ödenmiş olması şartının, beyanname itibarıyla tahakkuk eden 136.95-TL’nin, 250TL’nin altında kalıyor olması dolayısıyla ihlali anlamına gelmediği, bu durumda, davacının 2017/Mayıs dönemi(pişmanlıkla verdiği düzeltme) ve 2018/Haziran dönemi muhtasar beyannamelerini süresi içinde vermediği yönünde davalı idarenin iddiasının bulunmadığı, olayda, davacı hakkında 2018/Haziran dönemi için yapılan vergi tarhiyatının, davalı idarenin öncesinde mahsup ettiği iade tutarını sonradan geri almasından kaynaklandığı, davacı hakkında 2017/Mayıs dönemi için yapılan bir vergi tarhiyatı bulunmadığı, bu haliyle bahsi geçen vergi türleri ve dönemleri açısından 193 sayılı Kanunun mükerrer 121. maddesinde aranan şartların ihlal edilmediği anlaşılmış olup, davalı idarece farklı bir ihlal nedeni de ileri sürülmediğinden, davacının 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu’nun mükerrer 121. maddesi uyarınca %5 oranında kurumlar vergisi indiriminden yararlandırılmamasına ilişkin işlemde ve işlemin iptali istemiyle açılan davanın reddi yönünde verilen mahkeme kararında hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle davacının istinaf başvurusunun kabulüne, Vergi mahkemesi kararının kaldırılmasına, davanın kabulüne, dava konusu işlemin iptaline karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Savunma ve istinaf dilekçesinde açıklanan nedenler ile re’sen gözetilecek nedenlerle kararın hukuka aykırı olduğu iddiasıyla bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’IN DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Davalının temyiz isteminin reddine,
2…. Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, onama kararının taraflara tebliğini ve bir örneğinin de … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın … Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 14/03/2023 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.