Danıştay 9. Daire Başkanlığı         2021/1632 E.  ,  2023/1077 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2021/1632
Karar No : 2023/1077

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Müdürlüğü-…
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : … Enerji Sanayi ve Ticaret A.Ş.
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının, temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla iadesine hükmedilen 2009/Haziran dönemine ait damga vergisi için tahsil tarihinden iade tarihine kadar geçecek süre için yasal faiz ödenmesi talebiyle yapılan başvurunun zımnen reddine dair işlemin iptali ile 671.315,28-TL yasal faizin ödenmesi istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla; ekonomilerde değişim vasıtası olan paranın, çeşitli ticari, sınai, zirai vs. faaliyetlerde kullanılmakla, sahibine, kazanç, kira, nema vs. adları altında kimi yararlar sağlayan ekonomik bir değer olduğu, faizin ise, Anayasa Mahkemesi’nin 10/02/2011 tarihli ve E:2008/58, K:2011/37 sayılı kararında da belirtildiği gibi, ekonomik açıdan paranın fiyatı olduğu, herhangi bir kişinin kendisine ait olmayan parayı belirli süre kullanmasının, asıl para sahibinin bu ekonomik değerden mahrum bırakılması sonucunu doğuracağı gibi, enflasyona maruz kalan ekonomilerde, paranın değerini, yani alım gücünü enflasyon oranında yitirmesine de neden olacağından, parası uhdesi dışında kalan ve mülkiyet hakkı ihlal edilen bu kişiye haksız kullanım karşılığında faiz ödenmesi gerektiği, nitekim, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi de 09/032006 tarih ve 100162/02 sayılı Eko-Elda Avee/Yunanistan kararında, vergi olarak haksız tahsil edilen ve beş yıl beş ay sonra geri verilen meblağdan yararlanma hakkından uzunca süre mahrum kalınmasının, ilgilinin mali durumunda önemli ve kesin zararlara neden olduğundan mülkiyet hakkının ihlal edildiğine karar verdiği, bu halde haksız tahsilat nedeniyle davacının faiz talep etme hakkının bulunduğu, davacı tarafından 30/07/2009 tarihinde ödenen 795.371,43-TL’nin faizinin ödenmesi istemiyle davalı idareye yapılan başvurunun zımnen reddine dair işlemde hukuka uyarlık bulunmadığı, Mahkemece alınan bilirkişi raporuyla da, 795.371.43-TL tutarındaki damga vergisi için 30/07/2009 tarihinden 13/12/2018 tarihine kadarki süre için hesaplanan yasal faizin 671.315,28-TL tutarında olduğunun tespit edildiği gerekçesiyle, davanın kabulüne, dava konusu işlemin iptaline, 671.315,28-TL faiz tutarının davacıya ödenmesine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının hukuka ve usule uygun olduğu ve davalı idare tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Dosya muhteviyatında yer alan tespitlerden, dava konusu işlemin hukuka aykırı olmadığının ortaya konulduğu iddiasıyla kararın bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Yasal dayanaktan yoksun olan temyiz isteminin reddi gerektiği yolundadır.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’NİN DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
Bununla birlikte, … Vergi Mahkemesi’nin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararı Danıştay 9. Dairesinin 30/01/2020 tarih ve E:2019/831, K:2020/247 sayılı kararı ile onanmış, davalı idarenin karar düzeltme talebi ise Danıştay 9. Dairesinin 03/11/2020 tarih ve E:2020/3501, K:2020/4786 sayılı kararı ile reddedilerek kesinleşmiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Davalının temyiz isteminin reddine,
2.Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle kabulüne ilişkin Vergi Mahkemesi kararına yönelik istinaf başvurusunun reddi yolundaki … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, onama kararının taraflara tebliğini ve bir örneğinin de … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın … Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 28/03/2023 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.